Ο Χρήστος Μπαλόγλου συμμετέχει σε μία εσπερίδα αφιερωμένη στη γυναίκα με τίτιλο “Η Γυναίκα από την αρχαιότητα στο σήμερα” την Δευτέρα 15 Απριλίου στις 19:00 στην Έπαυλη Δροσίνη στην Κηφισιά.
Aufführung des Konservatoriums Nikolaos Mantzaros
Το Ωδείο Νικόλαος Μάντζαρος και η τάξη μονωδίας της αποφοίτου μας Μαρίας Μαρκέτου παρουσιάζουν τη μουσικοθεατρική παράσταση “Σ’ ένα Μπαρ…“ εμπνευσμένη από τα καμπαρέ του μεσοπολέμου και την Γαλλική μπουρζουαζία της δεκαετίας του ’30.
Συμμετέχουν οι απόφοιτοί μας Νίκος Κουτρουμπάς (τενόρος), Πάνος Τσαλιγόπουλος (ηθοποιός και τενόρος) και Κίμων Μαραγκουδάκης στο πιάνο.
Τετάρτη 17 Απριλίου στις 9μ.μ. – 12μ.μ. Κελάρι Athenaeum, Αδριανού 3 (πλησίον του σταθμού Θησείο του ΗΣΑΠ, τηλ. 2103211987)
Ο Νίκος Κουτρουμπάς μας έστειλε και ένα μήνυμα:
αγαπητοί φίλοι και φίλες
όπως θα δείτε και στο συνημμένο, η τάξη μας ωδείου ”Νικόλαος Μάντζαρος¨ της κ Μαρίας Μαρκέτου παρουσιάζει μια τραγουδιστική θεατρική και ποιητική βραδιά στις 17 Απριλίου ώρα 21.30 στο κελάρι athenaeum οδός Αδριανού 3 στο Θησείοαυτή τη φορά όχι με άριες από όπερες αλλά μιούζικαλ, καντσονέττες, τζαζ, θεατρικά κομμάτια, και ελαφρά τραγούδια ελληνικά και ξένα
παρακαλώ τηλεφωνείστε στο κελάρι 2103210239 για να κλείσετε τραπέζι
σερβίρονται εκτός από ποτά και ελαφρά γεύματαένα σχετικά μικρό ποσό €5 εισόδου είναι για να καλύψει τα έξοδα που απαιτούνται
καλή διασκέδαση
Νίκος Κουτρουμπάς
ENA MAΓIKO TAΞIΔI ΣT’ ONEIPO KAI TON XPONO, MEΣA AΠO ΔIAMANTIA THΣ ΠAΓKOΣMIAΣ KI EΛΛHNIKHΣ ΛOΓOTEXNIAΣ KAI ΠOIHΣHΣ, PHΣEIΣ ΠOY MIΛOYN ΣTHN ΨYXH KI AΦHΣAN IΣTOPIA, KI AΞEXAΣTEΣ MEΛΩΔIEΣ ΠOY TPAΓOYΔHΘHKAN ΣTA ΠEPATA TOY KOΣMOY, “ΣTOIXEIΩNONTAΣ” TIΣ KAPΔIEΣ.
Τραγουδούν οι
Βεντούρα Λήδα
Βούρου Ειρήνη
Γεωργάρου Μαϊρα
Δούκα Γίωτα
Ιωάννου Στέλιος
Κανέλλου Ειρήνη
Καρκούλας Δημήτρης
Κουτρουμπάς Νίκος
Λαλεδάκης Παντελής
Μπουλάκου Κατερίνα
Σπανάκη Αθηνά
Τριανταφύλλου Κορίνα
Τσαλιγόπουλος Πάνος
Τσίλου Έλλη
Στο πιάνο ο Κίμων Μαραγκουδάκης
Das Zentrum für Europäisches Recht und die Fritz Thyssen Stiftung laden Sie zum dritten Vortrag der Reihe der Thyssen Lecture ein,den Herr Professor Christoph Möllers, Inhaber des Lehrstuhls für Öffentliches Recht und Rechtsphilosophie an der Humboldt-Universität in Berlin, zum Thema:
« Die Europäische Union als demokratische Föderation»
Während im Moment häufig von einer Krise der EU gesprochen wird, lassen sich viele aktuelle Entwicklungen in einem verfassungsvergleichenden Rahmen auch anders und weniger dramatisch deuten, nämlich als normale Friktionen im Entstehen einer demokratischen Föderationhalten wird.
Die Veranstaltungen finden statt
am Montag, 8. April 2019, 18:30 Uhr.in Thessaloniki, Industrie- und Handelskammer, Tsimiskistr.29,und
amDienstag, 9. April 2019, 18:30 Uhrin Athen, Goethe-Institut Athen, Omiroustr. 14-16.
Παύλος Αγιαννίδης – Δημοσιογράφος
Αναστάσιος Αθανασόπουλος – Ηλεκτρολογος Μηχανικός, Αθήνα
Γεωργία Αλεξανδροπούλου – Δρ. Οδοντίατρος Dortmund
Κίμων Ανεμογιάννης – Ηλεκτρολόγος Μηχανικός, Florida USA
Παναγιώτης Αντωνέας – Δικηγόρος Αθήνα
Δημήτριος Αντωνιάδης – Μηχανολόγος Αθήνα
Σταύρος Αργυριάδης – Χημικός Μηχανικος , Heidelberg
Θεοδώρα Βαρδή – Broker, New York USA
Χανς – Κρίστιαν Βαρώνος Φον Ράιπνιτς, Διπλωμάτης
Στυλιανός Βογιατζάκης – Οικονομολόγος, Αθήνα
Κωνσταντίνος Βοσκόπουλος – Γεωπόνος Αθήνα
Νικόλαος Βρεττός – Χημικός μηχανικός
Χαράλαμπος Γαντές – Πολιτικός Μηχανικός. Καθηγητής Πολυτεχνείου Αθηνών
Χρήστος Γκόρτσος – Νομικός, Professor of Public Economic Law
Ευφροσύνη Γκουζούλη – Prof. Dr. Gouzoulis-Mayfrank, καθηγήτρια ψυχιατρικής Κολωνία
Νικόλαος Γριμάνης – USA
Αλεξάνδρα Γυαλίστρα – Βυζαντινολογος, Μόναχο
Δημήτριος Δημητρέλιας – Επιχειρηματίας, Αθήνα
Ανάργυρος Διαμαντής – Επιχειρηματίας, Αθήνα
Αθανάσιος Διαμαντίδης – Οδοντίατρος, Αθήνα
Μαριάννα Ζαχαράτου – Δικηγόρος, Αθήνα
Γεώργιος Ηλιόπουλος – Χημικός μηχανικός Αθήνα
Άννα Θιάκου – Lufthansa
Ελένη Καγκάδη – Γερμανική φιλολογία Αθήνα
Σπυριδούλα Καρζή – Γερμανική φιλολογία, Αθήνα
Αγλαΐα Κάστορα – Γερμανική φιλολογία Αθήνα
Μελπομένη Κεφαλά – Σουηδία
Σοφία Κόκκα – Δικηγόρος, Αθήνα
Αθηνά Κοντού – Μουσικολόγος, μουσικός
Αλεξάνδρα Κούμπου – Dr. med., γυναικολόγος, ογκολόγος, Βερολίνο
Φλωρεντίνα Κουτσανδρέου – Καθηγητρια γυναικολογίας και ογκολογίας Graz, Αυστρία
Άννα Κυριακοπούλου – Χημικός τροφίμων Heidelberg
Βάνια – Μαρία Λαγουδάκη – Δρ. Οδοντίατρος Αθήνα
Διονύσιος Λιβιεράτος – Δικηγόρος, Αθήνα
Γεωργία Λόντου – Lufthansa
Θεόδωρος Μαραγκουδάκης – Δικηγόρος, Αθήνα
Ανδρέας Μαρίνος – Επιχειρηματίας
Βαρβάρα Μπαμπίλη – Φιλοσοφική Αθηνών
Ιρένε Μπεχράκη – Dr. med., οφθαλμίατρος Βόννη
Κωνσταντίνος Ξανθόπουλος – Πολιτικός Μηχανικός, Αθήνα
Αμαλία Ξηντάρη – Ηλεκτρολόγος Μηχανικός, Αθήνα
Παναγιώτης Οικονομόπουλος – Μηχανολόγος, Αθήνα
Δημήτριος Παλλαντζάς – Ηλεκτρολόγος Μηχανικός, Karlsruhe
Νικόλαος Πάλλης – Μηχανολόγος München
Γεώργιος Πανέτσος – Καθηγητής κλασικής κιθάρας, Konservatorium Wien
Φραγκίσκος Παντελαίος – Δικηγόρος, Αθήνα
Χρήστος Παντζάλης – Πολιτικός Μηχανικός, Tampa Florida
Μαρία Παπαδοπούλου – Δικηγόρος, Αθήνα
Κωνσταντίνος Παπαϊωάννου – Βιολόγος Αθηνα Greenpeace Vorstand GR
Μαρία – Βέρα Σακκά – Ψυχολόγος, Ψυχίατρος
Όμηρος Σμυρλιάδης – Οικονομολόγος, Γενικός Διευθυντής του ΙΑΣΩ έως το 2009
Christian Thomsen – Καθηγητής TU Berlin
Άγγελος Τσιχριντζής – Δικηγόρος
Δήμητρα Τσιώνα – Δικηγόρος, Αθήνα
Αναστασία Φαντανα – Siemens Αθήνα
Δημήτριος Φλίγγερ – Καθηγητής Παθολογίας, Rüsselheim
Ιωάννης Φλίγγερ – Ορθοπαιδικός, Αθήνα
Ειρήνη Φράγκου – Dr. Jur., Coach, Tranfsormationstherapeutin Βερολίνο
Ανδρέας Φρυγανάς – Διπλωματικός ΥΠΕΞ, Πρέσβυς Μόσχα
Πολύβιος Χαριτίδης – Μαθηματικός, Αθήνα
Ευφροσύνη Χασιώτου – Επιχειρηματίας, Αθήνα
Φαίδων Χατζηπαναγιώτου – Ιατρός, Νορβηγία
Αλκηστις Χριστοφίλου – Δικηγόρος, Αθήνα
Θεοδώρα – Ιουλία Ψιμούλη – Αρχιτέκτων, Αθήνα
Έφυγαν:
Εμμανουέλα Χατζηδάκη
Αδαμαντία Σίμου
Κωνσταντίνος Κωνσταντινέας
(*) Ευχαριστούμε την Αλεξάνδρα Κούμπου, την Άννα Κυριακοπούλου και τον Σταύρο Αργυριάδη
Absolventen der DSA als Kandidaten
Ενημερώστε μας αν είστε υποψήφιοι ή γνωρίζετε κάποιον συναπόφοιτο που θέτει υποψηφιότητα στις εκλογές Μαΐου 2019 (Δημοτικές – Περιφερειακές και Ευρωκοινοβουλίου). Έτσι θα μπορέσουμε να ανεβάσουμε έγκαιρα στην ιστοσελίδα του ΣΑΓΣΑ και το montags έναν όσο το δυνατό πιο πλήρη κατάλογο υποψήφιων Dörpfeldianer. Αναλόγως θα πράξουμε εν όψει των εθνικών εκλογών, όταν ανακοινωθεί η ημερομηνία τους. Παρακαλούμε να επικοινωνήσετε σχετικά με το γραφείο του Συλλόγου Αποφοίτων στο info@ex-dsathen.gr ή στο τηλέφωνο 2106106589 (κα Ε. Καραμηνά).
