Ο Παντελής Παντελούρης μας έστειλε ένα αντίγραφο της Ιστορίας της Γερμανικής Σχολής Αθηνών – μέχρι το τέλος του Παγκοσμίου Πολέμου του Wilhelm Barth που εκδόθηκε στην Αθήνα το 1937. Πρόκειται για μία εξαιρετικά σπάνια έκδοση που εντόπισε ο Παντελής ανάμεσα στα βιβλία του Πλάτωνα Παντελούρη, ετεροθαλούς αδελφού του και απόφοιτου του 1938. Ο Wilhelm Barth αφιερώνει την έκδοση αυτή στον Wilhelm Dörpfeld, ιδρυτή της Athener Deutschen Schule. Το έργο αυτό προφανώς αποτελεί την κύρια πηγή πληροφοριών του Jens Godber Hansen, όταν έγραψε την Ιστορία της Γερμανικής Σχολής (μέχρι το 1970), που εξέδωσε ο Σύλλογος Αποφοίτων τον Μάρτιο του 2017.

Ο Κώστας Παπαηλιού εντόπισε και αυτός με την σειρά του ένα αντίγραφο:

https://drive.google.com/file/d/1-efj5XjxQXA5OOxlbTiBcFWi7dlVl9Lx/view?usp=sharing

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Κυκλοφόρησε το νέο βιβλίο της Κλαίρης Θεοδώρου από τις εκδόσεις “Ψυχογιός”:

«Πολλοί θα σκότωναν γι΄αυτούς που αγαπούν πιο πολύ…

Λίγοι όμως θα σκότωναν αυτούς που αγαπούν πιο πολύ!»

Κοπεγχάγη, 21 Δεκέμβριου 2021

Σε μια αποθήκη, το περιεχόμενο της οποίας βγαίνει σε πλειστηριασμό, βρίσκονται δώδεκα μεγάλες μαύρες βαλίτσες. Μέσα σε αυτές υπάρχουν δώδεκα διαμελισμένα γυναικεία σώματα.

Αμβούργο, 26 Δεκεμβρίου 2021

Το πτώμα μιας νεαρής γυναίκας βρίσκεται στο εσωτερικό μιας πεταμένης βαλίτσας. Την έχει σκοτώσει ο ίδιος ο πατέρας της, όπως ενημερώνει τηλεφωνικά τις αρχές, προτού αυτοκτονήσει.

Πώς γίνεται όμως να σκοτώνει κάποιος τον άνθρωπο που αγαπά πιο πολύ στον κόσμο και μάλιστα χωρίς να το γνωρίζει;

Ο επιθεωρητής Ρούπερτ Κίλερ και η συνεργάτιδά του, Ντανιέλα Τσο, καλούνται εσπευσμένα στο Αμβούργο. Σύντομα θα καταλάβουν ότι κάποιες φορές ο δολοφόνος είναι μονάχα ένα πιόνι και πως η απώλεια μνήμης μπορεί να είναι και ευλογία.

Διότι τα φαντάσματα είναι πολύ πιο καταστροφικά όταν εξακολουθούν να ζουν. Ιδίως όταν ο «ενορχηστρωτής» κρατά στα χέρια του τα νήματα της «κοσμικής ισορροπίας».

https://www.psichogios.gr/el/s-agapw-mexri-thanatoy.html?srsltid=AfmBOopIV15frXP63RAuxc5BZTMvXWlyJ-KG9cOMjGnry9vZ24dILiAN

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

alexiou elliΗ Έλλη Αλεξίου γεννήθηκε στις 22 Μαΐου του 1894 στο Ηράκλειο Κρήτης κόρη του εκδότη Στυλιανού Αλεξίου και της Ειρήνης Ζαχαριάδη και είχε τρία μεγαλύτερα αδέρφια. Τη Γαλάτεια, το Ροδάμανθυ και το Λευτέρη. Κατά τη διάρκεια της επανάστασης του Θέρισσου ο πατέρας της συνελήφθη και φυλακίστηκε για συνεργασία με τους επαναστάτες και δύο χρόνια αργότερα η μητέρα της πέθανε από αποπληξία. Σπούδασε στο Σχολαρχείο του Ηρακλείου και για έξι χρόνια υπηρέτησε ως δασκάλα στο Γ’ Χριστιανικό Παρθεναγωγείο και στη “Στέγη Μικρών Αδελφών”. Το 1920 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα μετά το γάμο της με το Βασίλη Δασκαλάκη και αποφοίτησε από τη Γερμανική Σχολή Αθηνών το 1925. Ακολούθησε σπουδές Παιδαγωγικών και Φιλολογίας, όπου και διορίστηκε καθηγήτρια Μέσης Εκπαίδευσης διδάσκοντας 19 χρόνια. Συμμετείχε στην Εθνική Αντίσταση (ΕΑΜ Λογοτεχνών). Το 1945 μετέβη για σπουδές στη Σορβόνη, απ΄ όπου έλαβε δίπλωμα φωνητικής και γαλλικής, ενώ παράλληλα δίδασκε σε σχολεία της ελληνικής παροικίας αλλά της αφαιρέθηκε η ελληνική ιθαγένεια και δεν μπόρεσε να επιστρέψει στην Ελλάδα. Από το 1949 μέχρι το 1962 διορίστηκε εκπαιδευτικός σύμβουλος για τα ελληνικά σχολεία των σοσιαλιστικών χωρών.

