Ο Γιάννης Αντωνιάδης γεννήθηκε στις 06.04.1945 στην Αθήνα, αποφοίτησε απο τη Γερμανική Σχολή Αθηνών το 1963 και σπούδασε στη Γερμανία στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Δ. Βερολίνου (TU Berlin), όπου και πήρε το δίπλωμα του Ηλεκτρολόγου Μηχανικού (Dipl. Ing.).

Εν συνεχεία εργάστηκε σαν βοηθός καθηγητού στο Institut für Allgemeine Elektrotechnik der TU Berlin. Παράλληλα έκανε σπουδές στις Οικονομικές Επιστήμες στο ίδιο πανεπιστήμιο, όπου και εκανε διδακτορική διατριβή στον τομέα της Επιχειρησιακής Έρευνας (Unternehmensforschung / Operations Research) και απεκτησε το 1975 το δίπλωμα Dr. Ing.

Από το 1976 έως και το 2001 εργάσθηκε στην εταιρεία SIEMENS στο Μοναχο σε περισσότερους τομείς. Τα τελευταία χρόνια διετέλεσε υπεύθυνος Strategische Planung und Strategisches Marketing ως ανώτερο στέλεχος (Oberer Führungskreis) σε ένα μεγάλο κεντρικό τομέα της SIEMENS με αντικείμενο μεγάλες εγκαταστάσεις συστημάτων πληροφορικής διεθνώς.

Ο Γιάννης Αντωνιάδης διαμένει μόνιμα στο Μοναχο.

Ο Αργύρης Φορτούνας γεννήθηκε το 1925 στην Αθήνα και αποφοίτησε από τη Γερμανική Σχολή το 1942. Ήταν στην ίδια τάξη με τη Βεατρίκη Δημητριάδου, την Έβη Στασινοπούλου, τη Ροδούλα Κούμαρη κ.α. Στη διάρκεια της γερμανικής κατοχής έμεινε στην Αίγινα και στο διάστημα αυτό, κατόπιν παράκλησης των τότε αρχών της Αίγινας, υπήρξε διερμηνέας μέχρι το τέλος του πολέμου, μαζί με την αδερφή του Διονυσία, επίσης απόφοιτο.

Μετά τον πόλεμο, σπούδασε Οικονομικά και Εμπορικές Επιστήμες στην ΑΣΟΕΕ και το 1955 ίδρυσε την βιομηχανία ΘΕΡΜΟΠΛΑΣΤ ΑΕ και υπήρξε από τους πρώτους στην Ελλάδα που ασχολήθηκαν με την παραγωγή θερμοπλαστικών σωλήνων.

Έγραψε τεχνοοικονομικές μελέτες που αναφέρονταν κυρίως στις αντοχές των θερμοπλαστικών σωλήνων σε ελληνικές κλιματολογικές συνθήκες και πολλές από αυτές δημοσιεύθηκαν στα Ελληνικά και Γερμανικά περιοδικά του κλάδου.

Λίγο πριν από το θάνατο της γυναίκας του, Νίκης Οικονόμου, ξεκίνησε να γράφει για τη δύσκολη περίοδο της κατοχής και την μετέπειτα περίοδο του εμφυλίου στα βιβλία του.

Πέθανε στο σπίτι του στην Αίγινα το καλοκαίρι του 2014, στις 4 Ιουλίου.

Η ΔαρείαZazirei, απόφοιτος του ’99, εκθέτει στις

25 και 26 Νοεμβρίου μεταξύ 11.00 και 21.00

στον χώρο της στην οδό Τύχης 3, 152 33 στο Χαλάνδρι

έργα της, κοσμήματα και πολλά άλλα.

Η Δαρεία Ντάσα Τσατσιράι γεννήθηκε στην Μόσχα από Λιθουανό / Ουκρανό πατέρα και Ελληνορωσσίδα μητέρα. Έκανε master σε graphic design.

http://www.dialoggers.eu/gr/

Το Ίδρυμα Ακατερίνης Λασκαρίδη διοργανώνει επιμορφωτικό κύκλο πέντε (5) συναντήσεων με θέμα την πρόληψη της παιδικής κακοποίησης και της έμφυλης βίας. Στο σεμινάριο θα πραγματοποιηθεί γενική επισκόπηση και προσδιορισμός του φαινομένου της κακοποίησης ανηλίκων, θα συζητηθούν οι βασικές ενδείξεις κακοποίησης στα παιδιά, ο ρόλος των αντιλήψεων στο θέμα της βίας και των έμφυλων στερεοτύπων, ενώ θα παρουσιαστεί ο ρόλος του σχολείου αλλά και η νομική πλευρά ως προς το θέμα της διαχείρισης των περιστατικών κακοποίησης. Το σεμινάριο θα ολοκληρωθεί σε πέντε δίωρες συναντήσεις που θα πραγματοποιηθούν διαδικτυακά και απευθύνεται σε όλους τους ενδιαφερόμενους.

