Ο Άρις Μασουρίδης αποφοίτησε από την Σχολή το 1973. Σπούδασε Αρχιτεκτονική στο TUM.
Η Υακίνθη Φιξ γεννήθηκε το 1930 και ήταν κόρη του βιομήχανου Ιωάννη Φιξ. Εμφανίζεται στα μαθητολόγια του 8ταξίου της Αραχώβης την χρονιά 1940-41 στην Α’ Γυμνασίου (στην πραγματικότητα 5η Δημοτικού / 1η 8ταξίου) και παραμένει έως την χρονιά 1942-43. Αν είχε συνεχίσει αλλά και η Σχολή δεν είχε κλείσει το 1944, θα είχε αποφοιτήσει το 1948.
Παντρέυτηκε τον Φοίβο Γεωργιάδη, γιό του Ιορδάνη Γεωργιάδη της εταιρείας “Όλυμπος-Νάουσα. Από το alexanroupolis on line δανειζόμαστε:
Η ΟΛΥΜΠΟΣ – ΝΑΟΥΣΑ θα βρεθεί στο στόχαστρο της εταιρείας Κάρολος ΦΙΞ, η οποία επεδίωκε την απορρόφησή της. Μετά από τον σκληρό πόλεμο των τιμών η ΦΙΞ θα κατορθώσει ν΄ απορροφήσει την ΟΛΥΜΠΟΣ – ΝΑΟΥΣΑ το 1928. Πολύ αργότερα, ο ένας εκ των δύο υιών του Ιορδάνη Γεωργιάδη, ο Φοίβος, θα παντρευτεί την κόρη του Ιωάννη Καρόλου Φιξ, Υακίνθη.
Για τα άλλα μέλη της οικογένειας Φιξ (Ελίζε, Αντώνιος) έχει δημιουργηθεί ξεχωριστό άρθρο και, τέλος, στα μαθητολόγια αναφέρονται η Όλγα και η Χριστίνα, κόρες του ζυθοποιού Γεωργίου Μάμου, του οποίου ο πατέρας, ο Λορέντζος Μάμος, είχε νυμφευθεί την Ελίζα, κόρη του Ιωάννη Φιξ.
Η Σοφία Ελευθερουδάκη γεννήθηκε το 1954 και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1972. Κόρη του Γιώργου Ελευθερουδάκη, που ανέλαβε το βιβλιοπωλείο το 1962 από τον πατέρα του Κώστα, ο οποίος ξεκίνησε το 1898 όταν συνεταιρίστηκε με τους Βαυαρούς Beck και Barth στο διεθνές βιβλιοπωλείο που διατηρούσαν οι τελευταίοι στην περιοχή του Συντάγματος και λίγα χρόνια μετά η επιχείρηση περιήλθε εξ ολοκλήρου στον ίδιο οπότε και τη μετέφερε στην Πλατεία Συντάγματος με την επωνυμία «Διεθνές Βιβλιοπωλείο Ελευθερουδάκη».
Μετά τις σπουδές της εκπαιδεύθηκε σε μεγάλα βιβλιοπωλεία του Αμβούργου και της Νέας Υόρκης και ξεκίνησε να εργάζεται στην οικογενειακή επιχείρηση από το 1975. Ήδη όμως ο ξαφνικός θάνατος του 49-χρονου πατέρα της το 1968 υποχρέωσε τη μητέρα της να κρατήσει την επιχείρηση ώς το 1989. Από εκείνη τη στιγμή μαζί με την αδελφή της Μαρίνα, η οποία φοίτησε επίσης στη Σχολή, ανέλαβαν τα ηνία πλήρως. Παντρεύτηκε τον καθηγητή Οικονομικών Νίκο Χαριτάκη και απέκτησε δύο κορίτσια.
Fachärztin/Facharzt Allgemeine Innere Medizin (80-100%), Luzern – Schweiz
• Sie verfügen über einen Facharzttitel für Allgemeine Innere Medizin und haben Erfahrung in der ambulanten Hausarztmedizin und idealerweise in der primären Notfallversorgung von Erwachsenen und Kindern?
• Sie bringen ein hohes Mass an Selbständigkeit und Verantwortungsbewusstsein mit?
• Sie möchten zusammen mit dem Team aus zwei Ärzten und fünf MPAs die Patientinnen und Patienten professionell betreuen und die Entwicklung der noch jungen Praxis aktiv mitgestalten?
Dann sind Sie bei uns genau richtig.
Wir bieten Ihnen eine abwechslungsreiche und herausfordernde Tätigkeit in einer attraktiven und modernen Arbeitsumgebung mit fortschrittlichen Arbeitsbedingungen und ausgezeichneten Sozialleistungen.
Vor Ort erwartet Sie ein motiviertes und engagiertes Team. Unterstützung bieten wir Ihnen auch bei behördlichen und formellen Angelegenheiten.
Interessiert? Gerne informiert Sie Frau Anna Magrioti unter tel +306974434797, 2108974671 oder per E-mail: doctorjobsch@icloud.com
ASSISTENZÄRZTIN/ASSISTENZARZT in Weiterbildung Allgemeine Innere Medizin (50-80%), Luzern – Schweiz
Die Stelle: • Unserer Notfallpraxis ist als ambulante Weiterbildungsstätte Kat. II für Allgemeine Innere Medizin oder für ein Fremdjahr anerkannt.
• Als Assistenzärztin/Assistenzarzt sind Sie für die Behandlung von internistischen, allgemeinmedizinischen sowie chirurgischen Patientinnen und Patienten zuständig.
Ihr Profil:
• Fortgeschrittene(r) Kandidatin/Kandidat mit dem Ausbildungsziel Allgemeine Innere Medizin.