Μετά από αναγκαστική προσφυγιά, λόγω των επανειλημμένων διώξεων που υπέστη από την ανάμιξή της σε προοδευτικά κινήματα, επέστρεψε στην Ελλάδα το 1962. Αργότερα όμως συνελήφθη και το 1965 βρέθηκε στις φυλακές Αβέρωφ. Στη συνέχεια ελευθερώθηκε και μετέβη στη Ρουμανία ως το 1966, οπότε και επέστρεψε οριστικά στην Ελλάδα. Με την επιστροφή της συνελήφθη με βάση βούλευμα εναντίον της που είχε εκδοθεί το 1952, δικάστηκε και απαλλάχθηκε. Έκτοτε και μέχρι το θάνατό της, στις 28 Σεπτεμβρίου του 1988, αφιερώθηκε στη λογοτεχνία. Τα έργα της διακρίνονται για τον ποιητικό ρεαλισμό του ύφους καθώς και για τον κοινωνικοπολιτικό προβληματισμό τους. Ανηψιός της ήταν ο Παύλος Σιδηρόπουλος, ενώ η ίδια ήταν αδελφή της Γαλάτειας Καζαντζάκη. Για πολλά χρόνια συζούσε με τον ποιητή Μάρκο Αυγέρη. Η Έλλη Αλεξίου είχε λάβει μέρος στο Α’ και Β’ Συνέδριο της Ειρήνης, στο Παρίσι (1947) και Βαρσοβία (1950) αντίστοιχα, καθώς και στα Συνέδρια: των Διανοουμένων, στο Βρότσλαβ Πολωνίας (1948), για το Παιδί στη Βιέννη (1952), για τη Γυναίκα, στη Κοπεγχάγη (1953) κ.ά. όπως και της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας (Βερολίνο 1957). Υπήρξε μέλος του Συλλόγου Γυναικών Επιστημόνων, της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών, της Πανελλήνιας Κίνησης για την Ύφεση και την Ειρήνη κ.ά. Μιλούσε επίσης γαλλικά.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

«Το Ναυάγιο των Αντικυθήρων: 124 χρόνια υποβρύχιας αρχαιολογικής έρευνας»

Για πρώτη φορά, περισσότερα από 80 αντικείμενα του Ναυαγίου των Αντικυθήρων εκτίθενται στο Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη, στην πληρέστερη μέχρι σήμερα περιοδική έκθεση που παρουσιάζει τα αποτελέσματα των σύγχρονων ερευνών, από το 2012 μέχρι τις πρόσφατες του 2024, και δίνει πληροφορίες για το πλοίο, τον εξαρτισμό, το φορτίο και τους επιβαίνοντες.

Μετά από έξι χρόνια, το Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη φιλοξενεί και πάλι ευρήματα του ναυαγίου των Αντικυθήρων, προσφέροντας για μια ακόμη φορά τη δυνατότητα στο κοινό να γνωρίσει και να περιηγηθεί τα σπουδαία ευρήματα του θαυμαστού ναυαγίου των Αντικυθήρων με τον περίφημο Μηχανισμό του.

Χάλκινοι δακτύλιοι που χρησιμοποιούσαν για τη διαχείριση των ιστίων, μολύβδινοι δακτύλιοι που απελευθέρωναν τις πέντε άγκυρες που έφερε το πλοίο, καθώς και μαδέρια από το πέτσωμα του πλοίου είναι κάποια από τα αντικείμενα που δίνουν πληροφορίες για την εξαρτία του πλοίου, πληροφορίες που παρουσιάζονται για πρώτη φορά, ύστερα από 12 χρόνια ανασκαφών. Επίσης, στην έκθεση περιλαμβάνονται δόρατα, αμφορείς, λάγυνοι, μεταλλικά αντικείμενα, γυάλινα σκεύη, κοσμήματα και πλούσια συλλογή από κεραμικά που αποκαλύπτουν το φορτίο του πλοίου αλλά και τη διαδρομή που ακολουθούσε, με στάσεις σε όλα τα σπουδαία λιμάνια της εποχής όπως της Κω, της Ρόδου κ.ά.

Ανάμεσα στα ευρήματα ιδιαίτερη θέση κατέχουν υπερμεγέθη τμήματα από μαρμάρινα και χάλκινα αγάλματα. Αυτό που ξεχωρίζει είναι η μαρμάρινη κεφαλή του Ηρακλή στεφανωμένη με άμπελο, που φαίνεται να συνανήκει με το μαρμάρινο ακέφαλο άγαλμα του Ηρακλή τύπου Φαρνέζε, του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου που είχε ανελκυστεί το 1901 από τους Συμιακούς σφουγγαράδες.

Αξίζει να σημειωθεί ότι στην έκθεση παρουσιάζονται και μέρη από ανθρώπινα οστά, δίνοντας πληροφορίες για τους ναυαγούς, ενώ αντικείμενα όπως τμήματα αυλού, πεσσοί και πυρήνες από καρπούς ελιάς μαρτυρούν τον τρόπο διαβίωσης στη διάρκεια του ταξιδιού. (περισσότερα…)

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Ο κύκλος ομιλιών με θέμα το βιβλίο, την τυπογραφία και την ιστορία τους, μέσα από τα σπάνια, πολύτιμα και συχνά μοναδικά τεκμήρια των συλλογών της συνεχίζεται. Με επίκεντρο το ελληνικό βιβλίο και σε συνεργασία με ερευνητές και επαγγελματίες από όλο το φάσμα μελέτης και παραγωγής των εκδόσεων, εξερευνούμε το ιστορικό υπόβαθρο, τις τεχνικές, την έμπνευση και πάνω από όλα τους ανθρώπους που έκαναν πραγματικότητα τα βιβλία που θαυμάζουμε από το παρελθόν μέχρι σήμερα.

Τις παρουσιάσεις θα ακολουθεί αναλυτική συζήτηση και επίδειξη σχετικού υλικού από τις συλλογές της Ιστορικής Βιβλιοθήκης, το οποίο οι συμμετέχοντες θα έχουν τη δυνατότητα να περιεργαστούν από κοντά. Οι ομιλίες απευθύνονται σε επαγγελματίες, μελετητές και σπουδαστές από τον χώρο του βιβλίου, συλλέκτες και κάθε είδους βιβλιόφιλους.