Ημέρες συναντήσεων:Δευτέρα 20/11, 27/11, 4/12, 11/12και18/12. Περισσότερα…

Οι γενεές που επιτελούν σημαντικά εθνικά κατορθώματα δικαιολογημένα αποφασίζουν την καθιέρωση επετείων που να διαιωνίζουν την ανάμνησή τους. Τα κίνητρά τους είναι : Πρώτον, η εύλογη επιθυμία “ως μη έργα μεγάλα τε και θωμαστά […] ακλεά γένηται”, όπως ο είπε ο πατήρ της ιστορίας Ηρόδοτος στο προοίμιο του έργου του, εξηγώντας δια ποίον λόγον απεφάσισε να συγγράψη την ιστορία των Μηδικών Πολέμων. Δεύτερον, η επίγνωση ότι οι επέτειοι και οι εορτές εθνικού εμβλήματος αναρριπίζουν την ιερά φλόγα του πατριωτισμού, εμπνέουν ικανοποίηση και αγαλλίαση για τα συντελεσμένα και παροξύνουν νεωτέρους να φανούν, εάν χρειασθή, όχι κατώτεροι από τους παλαιοτέρους, “άμμες δε γ΄εσσόμεθα πολλώ κάρρονες”. Οι γενεές, πάλι, που διαδέχονται εκείνην που καθιέρωσε μία εθνική επέτειο, την διατηρούν και την μεταβιβάζουν στις επόμενες, διότι αποκτούν και αυτές επίγνωση της σημαντικής λειτουργίας που επιτελεί στην ζωή του έθνους, αλλά και για να τιμήσουν εκείνους που έπραξαν “μεγάλα τε και θωμαστά”.

Με τις εισαγωγικές αυτές σκέψεις ας μου επιιτραπή να καταθέσω ορισμένες σκέψεις και να μοιρασθώ μαζί Σας τον προβληματισμό για την επέτειο της “εξεγέρσεως” του Πολυτεχνείου, που φέτος συμπληρώνεται ήμισυ αιώνος.

Πρώτον, ο όρος “εξέγερσις”. Είναι ιστορικώς δόκιμος? Μου υπενθυμίζει την εξέγερση του Βαρ-Κοχβά (135 μ.Χ) που περιγράφει ο Φλάβιος Ιώσηπος (37/38 – 100 μ.Χ.) στο έργον του, Ιουδαϊκός Πόλεμος, την εξέγερση των Μακκαβαίων , που περιγράφει η Παλαιά Διαθήκη, αλλά και την εξέγερση των Ζουλού εναντίον των Βρετανών αποικιοκρατών. Δεν μας είπαν , εν τέλει , πόσοι ήσαν οι φοιτητές σε σύγκριση με το σύνολο των φοιτητών του Ε.Μ.Π.?

Δεύτερον, η πολιτική διάστασις της επετείου. Περί αυτού έχει γράψει ο καλός μας φίλος Μελέτης ΜΕΛΕΤΟΠΟΥΛΟΣ περισπούδαστες , πολυφρόντιδες μελέτες, σε τέτοιον μάλιστα βαθμόν, ώστε το έργον του έχει καταστή κλασσικόν. Άλλωστε είναι ο μόνος , ο οποίος έχει αναλύσει κοινωνιολογικώς το καθεστώς της 21ης Απριλίου. Προσφάτως, εγράφη στον ημερήσιο τύπο, ότι εάν δεν είχε συμβή το Πολυτεχνείο, η χώρα θα ωδηγείτο σε ελεύθερες εκλογές τον Φεβρουάριο 1974, ως αυτός ήταν ο στόχος και ο σκοπός της Κυβερνήσεως Μαρκεζίνη (8 Οκτωβρίου 1973) , μία κυβέρνηση , η οποία ήταν εντεταλμένη να σώση την χώρα από τα αδιέξοδα που είχε δημιουργήσει το θλιβερόν κίνημα και το καθεστώς της 21ης Απριλίου . Θα είχαμε την κυπριακή τραγωδία?