Μέχρι στιγμής έχουμε:
Η Αγγελική Κανελλακοπούλου υποψήφια στον Δήμο Κηφισιάς…
Χρήστος Καλός – Σοφία Χριστοφορίδου υποψήφιοι στον Δήμο Κηφισιάς…
Ο Μάκης Δριμαρόπουλος υποψήφιος στον Δήμο Γλυφάδας…
Ο Σωτήρης Μεθενίτης υποψήφιος Περιφερειακός Σύμβουλος…
Ο Αχιλλέας Κουρέπηςυποψήφιος δημοτικός σύμβουλοςγια τον Δήμο Κηφισιάς…
Ο Νίκος Παπαγιαννακόπουλος, απόφοιτος του 2010,υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος Κηφισιάς/Ν. Ερυρθραίας/Εκάλης στις δημοτικές εκλογές
Η Κατερίνα Αρβανιτάκη, απόφοιτος 1975,υποψήφια στις Δημοτικές εκλογέςστο Δήμο Γαλατσίου Αττικής στο συνδυασμό «Γαλάτσι από Κοινού»
Ο Δημήτρης Μαργέλλος, απόφοιτος του 2018,ο νεότερος υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος στα Βριλήσσια με τον Γιάννη Πισιμίση…
Ο Αδάμ (Δάνης) Ασημακόπουλος, απόφοιτος του 1993, επιχειρηματίας μετο ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΝΕΑ ΠΝΟΗ ΓΙΑ ΤΑ ΒΡΙΛΗΣΣΙΑ – ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΙΣΙΜΙΣΗΣ
Ο Κώστας Σόμμερ, απόφοιτος του 1994, ηθοποιός, υποψήφιος ευρωβουλευτής με την Ένωση Κεντρώων
Η Κωνσταντίνα Σιγαλού, απόφοιτος 1998,ως Δημοτική σύμβουλος στον Δήμο Χαλανδρίου με τον συνδυασμό “Ορίζοντας 2023” του υποψήφιου δημάρχου Μάρκου Κρανίδη
ΟΚωνσταντίνος Λύκος, απόφοιτος 1999, Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος στο Δήμο Αχαρνών
Ο Γαληνός Γρηγοριάδης, απόφοιτος 1974, Υποψήφιος Δημοτικός Συμβουλος στον Δήμο Φιλοθέης/Ψυχικού με τον συνδυασμό του Δημήτρη Γαλάνη
Με αφορμη την επισήμανση του Γιάννη (Hans-Christian) v. Reibnitz, απόφοιτο του 79 (deutsche Abteilung), ότι συνάντησε την συμμαθήτριά του Αθηνά Κοντού, ψάξαμε πληροφορίες, οπότε
Γερμανία: Μάγεψε η Ελληνίδα μουσικός Αθηνά Κόντου στη μοναδική συναυλία στο Münsterland…
Athina Kontou & Band – 19th Technopolis Jazz Festival 2015…
Athina Kontou´s project is about the story of a musician who was bornto greek parents in Frankfurt, Germany and who considers bothcountries her home. Music was part of her life from early childhood,and so she went on to study first musicology in Mainz and then Jazzupright bass in Weimar and Leipzig.
Until 2014, she did not play the music of her Greek homeland whileliving in Germany. This changed when she was asked to take part inthe MusikZeit Festival in Leipzig, which in that year had Greece as itscentral topic. For this festival, she asked herself how her identity as ajazz musician and her Greek roots were connected. She started a bandthat would accompany her on that expedition. She asked her cousin,the singer Kalliopi Skourtou to be part of the project because of herauthentic greek voice. Jazz Melodies and Harmonies were broughtinto the band by saxophone player Philipp Sebening and piano playerJohannes Bigge, who also plays harpsichord in this band. Thisinstrument gives the band a very special touch somewhere betweenEuropean classical music and the Greek bouzouki or santouri. Sebastian Flaigcompletes the band sound with his eastern groove and hisaccomplished percussion style.
Ο Γιώργος Πανέτσος αποφοίτησε από την Σχολή το 1979. Ξεκίνησε σπουδές στην κλασσική κιθάρα στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών και τις συνέχισε στοMDW (Universität für Musik und darstellende Kunst Wien) στην τάξη της Prof. Luise Walker, μίας από τις πιό σημαντικές κιθαρίστριες (κλασσική κιθάρα) της εποχής της (έφυγε το 1998 σε ηλικία 88 ετών) και πήρε το πτυχίο του με έπαινο.
Αμέσως μετά συνέχισε τις σπουδές του σε επίπεδο master παρακολουθώντας τις τάξεις των David Russel and Oscar Ghiglia in Siena (Diploma di merito) και το 1998 πήρε τον ακαδημαϊκό τίτλο του„Magister der Künste“ (master of arts).
Ως επισκέπτης καθηγητής δίδαξε σε τάξεις φοιτητών επιπέδου master στο KUG (Universität für Musik und darstellende Kunst Graz), στοMusic University Bratislava, στοMusic University Rostock, στο Central Conservatory στο Πεκίνο, αλλά και σε μεγάλα διεθνή φεστιβάλ κιθάρας.
Έπαιξε σε σε κονσέρτα σε 30 χώρες όπως στος ΗΠΑ, στην Κίνα, Βενεζουέλα, Ισπανία, Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Ινδία και Ταϊλάνδη. Έπαιξε σαν σολίστ με τηνVienna Chamber Orchestra, την Orchestra Municipal of Caracas, την Philharmonic Orchestra Kielce (Poland), την Zilina Slovak Sinfonietta (Slovakia), και την 1st Women – Chamber Orchestra in Austria.
Δείτε το άρθροGuitar Forum της Βιέννης…
Jorgos Panetsos started his Classical Guitar studies at the National Conservatory of Athens, Greece, and continued studying at the University for Music and Performing Arts Vienna in the class of Prof. Luise Walker. He received honours upon his graduation diploma.
After his graduation he continued his studies in master classes with David Russel and Oscar Ghiglia in Siena (Diploma di merito). In 1998 he received the academic degree „Magister der Künste“ (master of arts).
Jorgos Panetsos held master classes as a guest teacher at the Music University Graz, Austria, Music University of Madison (Wisconsin), USA, Music University Bratislava, Slovakia, Music University Rostock, Germany, the Central Conservatory in Beijing, China, as well as major international guitar festivals.
He played concerts in almost 30 countries, including the USA, China, Venezuela, Spain, France, Germany, Italy, India and Thailand. He performed as a soloist with the Vienna Chamber Orchestra, the Orchestra Municipal of Caracas, the Philharmonic Orchestra Kielce (Poland), the Zilina Slovak Sinfonietta (Slovakia), and the 1st Women – Chamber Orchestra in Austria.
Many times he also took part in the orchestra of „Vereinigte Bühnen Wien“, in the Viennese Opera houses and also in the ORF-Symphony Orchestra, for example premiering E. Kreneks „Opus sine nomine“ with Ulf Schirmer in the Wiener Musikverein.
Following this, he received invitations of the St. Petersburg Philharmony and the „Central Conservatory of Beijing“, as well as Chamber Music Recitals together with René Kubelik (violin) and Claudia Eder (mezzo soprano), 1998 he performed with Paul Badura Skoda in Vienna.
Also, he gave solo recitals, master classes and lectures in numerous renowned concert halls all over Europe in the course of concert series as well as International Festivals, such as „Jeunesse Musicale„, „Wiener Festwochen“, „Bonner Meisterkonzerte“,
Η απόφοιτός μας διακεκριμένη εικαστικός Μαίρη Χρηστέα μας περιμένει το ερχόμενο Σάββατο 13 Απριλίου στις 12.30 να δούμε μαζί της την τελευταία της δουλειά στη έκθεση με τίτλο “Ατελιέ στο χρόνο: 10 γυναίκες εικαστικοί“ στην οποία συμμετέχει. Η έκθεση έχει ξεκινήσει από τον Ιανουάριο και θα διαρκέσει μέχρι την Κυριακή των Βαΐων 21 Απριλίου.
Μουσείο Φρυσίρα, Μονής Αστερίου 3 & 7, Πλάκα (πλησίον της οδού Κυδαθηναίων).Τηλ: 210 3234678 & 210 3316027, email: info@frissirasmuseum.com.
“Ο θυμός είναι του φόβου το αυγό” –Σάββατο 13/4/2019
… λέει ο Ράντγιαρντ Κίπλινγκ στο Βιβλίο της Ζούγκλας, ένα βιβλίο για την απώλεια, την αποδοχή και την απόρριψη, αλλά και την εξ αρχής δημιουργία μιας θέσης μέσα στο σύνολο.
Γιατί μπορεί μέσα στη ζούγκλα του Κίπλινγκ ο φόβος να είναι ένστικτο αυτοσυντήρησης, όταν η ζωή μας γεμίζει φόβους όμως δεν μπορούμε ούτε να προχωρήσουμε, ούτε να σχετιστούμε. Και τότε τις περισσότερες φορές θυμώνουμε.
Στο βιωματικό αυτό εργαστήριο θα διερευνήσουμε τι μας θυμώνει και τι μας φοβίζει σε μια σχέση, θα πλάσουμε τους φόβους μας και θα τους θυμώσουμε παίζοντας με τις υφές και τις αισθήσεις.
Σε μια εποχή που είναι εύκολο να σχετιζόμαστε μέσα από τα social media, να κάνουμε like και share, να καρφιτσώνουμε καρδούλες και χαρούμενα πρόσωπα..
Σε μια εποχή που είναι εύκολο να κρατάμε επαφή και να γελάμε με τα memes..
Σε μια τέτοια εποχή, πόσο πραγματικά σχετιζόμαστε μεταξύ μας;
Πόσο επιτρέπουμε στους άλλους να μας πλησιάσουν και πόσο πλησιάζουμε εμείς;
Πόσο ειλικρινείς είμαστε στις σχέσεις μας και πόσο κρυβόμαστε;
Μέσα από τον κύκλο των βιωματικών εργαστηρίων δραματοθεραπείας θα διερευνήσουμε τον τρόπο με τον οποίο σχετιζόμαστε, τις δυσκολίες και ευκολίες μας, αλλά και το πώς συνδεόμαστε στην καθημερινότητά μας με τον/ την σύντροφό μας, τους φίλους μας, την οικογένειά μας.
Η συμμετοχή στα εργαστήριαδεν προϋποθέτει προηγούμενη εμπειρία στη δραματοθεραπεία.
Κάθε εργαστήριο μπορεί να λειτουργήσει αυτοτελώς, αλλά και ως κύκλος όλα μαζί.
Οι συμμετέχοντες καλούνται να φορούν άνετα ρούχα και να έχουν μαζί τους ένα επιπλέον ζευγάρι κάλτσες.
