Η Θάλεια Ματίκα (’96) και ο Τάσος Ιορδανίδης, ζευγάρι στη σκηνή και στη ζωή, συνεχίζουν και στη νέα σεζόν την επιτυχημένη τους παράσταση “Θέλω να σου κρατάω το χέρι”. Μια παράσταση που όπως επεσήμαναν οι κριτικοί, βγαίνει από την καθημερινότητα όλων μας, και στην οποία παίζουν μόνο οι δύο τους με τον Τάσο Ιορδανίδη να το έχει γράψει και την Θάλεια Ματίκα να το σκηνοθετεί.

Πρεμιέρα το Σάββατο 16 Σεπτεμβρίου.

ΘΕΑΤΡΟ ΑΛΦΑ – ΛΗΝΑΙΟΣ-ΦΩΤΙΟΥ: 28ης Οκτωβρίου 37, Αθήνα 104 32

Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Παρασκευή 21.00, Σάββατο 21.00, Κυριακή 19.00

Διάρκεια παράστασης: 90’

Τιμές εισιτηρίων: 16 ευρώ (γενική είσοδος), 12 ευρώ (φοιτητικό, εκπαιδευτικών, άνω των 65), 8 ευρώ (ανέργων)Τηλεφωνικές κρατήσεις στο ταμείο του θεάτρου: 210-5201828

Προπώληση εισιτηρίων μέσω viva.gr…

Ο Αλεξάντερ Μαμάτης αποφοίτησε από τη Σχολή το 1963. Πρωταγωνίστησε καθ’ ον χρόνο ήταν μαθητής στην ασπρόμαυρη, μεγάλου μήκους ταινία “Eroica” του Μιχάλη Κακογιάννη, που αποτελεί μεταφορά του ομώνυμου μυθιστορήματος του Κοσμά Πολίτη και εκτυλίσσεται στην Αίγινα. Η ταινία γυρίστηκε το 1960, εμφανίστηκε το 1961 στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης και πήρε βραβείο σκηνοθεσίας, διάκριση στο Φεστιβάλ του Βερολίνου, ενώ διεθνώς κυκλοφόρησε με τον τίτλο “Our Last Spring“. Το {noembedvideo}video είναι διαθέσιμο από την προβολή της ταινίας στην ΕΡΤ.

Δύο χρόνια μετά, το 1962 πρωταγωνίστησε στην ταινία “Τα χέρια” του Ελληνοαμερικανού Τζων Κόντες που προβλήθηκε για πρώτη φορά στο 12th Berlin International Film Festival (22/6-3/7/1962) και τρεις μήνες αργότερα (17-23/9/1962) στην τρίτη Εβδομάδα Ελληνικού Κινηματογράφου, όπως αποκαλείτο ακόμη τότε το Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου στη Θεσσαλονίκη.

Το χαστούκι του Μιχάλη Κακογιάννη στον Αλέξανδρο Μαμάτη…

Η Έφη Ρευματά (’91) υπογράφει τη μετάφραση, συμμετέχει στη διασκευή – δραματουργική επεξεργασία και παίζει στην παράσταση “Ο Καθένας Πεθαίνει Μόνος του”.

To έργο βασίζεται στο μυθιστόρημα του Γερμανού συγγραφέα Hans Fallada “Jeder stirbt für sich allein” (θεωρείται ένα από τα αριστουργήματα της παγκόσμιας αντιφασιστικής λογοτεχνίας), το οποίο κυκλοφορεί και στα ελληνικά με τον τίτλο “Μόνος στο Βερολίνο” σε μετάφραση της Άντζης Σαλταμπάση (’91).

Παραστάσεις 30 Σεπ – τέλος Δεκεμβρίου, το έργο ανεβαίνει για δεύτερη χρονιά στο θέατρο Studio Μαυρομιχάλη (Μαυρομιχάλη 134).

Περισσότερα…

Ο Τάκης Ανδρικόπουλος γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το στις 14.6.1925. Τα πέντε πρώτα σχολικά χρόνια φοίτησε εκεί στο Γερμανικό Σχολείο. Το 1936 η οικογένεια του μετοίκησε στην Αθήνα. Ο Τάκης μεταγράφηκε στην Σχολή το 1936 στην ΣΤ’  Δημοτικού, φοίτησε σε όλες τις τάξεις του Γυμνασίου και αποφοίτησε το 1943.