Τρίτον, η σχέση και η στάση της διοικούσης Εκκλησίας. Δημοσιοποιώ σχετικήν μου έρευνα. Είχα ερωτήσει, κατ΄επανάληψιν, τον τότε πρωτοσύγκελλο του Αρχιεπισκόπου, Σωτήριο Τράμπα (Άρτα 1929-Σεούλ Ν. Κορέας 2022), αποθανόντα ως Μητροπολίτη Πισιδίας, τι έπραξε η Εκκλησία εκείνο το βράδυ της 16ης πρός την 17ην Νοεμβρίου? Απέφευγε να μου απαντήση. Ερωτήσεις είχα θέσει στον Μητροπολίτη Φθιώτιδος Νικόλαο Πρωτοπαπά (Υστέρνια Τήνου 1947-Λαμία 2019), τί έπραξε ο θείος του, Ιερώνυμος Κοτσώνης, Αρχιεπίσκοπος τότε, ηρνείτο να μου απαντήση. Ο ίδιος ο Ιερώνυμος Κοτσώνης, Αρχιεπίσκοπος τότε, γράφει στο πολύκροτον και αποκαλυπτικόν βιβλίον του, με τον τίτλον, 1829 ημέραι εις το πηδάλιον της Εκκλησίας, Αθήναι 1975, ότι την ημέρα αυτή “ευρισκόμην εκτός Αθηνών. Εάν ήμουν εις Αθήνας η αιματοχυσία θα είχε αποφευχθή”. Ο Άνθιμος Ρούσσας (Σαλμώνη Ηλείας 1934- ), ιερατικώς προϊστάμενος τότε του ιερού ναού Μεγάλου Βασιλείου της οδού Μπουμπουλίνας, πλησίον του Ε. Μ. Π., νύν πρώην Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης, έχει δημοσιεύσει (1975)ότι “εζήτησα την άδεια να ανοίξω τον ναό να έρχωνται οι φοιτητές και ο πρωτοσύγκελλος μου το απηγόρευσε, λέγοντάς μου, ότι είναι τρομοκράτες”. Τούτο αναφέρεται σε διδακτορική διατριβή στο Α.Π.Θ.. Εξ άλλης πηγής (Γεώργιος Μουστάκης) γνωρίζω , ότι ο Ιερώνυμος ήταν στην Αθήνα και ήθελε να καταφύγη στο Ε.Μ.Π. και να σταθή ενώπιον του τεθωρακισμένου. Τον εμπόδισαν τρείς, ο ανωτέρω πρωτοσύγκελλος, ο Μητροπολίτης Αττικής και Μεγαρίδος Νικόδημος Γκατζιρούλης (Βόλος 1929-Αυλώνα Αττικής 2013) και ο τότε Αρχιγραμματεύς Χριστόδουλος Παρασκευαΐδης , αποθανών ως Αρχιεπίσκοπος Αθηνών. Η πράξη του Ιερωνύμου θα ήταν το κορυφαίο αντιστασιακό γεγονός κατά του καθεστώτος και της επταετίας. Πυκνά, συχνά το υπενθύμιζε ο Μουστάκης (1941-2019) στον Νικόδημο Γκατζιρούλη, “Σεις καταστρέψατε τον Ιερώνυμο” .

Τι μένει από το Πολυτεχνείο? Ή κατ΄άλλην διατύπωσιν, ζή το Πολυτεχνείο, ή μήπως όλα είναι ένα πανηγύρι, μία εκμετάλλευση, μία διαπόμπευση, μήπως μία ελεγχόμενη εκτόνωσις? Μήπως μία υπόμνηση του τι θα μπορούσε να συμβή και πάλι? Ποίος χαίρεται? Ποίος λυπάται? Ποίος τιμά ποιόν, πώς, πού και διατί? Άλλωστε αυτή είναι η σημασία μίας εθνικής επετείου. Ασφαλώς το Πολυτεχενίο ζή και θα ζή, όσο θα υπάρχη έστω και ένας ελεύθερος άνθρωπος σε αυτή την χώρα. Και ασφαλώς τιμώνται οι ανώνυμοι ήρωες, όσοι και εάν ήσαν, ως θύματα της βίας. Αλλά ζή περισσότερο στον νού , στο μυαλό και την ψυχή αυτών, που το τιμούν, παρά εκεί όπου έγινε. Και ως ιστορικόν γεγονός και ως σύμβολον έχει ανεξίτηλη αξία. Δεν χρειάζεται να γίνεται όμως βορά στους λύκους, όπως “τα άγια τοις κυσίν και τους μαργαρίτας εις τους χοίρους”. Οι ίδιοι οι φοιτητές πρέπει να αποφασίσουν μόνοι τους να σταματήσουν κάποτε τις εορτές της επετείου και την πορεία, η οποία οδηγεί σε αθλιότητες πλειστάκις. Να εύρουν εναλλακτικές λύσεις αποτίσεως τιμής.