Κόστος: 50€ ανά εργαστήριο / 30€ φοιτητές και άνεργοι
Για τα μέλη της ΕΔΠΕ και τους σπουδαστές του Ινστιτούτου Δραματοθεραπείας ΑΙΩΝ ισχύει η συμμετοχή των 30€
Στις τιμές δεν συμπεριλαμβάνεται ο ΦΠΑ.
Ώρες: 11.00-15.00
Χώρος: in vivo, Κέντρο Δημιουργικής και Συστημικής Θεραπείας
Κηφισίας 39, Αμπελόκηποι
6ος όροφος
Τηλέφωνο επικοινωνίας: 6938255522
email: invivo6@hotmail.com
Ρούλα Παπαθέου, Chartered Psychologist of BPS (British Association of Psychology)Pg.Dip., M.A., Ψυχοθεραπεύτρια με ειδικότητα στην οικογενειακή θεραπεία (Pg.Dip – Tavistock Clinic UK) και στη δραματοθεραπεία (Pg.Dip, M.A, University of Hertfordshire, UK). Έχει εργαστεί στο παρελθόν στο Λονδίνο σε κέντρα ψυχικής υγείας, ενώ από το 2003 εργάζεται ιδιωτικά παρέχοντας ατομική και ομαδική ψυχοθεραπεία. Παράλληλα διενεργεί εκπαιδευτικά σεμινάρια ως εισηγήτρια, σε ιδιωτικούς και δημόσιους φορείς πάνω σε θέματα οικογένειας, δραματοθεραπείας, σχέσεων κι επικοινωνίας. Συγγραφέας του βιβλίου: “το αντέχεις;”, εκδόσεις Οσελότος.
Μαρία Σούμπερτ, Θεατρολόγος – Δραματοθεραπεύτρια, με ΜΑ στην Πολιτιστική Πολιτική, Διοίκηση και Επικοινωνία. Εργάζεται ως δραματοθεραπεύτρια σε ατομικές και ομαδικές συνεδρίες. Συνεργάζεται με το Πρόγραμμα Απεξάρτησης του Δήμου Καλλιθέας ΘΗΣΕΑΣ και το Ινστιτούτο Δραματοθεραπείας Αιών. Έχει συνεργαστεί με τη Γερμανική Σχολή Αθηνών. Το 2017 ξεκίνησε συνεργασία με τις εκδόσεις Παρισιάνου στην μετάφραση βιβλίων δραματοθεραπείας (επιμέλεια σειράς: Στέλιος Κρασανάκης).
Στο πλάισιο της έκθεσης “Αλληλεγγύη και Αντίσταση. Η στήριξη της ελληνικής αντίστασης ενάντια στη στρατιωτική χούντα από τα γερμανικά κόμματα, συνδικάτα και πολιτικά ιδρύματα (1967 – 1974)” που οργάνωσε το Ίδρυμα Friedrich – Ebert – Stiftung Athen την Τρίτη 17 Απριλίου στο Πολιτιστικό Κέντρο ΜΕΛΙΝΑ στο Θησείο έδωσε ο Βασίλης Μαυρίδης, μαθητής της Σχολής στα χρόνια του Πολέμου, μια συνέντεξη στον Βαγγέλη Καραμανωλάκη την 15η Ιανουαρίου 2016. Να θυμήσουμε ότι Βασίλης Μαυρίδης μας είχε τιμήσει στα “120+1 Χρόνια” της ΓΣΑ όατν είχε μιλήσει στην Aula.
Παρασκευή 15 Ιανουαρίου 2016, συνέντευξη με το Βασίλη Μαυρίδη
Μ: Λοιπόν πήγα στην Γερμανία. . .
Κ: Πριν μιλήσουμε για το ότι πήγατε στην Γερμανία, θέλετε να μας πείτε για εσάς, το πότε γεννηθήκατε κι αν το περιβάλλον σας είχε σχέση με τη Γερμανία.
Μ: Γεννήθηκα το 1928. Το περιβάλλον μου δεν είχε ειδική σχέση με τη Γερμανία, αλλά ο πατέρας μου με είχε στείλει, όπως και τον αδερφό μου, στη γερμανική σχολή οπότε στο γυμνάσιο τα γερμανικά, ήταν κάτι που ήξερα.
Κ: Ο ίδιος ήξερε γερμανικά;
Μ: Ο πατέρας μου ήταν Έλλην τουρκόφων. Εκείνη την εποχή από την Κωνσταντινούπολη έστελναν σε κάθε κοινότητα ελληνική, Έλληνα δάσκαλο και τα ελληνικά τα έμαθε από τον Έλληνα δάσκαλο ως ξένη γλώσσα. Επειδή ήταν δε καλός, ο δάσκαλος είπε στον παππού μου, που ήταν ο μπακάλης του χωριού και είχε την οικονομική άνεση, να τον στείλει στην Σμύρνη στο γυμνάσιο. Στην αρχή του έκαναν καζούρα οι πολιτισμένοι Σμυρνιοί «γιατί γύρισες Γιώργο από το σχολιό που πήγαινες;’» «Λησμόνησα το μολυβδοκόνδυλόν μου», έλεγε. Αυτά τα ελληνικά είχε μάθει.
Κ: Και μετά ήρθε με τη Μικρασιατική στην Αθήνα
Μ: Στην Αθήνα ήρθε πιο πριν από την Μικρασιατική. Του έστελνε λεφτά ο πατέρας του για να μπορέσει να σπουδάσει στο Πολυτεχνείο. Σταμάτησε να του στέλνει λεφτά λόγω ελληνοτουρκικού πολέμου κι αναγκάστηκε και να δουλεύει για να συνεχίσει τις σπουδές του. Παρόλα αυτά τελείωσε με άριστα το Πολυτεχνείο.
Κ: Και έμεινε εδώ δεν γύρισε.
Μ: Και έμαθε τα γερμανικά, γαλλικά είχε μάθει από το σχολείο, αγγλικά και γερμανικά με βιβλίο άνευ διδασκάλου.
Κ: Ωραία, σας εισάγει στην ελληνογερμανική με την έννοια ότι είναι ένα καλό σχολείο της εποχής και οργανωμένο και πειθαρχημένο και λοιπά. Άρα εσείς ξέρετε ήδη γερμανικά από το σχολείο.
Μ: Ξέρω γερμανικά από το σχολείο ήδη. Και θέλω να σπουδάσω, στην αρχή ήθελα φιλοσοφία – κοινωνιολογία κλπ. Ο πατέρας μου ως πρακτικός άνθρωπος, μου έλεγε «Όχι, τελείωσε το πανεπιστήμιο, και μετά θα σε βοηθήσω να κάνεις διδακτορικό στην Γερμανία».
Κ: Ο πατέρας σας ήταν μηχανικός ουσιαστικά.
Μ: Ο πατέρας μου ήταν μηχανικός ναι.
Κ: Και τελειώνετε νομικά εδώ.
Μ: Τελειώνω νομικά εδώ.
Μ: Τελείωσα τα νομικά παραμονή πριν πάω φαντάρος το 1953. 1 Ιουλίου του 1953 βγήκε πως τελείωσα το πανεπιστήμιο και μπήκα απλός φαντάρος αντί με βαθμό αξιωματικού, διότι είχα φάκελο. Το ότι είχα φάκελο, το γνωρίζω,. Τότε εγώ όπως σας είπα ήμουν Ευρωπαίος και ήμουν και μέλος της ελληνικής οργανώσεως του Mouvement Socialiste pour les Etats Unies de Europe.
Κ: πέστε μας λίγο για αυτό, γιατί αυτό τώρα που το συζητάμε είναι και μία άγνωστη ιστορία, το ελληνικό τμήμα εννοώ.
Μ: Το ελληνικό τμήμα, η νεολαία του Mouvement Socialiste pour les Etats Unies de Europe, ήμασταν μία μικρή ομάδα της ΠΟΔΝ με τον Βαγγέλη Κυριακόπουλο, τον Μπάμπη Πρωτόπαπα και τον Σπύρο Νικολάου. Από τους μεγάλους θυμάμαι τον Στρατή Σωμερίτη, τον καθηγητή Καλογερόπουλο (τον επιλεγόμενο κουτσό ΑΣΟ).
Κ: και εσείς πως στρατολογηθήκατε, ας πούμε, σε μια τέτοια οργάνωση;
Μ: κατά τύχη, δεν ξέρω, δεν θυμάμαι. Πιθανόν από τον Κυριακόπουλο ο οποίος με τον Μπάμπη Πρωτoπαπά ήταν προπολεμικά στην νεολαία του Κανελλόπουλου. Τώρα πώς, τότε κάνανε την ΠΟΔΝ δεν ξέρω. Πήγα στην ΠΟΔΝ και η ΠΟΔΝ έγινε ουσιαστικά η οργάνωση του Mouvement Socialiste pour les Etats Unies de Europe. Θα γινόταν συνέδριο στο Μιλάνο. Πάω να ζητήσω διαβατήριο στην Ερμού, μου λένε ελάτε μετά οχτώ – δέκα μέρες. Πάω μετά οχτώ – δέκα μέρες και μου λένε, πρέπει να περάσετε από τη ασφάλεια, τον αστυνόμο κύριο τάδε. Πάω στο γραφείο του και μου λένε περιμένετε εδώ. Βλέπω φεύγουν μπαίνουν φάκελοι μέσα. Περιμένω κάθομαι, κάθομαι τίποτα. Οπότε τσαντίζομαι και μπαίνω μέσα και βλέπω τον αστυνόμο να έχει ένα φάκελο αρκετα χοντρό και να γυρνάει τις σελίδες και του λέω «εδώ έχετε ένα ορθογραφικό λάθος, δεν είναι m s y e είναι m s e u e Mouvement Socialiste pour les Etats Unies d’ Europe». Τόχανε γράψει λάθος Άρα ήξερα ότι είναι ο φάκελός μου. Και όταν πήγα φαντάρος αργότερα…
Κ: Αλλά σας δώσανε το διαβατήριο τότε;
Μ: Μου το δώσανε το διαβατήριο εν τέλει, αλλά όταν πήγα φαντάρος δεν έγινα αξιωματικός παρόλο ότι είχα τελειώσει το πανεπιστήμιο. Που Είναι σπάνιο.
Κ: Άρα τελειώνετε εδώ. Εδώ συνδέεστε στη Νομική με κάποιους ανθρώπους εννοώ από το διδακτικό προσωπικό;
Μ: Από το διδακτικό προσωπικό δεν είχα ιδιαίτερη σύνδεση. Βεβαίως μερικοί καθηγητές με θεωρούσαν ότι ήμουν καλός, άλλη ιστορία. Εγώ άλλωστε πάντοτε έλεγα εμένα με ενδιαφέρουν άλλα πράγματα, εγώ θα τελειώσω το πανεπιστήμιο για να μπορέσω να δουλέψω, αλλά θέλω να μάθω άλλα πράγματα, και έκανα αυτή τη συμφωνία με τον πατέρα μου ο οποίος μετά μου είπε «εντάξει πήγαινε στη Γερμανία» Ένα μόνο χρόνο έπαιρνα λεφτά από τον πατέρα μου γιατί πήρα υποτροφία της Humbold Stiftung. Η Humbold Stiftung, είναι η μεγαλύτερη όπως ξέρετε…
Κ: Ναι ναι το ξέρω. Και πρέπει όμως να σας προτείνει κάποιος καθηγητής έτσι δεν είναι;
Μ: Ναι δηλαδή με πρότεινε ο καθηγητής μου ο Ντιπερντάι, έκανα εργατικό δίκαιο.