• Sehr selbständige und verantwortungsbewusste Arbeitsweise.
• Ruhe und Fokus auf das Wesentliche, auch in hektischen Zeiten.
• Sehr gute Deutschkenntnisse, weitere Sprachkenntnisse von Vorteil. Das erwartet Sie:
• Ein abwechslungsreiches Arbeitsfeld, in dem Sie Ihr Wissen und Ihre Fertigkeiten weiterentwickeln können.
• Betreuung und Ausbildung durch ein erfahrenes Ärzteteam und regelmässige interne und externe Fortbildungen.
• Gute Entlöhnung und ausgezeichnete Sozialleistungen.
• Einen zentralen Arbeitsplatz im Bahnhof Luzern.
Interessiert? Gerne informiert Sie Frau Anna Magrioti unter tel +306974434797, 2108974671 oder per E-mail: doctorjobsch@icloud.com
Ο Αντώνιος Ραγκούσης (1889 – 1972) ήταν Έλληνας δικαστής που διετέλεσε δήμαρχος Αθηναίων (1950 – 1951). Γεννήθηκε στην Μάρπησσα Πάρου και ήταν γιος του Λιπράνδρου Ραγκούση. Σπούδασε νομικά και το 1929, με την ίδρυση του Συμβουλίου της Επικρατείας, διορίστηκε πάρεδρος σε αυτό. Το 1940 προήχθη σε Σύμβουλο Επικρατείας και το 1958 συνταξιοδοτήθηκε. Στις 21 Αυγούστου 1950 τοποθετήθηκε, σύμφωνα με νομοθετική ρύθμιση της εποχής, Δήμαρχος Αθηναίων προκειμένου να διενεργήσει εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος τον δήμο σε εκλογές. Παρέμεινε σε αυτόν μέχρι τις 19 Μαΐου 1951. Κατά τη διάρκεια της θητείας του, αν και υπηρεσιακός, υπερασπίστηκε με σθένος τα συμφέροντα του δήμου. Διετέλεσε, επίσης, πρόεδρος του Θεραπευτηρίου “Ευαγγελισμός”. Απεβίωσε στην Αθήνα. Ήταν παντρεμένος και είχε δύο κόρες.
Ο Αντώνιος Ραγκούσης δεν ήταν απόφοιτος της Γερμανικής Σχολής. Διαβάζουμε στα Μαθητολόγια της Αραχώβης ότι τα δύο κορίτσια, η Μαρία Ραγκούση του Αντωνίου (στο 6-τάξιο) και η Χαρίκλεια (στο 8-τάξιο) αναφέρονται και μάλιστα στο επάγγελμα του πατρός αναγράφεται “Σύμβουλος Επικρατείας”.
Ο Πολύβιος Μαρσάν δεν είχε φοιτήσει στην Σχολή. Ήταν αδελφός της Αιμιλίας Μαρσάν-Γούστη, αποφοίτου του 1944 και τον έχουμε αναφέρει πολλές φορές, αφού ήταν βιογράφος της Ελένης Παπαδάκη, της ηθοποιού, που τόσο άδικα σκοτώθηκε κατά την διάρκεια των Δεκεμβριανών. Ο Πολύβιος Μαρσάν έφυγε από την ζωή πριν από 17 χρόνια, τον Απρίλιο του 2003.
Δείτε το άρθρο που δημοσίευσε η εφημερίδα Καθημερινή στις 3.4.2003…
Ο Δημήτρης Ηλιόπουλος, απόφοιτος του 1969, έστειλε μία επιστολή που του απηύθυνε ο Πολύβιος Μαρσάν:
Ο Φωκίων Φωτιάδης Νεγρεπόντης ήταν μαθητής στην Αραχώβης στα χρόνια του Πολέμου, και όχι μόνον. Μετά τον Πόλεμο, έστειλε και τον γιό του Εμμανουήλ στη Σχολή, όταν αυτή άνοιξε πάλι. Όπως μάλιστα μας διευκρίνισε, ο πατέρας του εγεννήθη ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΦΩΤΙΑΔΗΣ, αλλά “όταν απεβιωσεν ο πατήρ του ο εν λόγω ήτο μόλις 16 ετων και υιοθετήθη από τον άκληρον αδελφόν της μητρός του ΑΜΒΡΟΣΙΟΝ ΝΕΓΡΕΠΟΝΤΗΝ. Εκράτησε και τα δύο επίθετα από σεβασμόν προς τους δύο και τα οποία μας εκληροδότησε σε εμένα και στον υιόν μου και στους μεταγενέστερους“.
Ψάχνοντας στα αρχεία του εντόπισε δύο χειρόγραφά του, αντίγραφα από το Klassenbuch της τάξης του. Το σημαντικό είναι ότι πρόκειται για πληροφορίες από το Γερμανικό Τμήμα, από το οποίο δεν έχουμε κανένα στοιχείο.
Η χρονιά του θα αποφοιτούσε κανονικά το 1947, όμως επειδή η Σχολή έκλεισε το 1944 αντιλαμβανόμαστε ότι ανήκε σε αυτούς, οι οποίοι αναγκάστηκαν λόγω των συνθηκών να αλλάξουν σχολείο. Βρέθηκε στου Δ.Ν.Μακρή (επί της οδού Βασ.Σοφίας 23, μετέπειτα Ι.Μ. Παναγιωτόπουλου), όπως και πολλοί άλλοι της Γερμανικής Σχολής εκείνων των χρόνων.