Τι έγιναν οι πρωταγωνιστές του Πολυτεχνείου? Μία εξ αυτών έφθασε στα ύπατα της πολιτικής. Αρχηγός κόμματος, Επίτροπος στην ΕΟΚ, δελφίνος για Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Από τα Αριστερά στην Δεξιά. Άλλος σύγχρονός της, Μαοιστής τότε , με σπουδές στο Cambridge,καθηγητής οικονομικών, υπουργός επί ΠΑΣΟΚ, έφθασε ως υποψήφιος στην Ακαδημία Αθηνών και της εκτύπησε την πόρτα. Αυτή του την έκλεισε κατάμουτρα. Αυτός που πολεμούσε κάποτε το κατεστημένο, έγινε θιασώτης και υμνητής αυτού.

Να μην ξεχνούμε: Συμπληρώνονται σαράντα έτη από της ανακηρύξεως του (ψευδο)κράτους της Κύπρου. Ποίος το θυμάται? Γιατί δεν γίνεται καμμία πορεία? Η τραγωδία συνεχίζεται.

Εύχομαι να μην σας κούρασα. Ελπίζω να τα εύρετε ενδιαφέροντα. Η έρευνα για την θέση και στάση της διοικούσης Εκκλησίας έναντι του Πολυτεχνείου έχει ενδιαφέρον και συνεχίζεται. Ένα τελευταίο. Ο ταξίαρχος που έδωσε την διαταγή για την είσοδο του τεθωρακισμένου λεγόταν Φαραντάτος, ο αδελφός του διετέλεσε Μητροπολίτης Νέας Ιωνίας και Νέας Φιλαδελφείας κατά την περίοδο 1994-2014. Απεβίωσε πλήρης ημερών την 20ην Ιανουαρίου 2020. Η αυταρχικότης ήταν δεδομένη.

Η Πρεσβεία της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας στην Αθήνα με χορηγό επικοινωνίας το «ΑΘΗΝΟΡΑΜΑ», σας προσκαλεί να συμμετέχετε για ενδέκατη συνεχή χρονιά σε διαγωνισμό ζωγραφικής για τη δημιουργία της ευχετήριας κάρτας Χριστουγέννων της Πρεσβείας.

Ο διαγωνισμός απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας 6 έως 12 ετών που κατοικούν μόνιμα στην Ελλάδα.

Τα πέντε πρώτα έργα που θα διακριθούν στο διαγωνισμό θα ταξιδέψουν ως χριστουγεννιάτικες κάρτες με τη σφραγίδα της Πρεσβείας, είτε ταχυδρομικά, είτε ως E-card σε πολλούς παραλήπτες για να μεταφέρουν τις πιο όμορφες ευχές της χρονιάς.

Το θέμα του διαγωνισμού είναι «Χριστουγεννιάτικες Παραδόσεις». Το έργο θα πρέπει να αποτυπωθεί σε χαρτί μεγέθους Α4. Δεν πρέπει όμως να περιλαμβάνει αριθμούς, γράμματα ή άλλα στοιχεία (π.χ. ονόματα, ευχές, λέξεις).

Η επιλογή των υλικών και της τεχνοτροπίας (ζωγραφιά, κολάζ, κ.α.) είναι ελεύθερη.

Περισσότερα…

Το καλλιτεχνικό σύμπαν της Λένας Κιτσοπούλου μέσα από ημερολογιακές σημειώσεις, σκίτσα και ζωγραφιές. Ένα ταξίδι δημιουργίας και γέννησης ξεδιπλώνεται μέσα από τις σελίδες της έκδοσης «Ημερολόγιο Φράνκενσταϊν», που κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο του 2022.

Συγγραφέας, σκηνοθέτρια, ηθοποιός, ζωγράφος και τραγουδίστρια του ρεμπέτικου, η Λένα Κιτσοπούλου, Onassis Culture resident artist τη χρονιά 2020-2021, στέγασε το στούντιο-ατελιέ της σε ένα πρώην μηχανουργείο στου Ρέντη, που το Ίδρυμα Ωνάση ανακαινίζει για να στεγάσει το νέο πολιτιστικό κέντρο Onassis Ready. Στο διάστημα της έρευνάς της για ένα θεατρικό έργο και μια σειρά από εικαστικά έργα με κοινό σημείο αναφοράς το μυθιστόρημα «Φράνκενσταϊν ή ο σύγχρονος Προμηθέας» (Μαίρη Σέλλεϋ, 1818), η Λένα Κιτσοπούλου κρατούσε ημερολογιακές σημειώσεις. Γραμμένες με την παροιμιώδη αντιδραστικότητά της, τη θρασεία μετεφηβική ορμή της και μια, από καρδιάς, ειλικρίνεια, αγρίως αυτοβιογραφική, ήδη από την πρώτη καταγραφή, στις

