Ένα χρόνο πριν συμπληρώσει πεντηκονταετία από την αποφοίτησή της, συναντήθηκε στο σχολείο η τάξη του 1974. Πάνω από 30 άτομα ήρθαν, οι περισσότεροι από το τμήμα “b”. Δεν είχε προλάβει να “σκάσει” η είδηση του θανάτου του Κώστα Καλφόπουλου και όλοι αναρωτιόμασταν που είναι είναι ο Κώστας και που είναι τα παιδιά, που θα φρόντιζε ο ίδιος να ειδοποιήσει να έρθουν.

Χαρά και αμηχανία. Δεν ήταν ούτε τα μαλλιά που άλλαξαν, ούτε τα μαλλιά που έλειπαν, ούτε τα πρόσωπα που μεγάλωσαν. Όλες και όλοι διέκριναν αυτό που έβλεπαν τότε. Όλες και όλοι ήθελαν να συνεχίσουν τις κουβέντες που είχαν σταματήσει τότε και να ρωτήσουν πράγματα που δεν πρόλαβαν.

Η επέτειος των 49 χρόνων συνοδεύεται από την ηλικία των 67, την χρονιά της συνταξιοδότησης. Είναι ένα σημείο καμπής για όλους, είτε προχώρησαν και υπέβαλαν τα χαρτιά τους, είτε συνεχίζουν να εργάζονται εκτός ορίων. Η προηγούμενη συνάντηση πριν από 9 χρόνια ήταν αλλιώς. Αυτή ήταν ζόρικη.

Θέλαμε να περπατήσουμε στα μέρη που τότε δεν μας επέτρεπαν ούτε να πλησιάσουμε, όπως το αίθριο και οι διάδρομοι της γραμματείας, αλλά και στα μέρη που ήταν γεμάτα από τα ίχνη μας. Ξεκινώντας από το Busparkplatz, που τότε δεν υπήρχε, δώσαμε το ραντεβού μας υποδεχθήκαμε μία μπλούζα από τα παλιά να μας πλησιάζει πάνω σε μία μοτοσυκλέττα.

Στο αίθριο ήταν ήδη από νωρίς τρεις, που προετοίμαζαν τον χώρο, τα φαγητά, τα ποτά, τις καρέκλες και τα τραπέζια: Βασίλης Μπόσδας, Γαληνός Γρηγοριάδης και Κώστας Γαλάνης.

Οι πρώτες αφίξεις ήταν με το φως του ήλιου, που ακόμη ήταν ψηλά και μετά την μπλούζα, που φιλοξενούσε τον Πάνο Νικολετόπουλο, ήρθαν σιγά – σιγά ο Γιάννης Θεολογίτης, ο Πάνος Σπηλιάκος, ο Πάνος Κωτσιανάς, η Κατερίνα Κατσαμπέ, ο Φώτης Βασινιώτης, η Κατερίνα Μαρκοπούλου, ο Βασίλης Νεραντζόπουλος, η Τέπυ Οικονομοπούλου, ο Νίκος Μόσχος, ο Χρήστος Κουτσονάσιος, ο Τάκης Μαθιόπουλος, ο Νέλος Γεωργούδης, ο Πέτρος Πιτσίνης, ο Ηλίας Μακρής (τότε Δελλόγλου).

Κατερίνα Κατσαμπέ, Κατερίνα Μαρκοπούλου, Βασίλης Νεραντζόπουλος, Φώτης Βασινιώτης, Νίκος Μόσχος, Τέπυ Οικονομοπούλου	Πάνος Σπηλιάκος, Γιάννης Θεολογίτης, Βασίλης Μπόσδας	Κατερίνα Μαρκοπούλου, Βασίλης Νεραντζόπουλος, Φώτης Βασινιώτης

Σταδιακά μαζέυτηκαν και άλλοι:ο Δημήτρης Καζολέας, ο Θάνος Βυτινιώτης, ο Σπύρος Παπαντωνίου, ο Δημήτρης Μόσχος, ο Σωτήρης Κοντογιάννης, ο Γιώργος Καπετάνης, η Αθηνά Χαν, η Νάντια Ζήση, η Ελένη Δραγούμη, η Μαντώ Παλάσκα, η Κατερίνα Μητραλέξη, η Φρειδερίκη Μπατσαλιά, η Παυλίνα Καραναστάση και η Βάσω Δημητροπούλου. Σύνολο 32 με την πλειοψηφία να προέρχεται από το “b” και θα προσθέταμε και τον Ανδρέα Παπανδρικόπουλο ο οποίος μας περίμενε στην Γερμανία να συνδεθούμε αλλά δεν τα καταφέραμε, ενώ ο Αντώνης Κανελλόπουλος μας έστειλε χαιρετσιμούς από την Ρώμη.

Πάνος Νικολετόπουλος	ο μπουφές	Γαληνός Γρηγοριάδης	Βασίλης Μπόσδας επί το έργον

Όλοι συζήτησαν το δυσάρεστο γεγονός της πρόσφατης απώλειας της Σούλας Κοντάκου και θυμήθηκαν τις απώλειες των τελευταίων χρόνων: του Τάσου Δωρή και του Χάρη Τσελέντη, αλλά και τις πολύ παλαιότερες: της Φρειδερίκης Κόντερ και του Γιώργου Κλεόπα.

