Ο Εμμανουήλ (Νώλης) Καλιτσουνάκης γεννήθηκε το 1916 και εμφανίζεται στα Μαθητολόγια της Αραχώβης την χρονιά 1934-35 στην Δ’ Γυμνασίου, οπότε θα αποφοιτούσε το 1937. Ήταν γιός του Ιωάννη Καλιτσουνάκη, επίτιμου καθηγητή του Ελευθέρου Πανεπιστημίου του Βερολίνου και ανηψιός του Δημητρίου Καλιτσουνάκη, ενός από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της οικονομικής σκέψης στο μεσοπόλεμο και έπειτα.

Τελείωσε το Δημοτικό στο Βερολίνο και ο πατέρας του, επιστρέφοντας στην Αθήνα, τον έστειλε στην Γερμανική, και μάλιστα, όπως αναφέρεται στο βιβλίο του Hansen στην σελίδα 33 της ελληνικής έκδοσης (σελ. 35 της γερμανικής) με αφορμή τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου 1930, εκφώνησε στα ελληνικά τον λόγο  παρουσία του Υπουργού Παιδείας, του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και άλλων.

Σπούδασε Γερμανική Φιλολογία και διετέλεσε Διευθυντής του Goethe στην Αθήνα. Παράλληλα δρστηριοποιήθηκε σαν μεταφραστής στην Τράπεζα της Ελλάδος και συνέταξε εξειδικευμένα λεξικά (πχ. Εμπορικών Συναλλαγών).

Απεβίωσε στις 14.5.2008

Η οικογένεια “Καλιτσουνάκη” και ο Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή…

.

Ο Γιώργος Δεπάστας γεννήθηκε στις 23/04/1945 στην Αθήνα και αποφοίτησε από τη Γερμανική Σχολή το 1963. Σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης και από το 1974 έως το 1990 εργάστηκε ως ειδικευόμενος ιατρός στο Ινστιτούτο Ιατροδικαστικής. Το 1991 εγκατέλειψε την Ιατρική και επέστρεψε στην Αθήνα. Έκτοτε ασχολείται αποκλειστικά με τη λογοτεχνική και θεατρική μετάφραση αγγλικών και γερμανικών κειμένων. Δίδαξε στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Μετάφρασης Λογοτεχνίας μέχρι το 2011, όταν αυτό έπαψε να λειτουργεί. Από το 2000 έως το 2006 εργάστηκε ως δραματουργός και καλλιτεχνικός συνεργάτης στο πρωτοποριακό «Θέατρο του Νότου», και κατόπιν στο Εθνικό Θέατρο.

Έχει μεταφράσει έργα των Goethe, Schiller, Kleist, Lessing, Schnitzler, Horvath, Mann, Musil, Rilke, Stifter, Kaiser, Sternheim, Shakespeare, Yeats, Durrel και πολλών σύγχρονων Γερμανών και Βρετανών θεατρικών συγγραφέων. Το 2004 τιμήθηκε με το Ελληνογερμανικό Βραβείο Λογοτεχνικής Μετάφρασης για την ελληνική μετάφραση του θεατρικού έργου «Ο θάνατος του Δαντόν» του Georg Büchner (Εκδόσεις Νεφέλη 2003). To 2008 τιμήθηκε με το Βραβείο Λογοτεχνίας για την μετάφραση του έργου «Απληστία» της Elfriede Jelinek και το 2010 του απονεμήθηκε το Βραβείο Θεατρικής Μετάφρασης «Μάριος Πλωρίτης» για τη μετάφραση του έργου «Ο σκύλος, η νύχτα και το μαχαίρι» του Marius von Mayenburg.