11 Μαρτίου 2021: «Εδώ και κάποιες μέρες έχει εμφυτευτεί μέσα μου ένα έμβρυο και περιμένω αν αυτό θα κρατηθεί ή αν θα πέσει από το δέντρο μου σαν σάπιο κεράσι κερασιάς». Οι σημειώσεις εκείνες, σχεδόν αυτούσιες, μαζί με σκίτσα και ζωγραφιές, αποτελούν το «Ημερολόγιο Φράνκενσταϊν» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις του Ιδρύματος Ωνάση.

Περισσότερα…

Μια Επετειακή Ημερίδα αρχιτεκτονικού και κατασκευαστικού ενδιαφέροντος, θα πραγματοποιηθεί στην Ακαδημία Αθηνών με θέμα “ΕΡΝΣΤ ΤΣΙΛΛΕΡ – 100 ΧΡΟΝΙΑ – ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΑ”, την Παρασκευή, 24 Νοεμβρίου 2023, στις 10.00 π.μ..

Την Ημερίδα διοργανώνει το Παρατηρητήριο Περιφερειακών Πολιτικών (ΠΠΠ) με την οργανωτική υποστήριξη των εταιρειών “Synedra Events” και «Δράσεις Έκφρασης», με αφορμή τη συμπλήρωση, φέτος, των 100 χρόνων από τον θάνατό του. Χορηγοί επικοινωνίας της Ημερίδας είναι η Εφημερίδα «ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ» και το Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΑΠΕ – ΜΠΕ).

Η ημερίδα θα εστιάσει στην οικιστική ανάπτυξη της Ελλάδος και το έργο του Τσίλλερ, διαμορφώνοντας την σύγχρονη αισθητική, εισάγοντας μοναδικές καινοτομίες που αναβάθμισαν το επίπεδο διαβίωσης εντός των κτηρίων αυτών

Τέλος, το αρχιτεκτονικό του έργο, που εκτείνεται χρονικά στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ου, χαρακτηρίζεται από δημιουργική πνοή και από αίσθηση καλλιτεχνικής ελευθερίας, στην οποία θα εστιάσει η Ημερίδα, προσδίδοντας μια αρχιτεκτονική και πολιτισμική έμπνευση στη σύγχρονη εποχή.

Περισσότερες πληροφορίες για την Ημερίδα……

Παρακαλώ κάντε την δωρεάν εγγραφή σας για να συμμετέχετε στην εκδήλωση εδώ…

Ο Νίκος Περάκης γεννήθηκε το 1944 στην Αλεξάνδρεια, και ένα χρόνο μετά οι γονείς του επέστρεψαν στην Αθήνα, όπου πήγε σχολείο. Αποφοίτησε από τη Σχολή το 1962 και το διάστημα μέχρι το 1966 σπούδασε στην Σχολή Καλών Τεχνών του Μονάχου, ενώ εργάσθηκε σαν σκηνογράφος σε μικρές θεατρικές και τηλεοπτικές παραγωγές. Μετά την στρατιωτική του θητεία στην ΤΕΔ (Τηλεόραση Ενόπλων Δυνάμεων) το 1966-69 επέστρεψε στην Γερμανία, όπου εργάσθηκε σαν σκηνογράφος, ενδυματολόγος και σχεδιαστής παραγωγής (production designer) και παράλληλα σαν σεναριογράφος, σκηνοθέτης και παραγωγός πρώτα στην Γερμανία και αργότερα στην Ελλάδα, όπου γύριζε τις ταινιες του και όπου αποφάσισε να εγκατασταθεί το 2000.

Στις αρχές της δεακετίας του ‘70 θα ξεκινήσει να κάνει τις πρώτες του ταινίες σαν σεναριογράφος, σκηνοθέτης και παραγωγός και μέσα στην δεκαετία αυτή θα σκηνοθετήσει το «Bomber und Paganini» (1976), ενώ θα είναι productiondesigner στην ταινία του Volker Schlöndorff «Die Blechtrommel» (The Tin Drum, 1979).

