Οι encardia έρχονται στο Positive Space για ένα διήμερο σεμινάριο γεμάτο χορό, ζωντανή μουσική, ιδέες, εκπλήξεις και… αποκαλύψεις. Με αυτό το σεμινάριο εγκαινιάζεται η συνεργασία των encardia με το Positive Space studio!

Από τη Θράκη στη Νότια Ιταλία

Το σεμινάριο περιλαμβάνει παρουσίαση-εκμάθηση των βασικών κινήσεων-βημάτων παραδοσιακών χορών της Νότιας Ιταλίας (Pizzica pizzica, tarantella Calabrese, tammurriata κ.λ.π.) και αντίστοιχη προσέγγιση παραδοσιακών χορών της Θράκης με πρωταγωνιστή φυσικά τον «ζωναράδικο».

Οι χοροί παρουσιάζονται μέσα στο πολιτισμικό τους πλαίσιο με αφορμή την 20ετή εμπειρία των encardia στις ελληνόφωνες περιοχές του Ιταλικού Νότου, αλλά και την πολυετή διδακτική εμπειρία των δύο χορευτριών του συγκροτήματος στους ελληνικούς παραδοσιακούς χορούς.

13 και 14 Μαΐου στο Positive Space Sudio, Ακακιών 52, Πολύδροσο Αμαρουσίου, τηλ 6981-959667

Μετά από μια μακρά περίοδο εποικοδομητικής συνεργασίας και ανάπτυξης, είμαστε στην ευχάριστη θέση να σας παρουσιάσουμε τον νέο δικτυακό τόπο της Γερμανικής Σχολής Αθηνών!

Η νέα ιστοσελίδα της Σχολής διακρίνεται για τον μοντέρνο σχεδιασμό της, απόλυτα φιλικό προς όλες τις φορητές συσκευές, τις ποικίλες φωτογραφίες που αποτυπώνουν στιγμές της πολύπλευρης σχολικής μας καθημερινότητας και τη σαφή και περιεκτική δομή της, η οποία την κάνει ιδιαιτέρως λειτουργική και εύκολη προς τον χρήστη, διευκολύνοντας την περιήγηση σε αυτήν.

Σας προσκαλούμε να επισκεφθείτε τη νέα μας διαδικτυακή παρουσία στη γνωστή διεύθυνση www.dsathen.gr και να εξοικειωθείτε με αυτήν και αναμένουμε με χαρά τις εντυπώσεις σας! Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε θερμά τα μέλη της ομάδας εργασίας «Νέα ιστοσελίδα», για την εξαιρετική συνεισφορά κατά την υλοποίηση αυτού του έργου, τα οποία συνεργάστηκαν υπό την διεύθυνση της κ. Αντωνοπούλου.

Με φιλικούς χαιρετισμούς,

Επισκεφθείτε την νέα ιστοσελίδα…

Μια ενδιαφέρουσα και παραγνωρισμένη ως τώρα διάσταση, τη σεξιστική, της υπόθεσης των υποκλοπών ανέδειξε μεταξύ άλλων στην ομιλία της στην εκδήλωση του InsideStory για τη συμπλήρωση ενός έτους από την έρευνα για το σκάνδαλο την περασμένη Πέμπτη η Αρτεμις Σιφορντ, πρώην μάνατζερ ασφάλειας της ΜΕΤΑ και θύμα παρακολούθησης τόσο από την ΕΥΠ όσο και από το κακόβουλο λογισμικό Predator.

Πολλές γυναίκες βρέθηκαν στον κατάλογο των θυμάτων είτε λόγω της δικής τους ιδιότητας είτε ως σύντροφοι, σύζυγοι, φίλες στόχων. Η πρώτη αίσθηση είναι αυτή της παραβίασης επισήμανε η κ. Σιφορντ υπογραμμίζοντας τις ομοιότητες με μια σεξουαλική επίθεση: η αμφισβήτηση της επίθεσης από τρίτους, η καχυποψία του θύματος προς όλους, ο φόβος να προβεί σε δημόσια καταγγελία, η αέναη αναρώτηση «γιατί εγώ;» κι οι ενδεχόμενες ενοχές μήπως με κάποιο τρόπο το θύμα προκάλεσε το θύτη. Ένα 24ωρο μετά την ομιλία της η κ. Σιφορντ βρέθηκε στο Φόρουμ των Δελφών και σύμφωνα με ανάρτηση της στα social media μίντια αντιμετώπισε ακριβώς αυτήν την πατριαρχική αντίληψη από παράγοντα της ΝΔ, ο οποίος την κατηγόρησε ότι επιτρέπει στον εαυτό της να εργαλειοποηθεί από την αντιπολίτευση, της επισήμανε ότι «δεν είναι αρκετά σημαντική» για να πέσει θύμα παρακολούθησης και τελικά της πρότεινε να φύγει από τη χώρα.

Δείτε το άρθρο της Ξένιας Κουναλάκη στην εφημερίδα “Καθημερινή”…

Το σκεπτικό της απόφασης του Αρείου Πάγου με την οποία απαγορεύτηκε το κόμμα Κασιδιάρη, μοιάζει να αγνοεί την πρόσφατη νομοθετική ρύθμιση και να κινείται στο πεδίο της ερμηνείας του Συντάγματος. Αν είναι έτσι όμως, κάποιος πρέπει να απαντήσει για το τι είχε συμβεί στο παρελθόν. Αλλά και για το τι θα γίνεται στο μέλλον.

Ο Aρειος Πάγος απέκλεισε λοιπόν το λεγόμενο κόμμα Κασιδιάρη από τις εκλογές, έπειτα από διάφορες συζητήσεις, νομοθετικές ρυθμίσεις της κυβέρνησης και καβγάδες μεταξύ των κομμάτων, ως προς το ποιος έχει τα ισχυρότερα δημοκρατικά διαπιστευτήρια.

Επί μήνες, ένα ολόκληρο πολιτικό σύστημα συζητεί για το πώς θα αποκλειστεί ένας κατάδικος Χρυσαυγίτης από τις εκλογές, καθηγητές συνταγματολόγοι διαπληκτίζονται (μεταφορικά και κυριολεκτικά) και νομοθετικές ρυθμίσεις ψηφίζονται, ώστε να τεκμηριωθούν οι έννοιες της εγκληματικής δράσης και καταδίκης του «πραγματικού» ηγέτη ενός κομματικού μορφώματος, που λειτουργεί ως βιτρίνα εγκληματικής οργάνωσης.