Η συμμετοχή είναι ελεύθερη με απαραίτητη τη συμπλήρωση σχετικής αίτησης.

Έως 50 άτομα, θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.

Πρόγραμμα συναντήσεων: (περισσότερα…)

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Ο Ελληνισμός βρίσκεται αντιμέτωπος με μια εξόχως επιθετική Τουρκία που διεκδικεί έμπρακτα και εμμονικά ελληνικά νησιά -και όχι μόνο θαλάσσιες «Γαλάζιες Πατρίδες». Γι’ αυτό έχει άμεση ανάγκη από μια νέα, φιλόδοξη, διεκδικητική και αποτελεσματική στρατηγική που να διαρρηγνύει το ψευτοδίλημμα «διάλογος ή πόλεμος». Αυτήν ακριβώς τη διαφορετική στρατηγική επιχειρεί να θέσει στον δημόσιο διάλογο το παρόν βιβλίο.

Η εκθετική διεύρυνση του τουρκικού αναθεωρητισμού συνόρων, της επιθετικότητας και της στρατιωτικής ισχυροποίησης της γείτονος, υποβαθμίζεται δυστυχώς μέσα από καθησυχαστικά αφηγήματα, τα οποία αποδίδουν τις τουρκικές απειλές και διεκδικήσεις «σε εσωτερική κατανάλωση» και τροφοδοτούν αστήρικτες ψευδαισθήσεις πως με τον τρέχοντα διάλογο η Τουρκία είτε από μόνη της, είτε υπό διεθνή πίεση, ή με βάση το διεθνές δίκαιο, θα παραιτηθεί από τις παράλογες αξιώσεις της. Συνεπώς συσκοτίζεται η γιγάντωση της απειλής, όπως και η αποτυχία της ακολουθούμενης αποτρεπτικής στρατηγικής, καθώς μέχρι σήμερα ουδόλως απέτρεψε ή συρρίκνωσε τις αναθεωρητικές απαιτήσεις της Τουρκίας -αντίθετα, αυτές καθημερινά διευρύνονται. Το αποτέλεσμα είναι να εμπεδώνεται στο πολιτικό σύστημα και στην ελληνική κοινωνία, μια ανησυχητική άγνοια κινδύνου.

Δεδομένου ότι η ακολουθούμενη στρατηγική δεν ακυρώνει τις διεκδικήσεις και την επιθετικότητα της Άγκυρας (αυτή είναι άλλωστε η αποστολή της), απαιτείται να αναθεωρηθεί ή και να αντικατασταθεί από μια νέα προσέγγιση των ελληνοτουρκικών σχέσεων και του Κυπριακού. Στο πλαίσιο αυτό επιχειρείται μια κριτική αξιολόγηση της μέχρι σήμερα πορείας μας, αλλά και η σκιαγράφηση μιας άλλης εθνικής στρατηγικής η οποία συνδυάζει τη διεκδικητικότητα με τη σύνεση, μοχλεύοντας «έξυπνα» και συνεκτικά όλα τα διπλωματικά, ευρωπαϊκά, συμμαχικά και στρατιωτικά εργαλεία του Ελληνισμού, με στόχο μια εθνικά επικερδή εξομάλυνση. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

https://www.politeianet.gr/books/9789600809893-balinakis-giannis-sideris-i-gia-mia-nea-stratigiki-apenanti-stin-tourkia-375354

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Ήρθε στην Αθήνα από τη Βοστώνη για το ενδέκατο «The Notch Meeting», ένα διεθνές επιστημονικό συνέδριο που διοργανώνεται από το μη κερδοσκοπικό ίδρυμα, το Fondation Santé, του οποίου είναι συνιδρυτής και πρόεδρος. Το ίδρυμα κάθε χρόνο αξιολογεί επιστήμονες, για να τους προσφέρει χρηματική βοήθεια ώστε να αναπτύξουν το ερευνητικό τους έργο στον τομέα της βιοϊατρικής.

Απαρέγκλιτος όρος; Η έρευνα να γίνεται στην Ελλάδα.

Είχαμε πολλά να πούμε, λοιπόν, με τον Σπύρο Αρταβάνη-Τσάκωνα, καθηγητή Κυτταρικής Βιολογίας στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ, επιστήμονα με θητεία σε μερικά από τα πιο φημισμένα πανεπιστήμια της Ευρώπης και των ΗΠΑ, έναν Ελληνα που δεν ξεχνά ποτέ την πατρίδα του. «Ζω τόσες δεκαετίες στο εξωτερικό –από τα δεκαοκτώ και είμαι εβδομήντα τριών ετών– αλλά η Ελλάδα δεν έχει ξεκολλήσει από το μυαλό μου. Μου λείπει. Ισως, τελικά, αυτή να είναι η μεγαλύτερη δύναμη που έχει η χώρα μας: δεν μπορούμε να την ξεχάσουμε. Δεν έχω γνωρίσει ανθρώπους άλλων εθνικοτήτων που να νιώθουν τόση νοσταλγία για τις πατρίδες τους, όσο οι Ελληνες…». (περισσότερα…)

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

«Εβαλε τη χώρα πάνω από τον εαυτό του»

Με μία επίκληση στον Περικλή ξεκίνησε τον επικήδειο λόγο του ο στενός συνεργάτης του πρώην πρωθυπουργού και προσωπικός του φίλος, Τάσος Γιαννίτσης.