Κ: Πάτε λοιπόν, αλλά έχετε ήδη αποφασίσει να συνεχίσετε νομικά στην Γερμανία;
Μ: Να κάνω στα νομικά εργατικό δίκαιο που είναι πιο πολύ κοινωνικό.
Κ: ωραία, και εκεί σε ποια σχολή πηγαίνετε;
Μ: Στην Κολωνία και στον καθηγητή Νίπερνται, ο οποίος ήταν ο πάπας του εργατικού δικαίου την εποχή εκείνη. Ωραίος τύπος. Και δημοσιεύω ένα άρθρο μου στο περιοδικό του και είχα την τύχη να πω μερικές αλήθειες. Γιατί λέγανε τότε «η σχέση εργασίας είναι σχέση κοινωνίας» και λέω τι βλακείες είναι αυτές που λέτε ο εργάτης θέλει περισσότερα λεφτά και λιγότερη δουλειά και ο εργοδότης θέλει περισσότερη δουλειά και λιγότερα λεφτά. Και το έγραψα και από τότε έγινε της μόδας. Για αυτό τουλάχιστον παλαιότερα και δέκα και είκοσι χρόνια μετά με παραπέμπανε. Μετά δεκατρία χρόνια κλείνω για τον Μητσοτάκη ραντεβού με τον Benda, υπουργό Εργασίας και μετέπειτα πρόεδρο του Συνταγματικού Δικαστηρίου. Μόλις μπαίνουμε και του λέω το όνομά μου μου λέει «κύριε Μαυρίδη, σας παραπέμπω στο τελευταίο βιβλίο μου». Έψαξα και βρήκα αυτή την δημοσίευση (από τέσσερις που έκανα) που εννοούσε
Κ: Εσείς κάνατε ας πούμε Magister;
Μ: Κάνω διδακτορικό. Τότε δεν υπήρχε το Magister.
Κ: Και κάθεστε πόσο καιρό εκεί κ. Μαυρίδη;
Μ: Κάθισα τρία χρόνια και είχα επέκταση της υποτροφίας μου, αλλά με έπιασε άγχος, ότι σε όλη μου την ζωή δε δούλεψα, δεν έβγαλα μία δραχμή και τα παράτησα και γύρισα.
Κ: Την τελειώσατε την Διατριβή; Όχι;
Μ: Βεβαίως την τελείωσα και έμεινα και ένα χρόνο παραπάνω και μου δώσανε υποτροφία και ένα δεύτερο χρόνο επιπλέον, πράγμα που με βοήθησε μετά. Γατί όταν πήγα στη Γερμανία επί χούντας δεν είχα λεφτά, δεν είχα τίποτα. Και άρχισα να ζητάω δουλειά. Πάω και στην Humbold Stiftung βλέπω τον Ρίχτερ τον διευθυντή του λέω «Μαυρίδης, αυτό είναι το πρόβλημά μου μπορείτε να μου βρείτε δουλειά;» Μου λέει, «κ. Μαυρίδη, αυτό που μπορώ να σας κάνω είναι να σας δώσω ξανά την υποτροφία σας μέχρι να βρείτε δουλειά».
Κ: Α, αυτό ήταν πολύ ωραίο ναι.
Μ: Και έτσι πέρασαν τρεις μήνες, μέχρι να αρχίσω να δουλεύω στην Deutsche Welle δηλαδή.
Κ: Οπότε εσείς καθίσατε, ας πούμε, σ’ αυτή την πρώτη περίοδο, τρία χρόνια στη Γερμανία.
Μ: Ναι.
Κ: Πως σας φάνηκε, ποια ήταν η αίσθηση που είχατε εννοώ σε σχέση, συγκριτικά με την Ελλάδα;
Μ: Κοιτάξτε, η Γερμανία είναι πάρα πολύ ενδιαφέρον θέμα. Μετά από τον πόλεμο όλα σχεδόν ήταν ερείπια και οι άνθρωποι επίσης ήταν σε σοκ Ουσιαστικά, τουλάχιστον σε μεγάλο βαθμό είχαν πιστέψει στον Χίτλερ. Δεν μπορείτε να φανταστείτε εκείνη την εποχή. Στην αρχή τη Γερμανία την απείλησε το σχέδιο Μοργκενταου που έλεγε να την καταστρέψουν. Εν τέλει αποφάσισαν να μην το κάνουν. Και είναι αλήθεια ότι πάρα πολλά λεφτά πέσανε, κυρίως από Αμερικάνους, όχι μόνο για το ξεκίνημα της γερμανικής οικονομίας, αλλά και για να γίνει πλύση εγκεφάλου στους Γερμανούς για να γίνουν δημοκράτες. Και εν τέλει το πίστεψαν και γινήκανε. Αυτό είναι άλλη ιστορία. Το έζησα εκείνα τα χρόνια…
Κ: Εσείς ζείτε ακριβώς αυτή τη στιγμή που με έναν τρόπο η γερμανική κοινωνία προσπαθεί να διαπραγματευτεί όλο αυτό το παρελθόν, το οποίο είναι παρόν όμως γιατί τα ερείπια είναι ακόμα εκεί.
Μ: Και τα ερείπια ήταν εκεί ακόμα ναι. Δεν ήταν ξένα ερείπια. Τα έβλεπες.
Κ: Και οι συνθήκες ζωής σε σχέση με την Ελλάδα είναι καλύτερες
Μ: Τι να πει κανείς για συνθήκες ζωής. Τι εννοεί κανείς με συνθήκες ζωής; Οικονομικά η Γερμανία ανεβαίνει, βλέπεις μία οικονομία η οποία είναι ζωντανή που πάει να ανέβει αυτό είναι ξεκάθαρο. Υπάρχει έλλειψη προσωπικού. Διάβασα σε διάδρομο ξενοδοχείου την εξής ανακοίνωση «Παρακαλούμε να είστε ευγενικοί στο προσωπικό μας, γιατί αν φύγει κάποιος δεν μπορούμε να βρούμε αντικαταστάτη». Αλλά η ζωή βεβαίως είναι διαφορετική Είναι κοντά ο πόλεμος. Με αυτό ζούνε, τους επηρεάζει δεν υπάρχει καμία αμφιβολία.
Κ; Για εσάς δεν είναι παράξενο ότι πάτε σε μία χώρα με έναν τρόπο γιατί την έχετε ζήσει την Κατοχή προφανώς.
Μ: Βεβαίως την έχω ζήσει την Κατοχή.
Κ: Είστε έφηβος δηλαδή;
Μ: Όχι εγώ γεννήθηκα το 1928 και στην κατοχή ήμουν σε αντιστασιακή οργάνωση. Δηλαδή, ήρθαν τον Απρίλη οι Γερμανοί, τον Ιούλιο με όρκισε ο Σωτήρης ο Τσαμπηράς στο Εθνικό Κομιτάτο. Πυροβόλησαν εναντίον μου όταν έγραφα στους τοίχους, ήταν νομίζω ένας Ιταλός που πυροβόλησε εναντίον μου. Το έσκασα και γύρισα γεμάτος μπογιές. Εγώ ίσως ζω κατά τύχη, σας το χω πει αυτό μου φαίνεται.
Κ: Όχι αλλά το λέμε αν θέλετε.
Μ: Γιατί βεβαίως το μεγάλο πρόβλημα ήταν με το ΕΑΜ, το οποίο δεν με άφηνε καμία άλλη αντιστασιακή οργάνωση. Είχα ζητήσει να πάω αντάρτης στον Ζέρβα και μου είχανε πει ότι με κοντά παντελονάκια δεν παίρνουν.
Κ: Ήσασταν μικρός.
Μ: …δεν παίρνουν αντάρτες. Μετά εγώ ήμουν μαθητής. Ο ΕΣΑΣ (Εθνικός Σύνδεσμος Ανωτάτων Σχολών), στον οποίο ανήκα στο τέλος, δεν ξέρω αν τον ξέρετε.
Μ:…πήρε τρείς μαθητές. Ήταν ο Χάρης ο Κορυζής…
Κ: Που μετά έγινε νομικός εδώ στην..
Μ: Έγινε καθηγητής ο Χάρης ο Κορυζής,, ο γνωστός συγγραφέας και κριτικός Τάσος Λιγνάδης και εγώ. Επειδή βλέπαμε ότι δεν θα γλιτώσουμε τον εμφύλιο, ήμασταν πριν έρθει ακόμα η κυβέρνηση στρατοπεδευμένοι στο Πολυτεχνείο. Πάω μια μέρα να αλλάξω ρούχα
Κ: Μιλάμε για τα Δεκεμβριανά, πριν την απελευθέρωση.
Μ: Για τον Οκτώβρη, πριν έρθει ακόμα ο Παπανδρέου. Αρχές Οκτωβρίου ήταν, οχτώ, δέκα δε θυμάμαι. Πάω να αλλάξω ρούχα σπίτι μου και βγαίνοντας με πιάνει η πολιτοφυλακή και με παν στου Γκύζη. Εκεί θυμάμαι, ένας από τους κρατούμενους μου λέει «εμείς θα βγούμε έξω», λέω «που το ξέρεις;» Η κυβέρνηση του Λιβάνου είχε στείλει τον στρατηγό Σπηλιοτόπουλο για να μην γίνουν φασαρίες εδώ όταν φύγουν οι Γερμανοί. Και αυτός ήταν ανιψιός του Σπηλιοτόπουλου. Θα έρθει λέει ο θείος μου και θα μας απελευθερώσει. Μας έβγαλαν έξω. Ήταν αυτός ο λόγος; Δεν ήταν; Ψάχνω, σας έχω πει κι άλλες φορές, να μάθω γιατί επέζησα γιατί ξέρω ανθρώπους που σκοτωθήκανε πριν λίγες μέρες, από την πολιτοφυλακή. Εμείς γιατί γλιτώσαμε; Δεν ξέρω. Έφυγα από το σπίτι αμέσως μόλις έγινε το κίνημα, αμέσως, επειδή ο αδερφός μου είχε πάει ήδη αντάρτης στον Ζέρβα και εγώ είχα αυτό το προηγούμενο και κρυβόμουν σε ένα σπίτι ενός γνωστού του πατέρα μου. Μια μεγάλη παρένθεση: στην πλατεία Αγάμων από το μπαλκόνι έβλεπα απέναντι ένα λαχανόκηπο. Αυτό είναι για την εποχή. Μετά όμως επειδή δεν έγινε τίποτα γύρισα σπίτι. Όταν ήρθε ο Τσώρτσιλ και έβγαλε το λόγο στο Σύνταγμα με τον πατέρα μου είπαμε ότι τα πράγματα θα σκληρύνουν και ο πατέρας μου είπε « Θα σε πάω στο Κολωνάκι σε ένα φίλο μου». Τότε υπήρχε ένα δίωρο το μεσημέρι που σταματούσαν οι εχθροπραξίες. Αργήσαμε να γυρίσουμε και είπε ο φίλος του πατέρα μου σ αυτόν «κοιμήσου κ εσύ εδώ , και αύριο γυρνάς σπίτι σου». Την ημέρα που φύγαμε, ήρθανε στο σπίτι Ελασίτες και λένε «που είναι ο άντρας σου και τα παιδιά σου;» στην μητέρα μου. Απαντάει «έχουν βγει να πάρουν τρόφιμα δεν ξέρω». Απαντούν αυτοί «Δεν θα πειράξετε τίποτα θα έρθουμε αύριο». Η μητέρα μου το βράδυ πέρασε μέσα απ’ τις μάχες, ήρθε, μας ειδοποίησε και δεν γυρίσαμε την άλλη μέρα.