Ακολούθησε η εγγραφή στη Φυσικομαθηματική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών για σπουδες Χημείας.

Ήταν αδελφός της συγγραφέως και ζωγράφου Νέλλης Ανδρικοπούλου, πρώτης συζύγου του Νίκου Εγγονόπουλου, και έστειλε την κόρη του Νόρα στην Σχολή, η οποία αποφοίτησε το ’73.

Λόγω της δράσης του κατά των Γερμανών φυγαδεύτηκε το 1944 στην Μέση Ανατολή, οπου και εκπαιδεύτηκε. Από το 1944 υπηρέτησε αρχικά στον Αγγλικο και εν συνεχεία στον Ελληνικό Στρατό ως το τέλος του Εμφυλίου Πολέμου τον Αύγουστο 1949.

Μετά την αποστράτευση εργάστηκε ως αντιπρόσωπος κυρίως γερμανικών νηματουργείων και υφαντουργείων καθως και ασφαλιστικων εταιριών στην οικογενειακή επιχείρηση του πατέρα του, την οποιαν ανέλαβε ο ιδιος την δεκαετια του 1960 και διοίκησε ως το 1992.

Πέθανε από καρκίνο στην Αθήνα στις 7.5.1993 σε ηλικία 68 ετών.

Η φωτογραφία είναι του 1945

το 1962

Δυο απόφοιτοί μας συμμετέχουν στην παράσταση της οπερέτας Απάχηδες των Αθηνών του Νίκου Χατζηαποστόλου:

· Ο Δημήτρης Γιάκας (’75), ο οποίος έχει αναλάβει τη μουσική προετοιμασία.

· Η Κωνσταντίνα Ψωμά (’88), η οποία είναι βοηθός σκηνοθέτης.

Οι «Απάχηδες των Αθηνών» του Νίκου Χατζηαποστόλου δεν χρειάζονται συστάσεις. Τόσο για τους παλαιότερους, όσο και για τις νεότερες γενιές θεατών, η οπερέτα του Νίκου Χατζηαποστόλου σκιαγραφεί τη δημοφιλέστερη ίσως ηθογραφία μιας ολόκληρης εποχής: εικόνες από την αστική και τη λαϊκή Αθήνα του μεσοπολέμου γίνονται το σκηνικό για τις κωμικές ερωτικές περιπέτειες ενός «απάχη», ενός «αλήτη των πόλεων», αλλά και η αφορμή για να γραφτούν μερικά από τα πιο αγαπημένα τραγούδια του είδους. Ο μαέστρος Κορνήλιος Μιχαηλίδης καθοδηγεί μια λαμπερή διανομή που αποτελείται από σπουδαίους Έλληνες σολίστ και τη Συμφωνική Ορχήστρα & Χορωδία Δήμου Αθηναίων. Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Βασίλης Μαυρογεωργίου.

Ολύμπια, Δημοτικό Μουσικό Θέατρο “Μαρία Κάλλας”, Ακαδημίας 59, Τηλέφωνο: 210 3642540

14, 15, 16, 17, 20, 21, 22, 23 Δεκεμβρίου 2023,  Πληροφορίες και εισιτήρια…

Ο απόφοιτός μας Γιώργος Δεπάστας συνεργάζεται με το Εθνικό Θέατρο έχοντας αναλάβει τη μετάφραση του έργου του Rainer Werner Fassbinder «Τα πικρά δάκρυα της Πέτρα φον Καντ».

Οι παραστάσεις ξεκίνησαν την Τετάρτη 19 Νοεμβρίου στο Μικρό Rex – Σκηνή Κατίνα Παξινού (τηλ. ταμείου 210 3301881, 210 3305074), σε σκηνοθεσία Άντζελας Μπρούσκου και με πρωταγωνίστρια την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη.

Περισσότερες πληροφορίες για το έργο, τις ημέρες και ώρες παραστάσεων και την αγορά εισιτηρίων στο τηλέφωνο 210 5288173.

