Η μουσικός και ηθοποιός Όλγα Καίσαρη (΄94), η οποία ζει και εργάζεται στη Βιέννη, συμμετείχε στην παράσταση “Die Frau sei dem Manne untertan” (από την κωμωδία “Η γυνή να φοβήται το άνδρα”) την οποία ανέβασε η ομάδα Österreichisch – Griechisches Theaterensemble, στο Theater Arche (Münzwardeingasse 2, 1060 Wien), από τις 22 ως τις 29 Μαρτίου 2025.

Μια από τις πασίγνωστες και πιο επιτυχημένες ταινίες στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου. Η Όλγα έπαιξε τον ρόλο της κουμπάρας του ζεύγους (στην ταινία είχε αυτόν τον ρόλο η Δέσπω Διαμαντίδου).

Περισσότερα…

https://www.facebook.com/100033797087525/videos/589571967458188/

PET Projects εγκαίνια: Παρασκευή 25 Απριλίου 2025, 6-10 μμ, Διάρκεια έκθεσης: 25 Απριλίου -31 Ιουλίου 2025, Κερκύρας 87, 11363 Αθήνα

Στην έκθεση συμμετέχει η Κυριακή Γονή  με την εγκατάσταση The mountain islands shall mourn us eternally (Dolomites Data Garden), 2022.

https://kyriakigoni.com/projects/the-mountain-islands-shall-mourn-us-eternally

“Η κλιματική μετανάστευση θα είναι αναπόφευκτα μία από τις σημαντικότερες επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης σε παγκόσμιο επίπεδο. Μόνο το 2020, περίπου 31 εκατομμύρια άνθρωποι εκτοπίστηκαν από καταστροφές που συνδέονται με απότομες αλλαγές στην κατάσταση του περιβάλλοντος και τη διαθεσιμότητα ζωτικών πόρων” (Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες). Εκτός από την μετακίνηση ανθρώπινων πληθυσμών, και άλλα είδη αναγκάζονται να μετακινηθούν λόγω της κλιματικής κρίσης σε μια απόπειρα να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες. (περισσότερα…)

Όταν η Γερμανική Σχολή Αθηνών μετακόμισε στον Παράδεισο Αμαρουσίου βρήκε ήδη εγκαταστημένο εκεί το συγκρότημα των Εκπαιδευτηρίων Ζηρίδη, ενός σχολείου, που είχε πρωτολειτουργήσει το 1933 στον Πειραιά. Από το αφιέρωμα του “TheTOC.gr” αντιγράφουμε το αφιέρωμα για το σχολείο, που απετέλεσε τον γείτονα της Γερμανικής Σχολής μέχρι το 2000, όταν μετακόμισε στην Χριστούπολη Σπάτων και τελικά έκλεισε το μέσα στην πανδημία.

Η ιστορία των Εκπαιδευτηρίων Ζηρίδη

Σύμφωνα με μια ιστορική αναδρομή που δημοσιεύει ο Σύλλογος Αποφοίτων των Εκπαιδευτηρίων Ζηρίδη, ο Αδαμάντιος Συρίγος επιλέγει το 1933 την τότε ακμάζουσα περιοχή του Πειραιά και ιδρύει έναν πρωτοποριακό για την εποχή εκπαιδευτικό οργανισμό που περιλαμβάνει Δημοτικό, Γυμνάσιο (εξατάξιο) και Οικοτροφείο. Η θεά της σοφίας, η Αθηνά, ασκεί έντονη επίδραση στη σκέψη του και γίνεται το σύμβολο του σχολείου. Από αυτή αντλούνται τα πρότυπα, σ’ αυτή αποτυπώνονται οι αξίες, εναρμονίζονται οι στόχοι και αποδίδονται στον τίτλο “Λύκειον η Αθηνά”. Ο Τύπος και οι άνθρωποι των γραμμάτων επιφυλάσσουν στο εγχείρημα αυτό θερμή υποδοχή.