Στην Ελλάδα θα γίνει ευρύτερα γνωστός την επόμενη δεκαετία με το «Άρπα Colla» (1982), το «Λούφα και Παραλλαγή» (1984), που πραγματεύεται την κωμική πλευρά μιας δύσκολης περιόδου, υπό το καθεστώς δικτατορίας, και το γέλιο ως φυσική αντίδραση στην καταπίεση και τη στέρηση της ελευθερίας, και το BIOS και Πολιτεία (1987).

Στην δεκαετία του ’90 ανάμεσα στα άλλα θα σκηνοθετήσει το «Προστάτης Οικογένειας» (1997), αλλά θα εργαστεί και πάλι με τον Σλαίντορφ ως productiondesigner στο «Homo Faber» (The Voyager,1990). Το 2005 θα σκηνοθετήσει το «Σειρήνες στο Αιγαίο» (2005) (η τρίτη του ταινία στην δεκαετία αυτή), αλλά θα άναλάβει και τηλεοπτικές σειρές για την Βαυαρική τηλεόραση και τη ΝΕΤ σαν σεναριογράφος, σκηνοθέτης και παραγωγός. www.nikosperakis.gr

H εξαιρετικά επιτυχημένη όπερα για παιδιά και νέους Το ερωτευμένο σύννεφο της Σοφίας Καμαγιάννη σε λιμπρέτο της Ελένης Ζαφειρίου, βασισμένο στο ομώνυμο παραμύθι του Ναζίμ Χικμέτ, και σε σκηνοθεσία της Ελένης Ευθυμίου επιστρέφει στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ στο ΚΠΙΣΝ. Πρόκειται για μια παράσταση υψηλών συμβολισμών και συναισθηματικού πλούτου, ένα μαγευτικό παραμύθι από την Ανατολή που υμνεί τον άνθρωπο. Το Ερωτευμένο σύννεφο θα παρουσιαστεί για δέκα μοναδικές παραστάσεις στις 25, 26, 30 Νοεμβρίου και 1, 2, 3 Δεκεμβρίου 2023, εξακολουθώντας να ταξιδεύει τους θεατές σε τόπους και χρόνους μακρινούς μέσα από τη δύναμη της μουσικής και της ποίησης.

Περισσότερα…

Μια συνάντηση του Λόρδου Βύρωνα με τον Καμύ και τον Εμπειρίκο τι θα σήμαινε σήμερα; Κι ο λόγος τους θα έβρισκε απήχηση στον σημερινό Ευρωπαίο; Σ’ αυτήν τη φανταστική συνομιλία, ο Γιάννης Ψυχοπαίδης αυθαιρετεί, βάζοντας όχι μόνο χρώμα, αλλά κάνοντας τους τρεις συνομιλητές συγκαιρινούς του και μάλιστα, συλλειτουργούς. Με τους ποιητές άλλωστε, ο σημαντικός δημιουργός έχει ασχοληθεί συστηματικά, αφιερώνοντας ολόκληρες ενότητες που έγιναν οργανικό κομμάτι της δουλειάς του.

Ο ζωγράφος, χρόνια τώρα, μετουσιώνει τον ποιητικό λόγο σε αξία ζωγραφική. Όχι εικόνα μιας επεξηγηματικής μεταγραφής, αλλά εικόνα δική του, μιας καινούριας οπτικής που μπορεί να ιδωθεί ως ποίηση. Το κάνει στο τελαρωμένο έργο, το κάνει και στο χαρτί μιας έκδοσης, δημιουργώντας «έργα τέχνης-βιβλία» (artist’s books) που φιλοτέχνησε σε βάθος τεσσάρων δεκαετιών ως τις μέρες μας (1979-2023).

Δείτο το άρθρο του Γιώργου Μυλωνά στο liberal.gr με αφορμή την έκθεση του Γιάννη Ψυχοπαίδη…

Τoν Φεβρουάριο του 1909 ο Ελληνας μετανάστης Τζον Μασουρίδης από ένα χωριό έξω από την Καλαμάτα έκανε μαθήματα αγγλικών με τη 17χρονη Λίλιαν Μπριζ από τη Νότια Ομάχα, στη Νεμπράσκα. Ηταν 36 χρόνων, είχε σκούρο δέρμα κι ένας «λευκός» Αμερικανοϊρλανδός αστυνομικός έσπευσε να τον συλλάβει κατηγορώντας τον ότι επιχείρησε να παρασύρει σε ερωτική σχέση τη νεαρή, «λευκή» δασκάλα του. Κατά τη μεταφορά του υπόπτου στο δικαστήριο, ο Μασουρίδης τράβηξε πιστόλι και σκότωσε τον αστυνομικό.