Μία προσφυγή στη Χάγη είναι το αποκορύφωμα της διεθνοποίησης των ελληνοτουρκικών διαφορών, σχολιάζει ο Ρόναλντ Μαϊνάρντους και αναλύει τον ρόλο του διεθνούς παράγοντα.

Ο αξιωματούχος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ προχωρά ένα βήμα παραπέρα από τον εκπρόσωπο της γερμανικής κυβέρνησης: «Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι ικανοποιημένες με τη συνάντηση των ηγετών της Ελλάδας και της Τουρκίας. Η αμερικανική πλευρά ενθαρρύνει τις συνομιλίες», επικαλείται ελληνική εφημερίδα τον Αμερικανό εκπρόσωπο. Ακολουθεί η πολιτικά σημαντική φράση (που απευθύνεται στην Άγκυρα) ότι για την Ουάσιγκτον η ελληνοτουρκική εξομάλυνση αποτελεί προϋπόθεση για καλύτερες τουρκοαμερικανικές σχέσεις.

Ο εκπρόσωπος της γερμανικής κυβέρνησης δεν θέλησε να διαπιστώσει αυτή τη διασύνδεση. Αρκέστηκε να δηλώσει ότιτο Βερολίνο ενθάρρυνε τις δύο πλευρές να ξεκινήσουν τις συνομιλίεςκαι ότι η Γερμανία «έχει εργαστεί εντατικά για έναν τέτοιο διάλογο».

Δείτε το άρθρο του Ronald Meinardus στην DW…

Οι εποχές που άφηνες επιδεικτικά πάνω στο τραπέζι της καφετέριας και του μπαρ το κλειδί του «μουράτου» αυτοκινήτου σου, έχουν περάσει πλέον οριστικά και αμετάκλητα. Τα μεταλλικά κλειδιά με τα επάργυρα και επιχρωμιωμένα μπρελόκ με το σηματάκι της μάρκας του αυτοκινήτου ανήκουν εδώ και χρόνια στο παρελθόν και έχουν αντικατασταθεί από – συνήθως μικρούς μαύρους και αισθητικά αδιάφορους – πομπούς ραδιοκυμάτων, που δεν έχουν καμία σχέση με τις υπερπαραγωγές παλαιότερων δεκαετιών. Έτσι δεν προσφέρονται για επίδειξη, αφού είναι φτιαγμένοι συνήθως από φθηνό πλαστικό, ακόμη και αν αφορούν ακριβά αυτοκίνητα πολυτελείας.

Ολοένα περισσότερα σύγχρονα αυτοκίνητα εφοδιάζονται πλέον με συστήματα κλειδώματος και ξεκλειδώματος των θυρών χωρίς τη χρήση κλασικού κλειδιού (keyless entry ή keyless go). Ο οδηγός μπορεί να έχει την ειδική κάρτα εισόδου (keycard) στην τσέπη του ή σε μία τσάντα και αρκεί να τραβήξει τη λαβή της πόρτας για να ανοίξει και να επιβιβαστεί στο όχημα. Ακολούθως, πατά το μπουτόν εκκίνησης και το αυτοκίνητο παίρνει εμπρός, χωρίς να χρειαστεί να γυρίσει κάποιο κλειδί στη μίζα. Σε πιο σύγχρονα αυτοκίνητα δεν προβλέπεται καν τέτοιο μπουτόν, αλλά βάζεις απλά ταχύτητα, πατάς το γκάζι και ξεκινάς.

Δείτε το άρθρο του Πέτρου Πιτσίνη στο ieidiseis.gr…

Μια παράπλευρη συνέπεια της εκλογής του Στέφανου Κασσελάκη στην προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι άνοιξε η συζήτηση για το «Τι είναι ελληνική οικογένεια σήμερα» και για πρώτη φορά οι απαντήσεις μοιάζουν να τείνουν προς το άπειρο.

«Είναι οικογένεια δύο άνδρες κι ένας σκύλος;» αναρωτήθηκαν κάποιοι παρακολουθώντας τις επινίκιες ευχαριστίες του νέου ηγέτη του κόμματος. Παραδόξως η ελληνική κοινωνία φαίνεται ότι δεν απαντάει αυτομάτως αρνητικά στο ερώτημα.