Ο Βαγξέλης Τρικεριώτης αποφοίτησε από την Σχολή

www.protoporia.gr

Η Λένα Σακαλή αποφοίτησε από τη Γερμανική το 1965. Σπούδασε στη Χαϊδελβέργη μετάφραση και στο Άαχεν Γερμανική Φιλολογία – Γλωσσολογία, ενώ επι σειρά ετών διδαξε γερμανικά σε αλλοδαπούς φοιτητές στο τμήμα Deutsch als Fremdsprache του RWTH Aachen. Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα (1986 ή 1987) ασχολήθηκε επαγγελματικά με τη διδασκαλία γερμανικών και τη μετάφραση με σειρά βιβλίων στο ενεργητικό της. Τα τελευταία χρόνια ασχολήθηκε επίσης με τη βιβλιοθηκονομία στο “Ίδρυμα Αικατερίνη Λασκαρίδη” έχοντας αναλάβει την επιμέλεια των συλλογών του Ιδρύματος. Έφυγε στις 6 Ιουνίου 2017.

Δείτε τίτλους βιβλίων που μετέφρασε η Λένα…

.

.

Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις “Στοχαστής” το βιβλίο του Alexander von Humboldt σε μετάφραση του Λευτέρη Ρούσσου, απόφοιτου του 1969.

Η Αλεξάνδρα Βοβολίνη γεννήθηκε στην Αθήνα και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1970. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και έκανε μεταπτυχιακά (LLM) στο University College του Λονδίνου.

‘Ασκησε την δικηγορία από το 1976 ως το 1992, συμβάλλοντας παράλληλα ως συντάκτης στο περιοδικό “Βιομηχανική Επιθεώρησις”, το παλαιότερο του είδους του, δίπλα στον ιδρυτή του περιοδικού (1934), Σπύρο Βοβολίνη. Από το 1990 έχει την θέση της Εκδότριας και Διευθύντριας των Εκδόσεων Κέρκυρα – economia Publishing, που εκδίδει την “Οικονομική Επιθεώρηση”, που αποτελεί ιστορική συνέχεια του περιοδικού “Βιομηχανική Επιθεώρησις”, τη σειρά ειδικών αγγλικών εκδόσεων “Business File” και το αρχείο του Κωνσταντίνου Βοβολίνη.

Το 1994 θεσμοθέτησε τον ετήσιο Φοιτητικό Διαγωνισμό economia, που υποστηρίζεται από το Γραφείο της Ευρωπαϊκής Αντιπροσωπείας στην Ελλάδα.

Το 2005 άνοιξε το ηλεκτρονικό βιβλιοπωλείο / portal “economia.gr” με αναλύσεις με θέματα για οικονομία, την πολιτική, τις τράπεζες, τη ναυτιλία και την επικαιρότητα.

Παντρεύτηκε τον επιχειρηματία Θανάση Λασκαρίδη, επίσης απόφοιτο και απέκτησε μαζί του πέντε παιδιά. Είναι πρόεδρος του Σωματείου Υποστηρικτών του ΙΟΒΕ (Ίδρυμα Οικονομικών & Βιομηχανικών Ερευνών) από τον Οκτώβριο 2013 και μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής του European Business Press. Στο παρελθόν έχει διατελέσει πρόεδρος της Διεθνούς Επιτροπής της Unesco για την αναστήλωση του θεάτρου Bolshoi στη Μόσχα.

Το 1994 προχώρησε στην ίδρυση του Αρχείου Βοβολίνη το οποίο σήμερα θεωρείται μία από τις πιο σημαντικές πηγές της οικονομικής αλλά και συνολικά της Ελληνικής ιστορίας. Το περιεχόμενο του αρχείου καθρεπτίζει εποχή περίπου 150 χρόνων, παρακολουθώντας κι αναδεικνύοντας άγνωστες πτυχές της συγκροτήσεως της Ελλάδος ως κράτους. Την 1η Φεβρουαρίου 2012 το αρχείο δωρήθηκε στα Αρχεία της Γενναδείου Βιβλιοθήκης και η σειρά Μέγα Ελληνικόν Βιογραφικόν Λεξικόν μεταφέρθηκε στη Γεννάδειο Βιβλιοθήκη της Αμερικανικής Σχολής Κλασικών Σπουδών, με σκοπό την αξιοποίηση του υλικού σε διεθνές επίπεδο. Το Αρχείο του «Μ.Ε.Β.Λ.» θεωρείται από τις πιο σημαντικές πηγές βιογραφικών δεδομένων στον Ελλαδικό χώρο, ενώ το 2020, σημαντικό μέρος του αρχείου της οικογένειας Βοβολίνη και της “Βιομηχανικής Επιθεωρήσεως” του Σπύρου Βοβολίνη, δωρήθηκε στο Αρχείο της Τράπεζας της Ελλαδος.