Αμέσως ξέσπασαν βίαιες συγκρούσεις, αφού οι Ελληνες μετανάστες είχαν ήδη στοχοποιηθεί ως απεργοσπάστες και οι υπόλοιποι εργάτες, ειδικά οι Ιρλανδοί, που είχαν προηγηθεί στην περιοχή και διέθεταν πολυπληθή κοινότητα, τους απεχθάνονταν. Ανάλογα επεισόδια με λεηλασίες και πογκρόμ σε βάρος Ελλήνων σημειώθηκαν στο Σικάγο, στο Κάνσας, στο Μιζούρι και μία δεκαετία αργότερα στο Τορόντο του Καναδά. Οι Ελληνες θεωρούνταν βρωμιάρηδες, περίεργοι, επικίνδυνοι, προσβλητικοί προς τις γυναίκες, επιρρεπείς σε καβγάδες, σύμφωνα με τον κίτρινο Τύπο της εποχής. Σε φωτογραφίες κατά την άφιξή τους στο Ελις Αϊλαντ στις αρχές του 20ού αιώνα είναι ρακένδυτοι, ταλαιπωρημένοι, με μουστάκια κι αγριεμένα μάτια, πολύ μελαχρινοί. Κι είναι όλοι τους νέοι άνδρες.

Δείτε το άρθρο της Ξένια Κουναλάκη στην εφημερίδα “Καθημερινή”…

Για πρώτη φορά ήρθα στην Ελλάδα πριν από 50 χρόνια όταν φοίτησα στο γυμνάσιο της Γερμανικής Σχολής, στο πλαίσιο ανταλλαγής μαθητών. Και φυσικά, άφησα την καρδιά μου εδώ!

Ο κ. Χόγιερ βρέθηκε την περασμένη εβδομάδα στην Αθήνα, όπου και συναντήθηκε με τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, ενώ υπέγραψε δύο σημαντικές δανειακές συμβάσεις: Με τον ΔΕΔΔΗΕ για τη χρηματοδότηση με 150 εκατ. ευρώ του έργου εγκατάστασης 3,12 εκατ. έξυπνων μετρητών και με την ιδιωτική εταιρεία «Veridos Ματσούκης» για τη χρηματοδότηση με 10,5 εκατ. ευρώ επενδυτικού σχεδίου για την εκτύπωση ασφαλών εγγράφων ταυτότητας. Η χρηματοδότηση της τράπεζας στην Ελλάδα έφτασε το 2022 στο εντυπωσιακό ύψος των 2,4 δισ. ευρώ και το μέλλον προβλέπεται επίσης δραστήριο, με τη χρηματοδότηση επενδύσεων για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή να αναδεικνύεται σε βασική προτεραιότητα, όπως λέει ο κ. Χόγιερ.

Δείτε την συνέντευξη του Werner Hoyer στηνΕιρήνη Χρυσολωρά και την εφημερίδα “Καθημερινή”…

Die

DEUTSCHE SCHULE ATHEN

sucht zum 01.Januar 2024 bis 30.06.2024

eine Teilzeit – Betreuungskraft (3h – 5h)

im Bereich Hausaufgabenbetreuung

in der Grundschule (Klasse 1-4)

Die Deutsche Schule Athen (DSA) ist eine deutsche Auslandsschule mit einem umfassenden Bildungsangebot für Kinder ab 3 Jahren vom Kindergarten über die Grundschule bis zum deutschen internationalen Abitur.

Das konkrete Aufgabengebiet:

• Beaufsichtigung und Betreuung einer Schulklasse (22 Kinder) während der Hausaufgabenzeit
• Schaffung einer positiven und produktiven Arbeitsatmosphäre im Klassenraum
• Individuelle Hilfestellung/Förderung für einzelne Kinder in den Fächern Deutsch, Mathematik, Sachunterricht, Englisch
• Beaufsichtigung und Betreuung des Mittagessens im Klassenraum
• Kooperation und Kommunikation mit Klassenleitung

Arbeitszeit:

Täglich von 13.25 Uhr – 14.25 (60 min) an 3-5 Tagen pro Woche

Wir erwarten:

• Deutsch als Muttersprache oder Deutschkenntnisse auf Niveau C2
• Erfahrung in der Betreuung von größeren Kindergruppen (> 15 Kinder) im Alter von 6-10 Jahren
• Kenntnisse in moderner Methodik und Didaktik deutscher Grundschulpädagogik
• Engagement, Teamfähigkeit, Belastbarkeit, Flexibilität
• Freude an der Arbeit mit Kindern
• Interesse an interkulturellen Erfahrungen