Δείτε το άρθρο του Άγγελου Κωβαίου στο protagon.gr…

Ένα σχόλιο του Δημήτρη Χαραλάμπη,Καθηγητή Πολιτικής Επιστήμης στοΤμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης Σχολή Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών του ΕΚΠΑ και Προέδρου της Ελληνικής Εταιρείας Πολιτικής Επιστήμης, δημοσιεύτηκε στο ΒΗΜΑ της 30.4.2023 με τίτλο “Διασημότητες και εκλογές” και μας το επεσήμανε μεταξύ άλλων και ο Δημήτρης Ηλιόπουλος, συμμαθητής του από την τάξη του ’69.

Διασημότητες, υποτιθέμενες ή όχι, και εκλογές

Γνωστό, πασίγνωστο και εύκολα κατανοητό. Τα κόμματα εντάσσουν στα ψηφοδέλτιά τους γνωστά από τη δημοσιότητα πρόσωπα. Επώνυμες και επώνυμους, “celebrities” που προέρχονται από τον κινηματογράφο, την τηλεόραση, το θέατρο, τη μόδα, ή τον αθλητισμό. Πρόσωπα που προέρχονται από χώρους εκτός πολιτικής απλά και μόνο γιατί είναι αναγνωρίσιμα. Γιατί στο χώρο τους έχουν ένα κοινό θαυμαστών που μπορεί έτσι να εργαλειοποιηθεί πολιτικά, να ψηφίσει δηλαδή το συγκεκριμένο πρόσωπο και μέσω αυτού το κόμμα. Ή ακόμη και να λειτουργήσει καταλυτικά την τελευταία στιγμή και να οδηγήσει στην επιλογή του ψηφοφόρου, ο οποίος μπροστά στον κυκεώνα των ονομάτων της λίστας των υποψηφίων που έχει μπροστά του, κρυμμένος πίσω από αυτό το φοβερό, ή κοινότοπο παραβάν της απόφασης, θα επιλέξει αυτόν που αναγνωρίζει. Θα βάλει τον σταυρό μπροστά από το όνομα αυτού, ή αυτής που πιστεύει ότι γνωρίζει, επειδή τον/την αναγνωρίζει. Τον γνωρίζει. Τον ξέρει, γιατί η εικόνα του είναι γνωστή, τόσο γνωστή όσο άγνωστη πραγματικά είναι η προσωπικότητα και η ποιότητα χαρακτήρα του αναγνωρίσιμου προσώπου, ακόμη και η ίδια η πολιτική του τοποθέτηση, εάν όντως υπάρχει κάτι τέτοιο. Εκτός κάποιων που ήταν ήδη πολιτικοποιημένα άτομα πριν καταστούν λόγω τέχνης, ή αθλητισμού αναγνωρίσιμα, η πλειονότητα επιλέγεται αποκλειστικά και μόνον λόγω της αναγνωρισιμότητας. Οι ίδιοι οι επιλεγέντες αποδέχονται την επιλογή αυτή γιατί μέσω αυτής και επιβεβαιώνεται και σταθεροποιείται η δημόσια παρουσία τους. Άλλωστε και οι σχετικές απολαβές δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητες, πόσον μάλλον αυτές του Ευρωκοινοβουλίου.

Τα πρόσφατα γεγονότα επανέφεραν το θέμα στο προσκήνιο. Η συζήτηση στον Τύπο, στα παραδοσιακά ηλεκτρονικά μέσα και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης «άναψε». Άναψε, όχι μόνο για το συγκεκριμένο γεγονός, το οποίο από μόνο του έχει ουσιαστικότατη και καθοριστική βαρύτητα γιατί βρίσκεται στον αξιακό πυρήνα της Δημοκρατίας, γιατί αφορά στην προστασία της σωματικής ακεραιότητας και στην προστασία της αξιοπρέπειας του ανθρώπου.

Άναψε και επί της αρχής του προβληματισμού στον οποίον αναφερόμαστε. Επί της αρχής της λογικής της συμμετοχής των «επωνύμων» στα κομματικά ψηφοδέλτια. Αν, υπό ποιους όρους, υπό ποιες χρονικές, ή άλλες προϋποθέσεις αυτές οι επιλογές είναι ορθές, ή αν νοθεύουν την ίδια τη λογική της ψήφου, ή αν η επιλογή βάσει της αναγνωρισιμότητας δεν είναι παρά μια θεμιτή τακτική του κάθε κόμματος που στόχο έχει την όσον το δυνατόν μεγαλύτερη αύξηση του ποσοστού του, ώστε να πετύχει τον στόχο του, που δεν μπορεί να είναι άλλος από την κατάκτηση της κυβερνητικής εξουσίας, ή έστω η συμμετοχή σε αυτή.

Όμως πίσω από αυτή την σχεδόν πια κοινότοπη συζήτηση για την ορθότητα, ή μη της επιλογής υποψηφίων βουλευτών με κριτήριο την αναγνωρισιμότητα καλύπτονται πολύ ουσιαστικότερα ζητήματα που αφορούν στη Δημοκρατία μας. Ζητήματα που αποτελούν κάποιες πλευρές, κάποιες όψεις της γενικότερης λανθάνουσας κρίσης της Δημοκρατίας.

Ενδεικτικά μπορεί κανείς να αναφερθεί σε κάποια σημεία αυτής της κρίσης.

Αρχικά στην ίδια την υποχώρηση του ρόλου του κοινοβουλίου και στη προνομιακή θέση της εκτελεστικής έναντι της νομοθετικής εξουσίας. Ιδιαίτερα σε μια πρωθυπουργοκεντρική Δημοκρατία, όπως η δική μας. Η σύγχρονη κομματική κοινοβουλευτική Δημοκρατία λειτουργεί αναπαράγοντας συνεχώς συνθήκες πολιτικής πόλωσης, που αποτελούν μετάσταση της υπαρκτής κοινωνικής πόλωσης στο πεδίο της κομματικής αντιπαράθεσης με αποτέλεσμα τη μετάλλαξή της σε παιχνίδι εξουσίας. Οι βουλευτές, εκτός των ελαχίστων που «παίζουν» στο ηγετικό παιχνίδι, συγκροτούν την εντός του κοινοβουλίου μαθηματικά αναγκαία ομάδα υποστήριξης της κομματικής ηγεσίας και ως εκ τούτου ο ρόλος τους είναι πολύ περισσότερο αριθμητικός παρά πολιτικός. Άρα το ποιος είναι ο/η βουλευτής είναι πολιτικά δευτερεύον, αρκεί να ανταποκρίνεται στον αριθμητικό του ρόλο, τον οποίον καταλαμβάνει δια της αναγνωρισιμότητας.