Παρουσίαση Ιστορικού Αρχείου Αδελφών Βοβολίνη…

Η Σοφία Ελευθερουδάκη γεννήθηκε το 1954 και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1972. Κόρη του Γιώργου Ελευθερουδάκη, που ανέλαβε το βιβλιοπωλείο το 1962 από τον πατέρα του Κώστα, ο οποίος ξεκίνησε το 1898 όταν συνεταιρίστηκε με τους Βαυαρούς Beck και Barth στο διεθνές βιβλιοπωλείο που διατηρούσαν οι τελευταίοι στην περιοχή του Συντάγματος και λίγα χρόνια μετά η επιχείρηση περιήλθε εξ ολοκλήρου στον ίδιο οπότε και τη μετέφερε στην Πλατεία Συντάγματος με την επωνυμία «Διεθνές Βιβλιοπωλείο Ελευθερουδάκη».

Μετά τις σπουδές της εκπαιδεύθηκε σε μεγάλα βιβλιοπωλεία του Αμβούργου και της Νέας Υόρκης και ξεκίνησε να εργάζεται στην οικογενειακή επιχείρηση από το 1975. Ήδη όμως ο ξαφνικός θάνατος του 49-χρονου πατέρα της το 1968 υποχρέωσε τη μητέρα της να κρατήσει την επιχείρηση ώς το 1989. Από εκείνη τη στιγμή μαζί με την αδελφή της Μαρίνα, η οποία φοίτησε επίσης στη Σχολή, ανέλαβαν τα ηνία πλήρως. Παντρεύτηκε τον καθηγητή Οικονομικών Νίκο Χαριτάκη και απέκτησε δύο κορίτσια.

Η Βίκυ (Βασιλική) Μαντά – Παπαδάτου αποφοίτησε από τη Γερμανική Σχολή Αθηνών το 1973 και απέκτησε στη συνέχεια το Μεγάλο Γλωσσικό Δίπλωμα της Γερμανικής Γλώσσας από το Goethe Institut.

Το 1975 ίδρυσε, σε ηλικία 20 ετών, το ιδιωτικό σχολείο «Νηπιαγωγείο – Δημοτικό Β. Μαντά», το οποίο διευθύνει ήδη 38 χρόνια. Ένα σχολείο σε ανθρώπινη κλίμακα, που προετοιμάζει με επιτυχία τους μαθητές του για την εισαγωγική εξέταση του ελληνικού τμήματος του Γυμνασίου – Λυκείου της Γερμανικής Σχολής Αθηνών, αναγνωρισμένο από το 2004 ως επισήμως συνεργαζόμενο (Kooperationspartner der Deutschen Schule Athen) μετά από αξιολόγηση που έγινε από το μορφωτικό τμήμα της Γερμανικής Πρεσβείας, τον Διευθυντή του ιδρύματος και τον Διευθυντή των Προπαρασκευαστικών Τμημάτων της ΓΣΑ, καθώς και από τον επιθεωρητή των Γερμανικών Σχολών εξωτερικού..

Το σχολείο προσφέρει σημαντικές ευκαιρίες για ξεχωριστές γνώσεις σε όλο το φάσμα της εκπαιδευτικής διαδικασίας και γερμανική παιδεία σε θέματα οργάνωσης, μεθοδικότητας και προγραμματισμού.

