Ο Βύρων Κουρουνιώτης γεννήθηκε το 1924 στην Αθήνα και έζησε τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια στην Καλλιθέα. ‘Ηταν γιός του Ιωάννη και της Ουρανίας και πρωτοεμφανίζεται στα μαθητολόγια της Σχολής στην Β’ Γυμνασίου την χρονιά 1937-38, παραμένει έως την Στ’ Γυμνασίου και αποφοιτά την χρονιά 1941-42 και όπως αναφέρεται στο βιογραφικό του όνειρό του ήταν να σπουδάσει στη Γεωπονική Σχολή της Γερμανίας. Όμως όταν έγινε η γερμανική Κατοχή εντάχθηκε στην αντίσταση, στην ΕΠΟΝ, στο αντάρτικο κίνημα και μετά στον ΕΛΑΣ. 19 ετών έφυγε στα βουνά και πολέμησε στο αντάρτικο Ρούμελης και μετά στην Πελοπόννησο.
Στη διάρκεια της Κατοχής έχασε τους 2 από τους 3 αδελφούς του. Ο μεγαλύτερος, ο Μικές Κουρουνιώτης, εκτελέστηκε από τους Γερμανούς ενώ ο μικρότερος, ο Αντώνης, πέθανε από φυματίωση λίγους μήνες πριν βρεθεί το εμβόλιο για τη φυματίωση.
Μετά την απελευθέρωση και τα Δεκεμβριανά συνελήφθη και καταδικάστηκε σε θάνατο για εσχάτη προδοσία. Δεν εκτελέστηκε αλλά από το 1945 ως το 1949 «επισκέφθηκε» όλα τα όμορφα νησιά μας (τόπους εξορίας τότε) ως πολιτικός κρατούμενος: Αίγινα, Κέρκυρα, Σύρο και κατέληξε στη Γυάρο όπου μαζί με συγκρατούμενούς του, ενώ ζούσαν σε υποτυπώδη αντίσκηνα, έχτιζαν με βράχους που κουβαλούσαν μόνοι τους το «κολαστήριο» της Γυάρου όπως το ονόμαζε πάντα λέγοντας: «όταν μπήκαμε σ΄αυτή την κόλαση νοσταλγούσαμε τις σκηνές μας…»
Μετά το 1949 συνέχισε να είναι ενεργό μέλος του ΚΚΕ και της ΕΔΑ αργότερα. Παντρεύτηκε την Βασιλική Ζαχαρία και απέκτησαν μια κόρη την Ουρανία.
Στη Δικτατορία του 1967 γλύτωσε τη σύλληψη γιατί τον έκρυψαν επί ένα χρόνο, ίσως και περισσότερο, με κίνδυνο της ζωής τους, δύο «φιλοβασιλικές» και άρα υπεράνω πάσης υποψίας θείες του (από την πλευρά της γυναίκας του), που τον αγαπούσαν πάρα πολύ…
Κατάφερε να διαφύγει παράνομα στην Ευρώπη όπου έζησε κάποια χρόνια.
Απογοητευμένος από τη διάσπαση του ΚΚΕ το 1968 απομακρυνόταν, σταδιακά, από την ενεργό πολιτική δράση.
Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα ασχολήθηκε με το εμπόριο κινηματογραφικών ειδών και τον κινηματογράφο, μαζί με τον μόνο αδελφό του, που είχε επιβιώσει, τον Διονύση.
Μπορεί να μην κατάφερε να σπουδάσει γεωπονία όμως κατάφερε ν’αγοράσει ένα μικρό κομμάτι γης παραθαλάσσιο στην Αίγινα και ένα τρεχαντήρι. Σ’ αυτά αφιέρωνε όλον σχεδόν τον ελεύθερο χρόνο του μέχρι το τέλος της ζωής του ψαρεύοντας και αγαπώντας τη φύση και τα φυτά του. Κατάφερε να μεταμορφώσει ένα άγονο και αμμώδες έδαφος σ’ έναν μικρό παράδεισο δίπλα στη θάλασσα. Το έργο του συνεχίζει με περισσή αφοσίωση και ζήλο ο γαμπρός του Γιάννης Λάζαρης μέχρι σήμερα.