Την ίδια χρονιά ο νεαρός διδάσκαλος και φιλόλογος Γεώργιος Ζηρίδης έρχεται σε επαφή με το σχολείο. Ο Συρίγος διαισθάνεται ότι πρόκειται για μια σπάνια προσωπικότητα και στο πρόσωπό του ανακαλύπτει την υπευθυνότητα και την ικανότητα που πάντα αναζητούσε. Αναγνωρίζοντας, λοιπόν, όλα αυτά τα προτερήματα του αναθέτει, παράλληλα με το εκπαιδευτικό έργο που ασκεί, τη διεύθυνση του Οικοτροφείου και εν συνεχεία τη γενική διεύθυνση όλου του σχολείου. Την ίδια χρονική περίοδο δημιουργείται το Παιδικό Εντευκτήριο του Λυκείου “Αθηνά”. Σκοπός του είναι να διαπαιδαγωγήσει τους μαθητές και να τους μεταδώσει την έννοια και την αξία της αυτοπειθαρχίας. Όλα αυτά βέβαια γίνονται μέσα σ’ ένα πλαίσιο ελευθερίας, αγάπης και ψυχαγωγίας.

Τα χρόνια πριν τον πόλεμο

Το 1938 παρουσιάζονται τα πρώτα σημάδια κρίσης της προπολεμικής περιόδου. Η εσωτερική μετανάστευση είναι το φαινόμενο της εποχής, το οποίο λαμβάνει μεγάλες διαστάσεις και οδηγεί μοιραία στην πληθυσμιακή ανασύσταση του Πειραιά. Το σχολείο όμως μένει αλώβητο από αυτές τις εξελίξεις. Ο Αδαμάντιος Συρίγος μένει απόλυτα ευχαριστημένος από την προσφορά του Γεώργιου Ζηρίδη στο σχολείο και η μεταξύ τους συνεργασία διαπνέεται από αλληλοεκτίμηση και αλληλοσεβασμό. Την ίδια χρονιά ο Γεώργιος Ζηρίδης γνωρίζει την ανιψιά του Αδαμάντιου Συρίγου, Ήρα, η οποία γίνεται όχι μόνο αγαπημένη σύντροφος της ζωής του αλλά και πολύτιμη συνεργάτης του.

Τα χρόνια του πολέμου και της Γερμανικής Κατοχής

Το 1941 ο Πειραιάς βομβαρδίζεται. Το λιμάνι νεκρώνεται. Η οδύνη, η πίκρα και ο θάνατος κυριαρχούν κι έχουν άμεσο αντίκτυπο στην παιδεία, με αποτέλεσμα πολλά σχολεία να κλείσουν. Ο Αδ. Συρίγος και ο Γ.Ζηρίδης δεν εγκαταλείπουν όμως τόσο εύκολα αυτό που με τόσο κόπο είχαν φτιάξει. Αποφασίζουν, λοιπόν, να νοικιάσουν ένα κτήριο στην Πλατεία Βικτωρίας για να επαναλειτουργήσει το σχολείο παρά τις πολλές αντιξοότητες. Στα πέτρινα χρόνια της Γερμανικής Κατοχής το σχολείο φιλοδοξεί να προσφέρει ένα “καταφύγιο” στις ταραγμένες ψυχές των παιδιών.

Η περίοδος μετά τον πόλεμο

Από το 1945 ο Γ.Ζηρίδης γίνεται ο κύριος μοχλός του σχολείου. Πληθωρικός χαρακτήρας και μεγάλος οραματιστής θεμελιώνει ένα σχολείο που διακρίνεται για την τέλεια οργάνωση, την εύρυθμη λειτουργία, την ποιότητα και την προσφορά στο παιδί, στην παιδεία και στην κοινωνία. Είναι πολύ προσεκτικός στην επιλογή των συνεργατών του και ποτέ δεν προδίδεται από τις επιλογές του. Μεταξύ αυτών που προσέφεραν τις υπηρεσίες τους στο σχολείο βρίσκεται και ο Μίκης Θεοδωράκης. Στα δύσκολα μεταπολεμικά χρόνια ο μεγάλος ταγός του πολιτισμού μας, μαθητής ακόμα του Ωδείου Αθηνών, διορίζεται, για να διδάξει το μάθημα της Μουσικής. Η συνεργασία όμως με το σχολείο κράτησε μόνο ένα χρόνο (1946-1947). Η αντιστασιακή δράση που είχε αναπτύξει έφεραν την αστυνομία στα ίχνη του και η σύλληψη καθώς και η εξορία στην Ικαρία δεν άργησαν να συμβούν.