Στο επίπεδο του Ευρωκοινοβουλίου, η ιδιόμορφη θεσμική του υπόσταση σε συνδυασμό με την τακτική της επιλογής των ευρωβουλευτών από τις εθνικές κυβερνήσεις αποτελεί προφανώς όχι μόνον ένα θετικό πλαίσιο ανάπτυξης του φαινομένου της ατομικής και της θεσμικής διαφθοράς, πράγμα που βεβαίως δεν μπορεί να αναλυθεί εδώ. Αποτελεί και ένα πλαίσιο, όπου τα κριτήρια για την επιλογή της πλειοψηφίας των εθνικών αντιπροσώπων στο Ευρωκοινοβούλιο εξαρτώνται από τακτικές της εσωτερικής εθνικής πολιτικής και υπάγονται στην ίδια λογική της ηγεσίας για τη θέση του βουλευτή και του κοινοβουλίου.

Η αποχή ως αποτέλεσμα όχι αδιαφορίας, αλλά συνεχούς απογοήτευσης από την πολιτική, κυρίως των νεώτερων εκλογέων, είναι μια επόμενη πλευρά αυτής της κρίσης. Η αντιμετώπισή της δεν είναι πολιτική ούτε θέλει πραγματικά να είναι πολιτική, γιατί αν ήταν θα είχε αντιμετωπίσει αυτή την απογοήτευση. Η αντιμετώπιση είναι επικοινωνιακή. Πρόσωπα από τον λεγόμενο χώρο του life style χρησιμοποιούνται για να προσελκύσουν το ενδιαφέρον των εκλογέων. Η προσέλκυση είναι απαραίτητη για να επιτευχθούν οι αριθμοί τους οποίους χρειάζονται οι κομματικές ηγεσίες για να διαμορφώσουν και διαχειριστούν το παιγνίδι της πολιτικής εξουσίας που είναι απαραίτητη προϋπόθεση της αναπαραγωγής και σταθεροποίησης της κοινωνικής εξουσίας.

Τέλος ας μη ξεχνάμε ότι η ανυπαρξία πολιτικής στρατηγικής και σκοποθεσίας πέραν της απόκτησης, της διατήρησης, ή της αναπαραγωγής της εξουσίας πάντοτε υποκαθίσταται από επικοινωνιακή πολιτική. Το πιο ενδεικτικό παράδειγμα υποκατάστασης της πολιτικής από την επικοινωνιακή πολιτική που έχει γνωρίσει η Δημοκρατία μας ήταν ασφαλώς η καραμανλική πενταετία 2004-2009 και η υποκατάσταση πολιτικής, που με απόλυτη συνέπεια την χαρακτήρισε, ήταν καθοριστική για την πτώχευση της χώρας που ακολούθησε.

Η επικοινωνιακή υποκατάσταση πολιτικής είναι και σήμερα καθοριστικό στοιχείο της έλλειψης βιώσιμης πολιτικής στρατηγικής πέραν της αναπαραγωγής της εξουσίας, γιατί η μονοκαλλιέργεια του τουρισμού και του real estate δεν αποτελεί μακροπρόθεσμη βιώσιμηπολιτική. Η αναζήτηση αναγνωρίσιμων υποψηφίων από χώρους εκτός πολιτικής είναι καιαυτό μια μορφή υποκατάστασης πολιτικής. Όχι προφανώς η πιο επικίνδυνη. Γιατί ηυποκατάσταση της πολιτικής από επικοινωνιακές στρατηγικές είναι αυτή που παράγειαπογοήτευση και η απογοήτευση ήταν και είναι η ιδανική κλιματική συνθήκη για τηνεπώαση του αυγού του φιδιού.

Τη Δευτέρα του Πάσχα του 1939, ο εβραϊκής καταγωγής σκηνοθέτης του θεάτρου και της όπερας Ρενάτο Μόρντο φτάνει στην Αθήνα και διορίζεται πρώτος σκηνοθέτης τής υπό ίδρυση τότε Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Στην εναρκτήρια πρεμιέρα της ανεβάζει τη «Νυχτερίδα» του Γιόχαν Στράους. Eτσι συστήνεται καλλιτεχνικά στην Ελλάδα ο Ρενάτο Μόρντο, η μυθιστορηματική ζωή του οποίου παρουσιάζεται σε έκθεση στη Γερμανική Σχολή Αθηνών. Ο Ρενάτο Μόρντο γεννιέται στη Βιέννη το 1894 από γονείς εβραϊκής καταγωγής – ο πατέρας του Ροντόλφο ήταν Eλληνας έμπορος με καταγωγή από την Κέρκυρα και η μητέρα του Ρεγκίνα Γκρόσμαν ήταν από την Αυστρία. Σπουδάζει υποκριτική και σκηνοθεσία στην Ακαδημία Μουσικής και Παραστατικών Τεχνών της Βιέννης. Μετά τις σπουδές του, εργάζεται ως ηθοποιός και σκηνοθέτης.

Διαβάστε όλο το άρθρο του Απόστολου Λακασά στην εφημερίδα Καθημερινή της Πέμπτης 4 Νοεμβρίου…

Είναι ίσως ένα παράδοξον γεγονός, ότι η Πρωτομαγιά, μία ημέρα κατά την οποίαν γεραίρεται η φύσις όλη, συνιστά μίαν αποφράδα ημέρα! Διεθνώς έχει καθιερωθή ως απεργία για τα τραγικά γεγονότα στο Σικάγο, που σημάδεψαν την εργατική τάξι. Είναι και συνιστά μία ημέρα μνήμης.

Για μας τους σύγχρονους Έλληνες είναι μία ημέρα πολλαπλών μνημοσύνων. Υπενθυμίζω, πρώτον, την Πρωτομαγιά 1936 στην Θεσσαλονίκη, που υπήρξε το προοίμιον της 4ης Αυγούστου, δεύτερον, την Πρωτομαγιά 1944, στην Καισαριανή, εξ ού και η ταινία ‘Το τελευταίο σημείωμα”, όπου είς μεταξύ των εκτελεσθέντων ήταν ο Βασίλης Παπαδήμας, αδελφός του αοιδίμου εκδότου Δ. Παπαδήμα,τρίτον, την Πρωτομαγιά 1976, όπου σκοτώθηκε σε τροχαίο ο Αλέκος Παναγούλης, και τέταρτον, ο θάνατος του παιδαγωγού και φιλοσόφου Ευαγγέλου Παπανούτσου. Αιωνία Των η μνήμη!

Υπενθυμίζω, τέλος, ότι η Πρωτομαγιά είναι η μοναδική ημέρα , κατά την οποίαν αργούν οι ιερείς. Τούτο συνάγεται εκ του γεγονότος , ότι ο Ιησούς εργαζόταν ως ξυλουργός. Ή ορθώτερον, υιός διασήμου ξυλουργού και επιπλοποιού από την άσημον Ναζαρέτ. Περί της επαγγελματικής καταστάσεως του Ιωσήφ έχω γράψει αναλυτικώς στους Τρείς Ιεράρχες.