Κ: Και ξαναγύρισε εκείνη σπίτι;
Μ: Όχι, έμεινε εκεί. Την άλλη μέρα ήρθανε με φορτηγό, αδειάσανε όλο το σπίτι και αφήσανε ένα κρεβάτι για την γιαγιά μου. Η γιαγιά μου ήταν τότε ογδόντα χρονών. Άδειασαν λοιπόν το σπίτι, και αφήσανε ένα κρεβάτι, μία κουβέρτα, ένα σεντόνι, ένα ποτήρι, ένα μαχαίρι κι ένα πιρούνι μόνο για την γιαγιά μου. Όταν αρχές Ιανουαρίου γυρίσαμε στο σπίτι, βρήκαμε τη γιαγιά μου και τίποτε άλλο. Τέσσερις τοίχους βρήκαμε στο σπίτι. Όταν γύρισα πήγα στην μητέρα του Τσαμπηρά, που με όρκισε, γιατί και αυτός είχε πάει αντάρτης μαζί με τον αδερφό μου, για να μάθω αν έχει κανένα νέο από τον Σωτήρη, ή κι αν είχε νέο από τον αδερφό μου. Για να μην πάω από τους δρόμους, πήγαινα από τα κατσάβραχα, από τα Τουρκοβούνια. Και βλέπω κάπου μία πέτρα, τα Τουρκοβούνια ξέρετε έχουν κόκκινη πέτρα, και παίρνω μια πέτρα και την πετάω πάνω. Και αντί να ακουστεί τακ να πεταχτεί ακούγεται γκλουπ. Ήταν μία κοιλιά που περίσσευε. Αν θα ήμουν στις κοιλιές αυτές ή όχι δεν ξέρω και γι αυτό προσπαθώ να μάθω.
Κ: Να ρωτήσω κάτι, και μετά στον εμφύλιο;
Μ: Στον εμφύλιο…
Κ: Δεν είστε πια στρατιώτης, εννοώ δεν κάνετε στρατιωτικό εσείς μετά έτσι κι αλλιώς;
Μ: Όχι, εγώ κάνω στρατιωτικό.
Κ: Αλλά το κάνετε αργότερα.
Μ: Το κάνω αφού τελειώσει ο εμφύλιος το στρατιωτικό μου. Όπως σας είπα εγώ ήμουν στην ΠΟΔΝ με τον Βαγγέλη τον Κυριακόπουλο, τον Μπάμπη τον Πρωτόπαπα τον Βασίλη τον Φίλια
Κ: Α, ήσασταν ήδη, μετά το ’45 ας πούμε.
Μ: Ναι, μετά το ’45 ήμουν μ’ αυτούς τους ανθρώπους.
Κ: Που έχουν μια κάπως στάση ουδέτερη ας πούμε.
Μ: Όχι ουδέτερη, εμείς ήμασταν εναντίον του ΕΑΜ., όμως βεβαίως τρώμε ξύλο και από τους δεξιούς…
Μ: Βεβαίως είμαστε εναντίον του ΕΑΜ, του Δημοκρατικού στρατού κλπ.
Κ.Οπότε εσείς, τελειώνει και ο εμφύλιος και μετά ξεκινάει αυτή η ιστορία της Γερμανίας. Άρα όταν πάτε, για να ξαναγυρίσουμε στην αρχική μας συζήτηση, όταν πάτε εσείς ήδη είστε ένας άνθρωπος συνειδητοποιημένος για το τι έχουν κάνει οι Γερμανοί ας πούμε στην χώρα.
Μ: Βεβαίως και τι έχουν κάνει οι Γερμανοί στην χώρα είμαι συνειδητοποιημένος αλλά ξέρω ότι στην επιστήμη είναι προχωρημένοι στη Γερμανία κι οι Γερμανοί είναι σωστοί άνθρωποι από άποψη επιστημονική. Γίνομαι αμέσως μόλις πάω, μέλος των σοσιαλιστών φοιτητών της Κολωνίας και μάλιστα έγινα μετά και αντιπρόεδρος των σοσιαλιστών φοιτητών.
Μ: Το ’54 όταν φτάνω στην Γερμανία το σοσιαλιστικό κόμμα είναι εναντίον της Ευρώπης και εγώ είμαι μέλος του Mouvement Socialiste pour le Estas Unies d’ Europe. Τότε υπήρχαν πολλά λεφτά και χρησιμοποιούνται για να γίνονται σεμινάρια πολιτικού περιεχομένου για να γίνει πλύση εγκεφάλου των Γερμανών. Όταν γίνονται τα σεμινάρια που έκαναν οι σοσιαλιστές φοιτητές πηγαίνω πάντοτε σ αυτά που γίνονται σε διάφορες άλλες πόλεις και πάντα θέτω το θέμα της Ευρώπης και σημειώνω ποιοι άνθρωποι αντιδρούν θετικά σ’ αυτά που λέω. Το κόμμα το γερμανικό ξέρω ότι θέλησε αν είναι δυνατό να με διώξει γιατί δεν τους άρεσε αυτό που έκανα.
Μ: Στο SPD δεν του άρεσε αυτό…
Κ: Το οποίο είναι τότε στην αντιπολίτευση.
Μ: Είναι στην αντιπολίτευση το SPD με πρόεδρο τον Schumacher, που όπως σας είχα πει, είχε αναφέρει «εγώ θα είμαι εθνικιστής γιατί δεν αφήνω τον εθνικισμό στην δεξιά». Αυτό έλεγε ο Schumacher ώσπου να έρθει ο Ολενχαουερ το ’57 και να αλλάξουν αυτά. Και τότε γνωρίζω σοσιαλιστές φοιτητές, πολύ πιο νέους από εμένα γιατί εγώ είχα τελειώσει και το πανεπιστήμιο και είχα τελειώσει και το στρατό. Νέους, νέα παιδιά που αντιδρούν θετικά στο ευρωπαϊκό μήνυμα και τους σημειώνω όλους κι έτσι μετά αρχίζω και τους γράφω γράμματα. Αν θέλετε, έχω ένα δίκτυο Γερμανών, οι οποίοι είναι σοσιαλιστές και υπέρ της Ευρώπης. Κι όταν γυρίζωμετά την χούντα, θα ξεκινήσω ίσως μετά το δεύτερο κομμάτι, ξέρω ότι ένας από αυτούς τους Γερμανούς φοιτητές που είχα γνωρίσει, και μάλιστα σε ένα συνέδριο που είχε γίνει στη Φρανκφούρτη είχα κοιμηθεί και στο σπίτι του, είχε γίνει αργότερα Υπουργός οικονομικών (ήταν ο Μatthoefer). Και πάω στο Κοινοβούλιο να τον δω. Λέω στον κλητήρα «θέλω τον κ. Matthoefer, παρακαλώ ειδοποιήστε τον». Περιμένω και έρχεται ένας άλλος και με αγκαλιάζει ο Μueller που ήταν πρόεδρος των Jung Sosialiste της νεολαίας του κόμματος. Μου λέει «τι θέλεις εδώ; Τι γίνεται;», του εξηγώ και μου λέει «θα έρθεις στο συνέδριο μου που θα γίνει τον Δεκέμβριο, εγώ πλέον μεγάλωσα τριανταπέντε χρονών και θα φύγω από προεδρία, αλλά θέλω να έρθεις και να χαιρετήσεις στο συνέδριο».
Κ: Και έτσι κι έγινε. Να ξαναγυρίσουμε λίγο, πέστε μου κάτι σε σχέση με τις σπουδές σας. Θεωρείτε ότι η Νομική της Αθήνας σας προετοίμασε για τη Γερμανία;
Μ: Όχι, όχι… Οι Έλληνες καθηγητές δεν είχαν καμία σχέση με τους φοιτητές. Δηλαδή, είδα άλλο κόσμο στη Γερμανία απ’ αυτή την άποψη. Κι ο Ντιπερντάι δεν ήταν πολύ κοντά στους φοιτητές γιατί αυτός ο άνθρωπος ήταν πρότυπο καθηγητή στη Γερμανία. Ήταν Πρόεδρος του εργατικού ακυρωτικού δικαστηρίου και ήταν σε συνδιοίκηση τότε που υπήρχε στη χαλυβουργία στο Έσσεν. Στην Διοίκηση ψήφιζαν πέντε οι εργοδότες και πέντε οι εργαζόμενοι και αυτοί μαζί τον εξέλεξαν.
Κ: Δηλαδή στη λογική του κορπορατισμού αυτού που…
Μ: Ναι, ναι αυτού. Και έβγαζε ο Ντιπερντάι το εγκυρότερο περιοδικό εργατικού δικαίου. Για όλα αυτά, βεβαίως είχε έναν τεράστιο μηχανισμό. Δυστυχώς γι αυτό και δεν είχε το χρόνο να ασχοληθεί με τους φοιτητές του.
Κ: Εκεί λοιπόν έχετε από τη μία ένα μεγάλο κύκλο Γερμανών φοιτητών που τους γνωρίζετε κυρίως μέσω πολιτικής.
Κ: Και Έλληνες;
Μ: Οι Έλληνες που υπήρχαν στην Κολωνία, ήθελαν να βγάλουν πρόεδρο. Ήμουν άλλωστε ο πρώτος εκείνη την εποχή που πήραν και διδακτορικό στη Γερμανία. Και τους εφώναζα ότι όσο είστε εδώ κοιτάξτε να ανοίξετε τα μάτια σας και να δείτε τους Γερμανούς να καταλάβετε, ώστε το μυαλό σας να διευρυνθεί. Καλοί κακοί, οι Γερμανοί είναι άλλη ιστορία, μάθετε ποιοι είναι, μάθετε πως σκέπτονται και αυτό θα είναι το μεγαλύτερο κέρδος. Τις σπουδές μπορείς να τις κάνεις και στην Ελλάδα να διαβάσεις βιβλία, αλλά τον κόσμο δεν μπορείς να τον καταλάβεις από την Ελλάδα. Και αυτό που προσφέρεται εδώ πέρα είναι να μάθεις τον κόσμο. Μία φορά με έβγαλαν πρόεδρο όταν έλειπα αλλά βεβαίως δεν ασχολήθηκα ποτέ μετά.
Κ: Είναι ένας μικρός κύκλος, έτσι δεν είναι ακόμη δηλαδή;
Μ: Τότε ήταν μικρός, στην Κολωνία ήμασταν καμιά δεκαριά.
Κ: Απ’ όλες τις σχολές;
Κ: Η μετανάστευση είναι πια προς τη Γαλλία και όχι τόσο προς Γερμανία.