«Η παρουσία όλου του πολιτικού φάσματος, αποδεικνύει το μέγεθος της τιμής για τον Κώστα Σημίτη. Μας έκανε υπερήφανους, μας έδωσε υπόσταση. Αφιέρωσε τη ζωή του για να πάει η Ελλάδα πολύ ψηλότερα. Και την πήγε. Κατανόησε ότι η θέση της Ελλάδας στην Ευρώπη, βασιζόταν στο να κατανοήσει το σφυγμό της εποχής και να τον μεταβιβάσει στο κόμμα του και την κοινωνία. Και το πέτυχε» τόνισε ο ίδιος.

https://www.iefimerida.gr/politiki/giannitsis-gia-simiti-ebale-ti-hora-pano-apo-ton-eayto-toy

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Από 9.1. έως 6.2.2025 κάτι επίκαιρο, διαφορετικό και πολύ, πολύ ενδιαφέρον περιμένει τους μαθητές και τις μαθήτριες στο φουαγιέ της Γερμανικής Σχολής: Η περιοδεύουσα έκθεση «Η δύναμη της ανεκτικότητας» (ToleranzRäume) και η έκθεση για τον Αργύρη Σφουντούρη ως «Σύμβολο ανεκτικότητας».

Οι δύο εκθέσεις είναι ανοιχτές στο κοινό και θα χαρούμε να τις επισκεφθείτε!

Με αφορμή τις δύο εκθέσεις θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 13.01.2025 ημερίδα για τους μαθητές/τις μαθήτριες των τάξεων 10-12 με τίτλο «Η ανεκτικότητα ξεκινά από εσένα».

(η φωτογραφία είναι από την επίσκεψη του Αργύρη Σφουντούρη την Τετάρτη 17 Απριλίου 2013 στην Βιβλιοθήκη της Σχολής, όπου συνάντησε την “δική μας” Βεατρίκη Δημητριάδου, την ψυχολόγο, που βοήθησε τον ορφανό Αργύρη στο παιδικό χωριό Πεσταλότσι στο Τρόγκεν της Ελβετίας, όπως και άλλα παιδιά να βρουν το νέο τους δρόμο στα δύσκολα μεταπολεμικά χρόνια)

https://www.dsathen.gr/el/ekdiloseis/ekthesi-i-dynami-tis-anektikotitas-toleranzraume

https://www.dsathen.gr/de/veranstaltungen/ausstellung-toleranzraeume

(περισσότερα…)

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Voukourestiou Agxesmou

Ο χάρτης της περιοχής του σημερινού Κολωνακίου δείχνει την οδό Αγχεσμού (από το 1913 και μετά: Βουκουρεστίου) στην διασταύρωση της οποίας με την οδό Σκουφά (Σκουφά 35) ξεκίνησαν το 1897 τα πρώτα μαθήματα της νεοσύστατης τότε Γερμανικής Σχολής και ένα χρόνο μετά, επειδή ο χώρος ήταν μικρός η Σχολή μεταφέρθηκε στην οδό Ομήρου, λίγο πιό πάνω από την οδό Πανεπιστημίου, εκεί που τότε ήταν ο “Σύλλογος Φιλαδέλφεια” και σήμερα είναι το “Ινστιτούτο Γκαίτε”.

Στον χάρτη βλέπουμε τις οδούς Δημοκρίτου και Ηρακλείτου να ξεκινούν πιό ψηλά από ότι ξεκινούν η σημερινή Βουλή των Ελλήνων να αναφέρεται ως Βασιλικό Ανάκτορο.

Αγχεσμός ήταν η ονομασία της περιοχής μέχρι το 1832 και μετά άλλαξε όπως άλλαξαν ή χάθηκαν άλλες ονομασίες περιοχών. Ανδημοσιεύουμε το κείμενο της Κατερίνας Μαντά που δημοσίευσε στις 15 Μαΐου 2013 το περιοδικό “the K-magazine”:

Παλιές ονομασίες περιοχών της Αθήνας !‏

Από Κατερίνα Μαντά | 15 Μαΐου, 2013

Αλήθεια που μένετε στην Αθήνα; στο Βατραχονήσι; στον Βουρλοπόταμο; στον Δράκο; ή στις Αγελάδες;

Τι, δεν σας θυμίζουν τιποτα, δεν τις γνωρίζετε αυτές τις περιοχές; Κι όμως πρόκειται για την περιοχή του Ζαπείου, το Παγκράτι, την Αμφιθέα!

Ναι, οι περισσότερες περιοχές της Αθήνας, αλλά και προάστια πριν μερικές δεκαετίες είχαν κάποιες διαφορετικές ονομασίες, που έχουν απίστευτο ενδιαφέρον να μάθουμε!

-Αγά Βρύση : Η πλατεία Αγίου Παντελεήμονα

-Αγάμων (πλατεία) : Η πλατεία Αμερικής

-Αγελάδες : Σημείο του κήπου του Ζαππείου προς το τέρμα της οδού Ηρώδου του Αττικού.

-Αγιότρηση : Περιοχή στα Νέα Λιόσια

Αγχεσμός : Μέχρι το 1832 ο Λυκαβηττός, μετά τα Τουρκοβούνια

-Αέρηδες : Τέρμα της Αιόλου

-Αλώνια : Πλατεία Θησείου

-Αμπατζήδικα : Τσαρουχάδικα, ονομασία της οδού Πανδρόσου στο Μοναστηράκι

-Αναφιώτικα : συνοικία της Αθήνας στη βορειανατολική πλευρά του βράχου της Ακρόπολης στα όρια της συνοικίας της Πλάκας

-Ασπροχώματα : νότια της Πέτρου Ράλλη, από την Αγία Αννα μέχρι τη Νίκαια

-Βαριές : Κάτω Κηφισιά

-Βατραχονήσι : τμήμα μεταξύ του Παναθηναϊκού Σταδίου και του Παγκρατίου

-Βοϊδολίβαδο : Περιοχή της φαληρικής παραλίας στο τέρμα της λεωφόρου Συγγρού

-Βουρλοπόταμος : Η Αμφιθέα

-Βοϊδοπνίχτης :Χείμαρρος που κατέβαινε από το Λυκαβηττό

-Βρωμολίμνη : Λίμνη Βουλιαγμένης

-Γούβα : Αθηναϊκή συνοικία που εκτείνεται από το Α” Νεκροταφείο ως την περιοχή της Δάφνης