Ο Βαρουφάκης με το νέο-Grexit καίει τα σενάρια του Τσίπρα και δίνει στον Μητσοτάκη έναν λόγο να χαμογελά. Την ίδια στιγμή, οι συσπειρώσεις στα δεξιά της ΝΔ, περιπλέκουν σημαντικά το ζήτημα της αυτοδυναμίας. Πώς θα επιδράσουν όμως τα φόβητρα στην κάλπη, δεν μπορεί να θεωρείται δεδομένο.

Λογικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα πρέπει να πανηγυρίζει τρελά και να έχει ανοίξει σαμπάνιες στο Μέγαρο Μαξίμου.

Οχι τόσο επειδή οι πρώτες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ανακάμπτει έπειτα από το σοκ των Τεμπών και σε χρόνο κρίσιμο, τέσσερις εβδομάδες πριν από τις εκλογές.

Δείτε το άρθρο του Άγγελου Κωβαίου στο protagon.gr…

Τιμώντας τα εκατόν πενήντα χρόνια από τη γέννηση του Σεργκέι Ραχμάνινοφ (1873-1943), ο διακεκριμένος πιανίστας Χάρης Δημαράς, καθηγητής πιάνου και μουσικής δωματίου στο πανεπιστήμιο Ithaca College της πολιτείας της Νέας Υόρκης, ερμηνεύει ορισμένα από τα ωραιότερα έργα του μεγάλου ρώσου μουσουργού. Μαζί του συμπράττουν οι γιοι του Άλεξ και Πάνος. Στο πρόγραμμα αντιπαρατίθενται με τρόπο διαλεκτικό έργα για σόλο πιάνο και συνθέσεις μουσικής δωματίου απ’ όλες τις δημιουργικές περιόδους του συνθέτη, όπως το πασίγνωστο τραγούδι «Vocalise» σε μεταγραφή για βιολί και πιάνο, το Τρίο για πιάνο, βιολί και βιολοντσέλο αρ. 1 (1892), η μεγαλειώδης Σονάτα για βιολοντσέλο και πιάνο (1901), καθώς και επιλογές από τα φημισμένα Πρελούδια, έργα 23 και 32 (1903 και 1910 αντίστοιχα). Ένας ταιριαστός και ολοκληρωμένος φόρος τιμής στον -κατά την πλειοψηφία των ειδικών- κορυφαίο πιανίστα και ερμηνευτή όλων των εποχών και έναν από τους πλέον καταξιωμένους και ιδιοφυείς συνθέτες της δυτικοευρωπαϊκής λόγιας μουσικής παράδοσης.

Περισσότερα…

Η Εταιρεία για τον Ελληνισμό και Φιλελληνισμό οργανώνει εκδήλωση σε συνεργασία με το Μουσείο Φιλελληνισμού με στόχο να εντάξει στον πολιτιστικό χάρτη της πρωτεύουσας το νέο Mνημείο Φιλελλήνων, που θα τοποθετηθεί στην Λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας στην καρδιά της Αθήνας, στον χώρο του Πολεμικού Μουσείου.

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη, 3 Μαΐου 2023, στις 20:30, στο Θέατρο του Κολλεγίου Αθηνών στο Ψυχικό. Χαιρετισμό θα απευθύνει η Υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων κυρία Νίκη Κεραμέως. Κατά την διάρκεια της εκδήλωσης θα διενεργηθεί η πρώτη προβολή της νέας ταινίας με τίτλο «Οι Φιλέλληνες».

Η Εταιρεία για τον Ελληνισμό και το Φιλελληνισμό και το Μουσείο Φιλελληνισμού έχουν δημιουργήσει μία υψηλού επιπέδου ταινία διαρκείας 35’ λεπτών, με θέμα το φιλελληνικό ρεύμα από την Αναγέννηση έως την απελευθέρωση της Ελλάδος και τον ρόλο των Φιλελλήνων στην επίτευξη της ανεξαρτησίας του ελληνικού κράτους. Η ταινία, η οποία χαρακτηρίζεται από άρτια αισθητική και εξαιρετική ποιότητα, θα προβληθεί στην ελληνική γλώσσα με αγγλικούς υποτίτλους, ενώ σ’ αυτήν συμμετέχουν περισσότεροι από 50 ηθοποιοί. To trailer της ταινίας είναι διαθέσιμο στο σύνδεσμο.

Είσοδος ελεύθερη, με δήλωση συμμετοχής στο info@phmus.org

Τοποθεσία: Θέατρο Κολλεγίου Αθηνών, Στεφάνου Δέλτα 15, Παλαιό Ψυχικό

Ημερομηνία : Τετάρτη, 3 Μαΐου 2023

Ώρα Έναρξης: 20:30

Δείτε το trailer της ταινίας…

Περισσότερα…

Η Εταιρεία για τον Ελληνισμό και Φιλελληνισμό οργανώνει εκδήλωση σε συνεργασία με το Μουσείο Φιλελληνισμού με στόχο να εντάξει στον πολιτιστικό χάρτη της πρωτεύουσας το νέο Mνημείο Φιλελλήνων, που θα τοποθετηθεί στην Λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας στην καρδιά της Αθήνας, στον χώρο του Πολεμικού Μουσείου.

Η εκδήλωση, λόγω του σημαντικού αριθμού μηνυμάτων που λάβαμε, θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη, 30 Μαΐου 2023, στις 19:30, στην κεντρική αίθουσα “Ιωάννης Καποδίστριας”, Ριζάρη 2-4, Πολεμικό Μουσείο, Αθήνα 106 75. Κατά την διάρκεια της εκδήλωσης θα διενεργηθεί η πρώτη προβολή της νέας ταινίας με τίτλο «Οι Φιλέλληνες».

Η Εταιρεία για τον Ελληνισμό και το Φιλελληνισμό και το Μουσείο Φιλελληνισμού έχουν δημιουργήσει μία υψηλού επιπέδου ταινία διαρκείας 35’ λεπτών, με θέμα το φιλελληνικό ρεύμα από την Αναγέννηση έως την απελευθέρωση της Ελλάδος και τον ρόλο των Φιλελλήνων στην επίτευξη της ανεξαρτησίας του ελληνικού κράτους. Η ταινία, η οποία χαρακτηρίζεται από άρτια αισθητική και εξαιρετική ποιότητα, θα προβληθεί στην ελληνική γλώσσα με αγγλικούς υποτίτλους, ενώ σ’ αυτήν συμμετέχουν περισσότεροι από 50 ηθοποιοί. To trailer της ταινίας είναι διαθέσιμο στο σύνδεσμο.