Μ: Η μετανάστευση είναι μια άλλη ιστορία.
Κ: Όχι με συγχωρείτε εννοώ την φοιτητική μετανάστευση.
Μ: Η φοιτητική μετανάστευση είναι μικρή στη Γερμανία. Είμαστε καμιά δεκαριά στη Κολωνία.
Κ: Έχετε δίκιο σε αυτό που λέτε και έχει ξεκινήσει από το ’55 η μετανάστευση στο Βέλγιο ουσιαστικά. Ακόμη όμως στη Γερμανία δεν έχει…
Μ: Ναι και στη Γερμανία είναι μικρή…
Κ: Είναι μικρή ακόμη.
Μ: Η μετανάστευση είναι κάτι πολύ ενδιαφέρον, πως έρχονται. Δημιουργούνται δύο ομάδες μεταναστών αργότερα, αυτό αργότερα όμως.
Μ: Λοιπόν δύο ομάδες μεταναστών. Οι ενσωματωμένοι και οι μη ενσωματωμένοι. Οι μη ενσωματωμένοι είναι αυτοί που πηγαίνουν στα ελληνικά καφενεία, παίζουν τάβλι, δουλεύουν, ούτε καταλαβαίνουν τι γίνεται γύρω τους,. Οι ενσωματωμένοι μπαίνουν μέσα στην κοινωνία κι αυτοί αρχίζουν να προωθούνται. Και το μεγάλο δράμα αφορά τα παιδιά των μη ενσωματωμένων. Ξέρετε το παιδί για να μπορέσει να μεγαλώσει πρέπει να πάρει ερεθίσματα από το περιβάλλον του. Αυτά δεν έχουν ενσωματωθεί, δεν παίρνουν ερεθίσματα από το περιβάλλον τους και είναι σε ένα γκέτο. Και οι διπλωμάτες πολλές φορές έχουν τα παιδιά τους σε γκέτο, αλλά εκείνων είναι υψηλού επιπέδου. Αυτά σε γκέτο χαμηλού επιπέδου και κατά συνέπεια να δημιουργούνται τρείς φορές χειρότερα προβλήματα. Δημιουργήθηκαν δύο διαφορετικές κοινωνίες. Όταν έκανε ο Μητσοτάκης ως υπουργός, το ταξίδι του στη Γερμανία με παρακάλεσε σε μεγάλο βαθμό να το οργανώσω εγώ γιατί τον είχα γνωρίσει.
Κ: 1900 … αυτό;
Μ: Πότε έγινε ο Μητσοτάκης…;
Κ: Στη δεκαετία του ’80
Μ: Στο τέλος ’70 αρχές ΄80 δε θυμάμαι.
Κ: Τέλος ΄70 πρέπει να ήταν.
Μ: Ναι τέλος ’70 πρέπει να ήταν και με παρακάλεσε. Και με ρωτάει «ποιους Έλληνες πρέπει να συναντήσω τώρα στη Γερμανία». Του λέω «δε μπορείς να μην συναντήσεις τις ελληνικές κοινότητες». Αλλά αυτοί είναι οι μη ενσωματωμένοι. Θα παρακαλέσουμε τα γερμανικά συνδικάτα να φροντίσουν να έρθουν να σε δούνε όσοι Έλληνες έχουν εκλεγεί σε συμβούλια εργατών. Αυτοί είναι οι ενσωματωμένοι που τους ψήφισαν και οι Γερμανοί. Ε, λοιπόν έγιναν δύο συναντήσεις μέρα με τη νύχτα διαφορετικές. Η πλειοψηφία μάλλον ήταν οι ενσωματωμένοι.
Κ: Και γιατί πια ένας μεγάλος κόσμος έχει γυρίσει και πίσω το
78…
Μ: Μπα, έχουν γυρίσει ελάχιστοι. Η Γερμανία, και εκεί είναι ένα άλλο θέμα το οποίο δεν μπορεί να το ξέρει κανένας. Στο ταξίδι του Μητσοτάκη, του προτείνουν οι Γερμανοί, επειδή δεν πήγαινε όσο ήθελαν καλά η οικονομία τους, να φύγουν οι έλληνες γκασταρμπάιτερ και να δώσουν είκοσι χιλιάδες μάρκα σε κάθε εργαζόμενο που επιστρέφει πίσω. Κι αρχίζω εγώ και κάνω με τους Γερμανούς διαπραγματεύσεις. Όπου μια μέρα οι Γερμανοί σταματάνε. Μου λέει ο Μητσοτάκης «πήγαινε στη Γερμανία να δεις τι γίνεται». Πάω στη Γερμανία, υπουργός οικονομικών ο Matthoefer. Αυτός που σας είπα πριν που ήταν και φίλος μου. Τον παίρνω τηλέφωνο, του λέω «είμαι εδώ και θέλω να σε δω» «Ξέρω τι θέλεις … έλα» μου απαντάει, υπουργείο. Και μου λέει «Αποφασίσαμε να μην πραγματοποιηθεί το σχέδιο που σας είχαμε προτείνει».
Κ: Γιατί ξέρετε;
Μ: Για λόγους οικονομικούς δηλαδή.
Κ: Ότι τους κόστιζε.
Μ: Όχι γιατί θα τους κόστιζε. Δηλαδή Στην αρχή είπανε ότι εφόσον δεν πάει καλά η οικονομία μας, οι άνεργοι να μην είναι οι δικοί μας, να φύγουν αυτοί να πάνε σπίτια τους, να τους βοηθήσουμε και να μπορέσουμε να μην έχουμε προβλήματα με αυτούς. Στο θέμα των μεταναστών η Γερμανία είχε πολύ μεγάλη εμπειρία . Είναι η κλασσική ρήση που είπανε: «Ζητήσαμε εργατικά χέρια και μας ήρθαν άνθρωποι». Έχουν γίνει και έχουν γραφτεί γι αυτό πάρα πολλά στη Γερμανία.
Κ: Εσείς λοιπόν, γυρίζετε ουσιαστικά το ’56 – ’57;
Μ: Το ’57 ήρθα πίσω και αρχίζω να κάνω…
Κ: Και αρχίζετε να δικηγορείτε πια στο χώρο του εργατικού δικαίου.
Μ: Κατά κύριο λόγο στο χώρο του εργατικού δικαίου, ναι. Και κάνω στην Επιθεώρηση Εργατικού Δικαίου πολλές δημοσιεύσεις.
Κ: Και διατηρείτε σχέσεις με τη Γερμανία την περίοδο αυτή από το ’57 ας πούμε έως το ’67;
Μ: Η γυναίκα μου είναι Γερμανίδα καλά αυτό αλλά…
Κ: Την οποία γνωρίσατε εκεί;
Μ: Με τους φίλους μου τους προσωπικούς αυτή την εποχή ελάχιστα. Έτυχε ο Matthoefer συγκεκριμένα να έρθει στην μια φορά στην Ελλάδα και να τον φιλοξενήσω.
Κ: Και την γυναίκα σας την έχετε γνωρίσει αυτή την πρώτη περίοδο;
Μ: Ναι.
Κ: Και έχετε παντρευτεί στην Γερμανία;
Μ: Όχι, εδώ το ’61.
Κ: Και εκείνη ήρθε και έζησε εδώ;
Μ: Ήρθε το ’58. Η γυναίκα μου ήταν φιλόλογος και ήρθε το ’58 στο Goethe Institut ως καθηγήτρια γερμανικής.
Κ: Αλλά εξαιτίας υμών ήρθε;
Μ: Ναι ήρθε εξαιτίας εμού ναι.
Κ: Και είχε μάθει ελληνικά ας πούμε σιγά σιγά.
Μ: Τα ελληνικά τα έμαθε εδώ.
Κ: Και ήσαστε αυτή τη δεκαετία. Πολιτικά τότε;
Μ: Πολιτικά τότε εγώ είμαι σοσιαλιστής. Κανένας δε με εκφράζει πολιτικά, ούτε ο Γεώργιος Παπανδρέου. Βεβαίως περισσότερο ο Ανδρέας ο οποίος τότε μας έλεγε «είστε» λέει «αναχρονιστικοί, διαβάζετε πολύ Μαρξ διαβάστε και λίγο Γκαλμπραιθ, τον πατέρα, να ανοίξει το μυαλό σας».
Κ: Εσείς εκεί επανασυγκροτείτε αυτόν τον κύκλο με τον Πρωτοπαπά κλπ;
Μ: Παραμένω σε αυτόν τον κύκλο και στο συνέδριο της ΣΔΕ που γίνεται μάλιστα προεδρεύω. Ο κύκλος με τον Πρωτοπαπά και άλλους υπάρχει αυτός αλλά βεβαίως η οργάνωση είναι η ΣΔΕ η Σοσιαλιστική Δημοκρατική Ένωση.
Κ: Η οποία έχει ιδρυθεί εν τω μεταξύ, έχει μετεξελιχθεί το…
Μ: Είναι ουσιαστικά η ΠΟΔΝ και μερικοί άλλοι ακόμη.
Κ: Και να ρωτήσω κάτι άσχετο απλώς είναι σχετικό για μας εδώ. Το Μανώλη Κόρακα τον έχετε γνωρίσει;
Μ: Βεβαίως… πάρα πολύ.
Κ: Και θέλετε να μου πείτε δυο λόγια;
Μ: Τον αγαπούσα και με αγαπούσε και αυτός νομίζω.
Κ: Θέλετε να μας πείτε δυο λόγια για τον Κόρακα γιατί για εμάς είναι ένα πρόσωπο, ξέρετε για το αρχείο και η βιβλιοθήκη του είναι εδώ και έχουμε πολύ λίγες πληροφορίες για τον Κόρακα.
Μ: Ο Μανώλης ο Κόρακας ήταν ένας αριστερός διανοούμενος από τη Μυτιλήνη, ο οποίος φαίνεται δεν είχε προβλήματα οικονομικά. Από το Μανώλη τον Κόρακα γνώρισα και τον Σιδέρη τον καθηγητή.
Κ: Α, ναι γιατι φαίνεται έχουν μια στενή σχέση.
Μ: Πολύ στενή σχέση με τον Σιδέρη τον καθηγητή.
Κ: Τον προλάβατε γιατί πρέπει να ήταν και μεγάλος όταν τον γνωρίσατε εσείς πια.
Μ: Ήταν ακόμη καθηγητής.
Μ: Και γνώρισα από το Μανώλη ουσιαστικά και τον Παπαϊωάννου, μεγάλη προσωπικότητα, ο οποίος ίδρυσε τη Βιομηχανική Σχολή.
Κ: Τον Στρατή Παπαϊωάννου;
Μ: Στρατή τον λέγανε; Δεν Θυμάμαι ποιο ήταν το μικρό του. Αυτός που ήταν μαζί με το Σβώλο προπολεμικά.
Κ: Άρα γνωρίζατε αυτόν τον κύκλο των παλιών σοσιαλιστών με ένα τρόπο που είναι…
Μ: Και ήταν και οι δύο τους διευθυντές στο Υπουργείο Εργασίας όταν πρωτοέγινε.
Μ: Ο Κόρακας συνέτασσε ένα διεθνές δελτίο που το στέλναμε στο εξωτερικό στα γαλλικά. Η συμβολή μου σ’ αυτό ήταν μηδαμινή.
