
πηγή: Λένα Τσιπούρη
Ο Διευθυντής της Σχολής, Dr. Joachim Zeidler, είχε ρητά δηλώσει ότι, όποιος πέσει στην πισίνα θα αποβληθεί. Τρόπος του λέγειν δηλαδή, αφού επρόκειτο για την τελευταία ημέρα της σχολικής χρονιάς. Δυό χρονιές πριν είχαμε πάλι τα ίδια και η διεύθυνση είχε ενοχληθεί σφόδρα. Η τάξη ’77 “χόρευε τον χορό της βροχής” γύρω από την “ανοικτή” τότε πισίνα, δίχως όμως να τολμά κάποιος να κάνει το πρώτο “άλμα”. Μέχρι που ένας έσπρωξε κάποιον και το κακό ξεκίνησε.
Η Λένα Τσιπούρη εντόπισε την φωτογραφία ψαχουλεύοντας παλιά αρχεία με την αδελφή της, Αλίκη, απόφοιτο του ’77 και στην συνέχεια ανασκουμπώθηκαν όλοι οι ταραξίες και εντόπισαν και άλλες φωτογραφίες.
Οι απόφοιτοι του 1976 άνοιξαν τον δρόμο για κάτι που έπρεπε να καθιερωθεί ως ετήσια παράδοση στο σχολείο μας. Την τελευταία μέρα της χρονιάς, πήδηξαν όλοι – με τα ρούχα – μέσα στην πισίνα. Τους θαυμάσαμε απεριόριστα και φυσικά θέλαμε να είμαστε η επόμενη τάξη που θα καθιέρωνε αυτή την πράξη ως θεσμό για τα επόμενα 100 χρόνια του σχολείου!
Έτσι, ένα όμορφο και αξέχαστο πρωινό του Ιουνίου 1977, εμφανιστήκαμε όλοι αποφασισμένοι. Είχαμε φέρει και αλλαξιές ρούχα – οργανωμένα παιδιά!
Όμως στο δεύτερο διάλειμμα, όταν κατεβήκαμε στο προαύλιο, μας περίμενε μια έκπληξη: όλοι οι καθηγητές παρατεταγμένοι μπροστά στις δύο εισόδους της πισίνας, με ρητές οδηγίες να μας εμποδίσουν.
Αρχίσαμε να τρέχουμε δεξιά κι αριστερά όλοι μαζί, ένα ανθρώπινο μπουλούκι. Οι καθηγητές πότε συγκεντρώνονταν στη μία είσοδο, πότε στην άλλη, προσπαθώντας να προλάβουν τις κινήσεις μας. Όταν πια αρχίσαμε να κουραζόμαστε και να σκεφτόμαστε να τα παρατήσουμε, κάποιος βρήκε ένα λάστιχο ποτίσματος και άρχισε να μας καταβρέχει όλους! Εκείνη τη στιγμή χάθηκε κάθε αυτοσυγκράτηση – τρέχαμε μουσκίδι παντού, οι καθηγητές δεν μπορούσαν πια να μας σταματήσουν. Κι έτσι, με κάποιον σχεδόν μαγικό τρόπο, 5-6 από εμάς κατάφεραν να βουτήξουν στην πισίνα.
Ο τότε διευθυντής (Zeidler), έξαλλος φώναζε «Ich lass die Epitropi nicht ins Haus!»
(περισσότερα…)