Η έκπληξη της βραδιάς ήρθε από την Αθηνά Χαν όταν θύμισε σε όλους ότι, την τελευταία χρονιά, ο Eberhard Judt, καθηγητής μαθηματικών, φυσικής και Klassenlehrer, πρότεινε την ανταλλαγή δώρων μεταξύ των μαθητών και η Αθηνά κέρδισε το δώρο του ίδιου του Judt που ήταν ένα άλμπουμ με φωτογραφίες, σπάνιες με την τάξη του “b” ολόκληρη από μέσα.

Έτσι αποφασίστηκε να αποθηκευτούν στο google drive όλες οι διαθέσιμες φωτογραφίες, τόσο από την εκδήλωση, όσο και από το παρελθόν. Δημιουργήθηκαν λοιπόν 5 φάκελοι: της Κατερίνας Μαρκοπούλου, του Δημήτρη Μόσχου και της Αθηνάς Χαν από τα παλαιά, και του Βασίλη Μπόσδα και του Βασίλη Νεραντζόπουλου από την εκδήλωση.

Ο Βασίλης Νεραντζόπουλος και ο Βασίλης Μπόσδας ανέλαβαν την συγκέντρωση και την επιμέλεια όλου του φωτογραφικού υλικού…

Ο Σπύρος Αρταβάνης-Τσάκωνας έκανε μεταπτυχιακές σπουδές χημείας στο Eidgenössische Technische Hochschule (ETH) της Ζυρίχης και σπούδασε βιολογία στο Πανεπιστήμιο του Cambridge στην Αγγλία, όπου εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή. Το 1981 άρχισε να διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Yale όπου έμεινε μέχρι το 1998, οπότε και εξελέγη Καθηγητής Κυτταρικής Βιολογίας στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ στη Βοστώνη των ΗΠΑ.  Παράλληλα, το έτος 2000 εξελέγη καθηγητής στο College de France στο Παρίσι. Είναι μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας Τεχνών και Επιστημών, αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, και μέλος της  Φιλοσοφικής Εταιρείας του Cambridge.

Ο Σπύρος Αρταβάνης Τσάκωνας μελετά την την αλληλεπίδραση των πρωτεϊνών στα κύτταρα…

“Η Καθημερινή” SUMMITS…

Μία φωτογραφία του 1905 από τον Σπύρο Αρταβάνη-Τσάκωνα

Η οικογένεια Rahbek

Ο Σωτήρης Χριστοδούλου γεννήθηκε στις 31/10/1954. Μετά την αποφοίτησή από την Σχολή το 1972, σπούδασε νομικά στο ΕΚΠΑ, υπηρέτησε στο Πολεμικό Ναυτικό και παντρεύτηκε την αγαπημένη του Νέζη. Μαζί απέκτησαν έναν γιο, τον Γιάννη. Έγινε δικηγόρος, αγάπησε πραγματικά το επάγγελμα και δούλευε μέχρι το τέλος.

Ο Παύλος Κρεμέζης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1944 και αποφοίτησε από την Σχολή το 1962. Σπούδασε Πολιτικός Μηχανικός στο ΕΜΠ από όπου αποφοίτησε το 1971.

Από το 1971 έως το 1978 εργάστηκε ως ελεύθερος επαγγελματίας με αντικείμενο την εκπόνηση στατικών μελετών.

Το 1978 ξεκίνησε την συνεργασία του με το γραφείο μελετών (ΟΜΕΤΕ ΕΠΕ & από το 1989 ΟΜΕΤΕ ΑΕ),όπου ανέλαβε την διεύθυνση του γραφείου και την σύνταξη στατικών, συγκοινωνιακών & μελετών υπογείων έργων.

Ήταν συνεργάτης της διευθύνσεως Γ7 (Παραδοσιακοί Οικισμοί) ΥΠΕΧΩΔΕ σε θέματα επικινδυνότητας παραδοσιακών κτιρίων μετά από σεισμούς (1981 – 1982) (Π.Κρεμέζης) και Σύμβουλος του Δήμου Καλαμάτας για τις επισκευές δημοτικών κτιρίων από λιθοδομή μετά το σεισμό (1986 – 1990).