Οι δύο πίνακες αναφέρονται στα δύο τμήματα: το γερμανικό και το ελληνικό, ή ορθότερα σε εκείνο που οι γνώσεις των γερμανικών δεν ήταν προχωρημένες και όπως διαπιστώνουμε το γερμανικό είχε και τους περισσότερους μαθητές. Επειδή είναι δυσανάγνωστοι ζητήσαμε την βοήθεια του συμμαθητή μας, τους διαβάσαμε μαζί και ξαναγράψαμε τα ονόματα.
Mina Aspioti, Nikoletta Karavia, Dieter Clemm von Hohenberg, Jutta Fanny, Dora Gegiou, Freddy Koschik, Gert Kyriazides, Wirginia Nikolaieff, Tania Maniadaki, Helene Olivieri, Rena Bakojanny, Stefan Reichel, Franz Resch, Alexandra Stavropoulou, Erika Unz, Wladimir Uschakov.
Michel Molokotos (Μιχαήλ Μολοκότος), Georg Papadakis , Georg Papapostolou, Panayotis Philippas, Phokion Photiadis (Φωκίων Φωτιάδης), Rudi Alter, Michel Papalekas, Gerasimos Piniatoros (Γεράσιμος Πηνιατώρος). (περισσότερα…)
DieDEUTSCHE SCHULE ATHENsucht zum 1. September 2020eineTeilzeit – Betreuungskraft (13,75 h)im Bereich des Nachmittagsprogramms der Grundschule
Die Deutsche Schule Athen (DSA) ist eine deutsche Auslandsschule in Griechenland mit einemumfassenden Bildungsangebot für Kinder ab 3 Jahren vom Kindergarten über die Grundschule bis zumdeutschen internationalen Abitur.
Wir erwarten:
– Pädagogische Erfahrung bei der Betreuung von Grundschulkindern (Klasse 1 bis 4)
– Muttersprachliche Deutschkenntnisse und gute Griechischkenntnisse
– Teamfähigkeit, Belastbarkeit, Kreativität
– Hohes Engagement und Freude an der Arbeit mit Kindern
Aufgabengebiete:
– Beaufsichtigung der Kinder im Betreuungsprogramm der Grundschule (täglich bis zu 130 Kinder)
– Betreuungszeit: Mo – Fr 13.15 Uhr – 16.00 Uhr (Abweichungen z.B. vor Ferien oder Feiertagen möglich)
– Koordination von Abholzeiten und AG-Zeiten
– Kommunikation und Kooperation mit Eltern
– Anbindung ans Grundschulteam, Teilnahme an Schulveranstaltungen
– Entwicklung kreativer Zusatzangebote für Kinder im Rahmen der Betreuungszeit, z.B.Spielangebote oder Bastelangebote zur Schuldekoration.
Wir bieten:
– Ein angenehmes Arbeitsumfeld
– Gute kollegiale Zusammenarbeit
– Angemessene Bezahlung nach gehobener Ortsüblichkeit
– Kranken- und Rentenversicherung nach ortsüblichen Bedingungen
Bewerbungen richten Sie bitte bis spätestens 15. Mai 2020 in deutscher Sprache (Anschreiben,Motivationsschreiben, Lebenslauf, Lichtbild und Zeugnisse) per E-Mail (PDF, Word, ggf. komprimiert)
unter Angabe der angestrebten Position in der Betreffzeile an sekretariat@dsathen.gr
Bei den folgenden Texten handelt es ich sich um Transkripte aus dem Mitteilungsbuch der damaligen DSA vom April 1939 bis November 1942. Die zahlreichen Einträge des Direktors und der Lehrkräfte beschreiben viele schulorganisatorische Abläufe, außerschulische Aktivitäten und Veranstaltungen sowie schulinterne Regelungen und Feiern an der damaligen DSA. In dieser Hinsicht erlaubt uns das Mitteilungsbuch einen recht genauen Einblick in eine Auslandsschule der NS-Zeit. Ausgehend von der Fragestellung, wie sehr die NS-Ideologie und der NS-Staat Schule, Bildung und Schulalltag prägten, untersuchten wir die zahlreichen Einträge. Dabei stellten wir fest, dass die bildungspolitischen Vorgaben des Dritten Reiches und damit auch der NS-Weltanschauung eine deutsche Auslandsschule in Athen – deren Unterricht, Lehrpläne, Lehrmittel, Abläufe, Veranstaltungen – in einem für uns erstaunlich hohem Maß, prägten, lenkten und kontrollierten. Veranstaltungen und Feiern haben vielfach eine nationalsozialistische Ausrichtung. Der Führerkult sowie die Verbände der NSDAP sind auch an der DSA omnipräsent. Mit Hilfe der hier bereitgestellten Transkripte bzw. Auszüge aus dem Mitteilungsbuch könnt ihr selbst nachlesen und nachforschen, wann und in welchem Ausmaß griechische bzw. deutsche SchülerInnen, ob sie wollten oder nicht, in einem Schuljahr mittelbar oder unmittelbar der NS-Ideologie ausgesetzt waren.
Ποτέ δεν φαντάστηκα τόσο ιδιαίτερες συνθήκες για το εκατοστό περπάτημα!
Ας είναι, προσαρμοζόμαστε: Όχι πάνω από τρεις σε κάθε αμάξι(με μάσκα), εκτός αν πρόκειταιγια συγκάτοικους.
Απόσταση2 -3 μέτρα μεταξύ μας στην εξοχή..
Περίπου 3 -4 ώρες το πολύ, χωρίς σημαντική ανάβαση.
Διαδρομή με επιστροφή από τα ίδια (μπρος-πίσω). Έτσι κάποιος μπορεί να περπατήσειλιγότερο.
Καπέλο, μπαστουνάκι, νεράκι.
Με δύναμη προς τα βουνά! Και προς την νέα εποχή!