-Δαρδανέλια : Τοπωνύμιο περιοχής του κέντρου της Αθήνας στη συμβολή των οδών Πανεπιστημίου, Βουκουρεστίου και Κριεζώτου

-Δεκοχτούρα : Ονομασία υψώματος απέναντι από το Γηροκομείο στη λεωφόρο Κηφισίας

-Δικηγορικά : περιοχή στη Γλυφάδα

-Δράκος : Το λιμάνι του Πειραιά

-Ελαιοτριβεία : Περιοχή στη συμβολή των λεωφόρων Κωνσταντινουπόλεως και Αθηνών και της οδού Σερρών

-Εφοριακά : οικισμός του Δ. Αλίμου

-Θεόσπιτα : Ονομασία της περιοχής της πειραϊκής χερσονήσου μεταξύ της Νέας Καλλίπολης και της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων

-Θων : Ονομασία της περιοχής του τέρματος των λεωφόρων Βασιλίσσης Σοφίας και Αλεξάνδρας, στους Αμπελοκήπους, όπου υπήρχε η έπαυλη του Θων, επιμελητή των ανακτόρων επί Γεωργίου Α”

-Καρβουνιάρικα : το βορειοδυτικό άκρο του λιμένος Πειραιώς

-Κατσικάδικα : Γύρω από την εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης στα Κάτω Πετράλωνα δηλ. η περιοχή μεταξύ της οδού Πειραιώς & της γραμμής του τρένου των ΗΣΑΠ

-Κατσιπόδη : Νέος Κόσμος

-Κερατόπυργος : Γειτονιά του Κερατσινίου

-Κλωναρίδη : περιοχή στα Κάτω Πατήσια

-Κουκουριάνοι : Περιοχή από τα Νέα Λιόσια μέχρι το Καματερό στους πρόποδες του Αιγάλεω

-Καράουσι: Τουρκική ονομασία της δυτικής πλευράς του Αρείου Πάγου

-Κόκκινα χώματα : Περιοχή στους Αμπελοκήπους

-Κουκουβάουνες : H Μεταμόρφωση

-Λαδοξύστης : Η Αγίας Άννης και η γύρω περιοχή, στα όρια του Αιγάλεω

-Λεβίδη : Η περιοχή της οδού Πατησίων, μεταξύ των οδών Κεφαλληνίας και Αγ. Μελετίου)

-Λυκότρυπα : Η Λυκόβρυση

-Μαγκουφάνα : Ανάμεσα Πεύκη και Μαρούσι

-Μουνιχία : Το Τουρκολίμανο

agchesmos

Από το βιβλίο του Κώστα Δημητριάδη “Παληές Γειτονιές” γίνεται μία αναφορά στις περιοχές του Λυκαβηττού, της Δεξαμενής και του Κολωνακίου. Η οδός αναφέρεται ως “Αγχέσμου” (τονίζεται στην παραλήγουσα) και επιβεβαιώνετια το γεγονός της αλλαγής της ονομασίας σε “Βουκουρεστίου” το 1913.

dimitriaids agxesmou

odos pindarou 1920 Η οδός Πινδάρου, εκεί που σήμερα είναι τα σκαλάκια πάνω από την οδό Αναγνωστοπούλου.

Στο βάθος μπροστά από το κτίριο όπου τελειώνει η Πινδάρου πρέπει να περνά η οδός Ακαδημίας.Η περιοχή χρησιμοποιείτο ως βοσκότοπος γύρω στο 1920.

Η φωτογραφία είναι δανεισμένη από την εκπομπή:

ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

odos omirou akadimias odos lykavittou skoufa
Η οδός Ομήρου στην διαστύρωσή της με την Ακαδημίας, στην οποία διακρίνονται και οι γραμμές του τραμ. Στο βάθος φαίνεται ο Λυκαβηττός. 1900: Η οδός Λυκαβηττού στην διαστύρωσή της με την οδό Σκουφά, στην οποία διακρίνονται αρστερά το σημείο που σήμερα είναι το “Φίλιον” (πρώην “Dolce”), δεξιά το οικόπεδο όπου σήμερα βρίσκεται ο Άγιος Διονύσιος.

η φωτογραφία είναι από το Παλιατζίδικο των Αναμνήσεων

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Από την εφημερίδα “Καθημερινή” δανειζόμαστε το άρθρο:

Τον Τάσο Γιαννίτση προτείνει το ΠΑΣΟΚ ως υποψήφιο για την Προεδρία της Δημοκρατίας, μετά τη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, υπό τον πρόεδρο του κόμματος, Νίκο Ανδρουλάκη.

Ακολούθησε συνάντηση των δύο ανδρών στο γραφείο του προέδρου του ΠΑΣΟΚ στη Βουλή.