Ο Γιώργος Ιωαννιδης, ο Τζόκος όπως όλοι τον αποκαλούσαν, γεννήθηκε στην Αθήνα στις 9 Σεπτεμβρίου του 1944. Αποφοίτησε από τη Γερμανική Σχολή το 1962, ήταν δηλαδή στην ιστορική τάξη του ’62, την πρώτη τάξη με πλήρη εξαετή φοίτηση στην Γερμανική όταν ξανάνοιξε μετά τον πόλεμο. Σπούδασε πολιτικός μηχανικός μέχρι το προδίπλωμα στο ΤU Braunschweig και τελείωσε μετά το ΕΜΠ. Ασχολήθηκε κατ’ αρχήν με την οικογενειακή επιχείρηση του πατέρα του, επίσης πολιτικού μηχανικού, και μετά ανέλαβε μεγάλα έργα υποδομής στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Άριστος εργοταξιάρχης και εξαιρετικός πρακτικός μηχανικός έβρισκε λύσεις σε όλα τα προβλήματα και όλοι τον εκτιμούσαν. Παντρεύτηκε την επίσης απόφοιτο (1966) της Γερμανικής Μελίνα Καραιωσηφίδου, η οποία δυστυχώς απεβίωσε το 1999. Του χάρισε δύο παιδιά, τον Φρίξο και την Ελένη, και από αυτά απέκτησε τρία εγγόνια που υπεραγαπούσε. Ένας σπάνιος άνθρωπος έφυγε από τη ζωή το Σάββατο 6 Ιουlίου (το κείμενο από τον Κώστα Παπαηλιού).

Από τον Κώστα Παπαηλιού πληροφορηθήκαμε την δυσάρεστη είδηση για την απώλεια του Γιάννη Παπαδόπουλου:

Φίλες και φίλοι της τάξης του ’63,

Δυστυχώς έχω άσχημα νέα. Πρόσφατα έφυγε από τη ζωή ο συμμαθητής μας Γιάννης Παπαδόπουλος. Με τον Γιάννη, που τότε τον φωνάζαμε, μάλλον επειδή ήταν ξανθός, Johann, είμαστε συμμαθητές στην Β, κάναμε πολύ παρέα και μονίμως κοντραριζόμαστε στα Μαθηματικά που ήταν πολύ δυνατός.

Κατά την περίοδο των σπουδών μας συναντιόμαστε συχνά στο Βερολίνο (τότε ακόμα απομονωμένο στην καρδιά της DDR) που πηγαίναμε με τον συγχωρεμένο αδελφικό φίλο Ηλία Κροντήρη με τη βέσπα του για να δούμε τον Γιόχαν, τον άλλο Γιάννη, τον Αντωνιάδη, τον Λεωνίδα Καμαρινόπουλο και τον Νίκο Δουρδούμα (από την τάξη του ’62). Όλοι σπούδαζαν Ηλεκτρολογία όπως και εγώ στο Braunschweig. Άπειρες και ανιστόρητες οι πλάκες που στήναμε, θα αναφέρω μόνο για τους επαΐοντες το “Old Vienna”.

O Γιάννης αφού πήρε το δίπλωμα του εργάστηκε σαν Ηλεκτρολόγος Μηχανικός στον τότε Ο.Τ.Ε. και ασχολήθηκε ερασιτεχνικά με το μπριτζ. Είμαι βέβαιος ότι με το εξαιρετικό μαθηματικό του μυαλό ήταν ένας άριστος παίκτης.

Σας επισυνάπτω και μια ωραία φωτογραφία του από τη γιορτή της αποφοίτησης μας το καλοκαίρι του 1963 σε ένα ταβερνάκι στην Κυψέλη, όπου έμενε ο Γιάννης.

Είθε ο Θεός να τον αναπαύσει.

Κώστας

Ο Παντελής Παντελούρης έστειλε δύο φωτογραφίες με ένα μικρό κείμενο:

Με τον Γιόχαν φεύγει ακόμα ένας από την παρέα της Κυψέλης. Κάθε μέρα κατεβαίναμε όλοι μαζί με τα πόδια τη Σπετσών προς τη Σχολή όπου φθάναμε αφού διασχίζαμε το Πεδίον του Αρεως. Από τις βόρειες συνοικίες της Κυψέλης ξεκινούσαν οι πρώτοι και μέχρι να φθάσουμε στο τέλος της οδού Σπετσών φθάναμε τους 10 -12. Από τούς Κυψελιώτες που μας άφησαν ήδη θυμάμαι τον στενό φίλο και γείτονα Γιώργο Νικολαϊδη (΄63), τον Ζαχαρία Δεμαθά-Μαθά (΄62) και τον Θάνο Καλπαξή (΄62).

Την τελευταία φορά που συνάντησα το Γιάννη ήταν το 2003, στην reunion των 40 χρόνων στο κτίριο της Γερμανικής. Εσωκλείω δύο φωτογραφίες που του είχα βγάλει τότε.

Ας είναι ελαφρύ το χώμα!

Ο Γιάννης Αντωνιάδης:

Με μεγαλη συγκινηση εμαθα πως ο φιλος μας ο Γιαννης εφυγε απο την ζωη.

Με τον Γιαννη, οπως και με τον Λεωνιδα Καμαρινοπουλο, ημασταν συμφοιτητες στο TU Berlin – τοτε Δ. Βερολινο – , οπου και ειχαμε πολλα κοινα βιωματα φοιτητικα και ιδιωτικα. (Στο TU Berlin υπηρχαν και αλλοι φοιτητες της Γερμανικης απο αλλες χρονιες).