Οι πεζοπόροι της DSA
Στις αλλαγές που φέρνει στη ζωή μας η πανδημία του κορονοϊού είναι επικεντρωμένη η εκδήλωση που οργανώνει διαδικτυακά την Τετάρτη 22 Απριλίου το Ινστιτούτο Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής με το γερμανικό ίδρυμα Hans Seidel.
Το θέμα της συζήτησης είναι: «Πώς αλλάζει τον κόσμο μας ο κορονοϊός; Οι προκλήσεις για την Ευρωπαϊκή Ένωση και την ευρωπαϊκή οικονομία».
Η συζήτηση θα αρχίσει στις 19:00 και θα μεταδοθεί από την ιστοσελίδα του Ιδρύματος https://live.idkaramanlis.gr όπως και από το Facebook: https://www.facebook.com/idkaramanlis.
Θα διατίθεται διερμηνεία.
Ομιλητές θα είναι:
ο υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας,
ο συντονιστής του ΕΛΚ στην επιτροπή Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρκους Φέρμπερ,
ο καθηγητής στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο και βουλευτής της ΝΔ Χρήστος Ταραντίλης.
Τη συζήτηση θα συντονίσει η δημοσιογράφος Μαριάνα Πυργιώτη.
Η Αγγελική Παπανδρέου γεννήθηκε στην Αθήνα και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1977. Σπούδασε Γερμανική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Στα 10 πρώτα μεταγυμνασικά της χρόνια εργάσθηκε στην γερμανική πολυεθνική φαρμακευτική εταιρεία ΗΟECHST και στην εταιρεία καλλυντικών μαλλιών WELLA. Αμέσως μετά υπηρέτησε άλλα 10 χρόνια στην ιδιωτική εκπαίδευση (Αρσάκεια Τοσίτσεια Σχολεία της Εκάλης και Γερμανικό Φροντιστήριο Deutsches Kurshaus στο Μαρούσι) και από το 2008 έως και σήμερα απασχολείται στην δημόσια εκπαίδευση σαν μόνιμη καθηγήτρια γερμανικής γλώσσας στην περιοχή της Αιγιαλείας.
Παράλληλα ωστόσο με τις επαγγελματικές της δραστηριότητες ασχολείται φανατικά από το 1986 με την μουσική και το τραγούδι, οπότε και ξεκίνησε τις καλλιτεχνικές της εμφανίσεις στην μπουάτ ΕΣΠΕΡΙΔΕΣ με τον Γιάννη Αργύρη στην Πλάκα, παίζοντας κιθάρα και ερμηνεύοντας μπαλάντες και έντεχνο ελληνικό και ξένο τραγούδι σε διάφορες μουσικές σκηνές («Μαρκίζα», «οδός Αριστοτέλους»), συμμετείχε δε σε συναυλίες γνωστών καλλιτεχνών. Κορυφαία στιγμή στην μουσική της διαδρομή αποτελεί η συνάντησή της με την Μαρία Φαραντούρη.
Έχει παρακολουθήσει μαθήματα κλασσικής κιθάρας στο Ελληνικό και το Εθνικό Ωδείο στην Αθήνα, παραδοσιακών κρουστών στο Ωδείο του Ρεθύμνου της Κρήτης και φωνητικής με την Μαίρη Κωσταντάρα, Διευθύντρια του Ωδείου Ν. Σμύρνης και την ερμηνεύτρια τζαζ και πτυχιούχο ωδικής Σοφία Νοητή. Υπήρξε για 3 χρόνια μέλος βυζαντινής εκκλησιαστικής χορωδίας στον Ιερό Ναό Αγ. Αθανασίου Πολυδρόσου στην Αθήνα και συνεργάστηκε 2 χρόνια με τον χοράρχη του Ιερού Ναού του Αγ. Νικολάου στην Σύρο Γιάννη Αργυρίου.
Από το 2007 μέχρι και το 2011 πραγματοποίησε σειρά εμφανίσεων στην αίθουσα τέχνης ΑΛΕΚΤΟΝ του Κώστα Καρτελιά. Με καλλιτέχνες (Αλέξης Βάκης, Ανδρέας Μπουτσικάκης, Ανδρέας Βουδούρης, Κώστας Ζαριδάκης, Μιχάλης Δανιάς, Γιάννης Τσιατούχας κ.α.) έχει παρουσιάσει τα τελευταία 7 χρόνια παραστάσεις υψηλής καλλιτεχνικής αισθητικής.
Στο χώρο της Αιγιαλείας παρουσίασε το 2010 και το 2012 δύο μεγάλες μουσικολογοτεχνικές παραστάσεις σε συνεργασία με καθηγητές, μαθητές και τον πολιτιστικό σύλλογο Φιλολόγων Αιγιαλείας και Καλαβρύτων.
Ο Χρήστος Μπαλόγλου μας έστειλε το εξής μήνυμα μαζί με ένα άρθρο του για τον Απόστολο Φίλιππο:
Ευρισκόμενοι εις την Εβδομάδα των Παθών, ας προσπαθήσωμε να ζήσωμε βαθύτερα την χριστιανική εμπειρία, που οδηγεί από τον πόνο του Σταυρού και από την οδύνη του Πάθους στην αγαλλίαση της Αναστάσεως . Πνευματοφόρον Ανάστασι, με το πασχαλινό φώς της ειρήνης και της ελπίδος στην καρδιά μας!
Με την σημερινή ευκαιρία της επικοινωνίας μας, Σας αποστέλλω , συνημμένως, πρόσφατον μελέτην μου, επίκαιρη και λόγω της συναντήσεως του Χριστού με τους Έλληνες!