Προεκλογικά ο πρωθυπουργός της χώρας είπε ότι θα φέρει το νομοσχέδιο για τον γάμο ανάμεσα σε ομόφυλα ζευγάρια μέσα στην τρέχουσα κυβερνητική θητεία. Σοβαρά εξετάζεται εξάλλου το ενδεχόμενο να συμπεριληφθεί και η τεκνοθεσία, καθώς η πραγματικότητα (π.χ. γάμοι και υιοθεσίες στο εξωτερικό από ομόφυλα ζευγάρια) δημιουργεί πολλά γραφειοκρατικά προβλήματα και στερεί από τα παιδιά αυτά δικαιώματα που απολαμβάνουν τέκνα «ετεροκανονικών» ατόμων.

Δείτε το άρθρο της Ξένιας Κουναλάκη στην εφημερίδα “Καθημερινή”…

Η Γερμανία θεωρείται χώρα υποδοχής μεταναστών. Πού πηγαίνουν οι ίδιοι οι Γερμανοί, όταν αναζητούν καλύτερες δουλειές; Στην κορυφή των προτιμήσεων η γειτονική Ελβετία.

Για μία ακόμη χρονιά η Ελβετία είναι ο αγαπημένος μεταναστευτικός «προορισμός» των Γερμανών. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Γερμανικής Στατιστικής Υπηρεσίας, που ανακοινώθηκαν προ ημερών, το 2022 διέμεναν μόνιμα στη γειτονική χώρα σχεδόν 311.300 Γερμανοί υπήκοοι. Ο αριθμός τους αυξάνεται συνεχώς, εδώ και χρόνια. Στη δεύτερη θέση των προτιμήσεων εμφανίζεται η Αυστρία με 216.700 Γερμανούς που ζουν μόνιμα εκεί, ενώ ακολουθεί η Ισπανία, που «φιλοξενεί» 142.600 Γερμανούς. Οι επόμενες θέσεις στην πρώτη δεκάδα της σχετικής κατάταξης: Γαλλία, Ολλανδία, Βέλγιο, Ιταλία, Σουηδία, Δανία, Νορβηγία.

Δείτε το άρθρο του Γιάννη Παπαδημητρίου στην DW…

Αυτό το φθινόπωρο, σας περιμένουμε και πάλι στην Ιστορική Βιβλιοθήκη του Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη για οργανωμένες ξεναγήσεις στην έκθεση επιλεγμένων αρχετύπων από τις συλλογές του Ιδρύματος, με τίτλο “Η ελληνική γραμματεία στην πρώιμη τυπογραφία”.

Η έκθεση παρουσιάζει αντιπροσωπευτικά παραδείγματα ελληνικών πρωτότυπων εκδόσεων και λατινικών μεταφράσεων, τυπωμένα από το 1470 έως το 1500, καλύπτοντας ένα μεγάλο θεματικό και χρονολογικό εύρος: από την πρώτη έκδοση των ομηρικών επών έως συγγραφείς του ύστερου Βυζαντίου.

Κεντρική θέση κατέχουν ιστορικές πρώτες εκδόσεις και χαρακτηριστικά παραδείγματα των τεχνικών και καλλιτεχνικών εξελίξεων της τυπογραφικής τέχνης των πρωτοπόρων τυπογράφων Άλδου Μανούτιου, Ζαχαρία Καλλιέργη, Λορέντζο ντι Αλόπα, Έρχαρτ Ράντολτ και των συνεργατών τους. Παράλληλα, τα βιβλία αυτά αναδεικνύονται ως ιστορικά και συλλεκτικά αντικείμενα χάρη στα στοιχεία που απέκτησαν στη μακρόχρονη ζωή τους μετά το τυπογραφείο, όπως οι πολυτελείς βιβλιοδεσίες και η χειρόγραφη διακόσμηση.