Για τη σημαντική της προσφορά στην ελληνογερμανική εκπαιδευτική προσέγγιση τιμήθηκε τον Ιούνιο του 2005 με το «Σταυρό της Τιμής» από τον Πρόεδρο της Γερμανικής Δημοκρατίας.

Ο Παναγιώτης Δρεπανιώτης γεννήθηκε το 1956 και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1973. Σπούδασε στη Σχολή Ηλεκτρολόγων-Μηχανολόγων Μηχανικών του ΕΜΠ, αλλά τον κέρδισε το χόμπι του, το σκάκι. Στα φοιτητικά του χρόνια εξέδωσε το σκακιστικό περιοδικό «Ο Πύργος». Αγωνίστηκε για λογαριασμό του Σκακιστικού Ομίλου Καλλιθέας, όταν ο σύλλογος κυριαρχούσε στο ελληνικό σκάκι. Στη συνέχεια έγινε διεθνής διαιτητής και ακολούθως ασχολήθηκε με τα διοικητικά από διάφορες θέσεις έως Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Σκακιστικής Ομοσπονδίας (2001-2004).

Έκανε σκακιστικό ρεπορτάζ για την Ελευθεροτυπία και το 1991 ξεκίνησε συνεργασία με τον εκδοτικό οίκο “Κλειδάριθμος”, για τον οποίο έχει γράψει, μεταφράσει, ή επιμεληθεί, μόνος ή σε συνεργασία, περισσότερα από 120 βιβλία σε διάφορους τομείς κυρίως στον τομέα της Πληροφορικής.

Μεταφράζει και επιμελείται από τα αγγλικά και τα γερμανικά ως ελεύθερος επαγγελματίας και αρθρογραφεί σε ειδικά περιοδικά, ιστότοπους και ιστολόγια. Είναι μέλος της διαχειριστικής ομάδας του γλωσσικού φόρουμ Lexilogia και διδάσκει μετάφραση στη σχολή “meta|φραση“

Ο Ανδρέας Μάτος αποφοίτησε από την Σχολή το 1974 και σπούδασε Elektrotechnik στο Braunschweig. Αμέσως (1978-1979) μετά σπούδασε γαλλικά στο Παρίσι στην“Alliance Française” και από το 1979 έως το 1983 στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης (UNI Heidelberg) διερμηνεία και μετάφραση στο “Institut für Dolmetschen und Übersetzen” με γλώσσες επιλογής τα γαλλικά και τα αγγλικα.

Ματεξύ1983-92 εργάστηκε στην Spedition DACHSER στο Mannheim ως υπεύθυνος τελωνειακών υποθέσεων και μεταφράσεων. Το 1991 και έως το 1993 σπούδασεAußenhandelskaufmann (Διεθνές Εξαγωγικό Εμπόριο) και το 1993 εργάστηκε στην SKF στοWalldorfγια την γαλλική αγορά.

Από το 2008 εργάζεται στην εταιρεία επαγγελματικού προσανατολισμούIHK Rhein-Neckar στο Mannheim ως επίτιμος εξεεταστής για γαλλικά και ισπανικά.

Η Μαργώ Περδίκη (Αρχοντάκη) είναι φιλόλογος-καθ.χορού-χορογράφος. Αποφοίτησε από τη Γερμανική Σχολή το 1975. Σπούδασε Βυζαντινή Φιλολογία στο Παν.Αθηνών και Κολωνίας Δ.Γερμανίας , καθώς και χορό στην Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης (Κ.Σ.Ο.Τ) και στη Βασιλική Ακαδημία Χορού του Λονδίνου (Royal Academy of Dance ).

Εργάστηκε ως φιλόλογος στη ΓΣΑ από το 1983 -2000. Ως καθηγήτρια χορού διδάσκει στη δική της Σχολή που ίδρυσε το 1987 και η οποία από το 2006 έχει αναγνωριστεί ως Επαγγελματικό Εκπαιδευτικό Κέντρο Χορευτικών Σπουδών (Approved Dance Centre R.A.D & I.S.T.D).