Είσοδος ελεύθερη, με δήλωση συμμετοχής στο info@phmus.org

Δείτε το trailer της ταινίας…

Σας προσκαλούμε σε ένα συναρπαστικό μουσικοχορευτικό ταξίδι γεμάτο εκπλήξεις.

Στο πρώτο μέρος του ταξιδιού, συνοδοιπόροι του Χρίστου Τζιφάκι θα είναι τα μέλη της Ορχήστρας Σύγχρονης Μουσικής της ΕΡΤ, με μαέστρο τον Γιώργο Αραβίδη, και του φλαμένκο-τζαζ σχήματός του που θα τον πλαισιώσουν στην ερμηνεία της σύνθεσής του «Στα ζάλα του Γκρέκο, από την Κρήτη στην Ισπανία». Τις ενορχηστρώσεις υπογράφει ο Αχιλλέας Γουάστωρ.

Στο δεύτερο μέρος της βραδιάς, ο αγαπημένος δεξιοτέχνης θα δημιουργήσει μια ξεχωριστή ατμόσφαιρα στην Αίθουσα Αλεξάνδρα Τριάντη, παντρεύοντας κρητικούς σκοπούς με ισπανικά τραγούδια και χορούς. Μαζί του, οι χορευτές Φανή Δεμέστιχα (φλαμένκο χορός) και Γιάννης & Γιώργος Μεγαλακάκης (κρητικοί χοροί), οι τραγουδίστριες Ειρήνη Δερέμπεη (κρητικά) και Δροσιά Χαρίση (φλαμένκο) και οι μουσικοί Κάρολος Κουκλάκης (μπουλγαρί), Παναγιώτης Μπουραζάνης (μπάσο), Γιάννης Δημουλάς (ντραμς), Pedro Fabián (κρουστά) και Χρήστος Φρόνιμος (βιολί).

Περισσότερα…

Στις 25 Απριλίου 2023 έφυγε από την ζωή σε ηλικία 96 ετών ο Χάρι Μπελαφόντε, ένας από τους λίγους τραγουδιστές που κέρδισαν και τα τέσσεραβραβεία: Emmy, Grammy, Oscar και Tony, ενώ το 1956, την χρονιά που γεννήθηκαν οι περισσότεροι της τάξης του ’74, έκανε το μεγάλο άλμα στην καριέρα του με το άλμπουμ Calypso, το πρώτο ενός καλλιτέχνη, που ξεπέρασε το ένα εκατομμύριο πωλήσεις.

Το 2018, σε μία εκδήλωσηξ του World Human Forum στο Γαλλικό Ινστιτούτο, όπου προβλήθηκε η ταινία “Sing you Song” γύρω από την ζωή και το έργο του, η Αλεξάνδρα Μητσοτάκη συνομίλησε μαζί του μέσω zoom καιμας δήλωσε:

I was awed and honoured to be in conversation with Harry Belafonte. His words have stayed with me since and inspired the actions of the World Human Forum:

“Artists are the gatekeepers of truth and I’ ve always thought of this as an enormous gift as well as a responsibility. I think that the one force that brings hope to the world is the arts. We as artists have a chance to touch the depths of our humanity. To make people familiar with the world which we live and that every time we get the “microphone” we try to do things that help enhance the human family.”

Thank you Gina for having introduced us to your father, the wonderful human being that with his voice and actions contributed to making our world a better place to live in! And thank you for being part of the World Human Forum family!

Δείτε το video…

Η μελέτη των Μαθητολογίων των χρόνων που η Σχολή ήταν στα κτίρια της Αραχώβης αποκαλύπτουν πολλά στοιχεία όχι μόνον για τα παιδιά αλλά και για τα επαγγέλματα των πατέρων τους. Έτσι εντοπίσαμε παιδιά που είχαν πατέρα αρχαιολόγο και απεθυθυνθήκαμε στο Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούο και συγκεκριμένα στην ερευνήτρια Katharina Brandt, η οποία ερευνά την δραστηριότητα των γερμμανών αρχαιολόγων στην Ελλάδα.

Από τις δηλώσεις στα μαθητολόγια προκύπτουν τα ονόματα των Wrede, Γκιλιέρου, Ziggeran, Buschor, Klehmet, Bronner, που έστειλαν τα παιδιά τους στην Σχολή.

Η Katharina Brandt μας διευκρίνισε για ορισμένους από αυτούς τα εξής:

– Walther Wrede (1893-1990), πρωτοήλθε στην Ελλάδα το 1921 και εργάστηκε ως καθηγητής στην Γερμανική Σχολή κατά το διάστημα 1921-26 και αναφέρεται βεβαίως και στο βιβλίο του J.G.Hansen και μάλιστα ως μέλος του Vorstand. Από το 1937 έως το 1944 ήταν διευθυντής του DAI και είχε στείλει στην Σχολή τα τρία παιδιά του (Hilde, Gustel και Andreas).

– Ernst Buschor (1886-1961), διετέλεσε Διευθυντής του DAI από το 1921-29 και εμφανίζεται ο γιός του Petros να φοιτά δύο χρονιές, το 1927-28 και το 1928-29 στην Β’ και Γ’ Δημοτικού αντίστοιχα.

– Reinhold Klehmet (1859-1915). Ο μαθητής της Σχολής αναφέρεται ως Παύλος Κλέμεντ, δίχως πατρώνυμο, γεννημένος το 1927, μετά το θάνατο του Klehmet, ο οποίος πιθανόν να είναι παππούς ή συγγενής.

– Oskar Broneer (1894-1992), ήταν φοιτητής στο American School of Classical Studies at Athens (ASCSA) από το 1924 και είχε την πρώτη του εμπειρία σε ανασκαφές στην Νεμέα το 1925 και ακολούθως στην Ακρόπολη. Εκείνη την περίοδο είχε αποκτήσει δύο γιούς, τον Paul και τον Theodore. Από το 1948 έως το 1960, όταν συνταξιοδοτήθηκε, ήταν επιβλέπων των ανασκαφών στα Ίσθμια και ταυτόχρονα καθηγητής Κλασσικής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Chicago.