Κατά τον διάλογο που είχαν στην έναρξη της συνάντησης, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής ευχαρίστησε «από τα βάθη της καρδιάς» του τον κ. Γιαννίτση «για την τιμή που μας κάνει, αποδεχόμενος την πρότασή μας για την Προεδρία της Δημοκρατίας», προσθέτοντας ότι «τιμά την παράταξη». «Στο πρόσωπό του συμβολίζουμε την Ελλάδα της προόδου, την Ελλάδα της προνοητικότητας, την Ελλάδα της ευθύνης, την Ελλάδα της συνέπειας. Έχουμε χρέος να στείλουμε ένα μήνυμα, ότι μαζί με τη βιώσιμη ανάπτυξη χρειάζεται και ένα ισχυρό κοινωνικό κράτος, με υπηρεσίες που θα μειώσουν τις ανισότητες και θα βελτιώσουν ραγδαία τη ζωή των πολιτών», ανέφερε ο κ. Ανδρουλάκης. (περισσότερα…)

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Yπό την συνοδεία του διακεκριμένου πιανίστα Δημήτρη Γιάκα, oι ξεχωριστές λυρικές καλλιτέχνιδες Ρέα Βουδούρη, Λυδία Ζερβάνου και Μάιρα Γεωργάρου με τη σύμπραξη του καταξιωμένου τενόρου Γιάννη Χριστόπουλου, θα ερμηνεύσουν ένα λαμπερό πρόγραμμα με άριες, ντουέτα και σύνολα του ευρύτατου ρεπερτορίου της όπερας. Θα ακουστούν αποσπάσματα έργων των: V. Bellini, G. Bizet, D. Cimarosa, L. Delibes, G. Donizetti, W. A. Mozart, G. Puccini, G. Rossini & G. Verdi.

Πέμπτη 23 Ιανουαρίου 2025, 20:30

Ίδρυμα Β. και Μ. Θεοχαράκη

Βασιλίσσης Σοφίας 9 & Μέρλιν 1 Τηλέφωνο: 210-3611206

https://thf.gr/el/events/lyriki-vradia/

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Οι Εκδόσεις Παρισιάνου εξέδωσαν ένα ημερολόγιο για το 2025 αφιερωμένο στον Λόδρο Βύρωνα. Την έκδοση προλογίζει η εκδότρια, Μαργαρίτα Παπαηλιού – Παρισιάνου, σύζυγος του Κώστα Παπαηλιού, ο οποίος αφιερώνει τον ελεύθερο χρόνο του σε συγγραφή ιστορικών δοκιμίων για τον Φιλελληνισμό και τους Φιλέλληνες του 1821, ενώ από τις εκδόσεις έχουν κυκλοφορήσει ήδη από το 2021, και με αφορμή την συμπλήρωση των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση του 1821, μία πολύτομη σειρά με τίτλο “Φιλελληνική Βιβλιοθήκη“, της οποίας ο Κώστας Παπαηλιού έχει την γενική εποπτεία και επιμέλεια και περιλαμβάνονται στην ενότητα του site μας: “Εκδόσεις / Φιλελληνισμός”. Στην ίδια ενότητα περιλαμβάνονται και οι αναφορές σε μία σειρά από εκδηλώσεις για τον Φιλελληνισμό, κάποιες μάλιστα σε συνεργασία και με τον Σύλλογο Αποφοίτων.

https://drive.google.com/file/d/1roVSIK-16lP8HP6Sm6Q0dehNYCkzvRCD/view?usp=sharing

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Κυκλοφόρησε το επετειακό λεύκωμα της Γερμανικής Σχολής Αθηνών και η Διευθύντρια της Σχολής έστειλετην ακόλουθη ανακοίνωση:

dsa 125 epeteiako lefkoma

Aγαπητοί μαθητές και αγαπητές μαθήτριες, αγαπητοί γονείς, αγαπητοί απόφοιτοι,

«125 χρόνια Γερμανική Σχολή Αθηνών στο Καλειδοσκόπιο»

Με αυτόν τον τίτλο κυκλοφορεί το νέο επετειακό λεύκωμα της DSA. Διαμορφώθηκε και τυπώθηκε το 2021 στο πλαίσιο του εορτασμού των 125 χρόνων της Γερμανικής Σχολής Αθηνών.

Αυτό το λεύκωμα είναι μία πολυφωνική ανασκόπηση 125 χρόνων, μια κερδισμένη ματιά σε ένα καλειδοσκόπιο, με δυναμικούς αντικατοπτρισμούς, που συνυφαίνουν στη ροή του χρόνου τον υπέροχο μικρόκοσμο της Γερμανικής Σχολής Αθηνών.

Αξιοποιώντας τη δομή ενός καλειδοσκοπίου μεταποιήσαμε τα κάτοπτρα σε έξι κεφάλαια για να οπτικοποιήσουμε αυτή τη διαχρονική περιήγηση: ένας χάρτης του χρόνου της DSA, μία δυναμική κάτοψη του κτηριακού συγκροτήματός της, οι δομικές αλλαγές στη λειτουργία του σχολείου μας, η πλουραλιστική καθημερινότητα εντός και εκτός διδακτικών ωρών, κάποιες ξεχωριστές στιγμές που γεννήθηκαν από ζυμώσεις του ανθρώπινου δυναμικού της Σχολής κάθε ηλικίας, και ένας σωρός αναμνήσεων εν είδει προσωπικής ρετροσπεκτίβας.

Ευχαριστούμε από καρδιάς όσους και όσες μοιράστηκαν μέσω των κειμένων τους τη δική τους οπτική για τα 125 χρόνια DSA στο Καλειδοσκόπιο.

Το επετειακό λεύκωμα «125 χρόνια Γερμανική Σχολή Αθηνών στο Καλειδοσκόπιο» διατίθεται αποκλειστικά στη Σχολή.

Σας ευχόμαστε καλή ανάγνωση.

Με φιλικούς χαιρετισμούς,

Annedore Dierker

Διευθύντρια

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Ο Ελληνογερμανικός Σύλλογος Philadelphia Verein προσκαλεί τα μέλη και τους φίλους του σε μια ξενάγηση στην έκθεση του Μουσείου Μπενάκη “Καρυά 1943“ με τον επιμελητή εκθέσεων Ιάσονα Χανδρινό, το Σάββατο 18 Ιανουαρίου στις 11πμ.

Δηλώσεις συμμετοχής μέχρι 16.1.2025.

H πρώτη έκθεση στη Γερμανία και την Ελλάδα που είναι αφιερωμένη στο θέμα της καταναγκαστικής εργασίας των Ελλήνων Εβραίων κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής.