Είχαμε κάνει ιδιαίτερη αναφορά στην εκπομπή του Τάσου Τέλλογλου στο πλαίσιο της σειράς “Special Report” για την Γερμανική Σχολή της Αραχώβης. Ο τίτλος τη εκπομπής ήταν Η “Άγνωστη Ιστορία” της Γερμανικής Σχολής την περίοδο του ναζισμού και ένα από τα κομμάτια που μας άρεσε πολύ ήταν αυτό της περιήγησης στο εσωτερικό του κεντρικού κτιρίου.
Να θυμίσουμε ότι το σύμπλεγμα των κτιρίων του τετραγώνου “Αραχώβης-Ασκληπιού-Βαλτετσίου-Πρασσά” περιλαμβάνει τρία κτίρια της Γερμανικής Σχολής: δύο του Dörpfeld και ένα κτισμένο λίγο αργότερα: του Eglau απέναντι ακριβώς από τον Άγιο Νικόλαο. Το αρχικό κτίριο του Dörpfeld ενώθηκε με αυτό του Eglau, όπου στην ένωση μεσολαβεί το Treppenhaus, το κλιμακοστάσιο, που ήταν το βασικό πλάνο της αφίσσας της εκδήλωσης του 2013 για τους Αποφοίτους του Πολέμου.
Το άλλο κτίριο του Dörpfeld είναι από την πλευρά της Βαλτετσίου και αρχικά είχε χρησιμοποιηθεί σαν σπίτι καθηγτών (Lehrerhaus), αλλά σήμερα είναι ακατοίκητο. Στο τετράγωνο υπάρχουν και άλλα τρία κτίσματα, που δεν ανήκαν στο σχολείο. Είναι κτίσματα που κτίστηκαν σε οικόπεδα, που αναγκάστηκε η Γερμανικήν α πούλησει ώστε να αποκτήσει πόρους και να μπορέσει να ολοκληρώσει την ανέγερση του κτιρίου του Eglau.
Στην ενότητα “Ιστορικά Θέματα” έχουμε ένα άρθρο για την εκκένωση των κτιρίων της Αραχώβης στις 23 Σεπτεμβρίου 2019, που είχαν καταληφθεί από μετανάστες. Η είσοδος τότε από την πλευρά της Αραχώβης σφραγίστηκε, κτίστηκε με τσιμεντόλιθους. Ο παρουσιαστής με τον οπερατέρ χρησιμοποιούν την πίσω πόρτα από την οδό Πρασσά (είναι ο πεζόδρομος που χωρίζει το Γαλλικό Ινστιτούτο από την παλαιά Γερμανική Σχολή, όπως ο ποταμός Ρήνος, που σε ένα τμήμα του χωρίζει την Γαλλία από την Γερμανία.
Δείτε μερικές φωτογραφίες από την περιπλάνηση της κάμερας στον εσωτερικό χώρο:
 |
 |
| από το εσωτερικό της αυλής δεξιά ελιναι ο πεζόδομος της Πρασσά, δεξιά στην γωνία φαίνεται το πρώτο κτίριο του Dörpfeld και ακριβώς αριστερά του το κλιμακοστάσιο του κτιρίου του Eglau | από το εσωτερικό της αυλής μπροστά το άλλο κτίριο του Dörpfeld, αυτό από την πλευρά της Βαλτετσίου, που είναι ακριβώς αριστερά του και ακόμη πιό αριστερα διακρίνεται οριακά ο τοίχος της αυλής |
 |
 |
| από το εσωτερικό της αυλής το κλιμακοστάσιο | η σκάλα επιρροής Bauhaus όπως και το κτίριο Eglau |
 |
 |
| πλάνο της σκάλας από κάτω | |
 |
 |
| στο βάθος ο Άγιος Νικόλαος και σε πρώτο πλάνο το πρώτο κτίριο του Dörpfeld. Ανάμεσα στα δύο κτίρια είναι η Αραχώβης και αριστερά αλλά εκτός του πλάνου η Ασκληπιού | από το εσωτερικό της αυλής: αριστερά το κλιμακοστάσιο του κτιρίου Eglau και δεξιά το πρώτο κτίριο του Dörpfeld, το οποίο έχει ακόμη κεραμίδια, που αργότερα θα φύγουν και προστεθεί ένας όροφος. |
 |
 |
 |
Οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες που εμφανίζονται στο αφιέρωμα είναι δανεισμένες από αρχείο της Σχολής και από το αρχείο του Λευτέρη Σκιαδά.