Όσον αφορά την Christine Ott, της οποίας το όνομα συναντήσαμε στο ενημερωτικό φυλλάδιο του Οικοτροφείου που φύλαξε η Βέρα Μολκότου, καταγράφεται ως “μισή” Ελληνίδα (Halbgriechin), παντρεμένη με τον Kurt Gebauer, με τον οποίο απέκτησε τρία παιδιά. Ο Kurt Gebauer ήταν αρχαιολόγος με πολυδιάστατο έργο, συνεργάτης του DAI με δραστηριότητα μεγάλη στις ανασκαφές στον Κεραμεικό.

https://en.wikipedia.org/wiki/Oscar_Broneer

https://en.wikipedia.org/wiki/Ernst_Buschor

https://de.wikipedia.org/wiki/Walther_Wrede

Με μεγάλη συμμετοχή γιόρτασαν την Πέμπτη 26 Ιουνίου τα 50 χρόνια από την αποφοίτησή τους οι τάξεις του 1964. Κατάφεραν και συγκεντρώθηκαν οι περισσότεροι από όλα τα τμήματα και ήταν μόνον αυτοί. Κανείς ξένος, παρείσακτος, φίλος ή συνοδός. Μόνον συμμαθήτριες και συμμαθητές. Τρία μεγάλα τραπέζια, και μία οθόνη προβολής στο βάθος για τα παλιά, για φωτογραφίες και video. Φωτογράφος της παρέας ο Γιάννης Μπελλώνιας που διακιολογημένα απουσιάζει από τα πλάνα.

«Εχοντας πολύ νωρίς ανακαλύψει ότι ο λόγος είναι το εργαλείο και η ερωμένη της σκέψης, ο Ελληνας πάντα προσπαθεί να ακονίσει αυτό το όργανο και είναι πιστός σε αυτήν την ερωμένη της ψυχής του. Αρκετός για να γεμίσει τους πνεύμονές του, ο αέρας που αναπνέει ο Ελληνας πρέπει να είναι θορυβώδης. Η σιωπή τον πνίγει. Η χρήση των λέξεων δεν είναι απλώς χρηστική. Ο σκοπός του λόγου είναι περισσότερο το παιδί των λέξεων παρά ο πατέρας τους. Οι λέξεις αντιμετωπίζονται σαν να έχουν μια δική τους ύπαρξη. Περιστασιακά μπορεί να κληθούν να εξυπηρετήσουν κάποιον άμεσο πρακτικό σκοπό. Ομως, γενικά, ο σκοπός πηγάζει από την προβολή των λέξεων και σπάνια είναι η πρωταρχική αιτία του λόγου. Ακόμη και στο πιο σοβαρό επιχείρημα, η πειθώ δεν είναι το κύριο αντικείμενο. Για έναν Ελληνα, το επιχείρημα δεν αφορά στη διασταύρωση ριπών αλλά στην ανέγερση παράλληλων κιόνων. Κάθε κόμμα χτίζει τη δική του στήλη. Τα επιχειρήματα συσσωρεύονται το ένα πάνω στο άλλο, σαν τούβλα. Οι δύο αντίθετες στήλες υψώνονται δίπλα δίπλα, η καθεμία εντελώς ανεξάρτητη, αδιαφορώντας για την άλλη. Το ζητούμενο είναι να χτίσεις πιο ψηλά και πιο γρήγορα από τον αντίπαλό σου, να τον συγκλονίσεις με το θράσος σου, να καταπλήξεις τους θεατές. Αυτός που έχει τελειώσει πρώτος τη στήλη του και τη στεφανώνει με ανθισμένο κιονόκρανο θεωρείται νικητής».

Δείτε το άρθρο της Ξένιας Κουναλάκη στην εφημερίδα “Καθημερινή”…

Ένα μοναδικό άρθρο της Αργυρώς Μποζώνη, που δημοσίευσε η Lifo της 27.4.2023, περιγράφει μία εικόνα, που οι παλαιότεροι έζησαν και νοσταλγούν και οι νεώτεροι δεν θα έχουν ποτέ ίσως την ευκαιρία να αντικρύσουν και να βιώσουν. Τα βιβλιοπωλεία στις δόξες τους αντέξανε μέχρι τις αρχές του 21ου αιώνακαι μετά υποτάχθηκαν στα “στρατεύματα” των ηλεκτρονικών συναλλαγών. Ο “Ελευθερουδάκης” με τις “δικές μας” Σοφίκα και Μαρίνα, ο “Πανίτογλου” στην Ακαδημίας, ο “Κάουφμαν”, στον οποίο αναφέρεται το άρθρο, ήταν λαμπερά δείγματα μία εποχής, όπου το βιβλιοπωλείο δεν ήταν απλώς μαγαζί.

Να θυμίσουμε ότι άλλο ένα αφιέρωμα για το βιβλιοπωλείο είχε κάνει και ο Νίκος Βατόπουλος στην εφημερίδα “Καθημερινή” το 2015, αλλά και ο Ελευθέριος Σκιαδάς το 2018 στα “Αθηναϊκά”, όπου μαθαίνουμε ότιο Γερμανορώσος Έρμαν Κάουφμαν, που φαίνεται στην φωτογραφία, ήταν ο ιδρυτής όχι μόνον του βιβλιοπωλείου, αλλα καιτου βραχύβιου εκδοτικού οίκου «Κασταλία» (1934-1941), του οποίουστόχος ήταν η παρουσίαση και προώθηση στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό των νέων Ελλήνων λογοτεχνών, της Γενιάς του ’30.

Ακόμη βλέπουμε και τοπρόσθετο εξώφυλλο, προστατευτικό-διαφημιστικό, σε βιβλίο του 1934, ενώ διακρίνουμε την ορθρογραφία με τα διπλά “ff” και “nn” στα γαλλικά.

Όταν στις 14 Αυγούστου 2012 το βιβλιοπωλείο Κάουφμαν (Librairie Kauffmann) στην οδό Σταδίου 28 πήρε φωτιά, πολλοί θεώρησαν ότι αυτή ήταν η τελευταία πράξη «ενός προαναγγελθέντος θανάτου». Η φωτιά στο ισόγειο επεκτάθηκε και στο πατάρι, όπως γράφουν τα δελτία της πυροσβεστικής της εποχής, και το βιβλιοπωλείο δεν άνοιξε ποτέ ξανά για το κοινό. Τα αίτια της φωτιάς δεν έγιναν γνωστά, εικασίες γράφτηκαν, ότι επρόκειτο για βραχυκύκλωμα.

Δείτε το αφιέρωμα του Lifo…

Δείτε το άρθρο του Νίκου Βατόπουλου στην “Καθημερινή”…

Δείτε το άρθρο του Ελευθέριου Σκιαδά στα “Αθηναϊκά”…

Μεταξύ 26 και 29 Απριλίου διεξήχθη στους Δελφούς το ετήσιο καθιερωμένο οικονομικό φόρουμ, όπου προσωπικότητες από όλον τον κόσμο λαμβάνουν μέρος.