Είσοδος ελεύθερη, Δήλωση Συμμετοχής…

„Am Brunnen vor dem Tore

Da steht ein Lindenbaum:

Ich träumt in seinem Schatten

So manchen süßen Traum.“

(μεταφρασμένο στα ελληνικάμε τίτλο “η φλαμουριά”)

– So beginnt eines der populärsten deutschen Volkslieder, komponiert von Franz Schubert. Der Text allerdings stammt von Wilhelm Müller. Wer aber war dieser Wilhelm Müller? Seine Zeitgenossen nannten ihn den „Griechenmüller“, weil er sich nicht nur mit seinen Griechenliedern (1821-1824) für den griechischen Freiheitskampf einsetzte.

Donnerstag, den 5. Oktober 2023 um 19:30 Uhr im Vereinshaus

Im Vortrag sollen Müllers Lebensstationen und seine wichtigsten dichterischen, philologischen und

publizistischen Leistungen geschildert werden. Seine bis in die Schulzeit und das Studium in Berlin zurückreichende Beschäftigung mit Griechenland sowie Alt- und Neugriechischer Literatur wird besonders hervorgehoben.

Η Θάλεια Ματίκα, απόφοιτος του ’96, εμφανίζεται με την Χρυσούλα Διαβάτη στην Κεντρική Σκηνή του θεάτρου ΙΛΙΣΙΑ – ΒΟΛΑΝΑΚΗΣ στη βραβευμένη δραματική κομεντί ”Δύο γυναίκες χορεύουν” του Ζουζέπ Μαρία Μπενέτ Ζουρνέτ, ο οποίος είναι ο σημαντικότερος σύγχρονος Καταλανός συγγραφέας σε σκηνοθεσία Τάσου Ιορδανίδη. Οι παραστάσεις παρατάθηκαν για περιορισμένο αριθμό και για μετά το Πάσχα, λόγω μεγάλης επιτυχίας.Πρόκειται για ένα γυναικείο ντουέτο για ρεσιτάλ, ενώ το έργο συστήνεται για πρώτη φορά σε ελληνική σκηνή. Γράφτηκε το 2008, αποσπώντας διθυραμβικές κριτικές και διακρίσεις (βραβείο Μαχ καλύτερου έργου και παράστασης 2012).

Η υπόθεση του έργου :

Mία δύστροπη ηλικιωμένη γυναίκα, η οποία ζει απομονωμένη από τον κόσμο σε ένα ρημαγμένο διαμέρισμα.

Μία νεαρή κοπέλα, με ένα ένοχο μυστικό που την έχει στοιχειώσει και την έχει αποκόψει από την κοινωνική ζωή.

Αναγκάζονται να συνυπάρξουν, όταν η κόρη της ηλικιωμένης προσλαμβάνει τη νεαρή, για να καθαρίζει και να τακτοποιεί το σπίτι της μητέρας της…

Οι δύο τους αποφασίζουν να ”χορέψουν”, όχι στο ρυθμό που τους υπαγορεύει ο περίγυρος αλλά στο ρυθμό που επιλέγουν οι ίδιες, σ’ ένα έργο – ύμνο για την ζωή αλλά και την έννοια της αγάπης.

Η απόφοιτός μας γνωστή ηθοποιός Βίκυ Βολιώτη εμφανίζεται στην παράσταση του Εθνικού Θεάτρου Μεφίστο, η οποία ανεβαίνει από την Τετάρτη 28 Μαΐου μέχρι και την Κυριακή 15 Ιουνίου στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά.

Το έργο βασίζεται στο μυθιστόρημα του Klaus Mann Μεφίστο – Μυθιστόρημα μιας καριέρας. Εμπνευσμένο από τον μύθο του Φάουστ, εκτυλίσσεται στο Βερολίνο του ’30 με κεντρικό ήρωα τον Hendrik Höfgen, επιφανή ηθοποιό θεάτρου. Ο επιφανειακός φιλελευθερισμός του Höfgen γρήγορα δίνει τη θέση του στην ανάγκη για κολακεία και εξουσία. Για να εδραιωθεί στο χώρο του, συνεργάζεται με τους Ναζί, που θα του προσφέρουν τη δύναμη που αποζητά με οποιοδήποτε αντάλλαγμα.

Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Νίκος Μαστοράκης, ο οποίος έχει κάνει και τη δραματουργική επεξεργασία του έργου, σε συνεννόηση με την Ariane Mnouchkine (ιδρύτρια της παρισινής avant-garde σκηνής Théâtre du Soleil) στην οποία ανήκει η πρώτη διασκευή και παρουσίαση του έργου τη δεκαετία του ’70.

Στην παράσταση συμμετέχει πλειάδα γνωστών ηθοποιών, με επικεφαλής τον Θάνο Τοκάκη στο ρόλο του Höfgen.

Πληροφορίες για ώρες παραστάσεων και τιμές εισιτηρίων στη διεύθυνση www.n-t.gr/el/events/mefisto/

Ο γνωστός πιανίστας Δημήτρης Γιάκας (’75) συνοδεύει την υψίφωνο Μαρία Κόκκα στη μουσικοθεατρική εκδήλωση “Η ανθρώπινη φωνή” Από τον Jean Cocteau στον Francis Poulenc. Η ξεχωριστή αυτή παράσταση παρουσιάζεται σε δύο ερμηνευτικές προσεγγίσεις διαδοχικά ‒ως θεατρικό του Jean Cocteau [Ζαν Κοκτώ] αλλά και ως σύνθεση για φωνή και πιάνο του Francis Poulenc [Φρανσίς Πουλένκ]‒, σε μία ενιαία παρουσίαση. Την τραγική γυναικεία φιγούρα και στις δύο εκδοχές ενσαρκώνει η διακεκριμένη σοπράνο Μαρία Κόκκα, με την οποία συμπράττει ο καταξιωμένος πιανίστας Δημήτρης Γιάκας – έχοντας επίσης αναλάβει τη μουσική επιμέλεια της παρουσίασης του έργου του Poulenc.

Δευτέρα 9 Οκτωβρίου στις 9 μ.μ. στο Μέγαρο, Υποσκήνιο Β΄ της Αίθουσας Αλεξάνδρα Τριάντη. Περισσότερα…

Η μουσικός και τραγουδίστρια Αγγελική Παπανδρέου μας περιμένει την Πέμπτη 5 Οκτωβρίου στις 21.30 στο Μπαράκι της Διδότου να μοιραστούμε ένα συναρπαστικό ταξίδι παρέα με τρεις καταπληκτικούς μουσικούς που την συνοδεύουν, στην παράστασή της “,,,τι τζαζ…τι χι τζαζ…”

…γιατί η μουσική και ο στίχος είναι ο μοναδικός τρόπος επικοινωνίας με τον κόσμο γύρω μου που με εκφράζει απόλυτα…

…αλλά και το πάθος μου με αυτήν την μορφή τέχνης ο μοναδικός έρωτας που μετά από σχεδόν 40 χρόνια αντέχει και αποτελεί για μένα μοναδική, αληθινή σχέση ζωής…

…θα είναι μεγάλη χαρά και τιμή για μένα να μοιραστώ και πάλι μοναδικές στιγμές με τους ανθρώπους εκείνους που συντονιζόμαστε στις ίδιες συχνότητες…

Η Αγγελική Παπανδρέου γεννήθηκε στην Αθήνα και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1977. Σπούδασε Γερμανική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Παράλληλα με τις επαγγελματικές της δραστηριότητες ασχολείται φανατικά από το 1986 με την μουσική και το τραγούδι, οπότε και ξεκίνησε τις καλλιτεχνικές της εμφανίσεις στην μπουάτ ΕΣΠΕΡΙΔΕΣ με τον Γιάννη Αργύρη στην Πλάκα, παίζοντας κιθάρα και ερμηνεύοντας μπαλάντες και έντεχνο ελληνικό και ξένο τραγούδι σε διάφορες μουσικές σκηνές («Μαρκίζα», «οδός Αριστοτέλους»), συμμετείχε δε σε συναυλίες γνωστών καλλιτεχνών. Κορυφαία στιγμή στην μουσική της διαδρομή αποτελεί η συνάντησή της με την Μαρία Φαραντούρη.