Wir bieten:

• ein angenehmes Arbeitsumfeld
• gute kollegiale Zusammenarbeit
• angemessene Bezahlung

Ihre aussagekräftige Bewerbung (Anschreiben, Lebenslauf, Motivationsschreiben, Foto, ggf. Zeugnisse) richten Sie bitte in deutscher Sprache bis spätestens 01.12.2023 in elektronischer Form an bewerbungen@dsathen.gr

Το νέο μας site είναι ONLINE και σε περιμένει για εξερεύνηση. Ανακάλυψε τα αγαπημένα σου γερμανικά βιβλία καθώς και μια πλούσια συλλογή από είδη βιβλιοπωλείου και είδη δώρων.

~ Λάβε έκπτωση 5% με την εγγραφή σου ~

Unsere neue Website ist ONLINE! Entdecken Sie Ihre NOTOS-Lieblingsbücher und Geschenke

.~ Registrieren Sie sich und sichern Sie 5 % Rabatt ~

Μαζευτήκαμε στο Μετρό ΠΑΝΟΡΜΟΥ, όλοι στην ώρα τους, λιακάδα.

Είκοσι λεπτά ανάβαση μέσα από δρόμους της περιοχής.

Παίρνουμε και άλλους τρεις στον δρόμο, ομάδα ολόκληρη.

Φτάνουμε στο Αττικό Άλσος. Ένα φροντισμένο, αρκετά μεγάλο άλσος, ψηλά στην κορυφή των νότιων τουρκοβουνίων, με θέες παντού.

Μία ανάβαση από Πανόρμου με ήσυχους δρόμους είναι από: Χατζηκωσταντή > τρίγωνο στην άκρη του Γηροκομείου > Μαρτινέγκου > Μπόχαλη > περιφερική > Ελληνικού μας φέρνει στην νότια κύρια είσοδο του Αττικού Άλσους σε 25 λεπτά.

Μέσα στο άλσος, θαυμάσια φροντισμένο, φτάνουμε στο ανατολικό άκρο του στα βραχάκια, από όπου υπάρχει θέα μεγάλη: Δυτικά προάστια, Πάρνηθα με χιόνια, νταμάρια, Πεντέλη , ανατολικά προάστια μέχρι τον Σταυρό, Υμηττός.Βγαίνουμε απ’το τον ωραίο κήπο, κατεβαίνουμε στον κεντρικό δρόμο εκεί που η Πρωτοπαπαδάκη μπαίνει στο Ψυχικό και ονομάζεται 28ης Οκτωβρίου. Παίρνουμε την ανηφορική Έβρου, πολυκατοικίες αριστερά, τουρκοβούνι δεξιά.Σύντομα μπαίνουμε σε μονοπάτι στο πάνω τέρμα του δρόμου. Αρχίζει κόκκινη σήμανση σε άσπρο φόντο. Είμαστε μέσα σε παλιά νταμάρια. Μερικοί ποδηλάτες καθώς και αθλούμενοι/ες στο ορεινό τρέξιμο. Περνάμε έναν καναπέ, δύο δεξαμενές ΕΥΔΑΠ, πενήντα μέτρα άσφαλτος και πάλι μονοπάτι μέσα σε πεύκα.Είμαστε στην κορυφογραμμή, Γαλάτσι αριστερά, Ψυχικό δεξιά.Μετά μεγάλο πευκόδασος, μετά Άλσος Βεΐκου. Οι περισσότεροι τερμάτισαν την πεζοπορία τους εκεί.Λίγοι κάνουμε μία παραπάνω ανάβαση στον λόφο Φιλοθέης με τον βωμό Διός.Από αυτό το τελευταίο σημείο, μερικες κατέβηκαν στην Καποδιστρίου, μια πήγε στην καφετέρια του άλσους Βεΐκου και δύο περπάτησαν γρήγορα από συντομεύσεις πίσω στην Πανόρμου. με πεζοπορικούς χαιρετισμούς από τους ex-DSA !

Έφυγε την Παρασκευή 14 Ιουλίου 2023 η Βίκυ (Βασιλική) Πάγκα, απόφοιτος του 1974.

Η κηδεία της θα γίνει την Τρίτη 18 Ιουλίου στο Β’ Νεκροταφείο στις 10.30.

Η Βίκυ εργάστηκε στην ΔΕΠ-ΕΚΥ, θυγατρική της ΔΕΠ Α.Ε.και τα τελευταία χρόνια ζούσε στο Λονδίνο.