Ανάμεσα στους ομιλητές μετρήσαμε 9 ονόματα αποφοίτων:

– Ντόρα Μπακογιάννη, Βουλευτής Χανίων και Πρόεδρος Διακομματικής Επιτροπής για την Ανάπτυξη της Θράκης

– Werner Hoyer, Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων

– Πάνος Λασκαρίδης, Διευθύνων Σύμβουλος της Lavinia Corporation & Laskaridis Shipping Company

– Πάνος Αλεξανδρής, Γενικός Γραμματέας Υπουργείου Δικαιοσύνης και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

– Γιάννης Παράσχης, Διευθύνων Σύμβουλος Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών

– Σπύρος Αρταβάνης Τσάκωνας, Επίτιμος Καθηγητής Κυτταρικής Βιολογίας Ιατρικής Σχολής του Harvard

– Ronald Meinarus, ΕΛΙΑΜΕΠ

– Άγγελος Κωβαίος, Δημοσιογράφος (Το Βήμα, reporter.g)

– Γιώργος Ευγενίδης, Παρουσιαστής Star Channel

Περισσότερα…

Ο Παναγιώτης Πικραμμένος, Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και απόφοιτος του 1963, δημοσίευσε ένα άρθρο του στην εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ” της 14ης Απριλίου 2023 με τίτλο“Οι προτεραιότητες της επόμενης ημέρας”:

Οι εκλογές της 21ης Μαΐου αποτελούν ορόσημο. Οι προκλήσεις που θα κληθεί να αντιμετωπίσει η Χώρα μας τα επόμενα χρόνια είναι καθοριστικές για τη μελλοντική πορεία της, αλλά και για τη θέση της στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Για τη διαχείριση αυτών των προκλήσεων, απαιτείται διαρκής επαγρύπνηση και αξιολόγηση, ώστε να τεθούν οι κατάλληλες προτεραιότητες και να σχεδιαστούν τα ανάλογα σχέδια δράσης όπως κρίνεται αναγκαίο. Η Χώρα μας, δίνοντας έμφαση στις προτεραιότητες, αυτές μπορεί -όχι μόνο να ενισχύσει τον ρόλο της στο σημερινό δύσκολο περιβάλλον- αλλά και να αντιμετωπίσει με επιτυχία προβλήματα που αφορούν στην ασφάλεια και στην καθημερινότητα των πολιτών.

Ποιες είναι λοιπόν, κατά τη γνώμη μου, αυτές οι προτεραιότητες;

1 Πρώτη προτεραιότητα, που συνδέεται απόλυτα και με την ευρωπαϊκή μας οικογένεια, είναι η συνέχιση για μια ακόμη κυβερνητική θητεία της οικοδόμησης μιας ανθεκτικής οικονομίας. Με την εμβάθυνση της Οικονομικής και Νομισματικής Ενωσης, ώστε να είναι καλύτερα προετοιμασμένη η Ευρώπη και η Χώρα μας από ενδεχόμενους μελλοντικούς κλυδωνισμούς. Με την ολοκλήρωση της Τραπεζικής Ενωσης και της Ενωσης Κεφαλαιαγορών, με την ενίσχυση του διεθνούς ρόλου του ευρώ. Και στο εσωτερικό της χώρας, ιδιαίτερη έμφαση πρέπει να δοθεί με την περαιτέρω επένδυση στις δεξιότητες και την εκπαίδευση, με την υποστήριξη του επιχειρείν, με την υιοθέτηση του ψηφιακού μετασχηματισμού και με την ανάπτυξη μιας ισχυρής βιομηχανικής πολιτικής. Η αναβάθμιση της Χώρας μας στον παγκόσμιο οικονομικό χάρτη και η εμπιστοσύνη που αποκαταστάθηκε, η προσέλκυση ξένων μακροπρόθεσμων επενδύσεων με κριτήρια βιωσιμότητας, η απλοποίηση των διαδικασιών μέσω του ψηφιακού μετασχηματισμού «gov.gr» της Χώρας, πέρα από σημαντικά επιτεύγματα της Κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη, πρέπει να αποτελούν οδηγό μας και να διαχυθούν σε όλο και περισσότερα πεδία.

2 Δεύτερη προτεραιότητα, που αποτελεί και παγκόσμιο ζήτημα είναι η αντιμετώπιση των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής και η μετάβαση προς μια πράσινη οικονομία, η οποία μπορεί να διασφαλίσει τη συνέχειά μας σε ατομικό, αλλά και σε συλλογικό επίπεδο.

Οι ακραίες φυσικές καταστροφές, που έχουν πλήξει την Ελλάδα μας είναι μόνο ένα από τα πολλά παραδείγματα που αποδεικνύουν ότι η οικοδόμηση μιας κλιματικά ουδέτερης, πράσινης, αλλά και ταυτόχρονα δίκαιης και κοινωνικής Ελλάδας είναι προτεραιότητα εκ των ουκ άνευ.

Προτεραιότητα της Κυβέρνησής μας την τετραετία που πέρασε, αλλά και την επόμενη είναι οι επενδύσεις σε πράσινες πρωτοβουλίες που βελτιώνουν το περιβαλλοντικό μας αποτύπωμα, προωθούν τη βιώσιμη ανάπτυξη σε όλους τους τομείς και προστατεύουν τα περιβαλλοντικά συστήματα και τη βιοποικιλότητα και βελτιώνουν την ποιότητα του αέρα και των υδάτων,. Στην ίδια λογική η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη ξεκίνησε και θα συνεχίσει την ταχύτερη μετάβαση σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και ενίσχυση της ενεργειακής απόδοσης, με παράλληλη μείωση της εξάρτησης από το εξωτερικό. Η δημιουργία μιας αποτελεσματικής κυκλικής οικονομίας στην οποία τα προϊόντα σχεδιάζονται έτσι ώστε να είναι πιο ανθεκτικά, επαναχρησιμοποιήσιμα, επισκευάσιμα, ανακυκλώσιμα και ενεργειακώς αποδοτικά, είναι ένας ακόμα πυλώνας τον οποίο οφείλουμε να προάγουμε. Στη διάρκεια της κυβερνητικής θητείας της Νέας Δημοκρατίας επεκτάθηκε δυναμικά το πρόγραμμα ανακύκλωσης απορριμμάτων, αλλά υπάρχουν ακόμη πολλά που πρέπει να γίνουν ώστε ο μέσος καταναλωτής να έχει εμπεδώσει την οικολογική συνείδηση, μέσω του συστήματος «reduce-reuse-recycle» («μείωσε, επαναχρησιμοποίησε, ανακύκλωσε»). Στο πλαίσιο αυτό πρέπει να υπογραμμίσουμε και την ενίσχυση των μηχανισμών αντιμετώπισης φυσικών και ανθρωπογενών καταστροφών. Δεν είναι τυχαίο πως μετά τη δημιουργία του Υπουργείου Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας, η αποτροπή σε έναν βαθμό, αλλά κυρίως η αντιμετώπιση άμα τη εκδηλώσει, ακραίων απειλών, μετριάζουν τις συνέπειες και τον αντίκτυπό τους.