Μ: Ένα bulletin d’ information το οποίο έβγαινε στα γαλλικά για να ξέρουν οι άνθρωποι ότι οι αριστεροί δεν είναι μόνο αυτοί που έχουν πάει στα βουνά με τους αντάρτες του ΕΛΑΣ.
Μ: Την περίοδο του εμφυλίου.
Κ: Αυτό ξεκινάει από τον εμφύλιο, ναι. Και πως το έλεγαν αυτό το bulletin;
Μ: Νομίζω σκέτο bulletin d’ information το λέγανε. Και το στέλναμε σε όλα τα σοσιαλιστικά αυτά. Φαντάζομαι θα πρέπει να υπάρχει στο αρχείο του Κόρακα.
Μ: Λοιπόν ο Κόρακας ήταν ένας ωραίος άνθρωπος, έμενε στην οδό Διδότου αν δεν απατώμαι. Είχα πάει πολλές φορές σπίτι του. Είχε μία σκέψη πάρα πολύ ωραία. Εγώ προσωπικά τουλάχιστον τον εκτιμούσα πάρα πολύ και έχω και αλληλογραφία μαζί του από την Γερμανία.
Κ: Και αυτό θα μας ενδιέφερε ίσως.
Μ: Ναι υπάρχει γράμμα μου και απάντηση του Κόρακα σε μένα που βρίσκομαι στο εξωτερικό ήδη. Του έχω στείλει γράμμα είμαι βέβαιος…
Κ: Αυτό όμως δεν είναι σε αυτά που μας έχετε καταθέσει εδώ.
Μ:. Θα πρέπει να σας το έχω καταθέσει: Πρέπει να υπάρχει κάπου … Αν χάθηκε από τις πολλές μετακομίσεις που έκανα δεν μπορώ να το αποκλείσω. Εγώ θυμάμαι ότι υπάρχει και απάντηση.
Κ: Και εδώ εσείς λοιπόν, είστε ένας μικρός κύκλος σοσιαλιστών που συγκροτείτε την ΠΟΔΝ και ουσιαστικά είσαστε οι ίδιοι που είσαστε στο Mouvement Socialiste pour les Etats Unies de Europe.
Κ: Και είστε τώρα πια στη δεκαετία του ’60, είστε πια στη….
Μ: Στη ΣΔΕ
Κ: Και η ΣΔΕ με γραμματέα τον Πρωτοπαπά;
Μ: Όταν έγινε η ΣΔΕ εγώ δεν ασχολήθηκα, γιατί όταν γύρισα από τις σπουδές μου από την Γερμανία, ασχολήθηκα περισσότερο ένα μεγάλο χρονικό διάστημα μόνο με τη δουλειά μου.
Κ: Είχατε δικηγορικό γραφείο;
Μ: Είχα δικηγορικό γραφείο, κυρίως με πάρα πολλά εργατικά.
Κ: Και είχατε ένα δικό σας δικηγορικό γραφείο με υπαλλήλους κλπ.
Μ: Ναι. Αλλά βεβαίως δεν έπαυα ποτέ να έχω τις ιδέες μου αυτές, τόσο για την Ευρώπη, όσο και για τον σοσιαλισμό.
Κ: Οι κύκλοι που έχετε επαφές τότε εκτός από το… Πέστε λίγο για τον Ανδρέα Παπανδρέου
Μ: Οι φίλοι μου, εκτός από τους προσωπικούς φίλους που είχα, οι πολίτικοί φίλοι μου παραμένουν. Από το Σπύρο τον Νικολάου και τον Πρωτοπαπά και τον Βαγγέλη τον Κυριακόπουλο και όλους όσους ήμασταν τότε σ’ αυτόν τον κύκλο.
Κ: Η άλλη ομάδα του τύπου Μαγκάκης, οι άνθρωποι που είναι από την Γερμανία και είναι κ αυτοί σε ένα χώρο που είναι ας πούμε…
Μ: Τον Μαγκάκη πριν από την χούντα δεν τον γνώριζα. Του είχα αναθέσει κάποτε μια ποινική υπόθεση. Είναι ενδιαφέρον το πώς βγήκε από την φυλακή ο Μαγκάκης.
Κ: Το ’69 όχι αργότερα το ’70…
Μ: Για το πώς βγήκε έξω, σε αυτό θα αναφερθώ αργότερα.
Κ: Ωραία ας το αφήσουμε. Να ξαναγυρίσουμε…
Μ: Πάντως στη Γερμανία δεν έκανε τίποτα ο Μαγκάκης.. Βεβαίως η επιστολή του από την φυλακή, που δημοσιεύτηκε στην ZEIT ήταν καταπληκτική.
Κ: Εντάξει. 21 Απριλίου του ’67. Να μιλήσουμε λίγο και για να κλείσουμε έτσι για το διάστημα μέχρι τη μέρα που μπαίνετε στο αεροπλάνο.
Μ: Είναι 21η Απριλίου, λοιπόν.
Κ: Και εσείς στις εκλογές τι έχετε αποφασίσει ότι θα στηρίξετε ας πούμε;
Μ: Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι θα ψήφιζα Κέντρο. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ψήφιζα Κέντρο σταυρώνοντας όσο το δυνατόν περισσότερο πολιτικούς κοντά στον Αντρέα.
Κ: Τον Ανδρέα τον γνωρίζατε; Τον έχετε γνωρίσει;
Μ: Όχι, προσωπικά δεν τον γνώριζα τότε. Αργότερα τον γνώρισα τον Ανδρέα. Τότε δεν τον ήξερα αλλά ήταν το αριστερό κομμάτι της Ενώσεως. Άρα αυτόν θα ψηφίσω.
Κ: Και αυτό ήταν λίγο πολύ και η ΣΔΕ πιστεύετε ας πούμε;
Μ: Αυτό ήταν και οι περισσότεροι. Και μάλιστα ο Σπύρος ο Νικολάου ήταν σίγουρος υποψήφιος στην Κόρινθο και μια φορά μου λέει « ρε Βασίλη, έλα να με βοηθήσεις, θέλω να κάνω στην ορεινή Κορινθία μια περιοδεία. Θέλω να έρθεις κι εσύ, να δείξω ότι πίσω μου βρίσκεται σοβαρός σύμβουλος από Αθήνα». Και κλείνω το γραφείο μου για δύο μέρες, με δύο αυτοκίνητα και ακολουθούμε τον υποψήφιο βουλευτή….
Κ: Της Ένωσης Κέντρου ναι.
Μ: Και εκεί ερωτεύτηκα την ορεινή Κορινθία. Τώρα η 21η Απριλίου είναι ενδιαφέρουσα. Εγώ ως δικηγόρος έχω μία κατασκευαστική εταιρεία πελάτη η οποία έχει αναλάβει ένα έργο της ΔΕΗ στην Άνδρο. Και έχει στείλει εκεί ένα μηχανικό με κάτι μηχανήματα για να κάνουν το έργο. Και αυτός αρχίζει με τα μηχανήματα και κάνει δικές του δουλειές. Τώρα εγώ έχω ένα πρόβλημα με τα μηχανήματα τα δικά μας. Παίρνω τον διοικητή της αστυνομίας στην Άνδρο και του λέω «ξέρετε πρέπει να μας επιστρέψουν τα μηχανήματα». Μου λέει «να κάνετε δίκες δεν μπορώ, δεν μπορώ να κάνω τίποτα». Ξαφνικά πέφτει ο Παρασκευόπουλος και ανεβαίνει ο Κανελλόπουλος. Τον παίρνω λοιπόν εγώ ξανά στο τηλέφωνο και του λέω «ακούστε κ. διοικητά» «τώρα έχουμε κυβέρνηση, η ιδιοκτησία προστατεύεται». Μου απαντά «αχ κύριε Μαυρίδη σας παρακαλώ δεν μπορώ να κάνω τίποτα». Κάνω ασφαλιστικά και τα δικάζω στο Λαύριο την 20η.Απριλίου. Το πρωί που ξυπνάμε, ακούμε στο ραδιόφωνο τα εμβατήρια, πάμε να δούμε τι γίνεται στη διεύθυνση χωροφυλακής στην Άνδρο. Μπαίνω μέσα, βλέπω έρχεται ένας αξιωματικός αξύριστος. Του λέω «καλημέρα σας, Μαυρίδης», «κ. Μαυρίδη νικήσαμε!» μου λέει. Να ήξερες λέω μέσα μου σε ποιόν το λες.
Κ: Ναι αυτό θεώρησε ότι ναι ναι..
Μ: Την 21η Απριλίου έτσι την έζησα…
Μ: Και λίγο μετά έρχεται η πρώτη απογοήτευση. Την ημέρα που θα γινόντουσαν οι εκλογές όλοι οι σταθμοί, οι απ’ έξω, BBC, Deutsche Welle και Παρίσι, έχουν πει να μη βγει ο κόσμος έξω στους δρόμους την Κυριακή που επρόκειτο να γίνουν εκλογές, νομίζω 21 Μαΐου. Έμενα τότε στην Κυπριάδου ψηλά και θυμάμαι βγαίνω στο μπαλκόνι και βλέπω το πρωί, ήταν ωραίος καιρός, να κατεβαίνουν όλοι οι άνθρωποι για το κέντρο. Ήταν η πρώτη μου απογοήτευση.
Κ: Και εσείς, ας πούμε, αρχίζετε με ένα κύκλο φίλων να σκέφτεστε…
Μ: Και μετά με το Σπύρο Νικολάου..
Κ: Θέλετε να μας τα πείτε λίγο πιο αναλυτικά αυτά…
Μ: Με το Σπύρο Νικολάου αποφασίσαμε να κάνουμε το ΔΕΚΑ. Πρέπει να ομολογήσω ότι έξω από διάφορες ιδέες και διάφορα άλλα, εγώ δεν έκανα πολλά. Άλλωστε τι δραστηριότητες είχε; Βγάζαμε ένα δελτίο και βάζαμε βόμβες. Και εδώ έρχεται και η δεύτερη απογοήτευση. Εγώ ήμουν στην κατοχή στην Αντίσταση, βεβαίως όχι στο ΕΑΜ. Τότε στην αντίσταση από εικοσιπέντε και πάνω δεν υπήρχε άνθρωπος στους δρόμους. Ήταν όλοι τους βία εικοσιπεντάχρονοι. Σε μας τις μπόμπες τις έκανε ένας σαραντάρης. Που είναι η νεολαία; Δηλαδή είδα τον κόσμο να κατεβαίνει το Μάη ενώ έχουν πει όλοι οι σταθμοί σε διαμαρτυρία μην κατεβείτε και μετά δεν βρήκαμε ένα εικοσάρι – εικοσιπεντάρη να μας κάνει τις βόμβες.
Κ: Ένα νέο παιδί.
Μ: Και βρήκαμε έναν σαρανταπεντάρη, που είχε συνεργείο αυτοκινήτων και ήξερε κάπως από τέτοια πράγματα και μας τις έκανε.
Κ: Κι εσείς γιατί αποφασίζετε να βάζετε βόμβες;
Μ: Μα οι μπόμπες που βάζαμε ήταν απλώς μια ένδειξη ότι η χούντα δεν είχε τα πράγματα στα χέρια της.