Ειχα μεν να τον συναντησω αρκετα χρονια, δεδομενου ζω στην Γερμανια και δεν ειμαι τακτικα στην Αθηνα. Ειχα ομως την τυχη και ευτυχια να μιλησω μαζι του τηλεφωνικα λιγο πριν μας αφισει, περιπου 10 μερες πριν. Γνωριζα για το σοβαρο προβλημα υγειας που ειχε και του τηλεφωνησα. Τα ειπαμε και θυμηθηκαμε τα παλια. Η φωνη του ηταν σχετικα ευδιαθετη και το μυαλο του καθαρο. Πιστευω οτι του εδωσα μια μικρη χαρα που του τηλεφωνησα. Πρεπει να ειμαι αν οχι ο τελευταιος απο τους φιλους του που του μιλησαν, οπωσδηποτε ομως απο τους τελευταιους.

Του ευχομαι να βρει αιωνια ηρεμια.

Ο Δημήτρης Μιχαλακόπουλος:

Αγαπητοί μου συμμαθητές και συμμαθήτριες,

γιά να τιμήσω την μνήμη τού Γιόχαν σας αποστέλλω δύο φωτογραφίες με ημερομηνία 4 Αυγούστου 1964.

Τίς ετράβηξα κατά την διάρκεια μιάς επισκέψεως μου στό Βερολίνο προερχόμενος από το Braunschweig όπου εσπούδαζα.

Στήν μία απεικονίζεται ο Νίκος Δουρδούμας, Λεωνίδας Καμαρινόπουλος, Γιάννης Αντωνιάδης και ο Γιόχαν (Γιάννης Παπαδόπουλος ).. Δέν θυμάμαι σε ποιό διαμέρισμα ήταν.

Στήν άλλη κάνουμε βαρκάδα στην λίμνη Wannsee στο Βερολίνο, μαζί με τόν Γιάννη Αντωνιάδη και τον Νίκο Δουρδούμα.

Εγώ δεν εμφανίζομαι διότι ήμουν ο φωτογράφος.

Σάς χαιρετώ όλους και περιμένω νά σάς ανταμώσω στό Reunion!

πηγή: Δημήτρης Μιχαλακόπουλος

1964 – Βαρκάδα στην λίμνη Wannsee στο Βερολίνο, με τόν Γιάννη Αντωνιάδη και τον Νίκο Δουρδούμα

πηγή: Δημήτρης Μιχαλακόπουλος

1964 – Νίκος Δουρδούμας, Λεωνίδας Καμαρινόπουλος, Γιάννης Αντωνιάδης και Γιόχαν (Γιάννης) Παπαδόπουλος

Η Άννα Φιλίνη:

Αγαπητές και αγαπητοί παλιές και παλιοί συμμαθητές και συμμαθήτριες, μεγάλη η συγκίνηση που μάθαμε για το θάνατο του Γιάννη Παπαδόπουλου και μεγάλη συγκίνηση που όλοι εσείς κι εγώ τώρα μαζί σας μιλάμε για τη θλίψη αλλά και την αγάπη για το Γιάννη. Για πολλά χρόνια τον έβλεπα που και που σε κάποια δική μας συνάντηση ή σε κάποια άλλη ευκαιρία συνεύρεσης μέσα στην πόλη μας. Το γέλιο του, η εξυπνάδα, η ζωντάνια του και τα έντονα ενδιαφέροντά του ήταν πάντα μαζί, αλλά είναι αλήθεια πως ήτανε πάρα πολύς καιρός που δεν είχα τύχει σε κάποια μικρή έστω συνάντηση μαζί του. Τον βλέπω παρόντα σε κάποιες παλιές σχολικές φωτογραφίες. Θα μένει πάντα παρών στη σκέψη μας. Θερμά συλλυπητήρια στους δικούς του.

Η Τένια Παπαδάκη:

Σημειώνουμε ότι η τάξη του τον θυμάται όχι μόνο ξανθό και γαλανό, αλλά και συγγενή της Έλλης Λαμπέτη, μυθικού προσώπου για όλους μας – ήταν ανιψιός της, γιος της αδελφής της.

Ο Σύλλογος εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στην αδελφή του Νατάσα, στον εξάδελφό του Τάσο Λούκο (επίσης απόφοιτό μας του 1969) και στην τάξη του, η οποία τον θυμάται με μεγάλη αγάπη.

Το Σάββατο 8 Ιουλίου 2023 κηδεύτηκε στο Α’  Νεκροταφείο ο Κώστας Καλφόπουλος, απόφοιτος του 1974, ο οποίος απεβίωσε ξαφνικά, μετά από σύντομη ασθένεια και εισαγωγή του στο νοσοκομείο.

Παρόντες πολλοί φίλοι του, εκπρόσωποι από τον εκδοτικό χώρο και πολλοί απόφοιτοι. Από τους παλαιότερους: ο Τάσος Κυπριανίδης (απόφ.’69), ο Δημήτρης Παπασταύρου (’68), ο Παναγιώτης Δεληβοριάς (΄73) και από τους συμμαθητές του: ο Γιάννης Βελέντζας, η Σοφία Μιγάδη, η Παυλίνα Καραναστάση, ο Κώστας Γαλάνης, ο Βασίλης Μπόσδας, ο Τάκης Λεβέντης, ο Νίκος Βαφειάδης και άλλοι.