Σημείο εκκίνησης της έκθεσης είναι η φωτογραφική συλλογή ενός Γερμανού πολιτικού μηχανικού που είχε υπηρετήσει στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Ανδρέας Ασσαέλ, ο ίδιος γιος ενός επιζώντα από τη Θεσσαλονίκη, εντόπισε και αγόρασε αυτή τη μοναδική συλλογή φωτογραφιών σε μια υπαίθρια αγορά στο Μόναχο το 2002.

Η καινοτόμος και συμμετοχική έκθεση παρουσιάζει τα γεγονότα της εποχής και τις εξαιρετικά σκληρές συνθήκες εργασίας στην Καρυά. Οι περισσότεροι από τους Εβραίους καταναγκαστικούς εργάτες δολοφονήθηκαν στο Άουσβιτς τον Αύγουστο του 1943. Οκτώ βιογραφίες θυμάτων και επιζώντων βρίσκονται στο επίκεντρο της έκθεσης. Δύο εκδοχές της έκθεσης παρουσιάζονται παράλληλα στην Ελλάδα και τη Γερμανία.

Σήμερα, η Καρυά είναι μια εγκαταλελειμμένη στάση σε μια παροπλισμένη σιδηροδρομική γραμμή στη Φθιώτιδα στην Κεντρική Ελλάδα. Το 1943, Εβραίοι από τη Θεσσαλονίκη υποχρεώθηκαν να κατασκευάσουν σε αυτή τη θέση μια παρακαμπτήρια γραμμή για τα τρένα της Βέρμαχτ. Οι συνθήκες διαβίωσης ήταν άθλιες και ελάχιστοι επιβίωσαν.

Μια μικρή έκθεση παρουσιάζεται παράλληλα και στο Εβραϊκό Μουσείο Ελλάδος με εκθεσιακό υλικό και πληροφορίες για το πρόγραμμα.

https://www.benaki.org/index.php?option=com_events&view=event&id=127471&lang=el

(περισσότερα…)

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Xmas LHJ Dec 1922 Coles PhillipsΑναρωτιώμαστε από που προκύπτει η “συντομογραφία” Xmas για τα Χριστούγεννα. Ε! λοιπόν η ελληνική έκδοση της wikipedia αναφέρει ότι η συντομογραφία της λέξης Christmas που αποτελείται από το X, το πρώτο γράμμα της ελληνικής λέξης Χριστός και τα τρία τελευταία γράμματα της λέξης Christmas.

Η αγγλική λέει όμως κάτι άλλο:

Xmas (also X-mas) is a common abbreviation of the word Christmas. It is sometimes pronounced /ˈɛksməs/, but Xmas, and variants such as Xtemass, originated as handwriting abbreviations for the typical pronunciation /ˈkrɪsməs/. The ‘X’ comes from the Greek letter Chi, which is the first letter of the Greek word Christós (Greek: Χριστός, translit. Khristós, lit. “anointed, covered in oil”), which became Christ in English. The suffix -mas is from the Latin-derived Old English word for Mass.

There is a common misconception that the word Xmas stems from a secularizing tendency to de-emphasize the religious tradition of Christmas, by taking the ‘Christ’ out of “Christmas”. Nevertheless, the term’s usage dates back to the 16th century, and corresponds to Roman Catholic, Eastern Orthodox, Church of England, and Episcopalian liturgical use of various forms of chi-rho monogram. In English, “X” was first used as a scribal abbreviation for “Christ” in 1100; “X’temmas” is attested in 1551, and “Xmas” in 1721.

Περισσότερα…

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Η Καλλιόπη Αθανασιάδη είναι η μοναδική γυναίκα θωρακοχειρουργός στην Ελλάδα και υπηρετεί στον Ευαγγελισμό. Τον τελευταίο χρόνο καλύπτει μόνη της το μεγαλύτερο νοσοκομείο της χώρας, σε μία ειδικότητα που είναι αναγκαία σε πολλά και διαφορετικά περιστατικά. Αφήνοντας μία λαμπρή καριέρα στο εξωτερικό, επέστρεψε στην Ελλάδα για να υπηρετήσει στο ΕΣΥ.

Η Ντίνα Καράτζιου μιλά μαζί της σε μια αποκαλυπτική συνέντευξη με τίτλο «Υπάρχουν γιατροί στο ΕΣΥ που προσφέρουν στον λαό που τους σπούδασε».

https://www.lifo.gr/podcasts/originals/yparhoyn-giatroi-sto-esy-poy-prosferoyn-ston-lao-poy-toys-spoydase?fbclid=IwY2xjawHqRKBleHRuA2FlbQIxMQABHXVcfk3eR8alcuVeI3mJumGI1CkLZY0bzr9rSNB6YyshGPy-T8rcYOh51g_aem_sv3KlS06THlH7BdrFMbOEw

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

fix antonios 1962 anaggelia thanatou efim eleftheriaΟ Αντώνιος Φιξ γεννήθηκε στην Αθήνα και ήταν γιος του Καρόλου Φιξ, βιομηχάνου και γόνου της οικογένειας Φιξ. Ασχολήθηκε με την οικογενειακή επιχείρηση μπύρας Φιξ. Μετά όμως τον θάνατο του αδερφού του, Ιωάννη, ο έλεγχος της εταιρείας πέρασε στα χέρια του ανηψιού του, Καρόλου Φιξ, με αποτέλεσμα ο ίδιος να αποχωρήσει στις αρχές της δεκαετίας του 1950 και να δημιουργήσει εργοστάσιο παγοποιίας και αποθήκες ψυγείων στην οδό Πέτρου Ράλλη. Το 1961 κυκλοφόρησε την μπύρα “Άλφα” (πιθανόν το “άλφα” να είναι εμπνευσμένο από το μικρό όνομα του ιδιοκτήτη).