Διδότου 3, Κολωνάκι, τηλ. 2103642990

Περισσότερα…

Ο Νίκος Παπαϊωάννου αποφοίτησε από τη Σχολή το 1963 και σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, από όπου πήρε το πτυχίο του το 1970. Το 1979 πήρε την ειδικότητα του στην Ορθοπαιδική Χειρουργική και Τραυματολογία από την Α΄ Πανεπιστημιακή Ορθοπαιδική Κλινική στο Νοσοκομείο ΚΑΤ και το 1981 έκανε διετή μετεκπαίδευση στην Ορθοπαιδική Κλινική του Πανεπιστημίου του Δυτικού Βερολίνου και στο Νοσοκομείο ENDOKLINIK του Αμβούργου. Το 1983 ανακηρύχτηκε Διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Ως ειδικευμένος Ορθοπαιδικός, υπηρέτησε στο «Λαϊκό» Νοσοκομείο ως Επιμελητής Α΄ έως το 1989. Από το 1989 μέχρι το 2006 ανήκε στο ΔΕΠ της Ορθοπαιδικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Παν/μίου Αθηνών , ενώ από το 2006 στο ΔΕΠ του Εργαστηρίου Ερευνας Μυοσκελετικών Παθήσεων, του οποίου την διεύθυνση ανέλαβε από τον Ιούλιο του 2008.

Είναι μέλος σε 9 επιστημονικές Εταιρείες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, μέλος Εκδοτικής Επιτροπής σε 3 επιστημονικά περιοδικά, Πρόεδρος (2009) του τμήματος Ορθοπαιδικής Ερευνας της ΕΕΧΟΤ και Πρόεδρος (2008-2010) της Ελληνικής Εταιρείας Βιοϋλικών.

Χρυσούλα Διαβάτη – Θάλεια Ματίκα: «Δύο γυναίκες χορεύουν». Mία δύστροπη ηλικιωμένη γυναίκα, η οποία ζει απομονωμένη από τον κόσμο σε ένα ρημαγμένο διαμέρισμα. Μία νεαρή κοπέλα, με ένα ένοχο μυστικό που την έχει στοιχειώσει και την έχει αποκόψει από την κοινωνική ζωή. Αναγκάζονται να συνυπάρξουν, όταν η κόρη της ηλικιωμένης προσλαμβάνει τη νεαρή, για να καθαρίζει και να τακτοποιεί το σπίτι της μητέρας της… Οι δύο τους αποφασίζουν να «χορέψουν», όχι στο ρυθμό που τους υπαγορεύει ο περίγυρος αλλά στο ρυθμό που επιλέγουν οι ίδιες, σε ένα έργο – ύμνο για την ζωή αλλά και την έννοια της αγάπης. Το έργο συστήνεται για πρώτη φορά σε ελληνική σκηνή (clickatlife), (athinorama), (cosmo.gr).

Die

DEUTSCHE SCHULE ATHEN

sucht zum 01.09.2024

eine ADLK

für die Fächerkombination Biologie + Beifach

Die Deutsche Schule Athen (DSA) ist eine deutsche Auslandsschule mit einem umfassenden Bildungsangebot für Kinder ab 3 Jahren vom Kindergarten über die Grundschule bis zum deutschen internationalen Abitur.

Wir erwarten:

• Fundierte Kenntnisse der curricularen Vorgaben für die entsprechende Fächer
• Ein abgeschlossenes Lehramtsstudium (D/A/CH) mit Lehrbefähigung für die Sekundarstufen I und II
• Teamfähigkeit, Flexibilität, hohe Belastbarkeit und Freude an der Arbeit mit Kindern

Wir bieten:

• Ein anspruchsvolles Arbeitsumfeld an einer renommierten deutschen Auslandsschule
• Gute kollegiale Zusammenarbeit in einem multikulturellen Kollegium
• Begleitung und Unterstützung bei der Einarbeitung durch erfahrene Kollegen und Kolleginnen

Ihre aussagekräftige vollständige Bewerbung (Anschreiben, Motivationsschreiben, Lebenslauf, Lichtbild und Zeugnisse) richten Sie bitte bis 31.10.2023 – bitte nur in elektronischer Form – an die Schulleitung der Deutschen Schule Athen, unterbewerbungen@dsathen.gr