Κ: Εντάξει τώρα συμβολικές σύμφωνοι αλλά….
Μ: Για να δείξει ότι ο ελληνικός λαός αρνείται την δικτατορία. Όταν ήρθε η χούντα ζήτησε από όλους τους δημοσίους υπαλλήλους να υπογράψουν δηλώσεις νομιμοφροσύνης. Εμείς βγήκαμε με το σύνθημα «Ψέμα στους ψεύτες, υπογράψτε όλοι». Ψεύτες είναι δηλαδή αυτοί, πέστε τους ψέματα και εσείς. Μη φοβηθείτε, υπογράψτε όλοι. Αν αυτό είχε ανταπόκριση η όχι δεν ξέρω. Μην τα συζητάμε τώρα εδώ που τα λέμε όλες οι αντιστασιακές
Η Ζωή Βασιλείου μας έστειλε το σχόλιό της για την πρόσφατη θεατρική παράσταση στη Σχολή:
Στις 29 και 30 Μαρτίου και την 1η Απριλιου παρουσίασε ο θεατρικός όμιλος της DSA το έργο του Ιονέσκο “Ο Ρινόκερος”. Η Έλενα Καρακούλη, υπεύθυνη της θεατρικής ομάδας, γράφει στο πρόγραμμα της παράστασης: Το θέατρο του παραλόγου ήταν επαναστατικό για την εποχή του, όμως η δική μας εποχή έχει ξεπεράσει όχι τον συγγραφέα, αλλά το ίδιο το παράλογο. Ο κόσμος του Ιονέσκο είναι τόσο οικείος που δεν σοκάρει πια…
Οι ηθοποιοί της παράστασης, μαθητές και μαθήτριες της Σχολής, μας συγκίνησαν με την εξαιρετική τους ερμηνεία και μας εξέπληξαν με την σοβαρότητα που επέδειξαν. Η «διδασκαλία» του έργου από την Έλενα Καρακουλη ανέδειξε την σημασία του να παραμένουμε άνθρωποι, ενάντια στις επιταγές των καιρών. Τα σκηνικά μας εντυπωσίασαν με την επιβλητική απλότητα τους και συγχρόνως μας προκάλεσαν αμηχανία, καθώς είδαμε φωτογραφίες με αγαπημένα μας πρόσωπα από το σχολείο να «μεταμορφώνονται» σε εικόνες με ρινοκερους. Η μουσική επένδυση υπέβαλλε σε κάθε σκηνή την επιθυμητή ατμόσφαιρα και τα συναισθήματα, ενώ το τραγούδι με το μότο του έργου: komme nicht zu spät, ήταν ο συνδετικός κρίκος πολλών φαινομενικά ασυνδετων σκηνών.
Κλείνουμε με λίγα λόγια από το πρόγραμμα της παράστασης: Αφιερώνεται στους λίγους εκείνους που επιμένουν πεισματικά να αναρωτιούνται, να αμφισβητούν και να ονειρεύονται εναν καλύτερο κόσμο.
There are places I remember
John Lennon, Paul McCartney, George Harrison και Ringo Starr! Σας θυμίζουν κάτι αυτά τα ονόματα; Εάν δεν σας θυμίζουν, δεν πειράζει, διότι αυτήν την άνοιξη οι Beatles επιστρέφουν και πάλι στη σκηνή!
Θα ζήσετε για άλλη μια φορά τη γνωστή ιστορία του πιο επιτυχημένου συγκροτήματος στον κόσμο, το οποίο ξεκίνησε την καριέρα του με το Quarrymen στο Liverpool. Θα νιώσετε και πάλι την Beatlemania –τη μανία με τους Beatles– και θα συνοδέψετε το συγκρότημα στις περιοδείες του σε όλο τον κόσμο. Θα σιγοτραγουδήσετε τις μεγάλες επιτυχίες των Beatles και θα παραστείτε στους γάμους των μελών του συγκροτήματος. Θα έχετε επίσης την ευκαιρία να παρακολουθήσετε τις διενέξεις του συγκροτήματος και θα κατανοήσετε τη δακρύβρεχτη διάλυσή του.
Είτε είστε νέος είτε μεγαλύτερος σε ηλικία, αυτό το μιούζικαλ απευθύνεται σε όλους. Είτε θέλετε να γελάσετε, να κλάψετε ή απλώς να τραγουδήσετε μαζί μας, αυτό είναι το σωστό μέρος.
11 και 12 Απριλίου 2019, 20:00 στην αίθουσα εκδηλώσεων της DSA
Ένα μιούζικαλ του τμήματος της Μουσικής 12 d/e σε συνεργασία με το τμήμα των Καλλιτεχνικών και το ροκ συγκρότημα υπό τη διεύθυνση της Dr. Marianne Danner.
Ανακοινώθηκε το πρόγραμμα των 4 συναυλιών της Academica Athens Orchestra, υπό τη διεύθυνση του αποφοίτου μας γνωστού μαέστρου Νίκου Αθηναίου, για τον 2ο Κύκλο 2019, που θα γίνουν τον Απρίλιο. Πρώτη συναυλία την Παρασκευή 12 Απριλίου στην Αίθουσα “Άρης Γαρουφαλής” του Ωδείου Αθηνών, Ρηγίλλης & Βασ. Γεωργίου Β΄ 17-19, πλησίον Χίλτον – στάση μετρό Ευαγγελισμός.Είσοδος ελεύθερη σε όλες τις συναυλίες.
Έφυγε σε ηλικία 78 ετών την Παρασκευή 5 Απριλίου ο Γιώργος Μουστάκης, καθηγητής θρησκευτικών την περίοδο 1977-1987. Η κηδεία του θα γίνει στο Α’ Νεκροταφείο την Δευτέρτα 8 Απριλίου στις 15:00. Δείτε το βογραφικό του…
Ο Αλέκος Παπαγεωργίου γεννήθηκε το 1915 στο Παναρίτι της Κορινθίας. Σχολείο πήγε στη Νεμέα και το 1933 ξεκίνησε σπουδές στη Νομική Αθηνών, αλλά σύντομα άλλαξε γνώμη και ένα χρόνο μετά μπήκε στη Φιλοσοφική και σπούδασε Φιλολογία, Ιστορία και Αρχαιολογία.
Στην διάρκεια του πολέμου και μετά στον Εμφύλιο προσχώρησε στο ΕΑΜ και γνώρισε τον Γεώργιο Δημητράκο με τον οποίο συνδέθηκε με στενή φιλία μέχρι το θάνατό του.
Αρχικά δίδαξε ως φιλόλογος στο Καρπενήσι και στην Καρδίτσα μέχρι το 1958, όταν τον κάλεσε ο Γ. Δημητράκος στη Γερμανική Σχολή.
Έγραψε πολλές μελέτες για τη νεοελληνική γλώσσα, μετέφρασε το «Συμπόσιο» (1957) του Πλάτωνα, έγραψε αναλύσεις για διάφορα έργα όπως «Ο Εθνικός Ύμνος, Κείμενο και Αισθητική Ανάλυση»,«Ο Ιωάννης Παπαδιαμαντόπουλος, μεταφραστής του “Βέρθερου” του Goethe», επιμελήθηκε της έκδοσης των Απάντων του Ανδρέα Λασκαράτου σε τρεις τόμους (1959), και του μεσαιωνικού ερωτικού μυθιστορήματος «Βέλθανδρος και Χρυσάντζα», μετέφρασε την «Ψυχολογία των Επαναστάσεων» του Gustave Le Bon κ.α.
Το 1968 με την επιβολή της δικτατορίας αντιμετώπισε δυσκολίες, όπως άλλωστε και ο Δημητράκος και άλλοι συνάδελφοί του, αλλά η Γερμανική Κυβέρνηση παρανέβη και όλοι παρέμειναν στη Σχολή. Το διάστημα όμως αυτό κλονίστηκε η υγεία του αφού προσβλήθηκε από οξεία λευχαιμία.
Απεβίωσε στις 22 Ιουλίου 1970.
Ο απόφοιτός μας Σωτήρης Μεθενίτης είναι Δικηγόρος, Δήμαρχος Μαρκοπούλου και Υποψήφιος Περιφερειακός Σύμβουλος με τον υποψήφιο Περιφερειάρχη Αττικής, Γιάννη Σγουρό. Περισσότερα…
Ο Μάκης (Γεράσιμος) Δριμαρόπουλος, απόφοιτος του 1973 και πρώην πρόεδρος του Συλλόγου είναι υποψήφιος στις δημοτικές εκλογές με το ψηφοδέλτιο Δυνατή Γλυφάδα του υποψήφιου Δήμαρχου Μάκη Φιλόπουλου. Περισσότερα…
Η Αγγελική Κανελλακοπούλου, εκπαιδευτικός της DSA και απόφοιτος του 1985, είναι υποψήφια δημοτική σύμβουλος Κηφισιάς (δημοτική ενότητα Κηφισιάς) με το συνδυασμό +εργαζόμαστε του Νίκου Χιωτάκη. Πληροφορίες για την υποψηφιότητά της…
Ο απόφοιτός μας Χρήστος Καλός (’80) κατεβαίνει στις δημοτικές εκλογές ως υποψήφιος δήμαρχος Κηφισιάς με το ψηφοδέλτιο ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ για την ΚΗΦΙΣΙΑ, και μαζί του είναι η φίλη και συμμαθήτριά του Σοφία Χριστοφορίδου, πρώην Πρόεδρος του Συλλόγου, η οποία κατεβαίνει ως δημοτική σύμβουλος.
Συγκεκριμένα η Σοφία έκανε χθες στο facebook την ανάρτηση: “Αγαπημένοι μου φίλοι, θα ήθελα να σάς ανακοινώσω ότι κατεβαίνω δημοτική σύμβουλος στο ψηφοδέλτιο του αγαπημένου φίλου και συμμαθητή Χρήστου Καλού με φρέσκες, καινοτόμες ιδέας για τον δήμο της Κηφισιάς!”
 |
 |
«Με μεγάλη ικανοποίηση και βαθιά συγκίνηση παραδίδω τη σκυτάλη σε καλά χέρια στην ActionAid Ελλάς. Με ικανοποίηση, γιατί αυτά τα 18 χρόνια δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι στην Ελλάδα και την Κύπρο δεν κλείσαμε τα μάτια στη φτώχεια και την αδικία. Κινητοποιηθήκαμε μαζί αλλάζοντας ζωές εδώ και εκεί και κάνοντας τον κόσμο λίγο καλύτερο. Με συγκίνηση, γιατί ξεκίνησα την ΑctionAid σαν μια ιδέα και γρήγορα έγινε η μεγαλύτερη οργάνωση στον τομέα της. Σήμερα στηρίζεται γερά σε πολλούς, ικανούς και αφοσιωμένους ανθρώπους που μοιράζονται το ίδιο όραμα, γεγονός που μου επιτρέπει να συνεχίσω ήσυχη προς άλλους ορίζοντες. Θέλω να πω ένα τεράστιο “ευχαριστώ” σε όλους όσους αγκαλιάσατε και συνεχίζετε να αγκαλιάζετε αυτή την προσπάθεια, η οποία θα με έχει πάντα στο πλευρό της.».