Αριστερά ένας γάιδαρος κουβαλάει την πραμάτεια του αφεντικού και στέκεται μπροστά στα σκαλιά του Αγίου Νικολάου Επάνω αριστερά μαθητές στο εσωτερικό της αυλής επιστέφουν στο μάθημα και δεξιά ένα πλάνο της περιοχής με τον Άγιο Νικόλαο δεξιά και αριστερα το κτίριο με τα κεραμίδια του Dörpfeld, προς τα κάτω το κτίριο Eglau, αριστερά τους η αυλή και ακόμη πιό αριστερα διακρίνεται το δεύτερο κτίριο του Dörpfeld |
Η iefimerida δημοσίευσε ένα εντυπωσιακό βίντεο, που απεικονίζει τον χάρτη της Ευρώπης, και δείχνει την πορεία των κρουσμάτων του κορωνοϊού στην ήπειρο, από τις 24 Ιανουαρίου, όταν επιβεβαιώθηκαν τα πρώτα κρούσματα στην Γαλλία, μέχρι και την Μ. Τετάρτη, όταν τα κρούσματα στην ήπειρο είχαν ήδη ξεπεράσει το ένα εκατομμύριο. Εμείς θα προσθέταμε εδώ ότι οι Ιταλοί δεν ήσαν οι πρώτοι, που υποδέχθηκαν τον ιό, ήταν όμως οι πρώτοι που άφησαν τα πράγματα ανεξέλεγκτα με τα γνωστά αποτελέσματα.Δείτε το βίντεο…
Το Ίδρυμα Ωνάση προσθέτει, από την Παρασκευή 17 Απριλίου (2020), και άλλες σημαντικές στιγμές από το πλούσιο πρόγραμμά του σε Ελλάδα και Αμερική στο ψηφιακό κανάλι του στο YouTube. Το κανάλι έχει προσελκύσει λάτρεις των τεχνών από 54 χώρες, από τη Βραζιλία έως τη Νότια Αφρική, από τη Νέα Ζηλανδία έως την Ουρουγουάη, από τον Καναδά έως το Βιετνάμ σε λιγότερο από δύο εβδομάδες, φτιάχνοντας ένα εργαστήριο ιδεών, εικόνων, παραστάσεων, εκπαιδευτικών προγραμμάτων, σε συνεχή ροή και ανανέωση. Πέρα από τις παραστάσεις αρχείου Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών και τις πανελλήνιες πρεμιέρες, αυτή την εβδομάδα προστίθενται και podcasts σπουδαίων διανοούμενων που προσπαθούν να μας βοηθήσουν να αποκωδικοποιήσουμε τον νέο τρόπο ζωής.
Με την ευκαιρία αυτή δείτε την δική μας Λένα Κιτσοπούλου, κινηματογραφημένη με την ιδιαίτερη αισθητική του SHOWstudio στο Λονδίνο, να τραγουδάει την “Παραστρατημένη” του Απόστολου Καλδάρα….
Δείτε επίσης την Λένα να τραγουδά πριν από ένα χρόνο, στις 12.4.2019, και με τίτλο “Η Λένα Κιτσοπούλου τραγουδά τα ρεμπέτικα: Τα μπλουζ της Ελλάδας | Lena Kitsopoulou sings Rebetika: The Blues of Greece”. Η παράσταση δόθηκε στο Public Theater της Νέας Υόρκης στο πλαίσιο του φεστιβάλ “Democracy Is Coming” (έχει πάρει το όνομά του από το τραγούδι του Leonard Cohen, “Democracy Is Coming to the USA”) και οι μουσικοί που την συνόδευαν ήταν: ο Μπάμπης Παπαδημητρίου (κιθάρα), Δημήτρης {α[αδάμης (ακορντεόν) και ο Γιώργος Πετρούνης (μπουζούκι).Δείτε την συναυλία…
Mit dem Blick des Eroberers: Athen in den Fotos von deutschen Soldaten während der Besatzung…
Την Παρασκευή 12 Απριλίου διοργανώθηκε στο Μουσείο της Ακρόπολης ημερίδα μα τίτλο: “Με το βλέμμα του κατακτητή: η Αθήνα στις φωτογραφίες των Γερμανών στρατιωτών 1941-1944”
Η οικογένεια Κοριζή ήταν τα χρόνια του Μεσοπολέμου πολύ γνωστη στην ελληνική κοινωνία.
Το επώνυμο συναντάται με δύο ορθογραφίες μία με “υ” και μία με “ι”, αλλά η συνηθέστερη είναι με “ι”, έτσι όπως το συναντάμε στα μαθητολόγια της Αραχώβης και στον Τύπο της εποχής. Ακόμη, με “ι” υπογράφει ο ίδιος σε επιστολή του ως Διοκητής της Εθνικής Τράπεζας, υπογράφει ως “Κοριζής”.
Πριν από τον Πόλεμο ο Αλέξανδρος Κοριζής ήταν Διοικητής της Εθνικής Τράπεζας (1939-1941), ενώ είχε διατελέσει Υπουργός Οικονομικών (1933), Κρατικής Υγιεινής και Αντιλήψεως (1936-1939) και στις 29 Ιανουαρίου του 1941, αμέσως μετά τον θάνατο του Ι. Μεταξά, και διαρκούντος του πολέμου, ο Βασιλεύς Γεώργιος Β΄ τον επέλεξε και του ανέθεσε απευθείας την πρωθυπουργία.
Ως Πρωθυπουργός ο Κοριζής είπε το δεύτερο “ΟΧΙ” όταν στις 6 Απριλίου του 1941, πιστός στην παρακαταθήκη του προκατόχου του, απέρριψε το αίτημα των Γερμανών για απομάκρυνση των βρετανικών δυνάμεων από την Ελλάδα απορρίπτοντας το τελεσίγραφο που του επέδωσε ο Γερμανός πρεσβευτής Έρμπαχ-Σένμπεροχ, μισή ώρα μετά την έναρξη της γερμανικής εισβολής κατά σαφή παράβαση της σχετικής Σύμβασης της Χάγης, όπου υπ’ αυτές τις συνθήκες ο πόλεμος χαρακτηρίζεται “αιφνίδιος”.
Στις 18 Απριλίου, δώδεκα ημέρες μετά την έναρξη της γερμανικής εισβολής, και ενώ μαίνονταν οι μάχες ο Κοριζής συμμετείχε σε συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου. Αυτού ακολούθησε κατ’ ιδίαν συνομιλία με τον βασιλέα Γεώργιο. Το τι ειπώθηκε ακριβώς σ’ αυτή τη συνομιλία δεν έγινε ποτέ γνωστό, αν και εικάζεται ότι οι δύο άνδρες μπορεί να διαφώνησαν ως προς την συνέχιση του αγώνα με ενδεχόμενη μετακίνηση της ελληνικής κυβέρνησης στην Κρήτη, ή την αγγλοκρατούμενη Κύπρο. Πάντως, ο Κοριζής εξήλθε συντετριμμένος από τη συνάντησή του με τον Βασιλέα με κατεύθυνση την οικία του στη λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας.