“Έφυγε” ξαφνικά την Τετάρτη 5.7.2023 σε ηλικία 67 ετών ο Κώστας Καλφόπουλος, απόφοιτος του ’74, δημοσιογράφος, συγγραφέας και κριτικός λογοτεχνίας. Γεννήθηκε στον Πειραιά το 1956 και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1974. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου Κοινωνιολογία, Πολιτικές Επιστήμες και Ιστορία (MA).

Από το 1996 ασχολήθηκε με τον χώρο των εκδόσεων και εργάστηκε ως δημοσιογράφος. Ήταν ανταποκριτής για τα αθλητικά θέματα στη Neue Zürcher Zeitung και συνεργάτης της εφημερίδας «Καθημερινή» στα πολιτιστικά θέματα. Διετέλεσε μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου Αποφοίτων της ΓΣΑ το διάστημα 2004-2006 και εργάστηκε στο Γραφείο Τύπου του Υπουργείου Δικαιοσύνης και αργότερα στο Υπουργείο Επικρατείας. Το 2014-15 επανήλθε στα διοικητικά του Συλλόγου αναλαμβάνοντας  την ευθύνη των Ιστορικών Εκδόσεων του Συλλόγου και ξεκινώντας με την ιδέα της επανέκδοσης του βιβλίου “Το Γυμνάσιο Dörpfeld στην Αθήνα”, που είχε πρωτοκλυκλοφορήσει το 1970 και από το 2016 προσφέρεται ως δώρο του Συλλόγου Αποφοίτων στους τελειόφοιτους.

Ήταν μέλος της Ένωσης Ανταποκριτών Ξένου Τύπου και της Ελληνικής Λέσχης Συγγραφέων Αστυνομικής Λογοτεχνίας.

Έργα του: Tilt! Δοκίμιο για το φλίππερ (2005), far from raf. 30 χρόνια από το “γερμανικό φθινόπωρο” (2007), Καφέ Λούκατς. Budapest Noir (2008), Ένα παράξενο καλοκαίρι (2011) κ.α.

Από το σχολείο είχαμε την “τύχη” να συναντήσουμε και τα πέντε πρόσωπα του Κώστα: του συμμαθητή στην τάξη, του αμυντικού στην μπάλα, του δημοσιογράφου, του συγγραφέα, του κριτικού λογοτεχνίας.

Η Ξένια Κουναλάκη τον αποχαιρέτησε με ένα tweet:

Ο Κωστάκης μου. Με φρόντισε στο Αμβούργο όταν είχα τις μαύρες μου μέσα στα χιόνια, μου έμαθε να διαβάζω Μπρεχτ πέρα από τα κλισέ, με έλεγε “Κουναλάκη” και έπαιρνε την Τάντε Ελένη πιό συχνά από εμένα κι ας μην ήταν Τάντε του. Ruhe sanfta μου έγραψε (προφητικά;) στο τελευταίο του μήνυμα.

και ο Τάσος Κυπριανίδης πρόσθεσε στο facebook:

Πως να αποχαιρετήσεις έναν εξαιρετικό φίλο; Έναν άνθρωπο που πέρα από τη φιλία του μας έχει δώσει τόση χαρά με τα βιβλία του, τις αστυνομικές ιστορίες που τόσο αγαπούσε, το αγαπημένο Πολαρ, τις κουβεντες και τους καφέδες που δεν θα ξανα μοιραστουμε. Μικρό εγκώμιο για έναν σπουδαίο άνθρωπο. Κώστας Καλφοπουλος. Και αυτός θα μας επισκέπτεται στα όνειρα μας…

Ο Σύλλογος εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στην σύζυγό του και στους οικείους του. Η κηδεία του θα γίνει το Σάββατο 8 Ιουλίου στις 11.00 στο Α’ Νεκροταφείο.

Η Καθημερινή : “Πέθανε ο συγγραφέας Κώστας Θ. Καλφόπουλος”…

Η ανακοίνωση του ΠΑΟ…

Εκδόσεις Αλεξάνδρεια : “Κώστας Καλφόπουλος”…

the book’s journal…

Βιβλιονέτ : “Κώστας Θ. Καλφόπουλος”…

.

Das Deutsche Archäologische Institut schreibt regelmäßig Stellen aus.

Hier finden Sie sämtliche aktuellen Stellenangebote aller Abteilungen und Arbeitsbereiche.

Die für Bewerbungen notwendigen Formulare finden Sie im Formularcenter.

Eine*n wissenschaftliche*n Mitarbeiter*in (m/w/d) (Kennziffer: 28/2023)

Bewerbungsfrist: 18.07.2023

Stellenangebot

Das Deutsche Archäologische Institut (DAI) ist eine im Geschäftsbereich des Auswärtigen Amtes tätige Bundesanstalt und betreibt Forschungen auf dem Gebiet der Altertumswissenschaften und seiner Nachbardisziplinen. Mit 20 Standorten im In- und Ausland ist das DAI die größte außeruniversitäre Forschungseinrichtung auf dem Gebiet der Archäologie und der Altertumswissenschaften in der Bundesrepublik Deutschland. Sie finden uns im Internet unter http://www.dainst.org.