Στις εκλογές του 1932 εξελέγη βουλευτής με το Κόμμα Φιλελευθέρων.

Απεβίωσε από συγκοπή καρδιάς το 1962 και κηδεύτηκε από το ναό του Αγίου Διονυσίου των Καθολικών. Ήταν παντρεμένος και είχε παιδιά (- το απόκομμα από την Εφημερίδα “Ελευθερία” της 21.1.1962, σελ.12).

Στο βιβλίο του J.G.Hansen αναφέρονται τα ονόματα δύο μικρών παιδιών που σχετίζονται με την οικογένεια Φιξ: η Elise Fix και ο/η A.Fix (δεν πρόκειται για τον Αντώνιο Φιξ, διότι γεννήθηκε λίγα χρόνια αργότερα) που αναφέρονται ως δύο από τα 11 παιδιά που πρωτοενεγράφησαν στην νεοϊδρυθείσα Γερμανική, στην οδό Σκουφά το 1896. Σύμφωνα με δημοσιεύματα, ο Ιωάννης Φιξ (1874;-1922) είχε εγκατασταθεί στο Κολωνάκι (τότε τόπος εξοχής) και όταν πέθανε άφησε κληρονόμο της επιχείρησης τον Κάρολο Φιξ, του οποίου τα παιδιά, Ελίζε και Α. (Άννα;), εγγράφονται στην Σχολή, ενώ δεν είναι γνωστό αν και ο Γιάννης, άλλος γιός πήγε στην Γερμανική.

Επίσης, επειδή έχουν χαθεί τα μαθητολόγια της Σχολής από το 1897 έως το 1926, δεν μπορεί να αναφερθεί το ποιά παιδιά της οικογένειας Φιξ φοίτησαν στην Σχολή, θεωρείται όμως βέβαιο ότι και άλλα μέλη της οικογένειας κάθισαν στα θρανία της Αραχώβης.

Από την εφημερίδα το ΒΗΜΑ της 11.11.2012:

Στις αρχές της δεκαετίας του 1950 ο Αντώνης Φιξ δημιούργησε εργοστάσιο παγοποιίας και αποθήκες ψυγείων στην οδό Πέτρου Ράλλη. Και λίγο αργότερα άρχισε να συζητεί με τον εφοπλιστή Αντώνη Χανδρή τη δημιουργία νέας ζυθοποιίας. Αυτό κατέστη δυνατόν μόλις το 1961 και έτσι κυκλοφόρησε η μπίρα Αλφα –εμπορικό σήμα που κατέχει σήμερα η Αθηναϊκή Ζυθοποιία. Τότε ξεκίνησε ο «πόλεμος» με τον Κάρολο. Δεν κράτησε όμως πολύ, διότι το 1962 ο Αντώνης Φιξ πέθανε. Η εταιρεία πέρασε στον όμιλο Μποδοσάκη και σύντομα στα χέρια του ανιψιού του, Καρόλου.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Ο πολύπειρος και πάντα ιδανικός συνεργάτης των τραγουδιστών Δημήτρης Γιάκας συνοδεύει στο πιάνο τη μεσόφωνο Νεφέλη Κωτσέλη η οποία είναι μία από τις πιο ενδιαφέρουσες και χαρισματικές φωνές που έχουν εμφανιστεί στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Έχοντας ιδιαίτερη γνώση και ευαισθησία στο απαιτητικό είδος του γερμανικού Lied, θέτει στο επίκεντρο του ρεσιτάλ της δύο αριστουργηματικούς φωνητικούς κύκλους του γερμανού ρομαντικού Ρόμπερτ Σούμαν. Πλάι τους ερμηνεύει την καντάτα του Χάυντν Η Αριάδνη στη Νάξο και τραγούδια του Γιώργου Κουρουπού σε ποίηση Σαπφώς και απόδοση Οδυσσέα Ελύτη.

Τρίτη 14.1.2025, 20:30, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, ΑΙΘΟΥΣΑ Δημήτρης Μητρόπουλος

https://www.megaron.gr/event/nefeli-kotseli-dimitris-giakas/?fbclid=IwY2xjawHlLaxleHRuA2FlbQEwAGFkaWQBqxZoo7tvzwEdvHc8qc7n0xjEWmW6o29eK1tXeI97GysjVz-Tbw8my03d2EF8WgrueLgc_aem_6rha9vszbncZniu9qfrAwA

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Στη σκηνική σύνθεση «Η Μέρα της Φούστας», βασισμένη στο ομότιτλο έργο του Ζ.Π. Λίλιενφελντ, τα αποσπάσματα των έργων που χρησιμοποιούνται στην παράσταση βασίζονται στις μεταφράσεις του Γιώργου Δεπάστα.

Η Σόνια, καθηγήτρια λογοτεχνίας σε ένα δημόσιο λύκειο με παραβατικούς μαθητές, στοχοποιείται γιατί δε συμμορφώνεται με τις υποδείξεις του Διευθυντή προς τις καθηγήτριες και τις μαθήτριες να μην προσέρχονται στο σχολείο φορώντας φούστα. Ένα πρωί κατά τη διάρκεια του μαθήματος ένα τυχαίο συμβάν θέτει σε κίνηση μια χιονοστιβάδα απρόβλεπτων εξελίξεων.

Η Θεοδώρα Τζήμου, στον ρόλο της καθηγήτριας οδηγεί, και οδηγείται από, μια ομάδα νέων και ταλαντούχων ηθοποιών. Σκηνοθεσία της Ζωής Χατζηαντωνίου.

Παραστάσεις: 9 Φεβ – 13 Απρ 2025

Θέατρο Δίπυλον – Λευκή Αίθουσα, Σαμουήλ Καλογήρου 2

Περισσότερα…

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Κάντε Εγγραφή στο εβδομαδιαίο Newsletter

* indicates required
Συμπληρώστε το e-mail σας