Πρόφθασε να χαρεί τον εγγονό του Αλέξη Κωτσόπουλο και τα δύο του δισέγγονα τον Βύρωνα και τον Άγγελο. Δεν πρόλαβε να γνωρίσει την δισέγγονή του Άννα.
Ενώ άντεξε παληκαρίσια όλες τις κακουχίες και τα βασανιστήρια δεν μπόρεσε ποτέ, μέχρι το τέλος, να συγκρατήσει τα δάκρυά του όταν θυμόταν την «επαίσχυντη», όπως την έλεγε, «Συμφωνία της Βάρκιζας» και την παράδοση των όπλων του ΕΛΑΣ.
Πέθανε το 2008 βαθειά πικραμένος από την «κατάντια», όπως έλεγε, και την πολυδιάσπαση του κινήματος.
(*) το βιογραφικό του το οφείλουμε στην κόρη του Ουρανία Κουρουνιώτη και είναι αναρτημένο μαζί με την φωτογραφία του στην ιστοσελίδα http://www.aylonfilmarchives.com/
Σε νέα μετάφραση της Έμης Βαϊκούση (’76) κυκλοφόρησε προσφάτως ο “Γαλάζιος Άγγελος“, το σημαντικό μυθιστόρημα του Heinrich Mann (εκδόσεις Ίνδικτος).
Am Montag, dem 25. September 2023, nahm die international erfolgreiche Rednerin Esther O’Callaghan virtuell an unserer naturwissenschaftlichen Veranstaltungsreihe „Science Moments“ teil.
Με μεγάλη μας χαρά υποδεχόμαστε την πρωτοβουλία της DSA, η οποία προσκαλεί αποφοίτους όλων των ετών την Τετάρτη 29 Μαΐου 2024 στις 20:00 στην πρώτη βραδιά αποφοίτων.
Γεννημένος το 1944 στην Αθήνα, αποφοίτησε από τη Γ.Σ.Α. το 1962. Σπούδασε Νομική και Οικονομικές – Πολιτικές Επιστήμες στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, ενώ στη συνέχεια απέκτησε διδακτορικό στα Οικονομικά από το Πανεπιστήμιο του Βερολίνου (1974).
Ο Μάρκος Βερροιόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1928 με καταγωγή από την Ζάτουνα Γορτυνίας. Εμφανίζεται στα Μαθητολόγια της Αραχώβης το έτος 1938-39 στην 1η του 8-ταξίου (Ε’ Δημοτικού) και παραμένει έως την 6η του 8-ταξίου (Δ’ Γυμνασίου) το έτος 1943-44 και αν συνέχιζε θα αποφοιτούσε το 1946. Εκείνη την εποχή, όσοι αποφάσιζαν να καταταγούν στον στρατό είχαν την δυνατότητα αντί να ολοκληρώσουν το γυμνάσιο, να φοιτήσουν σε Στρατιωτική Σχολή.
Ο Γιώργος Δεπάστας (΄63) υπογράφει τη μετάφραση της σαρδόνιας, σκοτεινής κωμωδίας “Ο Άσχημος” του Marius Von Mayenburg, με πρωταγωνιστές τους Ορφέα Αυγουστίδη, Γιάννη Κλίνη, Μαίρη Μηνά και Ηλία Μουλά, σε σκηνοθεσία Γιώργου Κουτλή.
Είχε αρκετό κόσμο, των Βαΐων, πριν εκδράμουν όλοι για Πάσχα.
Ο Πάνος Λουκάκος γεννήθηκε το 1949 και είναι απόφοιτος του 1967. Σπούδασε στη Νομική της Αθήνας και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Νομική Σχολή της Βόννης στο Δημόσιο Δίκαιο με υποτροφία από την «Friedrich Ebert Stiftung» που είναι συνδεδεμένη με το SPD.