Ως χορογράφος συνεργάστηκε με γνωστούς παρουσιαστές (Ρ. Κορομηλά, Α. Μικρούτσικο, Ελ. Μελέτη κ.α.) σε τηλεοπτικά shows , θέατρα και χορευτικές ομάδες.

Το 2003 επί Δημαρχίας Ντόρας Μπακογιάννη ιδρύει το ΔΙΕΘΝΕΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΧΟΡΟΥ ΑΘΗΝΑΣ (ΤΕΧΝΟΠΟΛΙΣ- ΓΚΑΖΙ), του οποίου διετέλεσε Καλλιτεχνική Δ/ρια έως το 2010 που σταματάει τη δράση του λόγω της οικονομικής κρίσης. Στα 8 χρόνια του Φεστιβάλ με τη συμβολή των πρεσβειών και τη σταθερή υποστήριξη του GOETHE INSTITUT προσκαλεί καταξιωμένες ομάδες από όλο τον κόσμο, διοργανώνει σεμινάρια, προβολές, ανταλλαγές νέων χορευτών και νεανικών σχημάτων και κατορθώνει να το οδηγήσει σε διεθνή αναγνωρισιμότητα στον καλλιτεχνικό χάρτη με εξαιρετικές κριτικές.

Σήμερα είναι Tutor και εξετάστρια επαγγελματικού επιπέδου των οργανισμών Royal Academy of Dance και Imperial Society of Dance.

Η Έμη Βαϊκούση είναι απόφοιτος της Γερμανικής Σχολής Αθηνών. Πτυχίο Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών, μεταπτυχιακές σπουδές στη Νεότερη Ιστορία (DEA, Paris I-Sorbonne). Μέλος της Εταιρείας Μελέτης Νέου Ελληνισμού (1978 – 83). Έχει συνεργαστεί με την ΕΡΤ, την ΕΛΣ και τον ΟΜΜΑ, στην επιμέλεια και συγγραφή κειμένων για μουσικά προγράμματα και με τις Επιστημονικές Εκδόσεις του Πανεπιστημίου Κρήτης ως επιμελήτρια κειμένων.

M. Sperber,Από το 1997 έχει ως κύρια επαγγελματική ενασχόληση τη μετάφραση (από τη γερμανική) στους εξής τομείς: Κοινωνικές Επιστήμες (Norbert Elias, R. Hampe, H. Münkler [υπό έκδ.]), Ψυχανάλυση (S. Freud, I. Grubrich-Simitis), Ψυχιατρική (R. Tölle – K. Windgassen), Λογοτεχνία (G. Grass, K. Schmidt, H. Fallada, W. Benjamin, H. Mann, K. Tucholski, P. Hardt).

Μεταφράσεις της περιλήφθηκαν στη βραχεία λίστα για το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνικής Μετάφρασης (Χανς Φάλλαντα, “Ο πότης”⋅2014, Μανές Σπέρμπερ, Δάκρυ στον Ωκεανό, τ. Α’, “Η καμένη βάτος”⋅ 2015). Έχει συμμετάσχει σε συνέδρια σχετικά με το αντικείμενο των σπουδών της (μ. ά. ΙΑΕΝ, Διεθνές Συνέδριο με θέμα την «Ιστορικότητα της Παιδικής Ηλικίας και της Νεότητας», 1984) και της μεταφραστικής της δραστηριότητας (πανελλήνια συνέδρια της Ελληνικής Ψυχιατρικής Εταιρείας, 2005, ’07, ΄08). Άρθρα, κυρίως σχετικά με το αντικείμενό της, έχουν δημοσιευθεί στον Τύπο και σε ειδικά περιοδικά («Εκ των Υστέρων», «Σύναψις», «Ηans-Fallada- Gesellschaft   Salatgarten»).

Διηγήματά της έχουν δημοσιευθεί σε διαδικτυακά λογοτεχνικά περιοδικά (diastixo.gr, anagnostis.gr, hartismag.gr, periou.gr)

.

Alinguas Sprachschule München