Für unsere Abteilung Athen suchen wir zum 01.01.2024

eine*n wissenschaftliche*n Mitarbeiter*in (m/w/d)

(Kennziffer: 28/2023)

in Vollzeit befristet bis zum 31.12.2026. Eine Verlängerung ist vorbehaltlich der zur Verfügung stehenden Mittel angestrebt, sofern die persönlichen und sachlichen Voraussetzungen vorliegen. Die Befristung erfolgt gemäß § 2 Abs. 1 des Gesetzes über befristete Arbeitsverträge in der Wissenschaft (WissZeitVG) zur Förderung der eigenen wissenschaftlichen Qualifizierung im Bereich des wissenschaftlichen Forschungsprojektmanagements. Es können nur Bewerber*innen berücksichtigt werden, die über ausreichende Zeiten nach § 2 Abs. 1 WissZeitVG verfügen und diese nachweisen.

Die Eingruppierung erfolgt in Entgeltgruppe 13 TVöD (Bund). Der Dienstort ist Athen.

weiter lesen…

όρθιοι (από αριστερα):

Θεόδωρος Μιχαλόπουλος, Πέτρος Πιτσίνης, Βασίλης Νεραντζόπουλος, Χάρης Τσελέντης Δημήτρης Μόσχος, Δημήτρης Μαρούλης, Τάσος Δωρής

καθιστοι (από αριστερά):

Γιάννης Ραυτόπουλος, Ηλίας Δελλόγλου (Μακρής), Τάκης Μαθιόπουλος, Νίκος Μόσχος, Γιάννης Κιπενής,Γιώργος Καπετάνης, Γιάννης Μακαρέζος

Die

DEUTSCHE SCHULE ATHEN

sucht zum 11. September 2023

eine/n qualifizierte/n SachbearbeiterIn (m/w/d)

in Teilzeit (20 h) für das Schülerbüro

der Deutschen Schule Athen

Die Deutsche Schule Athen (DSA) ist eine deutsche Auslandsschule in Griechenland mit einem umfassenden Bildungsangebot für Kinder ab 3 Jahren vom Kindergarten über die Grundschule bis zur Allgemeinen Hochschulreife.

Wir erwarten:

• Eine Hochschulausbildung, z.B. Verwaltungswissenschaften, Politische Wissenschaften oder Vergleichbares
• Mehrjährige Berufserfahrung in vergleichbarer Position
• Sichere Beherrschung von MS-Office Anwendungen
• Organisationsgeschick, zuverlässige Arbeitsweise und Selbständigkeit
• Belastbarkeit und Flexibilität
• Diskretion und Teamgeist
• Bereitschaft zur Einarbeitung in spezifische Schulverwaltungsprogramme
• Perfekte Beherrschung der griechischen Sprache in Wort und Schrift (Muttersprache) sowie sehr gute Kenntnisse der deutschen Sprache

Wir bieten:

• ein angenehmes Arbeitsumfeld
• gute kollegiale Zusammenarbeit
• angemessene Bezahlung nach Ortsüblichkeit

Bewerbungen richten Sie bitte in deutscher oder griechischer Sprachebis zum 25.08.2023

– bitte nur in elektronischer Form –

an die Leitung der Deutschen Schule Athen, bzw. ansekretariat@dsathen.gr

Ihre Daten werden ausschließlich intern, innerhalb des Bewerbungsverfahrens genutzt.

Nach dessen Abschluss werden Ihre Daten gelöscht.

Ο Γιάννης Κώτης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από την Γερμανική Σχολή Αθηνών ( 1966 ) και στην συνέχεια από το Οικονομικό Τμήμα της τότε ΑΣΟΕΕ και το Οικονομικό Τμήμα της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Έχει μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Friedrich-Alexander της Νυρεμβέργης και MBA από το Πανεπιστήμιο ERASMUS του Ρότερνταμ

Εργάσθηκε για 30 έτη για την Άγγλο-Ολλανδική UNILEVER εκ των οποίων τα τελευταία 12 έτη ήταν Πρόεδρος των παγωτών ALGIDA / Ελλάδος.

Σήμερα εργάζεται σαν Σύμβουλος Επιχειρήσεων και σαν Executive Master Coach

Είναι επίσης Μέλος του Κέντρου Εθελοντών Μάνατζερ Ελλάδος (ΚΕΜΕΛ) www.kemel.gr

Με την ιδιότητα του αυτή είναι μεταξύ άλλων Μέντορας σε εταιρίες startup, Αξιολογητής σε διαγωνισμούς επιχειρηματικών σχεδίων και εισηγητής στα Πανεπιστήμια, θερμοκοιτίδες και άλλους συναφείς οργανισμούς

Ο Γιάννης Κιτσόπουλος αποφοίτησε από την Σχολή το 1987. Σπούδασε Ιατρική και είναι οδοντίατρος στη Γερμανία.