Ο Βασιλεύς ανησυχώντας για τον Κοριζή, που πολύ πιθανόν κάτι να είχε υπονοήσει στο λόγο του, έστειλε τον διάδοχο Παύλο στην οικία του. Φθάνοντας ο Παύλος και καθ’ ον χρόνο μιλούσε στην είσοδο της πρωθυπουργικής κατοικίας με την σύζυγο του Κοριζή, ακούστηκαν δύο πυροβολισμοί από τον πρώτο όροφο. Ο Κοριζής είχε αυτοκτονήσει με δύο σφαίρες στην καρδιακή χώρα.
Ο Αλέξανδρος Κοριζής είχε δύο κόρες στην Αραχώβης, την Ελένη (Λένα, «Κυρία επί των Τιμών» της Βασίλισσας Φρειδερίκης) και την Ειρήνη (Ρένα, σύζυγος του εφοπλιστή Στρατή Ανδρεάδη). Τα άλλα δύο του παιδιά, η Αικατερίνη και ο Γεώργιος δεν ήταν στην Γερμανική Σχολή ή τουλάχιστον δεν αναφέρονται στα μαθητολόγια.
Ο αδελφός του Στέλιος Κοριζής συνελήφθη στα Δεκεμβριανά απο ΕΛΑΣίτες και εκτελέστηκε αργότερα ως αιχμάλωτος. Είχε όμως και αυτός ένα γιό, τον Χαρίτωνα και αυτός μαθητής στην Αραχώβης, ο οποίος ακολούθησε πολύ σημαντική ακαδημαϊκή καριέρα. (περισσότερα…)
Ο Μιχάλης, η Βέρα (Βαρβάρα) και η Μαρία (Μάρω) Mολoκότου γεννήθηκαν στην Κωνσταντινούπολη και ήρθαν στην Αθήνα σε μικρή ηλικία. Ο Μιχάλης γεννήθηκε το 1929, η Μάρω το 1926 και η Βέρα το 1924 και ήταν συμμαθήτρια της Ελένης Γλύκατζη Αρβελέρ, όχι όμως στην Γερμανική, αλλά στο δημοτικό σχολείο στο Παγκράτι. Οπατέρας τους, Αθανάσιος Μολοκότος, τους ίδρυσε λίγο μετά τον Πόλεμο την εταιρεία “Μαλλιά Μολκότου” στις τρεις Γέφυρες.
Ο Μηνάς Πρατικάκης δεν ήταν απόφοιτος. Η οικογένεια του είχε επιχείρηση υαλικών στα Χανιά και ήρθε στην Αθήνα, σπούδασε στην ΑΣΟΕΕ ανοίγοντας ένα αντίστοιχο κατάστημα με τίτλο “Μηνάς Πρατικάκης” στην οδό Ερμού. Το 1948 νυμφεύθηκε την Βέρα Μολοκότου και απέκτησαν δύο παιδιά: τον Παναγιώτη Πρατικάκη (απόφοιτο του 1967) και την Αγγέλα Πρατικάκη (απόφοιτο του 1969), τα οποία μετά την αποφοίτησή του σπούδασαν οικονομικά, ο δε Παναγιώτης νυμφεύθηκε την Αγάθη Αγκριθαράκη, απόφοιτο του 1977, η οποία σπούδασε στην Χαϊδελβέργη και είναι διερμηνέας. Τέλος, το κατάστημα επεξέτεινε την δραστηριότητά του και στα μαλλιά και εξελίχθηκε σε μία μεγάλη επιχείρηση του εμπορικού κέντρου των Αθηνών.
πηγή: Αγγέλα Πρατικάκη – Ο Μιχάλης, η Βέρα (Βαρβάρα) και η Μαρία με την μητέρα τους Κορίννα
ΜΑΛΛΙΑ ΜΟΛΟΚΟΤΟΥ –Περισσότερα από 80 χρόνια στην Πρωτοπορία
Όπως οι περισσότεροι σπουδαίοι ‘Ελληνες εριοβιομήχανοι και κλωστοϋφαντουργοί, έτσι και η οικογένεια Μολοκότου ήρθε στην Αθήνα από την Μικρά Ασία. Εκεί, άλλοι στα Σπάρτα, άλλοι στην Σμύρνη και άλλοι στην Πόλη, οι Ελληνες είχαν αναπτύξει όλες τις τέχνες γύρω από την παραγωγή, βαφή και ύφανση νημάτων.
πηγή: Αγγέλα Πρατικάκη – Ο Αθανάσιος Μολοκότος στο μέσον
Ο Αθανάσιος Μολοκότος ήρθε στην Αθήνα από την Κωνσταντινούπολη και πρωτοπόρησε όταν το 1930 δημιούργησε βαφείο νημάτων στο Παγκράτι.
πηγή: Αγγέλα Πρατικάκη
Τα χρόνια πέρασαν, η επιχείρηση αναπτύχθηκε, δημιουργήθηκε κατάστημα λιανικής πώλησης στο Εμπορικό Κέντρο της Αθήνας και αργότερα ιδρύθηκε εργοστάσιο παραγωγής νημάτων στις Τρεις Γέφυρες.
Στις αρχές τις δεκαετίας του ’50, η εταιρεία ήταν ήδη Α.Ε. και ιδιοκτήτρια μίας πρότυπης βιομηχανικής μονάδας, ενώ η δεύτερη γενιά της οικογένειας είχε ήδη εμπλακεί ενεργά στις δραστηριότητες της.