Η Έβη (“Παρασκευή”, το οποίο η μητέρα της ως δημοτικίστρια έγραφε με “β”) Στασινοπούλου γεννήθηκε στις 8.7.1924 στην Αθήνα και φοίτησε στη Γερμανική Σχολή από το 1936 έως το 1942. Συμμαθήτριές της ήταν η Βεατρίκη Δημητριάδου, η Δήμητρα Καρβελά, αλλά και η Νίκη Γουλανδρή, που παρακολουθούσε το γερμανικό τμήμα. Αμέσως μετά την αποφοίτησή της εργάστηκε στο νηπιαγωγείο της σχολής και παράλληλα οργάνωνε και πρόσφερε συσίτιο, αφού παρότι είχε γραφτεί στο Πανεπιστήμιο οι Ανώτατες Σχολές ήταν κλειστές. Σπούδασε αρχαιολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου και το 1950, με το τέλος των σπουδών της εργάσθηκε ως καθηγήτρια στην ιδιωτική σχολή “Αθήναιον”, αφού ο αρχαιολογικός κλάδος ήταν τότε κλειστός για τις γυναίκες. Από το 1953 έως το 1954 έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Ρώμη και το 1955 ξεκίνησε να εργάζεται ως επιστημονική βοηθός στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο στον αποκιβωτισμό (επανέκθεση των αρχαιοτήτων) και ως επιμελήτρια της Συλλογής Χαλκών (1965-1973) έχοντας στο μεταξύ προσληφθεί από την Αρχαιολογική Υπηρεσία. Υπηρέτησε ως επιμελήτρια αρχαιοτήτων Ιονίων Νήσων στην Κέρκυρα και στη Βοιωτία, όπου ανέσκαψε το ανάκτορο του Κάδμου και οργάνωσε το Μουσείο στη Θήβα. Στην Εύβοια ανέσκαψε το Ηρώο στο Λευκαντί και αναδιοργάνωσε το Μουσείο της Σκύρου.
Ο Γεώργιος Σουρής παντρεύτηκε το 1881, σε ηλικία 28 ετών την Μαρή Κωνσταντινίδη, από τη Χίο, του γένους Αργέντη Ροδοκανάκη, με την οποία και πέρασε μια ευτυχισμένη ζωή αποκτώντας πέντε παιδιά. Η γυναίκα του επέμενε πως είχε έξι, συμπεριλαμβάνοντας και τον σύζυγό της που “καθώς ήταν αδέξιος και ανέμελος” είχε πραγματική ανάγκη μητρικής στοργής και φροντίδας.
Ο Γιάννης Αντωνιάδης γεννήθηκε στις 06.04.1945 στην Αθήνα, αποφοίτησε απο τη Γερμανική Σχολή Αθηνών το 1963 και σπούδασε στη Γερμανία στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Δ. Βερολίνου (TU Berlin), όπου και πήρε το δίπλωμα του Ηλεκτρολόγου Μηχανικού (Dipl. Ing.).
Το θεατρικό έργο “Τιμάνδρα” με πρωταγωνίστριες τις Νάνα Παπαδάκη (’90), Δήμητρα Χατούπη και Βάλια Παπαχρήστου, θα παρουσιάζεται από τις 6 Απριλίου και κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή, για λίγες μόνο παραστάσεις, σε σκηνοθεσία Χρύσας Καψούλη, στο θέατρο ΕΛΕΡ – Ελένη Ερήμου (Φρυνίχου 10, Πλάκα, τηλ. 211 735 3928).
Η σύλληψη της επί 30 χρόνια καταζητούμενης για τρομοκρατία στο Βερολίνο φέρνει ξανά στο φως την ιστορία της οργάνωσης που δημιουργήθηκε «κατά λάθος»
Ο ανατρεπτικός ΚΑΤΑΘΛΑΣ της Λένας Κιτσοπούλου (’89) ανεβαίνει στο θέατρο OLVIO για 6 ΜΟΝΟ παραστάσεις, σε σκηνοθεσία Νατάσας Παπαμιχαήλ με τον Αλέξανδρο Τσώτση στον πρωταγωνιστικό ρόλο.
Η Έφη Ρευματά (’91) υπογράφει τη μετάφραση – διασκευή – σκηνοθεσία και η Βίκυ Βολιώτη (’88) πρωταγωνιστεί στο θεατρικό έργο “Τα πικρά δάκρυα της Πέτρα φον Καντ“ του Rainer Werner Fassbinder.
Γεννημένος το 1950 στην Αθήνα είναι απόφοιτος του 1968 και είναι γιος του Αρχελάου Αντώναρου, γελοιογράφου και της Γεωργίας Πρωτονοτάριου. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και εργάστηκε ως δημοσιογράφος.