https://www.discogs.com/artist/1253710-John-Kitsopoulos

και προγραμματισμένες εκδηλώσεις του 2018:

https://traceyadelecooper-jazzsinger.webnode.page/upcoming-performances/

https://music.apple.com/ec/artist/full-circle/1146854559

Οι Locomondo μετά από την πρεμιέρα στα Μάταλα και την περιοδεία στην Κύπρο επιστρέφουν με μία σειρά από συναυλίες μέχρι το τέλος Ιουλίου αρχικά και στην συνέχεια τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο:

στις 8 Ιουλίου στο Λουτράκι,

στις 10 Ιουλίου στην Αρετσού,

στις 27 Ιουλίουστον Άρδα ποταμό, στις Καστανιές του Έβρου

στις 29 Ιουλίου στην Σκάλα Πρίνου στην Θάσο, και

στις 30 Ιουλίου στην Καβάλα

στις 4 Αυγούστου River Party – Νεστόριο

στις6 Αυγούστου στην Κάλυμνο

στις 13 Αυγούστου στο Παράλιο Άστρος

στις 14 Αυγούστου στο Ξυλόκαστρο

στις 18 Αυγούστου – Γαλλία

στις 25 Αυγούστου – Ναύπακτος

στις 1 Σεπτεμβρίου στην Σαλαμίνα

στις 7 Σεπτεμβρίου στις Συκιές

στις 8 Σεπτεμβρίου στην Κατερίνη

στις 10 Σεπτεμβρίου στην Λευκωσία

στις 16 Σεπτεμβρίου στο Παλαιό Φάληρο

locomondo.gr…

Ο Σύλλογος Philadelhia διοργανώνει το καθιερωμένω Stammtisch την πρώτη Πέμπτη κάθε μήνα. Αυτή την φορά στις 6 Ιουλίου 2023 έχει Grillabend στον κήπο του Συλλόγου.

Στην παράσταση που θα κάνει ο διάσημος σκηνοθέτης Frank Castorf στην Επίδαυρο με την Μήδεια, η Έφη Ρευματά (’91) είναι βοηθός του. Η παράσταση θα παρουσιαστεί στις 21 και 22 Ιουλίου.

Στη συνέχεια του κύκλου των αναθέσεων αρχαίων έργων σε κορυφαίους Ευρωπαίους σκηνοθέτες που ξεκίνησε το 2021, το Φεστιβάλ καλεί φέτος για πρώτη φορά στην Επίδαυρο τον Frank Kastrof να σκηνοθετήσει Μήδεια σε μια παράσταση που δίνει το διεθνές στίγμα του φετινού προγράμματος. Ο καινοτόμος σκηνοθέτης, ιστορικός διευθυντής της βερολινέζικης Volksbühne, που σφράγισε από τη δεκαετία του 1990 το «γερμανικό στιλ», θα συνεργαστεί με σπουδαίους ηθοποιούς του θεάτρου μας παντρεύοντας τον αναρχικό τρόπο παιξίματος, τον αυτοσχεδιασμό και την υποκριτική ελευθερία με την σύγχρονη ελληνική σκηνή σε μια εκρηκτική σκηνοθετική πρόταση. Συγκεκριμένα, στον ρόλο της Μήδειας εμφανίζονται πέντε διαφορετικές σημαντικές και δημοφιλείς Ελληνίδες ηθοποιοί.

Περισσότερα…

Η Λένα Κιτσοπούλου (’89) στην πρώτη της σκηνοθετική κάθοδο στην Επίδαυρο ανεβάζει μια ελεύθερη διασκευή της δηκτικής κωμωδίας του Αριστοφάνη.

Στους Σφήκες ο ποιητής σατιρίζει με ευφάνταστο τρόπο τη μανία των Αθηναίων να λύνουν δικαστικά τις διαφορές τους, αλλά και τις ρωγμές του δικαστικού συστήματος που επέτρεπε σε επιτήδειους να χειραγωγούν τη δικαιοσύνη προς όφελός τους.

Εξήντα χρόνια μετά την παράσταση του Αλέξη Σολομού, το Εθνικό Θέατρο καλεί την ανατρεπτική δημιουργό να στρέψει τη ματιά της στα κρίσιμα ερωτήματα που θέτει το αριστοφανικό έργο, σαρκάζοντας τις σύγχρονες παθογένειες με τον δικό της ιδιαίτερο τρόπο. Η παράσταση προτείνεται για θεατές 15 ετών και άνω.

Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου 14/07 & 15/07/2023 στις 21:00

Περισσότερα…

(*) όλα τα στοιχεία είναι δανεισμένα από την μελέτη του Γιώργου Κοντομήτρου, διδάκτορα του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας που εκδόθηκαν ως Ανάτυπο από τον ΚΑ΄ Τόμο του Αρχείου Θεσσαλικών Μελετών στον Βόλο

Η οικογένεια Αποστολίδη παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την τοπική ιστορία του Βόλου και οι πληροφορίες οδηγούν αρκετά στο απώτερο παρελθόν με βίους που συνδέθηκαν με την τοπική, την εθνική και ως ένα βαθμό με την γενικότερη ευρωπαϊκή ιστορία, αφού μέλη της οικογένειας στην ευρύτητά της διακρίθηκαν στον επιχειρηματικό, τον πολιτικό, τον εθνικό και τον επιστημονικό τομέα.