Εκείνη την εποχή η Εταιρεία δημιούργησε τα ιστορικά νήματα “Χρυσό προβατάκι” και “Κρόκους” που παράγονται με τις ίδιες ακριβώς προδιαγραφές ακόμη και σήμερα.
Στην δεκαετία το ’70 η εταιρεία που ήδη μεσουρανούσε στο χώρο των μαλλονημάτων, δημιούργησε δεύτερο εργοστάσιο προκείμενου να αναπτύξει την πολυετή και επιτυχημένη εξαγωγική της δραστηριότητα, κατά την διάρκεια της οποίας διέθεσε τα προϊόντα της στους γνωστότερους Ευρωπαϊκούς Οίκους χειροπλεκτικής όπως οι Penguin Γαλλίας, Rowan Βρετανίας, καθώς και οι Γερμανικοί Schachenmayer, Stahl και Hohenloher wolle. Παράλληλα συμμετείχε σε εκθέσεις στο εξωτερικό, ενώ το 1981 προχώρησε στην έκδοση του περιοδικού “Εσείς και το Πλέξιμο”.
Όμως, οι αλλαγές στον τρόπο ζωής στο τέλος του ’80 έστρεψαν τους καταναλωτές προς τα έτοιμα ενδύματα και η χειροπλεκτική πέρασε κάμψη. Έτσι στις αρχές του ’90 το σύνολο της ΜΟΛΟΚΟΤΟΣ πωλήθηκε στην Εριοβιομηχανία Μπριτάνια, ενώ λίγο αργότερα η εμπορική δραστηριότητα της εταιρεία (λιανική και χονδρική πώληση), διαχωρίστηκε και περιήλθε στην ιδιοκτησία της οικογένειας Παπαζογλου, μιας οικογένειας υφαντουργών με καταγωγή από τα Σπάρτα της Μικράς Ασίας.
Lila Assonitou: “Schamgefühle”…
Με αφορμή κάποια ανάρμοστα σχόλια στην σελίδα του facebook “Μαθητές/Καθηγητές της DSA” αντί σχολίου η Λίλα Ασωνίτου ανήρτησε ένα μοναδικό ντοκουμέντο, ένα γράμμα από πρώην καθηγητές της Γερμανικής Σχολής, το οποίο είχε δημοσιευτεί στις 7 Φεβρουαρίου 1993 στην εφημερίδα “Καθημερινή” και της το έδωσε η Άννα Γκανά. Η αφορμή δόθηκε από ένα ξέσπασμα ακροδεξιών ομάδων κατά των ξένων στην Γερμανία. Το κείμενο υπογράφουν οι Otto Blay, Manfred Bornau, Herrmann Caspary, Folkert Fiebig, Martin Kölle, Dietre Motzkus και ο πρώην διευθυντής Kurt Roeske.
Θα θυμίσουμε ότι ήδη από τον Δεκέμβριο του 1988 υπήρξαν στην Γερμανία περιπτώσεις βίας κατά των μεταναστών. Σε μία από αυτές έναςΓερμανός ακροδεξιός, ο Josef Seller, έβαλε φωτιά στο κτίριο “Habermeier Haus” στο Schwandorf της Βαυαρίας, σκοτώνοντας ένα ζευγάρι Τούρκων τους Fatma και Osman Can, μαζί με τον γιο τους Mehmet, ενώ η εμπρηστική επίθεση κόστισε τον θάνατο σε ένα Γερμανό πολίτη, τον Jürgen Hübner. Τον Σεπτέμβριο του 1991, βίαια επεισόδια στην Hoyerswerda υποχρέωσαν την εκκένωση ενός ξενώνα αιτούντων άσυλο και κατά τη διάρκεια της τριήμερων ταραχών στο Rostock-Lichtenhagen τον Αύγουστο του 1992, αρκετές χιλιάδες άνθρωποι περικύκλωσαν ένα πολυώροφο κτίριο και επευφημούσαν διαδηλωτές που έριχναν κοκτέιλ μολότοφ. Οι Βιετναμέζοι κάτοικοι του κτιρίου μόλις κατάφεραν να διασωθούνν καταφεύγοντας στη στέγη. Τέλος, τον Νοέμβριο του 1992, ένας εμπρησμός στο Mölln που διαπράχθηκε από νεαρούςακροδεξιούς σκότωσε τρεις Τούρκους.
Τον Δεκέμβριο του 1992, πραγματοποιήθηκαν μεγάλες διαδηλώσεις κατά της ξενοφοβίας σε όλη τη Γερμανία, με περισσότερους από 700.000 συμμετέχοντες, με αποτέλεσμα αρκετές νεοναζιστικές ομάδες να τεθούν σε παρανομία. Παρόλα αυτά τα βίαια επεισόδια δεν θα τερματιστούν. Στις 29 Μαΐου 1993, τέσσερις ακροδεξιοί Γερμανοί ηλικίας μεταξύ 16 και 23 ετών θα πυρπολήσουν το σπίτι μίας τουρκικής οικογένειας στο Solingen προκαλώντας τoν θάνατο τριών κοριτσιών και δύογυναικών, ενώ τρεις ημέρες νωρίτερα (στις 26 Μαΐου) το Bundestag είχε αποφασίσει να αλλάξει το γερμανικό σύνταγμα (Grundgesetz) για να περιορίσει τον αριθμό των αιτούντων άσυλο. Θα θυμίσουμε εδώ ότι μέχρι εκείνη την στιγμή το σύνταγμα προέβλεπε ότι κάθε πολιτικός πρόσφυγας μπορούσε να αποκτήσει πολιτικό άσυλο στην χώρα.