3 Στο σημείο αυτό αναγκαία προκύπτει και η αλληλουχία με την τρίτη προτεραιότητα, την ασφάλεια και την προστασία των πολιτών, μέσα από μια ισχυρή εξωτερική πολιτική.

Η επόμενη Κυβέρνηση πρέπει να διασφαλίσει τη συνέχιση της οικοδόμησης της φιλόδοξης πολιτικής γειτονίας με τους εγγύτερους ανατολικούς και νότιους γείτονες της Χώρας μας και της ΕΕ ασφαλώς, αλλά και ολοκληρωμένη εταιρική σχέση με την Αφρική. Η προαγωγή της παγκόσμιας ειρήνης, της σταθερότητας, της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, παράλληλα με τη διασφάλιση μιας εύρωστης εμπορικής πολιτικής που να συνάδει με την πολυμέρεια και τη διεθνή τάξη βάσει κανόνων, χωρίς να διακυβεύονται παραδοσιακές δοκιμασμένες στο χρόνο και τα γεγονότα, συμμαχίες θα συνεχίσουν να αποτελούν κομμάτι της εξωτερικής πολιτικής μας. Ταυτόχρονα, είναι επίσης πρόδηλο ότι ο πρόσφατος πόλεμος στην Ουκρανία ανέδειξε την αναγκαιότητα ανάληψης μεγαλύτερης ευθύνης για την ασφάλεια και την άμυνα, στο πλαίσιο στενής συνεργασίας με το ΝΑΤΟ.

Από την άλλη μεριά, η κρίση στο μεταναστευτικό που η Κυβέρνησή μας αντιμετώπισε αποτελεσματικά, φανέρωσαν ότι απαιτείται διαρκής επαγρύπνηση και εξοπλισμός για την εξασφάλιση αποτελεσματικού ελέγχου των εξωτερικών συνόρων της Χώρας μας, προαγωγή ενός συστήματος νόμιμης και ασφαλούς μετανάστευσης, με παράλληλη αποτελεσματική διαχείριση των εξωτερικών συνόρων της Χώρας μας αλλά και της ΕΕ και στενή συνεργασία με τις χώρες εταίρους.

Στο πλαίσιο της περαιτέρω ανάπτυξης της ολοκληρωμένης μεταναστευτικής πολιτικής που εφαρμόστηκε την τετραετία 2019 – 2023, πρέπει να συνεχιστεί η καταπολέμηση φαινομένων τρομοκρατίας, του διασυνοριακού ή διαδικτυακού εγκλήματος καθώς και η διακρατική συνεργασία με Υπηρεσίες Ασφαλείας άλλων κρατών, που όπως ανέδειξαν και πρόσφατα γεγονότα μπορούν να φέρουν απτά αποτελέσματα.

Στον τομέα της προστασίας των πολιτών, δεν θα πρέπει τα πρόσφατα, άκρως θλιβερά γεγονότα που μας προκάλεσαν αφόρητο πόνο, να μας αποσυντονίσουν. Πρέπει να μας διδάσκουν ώστε να μην επαναληφθούν. Και προς την κατεύθυνση της μελλοντικής αποτροπής, απαιτείται η άμεση ρήξη με χρόνιες παθογένειες, με σθεναρή αποφασιστικότητα και στρατηγικό σχεδιασμό.

4 Καθοριστικής σημασίας πάντως για εμένα είναι η αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος. Το πρόβλημα είναι βέβαια πανευρωπαϊκό, όμως για μια μικρή χώρα όπως η Ελλάδα, μπορεί, αν γιγαντωθεί, να έχει εκτεταμένες αρνητικές συνέπειες. Είναι εθνική επιταγή η εκπόνηση ενός μακρόπνοου -διακομματικού- σχεδίου ενίσχυσης των νέων οικογενειών. Ο χρόνος πλέον στην παγκόσμια οικονομία κινείται με ταχύτατους ρυθμούς και οι αρνητικές συνέπειες του δημογραφικού στην οικονομία μας, την κοινωνία μας αλλά και αυτή την ίδια την εθνική μας ασφάλεια είναι πολύ πιο κοντά από όσο νομίζουμε. Η ίδρυση φέτος Κέντρου του ΟΟΣΑ στην Ελλάδα με αντικείμενο τη μελέτη του δημογραφικού ζητήματος καταδεικνύει τη σοβαρότητα με την οποία αντιμετωπίζει η Κυβέρνηση το κεφαλαιώδες αυτό ζήτημα.

5 Πέμπτη προτεραιότητα τέλος που συμβαδίζει με τις προαναφερόμενες και εν μέρει τις περικλείει ως το ευρύτερο θεσμοθετημένο πλαίσιο μέσα στο οποίο θα πραγματωθούν, είναι η οικοδόμηση ενός κράτους δικαίου. Δεν θα αναφερθώ σήμερα ειδικότερα σε αυτό.

Τον Ιούλιο του 2019, η Νέα Δημοκρατία ξεκίνησε τον μετασχηματισμό της Χώρας που έβγαινε μέσα από μια πολυετή περιπέτεια. Παρά τις πρωτοφανείς αντιξοότητες, όπως η κρίση στο μεταναστευτικό, η πανδημία του κορωνοϊού, η παγκόσμια ενεργειακή κρίση και οι, ακραίες φυσικές καταστροφές, και τις παθογένειες που εμμένουν με τραγικό πρόσωπο να μας τραβούν πίσω, ο κυβερνητικός αυτός σχεδιασμός πρέπει να συνεχιστεί. Χρειαζόμαστε μια σύγχρονη, αποδοτική Χώρα και μια αποτελεσματική διακυβέρνηση, που παραδέχεται τις αδυναμίες της, διαθέτει την ωριμότητα της αποδοχής του λάθους και καταθέτει την ίδια στιγμή, με σθένος, σοβαρότητα και υπευθυνότητα, το σχέδιό της για ένα καλύτερο αύριο.

Τα νέα πιάτα του Momo είναι ο καλύτερος λόγος να πας Καλλιθέα…

Το Momo στην Καλλιθέα έχει αναγάγει το brunch σε επιστήμη…

Το Momo στην Καλλιθέα…

Ακόμα δεν έχετε επισκεφθεί το Momo στην Καλλιθέα;…

Δύο περιοχές της πόλης που δικαίως αγαπάμε!…