Οι απαρχές συνδεόνται με το όνομα του Απόστολου Ράγα, του οποίου τα παιδιά, σύμφωνα με την συνήθεια που επικρατούσε στη Μ.Ασία, πήραν το επώνυμο Αποστολίδης, δηλαδή γιός του Απόστολου. Ο Απόστολος Ράγας γεννήθηκε στον Πλάτανο του Αλμυρού, αλλά στην δεκαετία του 1770, κατά πάσα πιθανότητα, αποδήμησε στις Κυδωνίες (Αϊβαλί) της μικρασιατικής ακτής. Τέκνα ή εγγονοί του Απόστολου Ράγα ήταν ο Χρήστος, ο Γεώργιος και ο Μαργαρίτης.

Στις 27 Μαΐου 1821 ο Δημήτριος Παπανικολής πυρπολεί την τούρκικη φρεγάτα και 15 μέρες μετά, τον Ιούνιο του 1821, καταστρέφονται οι Κυδωνίες ως αντίποινα και σφαγιάζεται το ένα τρίτο περίπου των κατοίκων από τους Τούρκους. Οι διασωθέντες, και ανάμεσα σε αυτούς και η οικογένεια Αποστολίδη, εξαναγκάζονται να καταφύγουν σε διάφορα νησιά και στην Πελοπόννησο με την βοήθεια ο ενωμένου στόλου των νησιώνΎδρας, Σπετσών και Ψαρών, στον οποίο μετείχε και το μπρίκι “Αγαμέμνων”, του οποίου επέβαινε,έχοντας ζητήσει να πάρει μέρος στις ναυτικές επιχειρήσεις,ο Ιταλός φιλέλληνας Ιωσήφ Κιάππε (Giuseppe Chiappe), ένας δια βίου επαναστάτης που το 1820 είχε καταφύγει με την οικογένειά του πρώτα στα Επτάνησα και και κατόπιν στην Ύδρα.Χρόνια αργότερα ο Νικόλαος Αποστολίδης, γιός του διασωθέντος Χρήστου, νυμφεύθηκε την εγγονής του διασώστη Κιάππε, την Σοφία Πέτρου Κιάππε.

Στα μαθητολόγια της Αραχώβης εμφανίζονται τα ονόματα του Νίκου Αποστολίδη, αποφοίτου του 1944 και της αδελφής του Ίριδας, αποφοίτου του 1943. Η Ίρις είχε γεννηθεί το 1924 οπότε κανονικά θα αποφοιτούσε το 1942, αλλά λόγω του Abitur και του γερμανικού τμήματος που παρακολουθούσε, έμεινε άλλο ένα χρόνο στην Σχολή και αποφοίτησε το 1943.

Ο πατέρας των δύο παιδιών, ο ιατρός Χρήστος Νικ. Αποστολίδη γεννήθηκε το 1895, ήταν με την σειρά του γιός του Νικολάου Αποστολίδη και της Σοφίας Κιάππε, ήταν ως εκ τούτου απόγονος των οικογενειών Αποστολίδη, Οριγώνη, Κιάππε και Τράιμπερ. Ήταν εξέχουσα φυσιογνωμία, αφού μετέφρασε και εξέδωσε σε εμπεριστατωμένη μελέτη τις Αναμνήσεις του Τράιμπερ.

Ο Heinrich Treiber ήταν μία εξαιρετική περίπτωση φιλέλληνα, ο οποίος ήταν συνδεδεμένος με τις οικογένειες Κιάππε και Αποστολίδη, αφού η Σοφία, σύζυγος του Νικολάου Αποστολίδη, ήταν κόρη του Πέτρου, γιου του Ιωσήφ Κιάππε, και της Ρόζας, κόρης του Τράιμπερ.

Ο απολαυστικός Νίκος Αποστολίδης…

Ο απολαυστικός Νίκος Αποστολίδης (συνέχεια)…

Η ζώνη ασφαλείας σώζει καθημερινά ζωές στους δρόμους, ωστόσο ακόμη και σήμερα υπάρχουν οδηγοί και επιβάτες οχημάτων που αρνούνται ή αμελούν να τη χρησιμοποιούν παρά τις τσουχτερές ποινές, οι οποίες προβλέπονται στον ελληνικό Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας. Συγκεκριμένα, οι παραβάτες οδηγοί τιμωρούνται στη χώρα μας με 350 ευρώ πρόστιμο και αφαίρεση διπλώματος για 10 ημέρες, ενώ το πρόστιμο για τους επιβάτες ανέρχεται σε 100 ευρώ και επιβάλλεται στους ίδιους. Για τους ανήλικους φέρει την ευθύνη ο οδηγός του οχήματος, ενώ για τα βρέφη και τα μικρά παιδιά δεν αρκεί μόνο η ζώνη ασφαλείας, αλλά πρέπει να μεταφέρονται σε ειδικά καθισματάκια.

Δείτε το άρθρο του Πέτρου Πιτσίνη στοieidiseis.gr…