Το 1957 ο αριθμός των μαθητών αυξάνεται και το σχολείο επεκτείνεται προκειμένου να ανταποκριθεί στις νέες ανάγκες. Η Βίλα Παληού, ένα νεοκλασικό μέγαρο επί της οδού Γ’ Σεπτεμβρίου 110, ενοικιάζεται για να φιλοξενήσει τους μαθητές Νηπιαγωγείου και Δημοτικού.

Στον Παράδεισο Αμαρουσίου

Το 1962 το σχολείο σταδιακά μεταφέρεται στα ιδιόκτητα κτήρια επί της Λεωφόρου Κηφισίας.

Το 1964 ο Γεώργιος Ζηρίδης νοικιάζει ένα ακόμα κτήριο δίπλα στο σχολείο κι εκεί στεγάζονται τα Οικοτροφεία Αρρένων και Θηλέων. Η ευθύνη για την οικογένεια Ζηρίδη και τους συνεργάτες της γίνεται τεράστια. Ο αγώνας είναι πολύπλοκος και δύσκολος. Απαιτεί απόλυτη αφοσίωση. Το σχολείο αποτελεί όνειρο ζωής που εμπνέει, υποδεικνύει κι ανοίγει τους δρόμους της Γνώσης. Η εξέλιξη είναι ραγδαία. Το “Λύκειον η Αθηνά” γίνεται ένας υποδειγματικός εκπαιδευτικός οργανισμός που προσπαθεί να συγκεράσει την παράδοση με την πρόοδο και την αναπροσαρμογή στα νέα δεδομένα και τις απαιτήσεις της κοινωνίας.

Το 1969 και σε αυτόνομο κτήριο επί της οδού Φραγκοκλησιάς στον Παράδεισο Αμαρουσίου μεταφέρεται το πρότυπο Νηπιαγωγείο. Η Ήρα Ζηρίδη αναλαμβάνει με μεγάλη επιτυχία τη διεύθυνσή του. Παράλληλα, την ίδια χρονιά, το σχολείο εισάγει πρωτοποριακές εφαρμογές στην εκπαιδευτική διαδικασία και παίρνει θέση για τα εκπαιδευτικά θέματα της χώρας.

Το 1971 τα προβλήματα υγείας αναγκάζουν τον Γ. Ζηρίδη να αποχωρήσει από τη διοίκηση του σχολείου. Την σκυτάλη στη διεύθυνση του σχολείου αναλαμβάνει η κόρη του Κατερίνα Ζηρίδη.

Το 1973 ο αδελφός της Κατερίνας, Παναγιώτης Ζηρίδης, γίνεται κι αυτός μέλος της διοικητικής ομάδας.

Ο θάνατος του Γεωργίου Ζηρίδη το 1975 σημαίνει την απώλεια ενός πολύτιμου εκπαιδευτικού. Το έργο του όμως έχει ήδη ολοκληρωθεί κι αναγνωριστεί. Η εμπιστοσύνη του κόσμου είναι μεγάλη και φανερή. Το σχολείο-μοντέλο δεν υφίσταται κλυδωνισμούς εξαιτίας αυτής της απώλειας. Συνεχίζει δυναμικά την πορεία προς την κορυφή εφαρμόζοντας νέες μεθόδους και μοντέλα διδασκαλίας.

Το 1995 ιδρύεται το Κέντρο Έρευνας κι Ανάπτυξης, που προωθεί και ενσωματώνει τις νέες παιδαγωγικές τάσεις στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα, και το Κέντρο Ανάπτυξης Παιδιού. Στόχος του τελευταίου είναι να αγκαλιάσει τα παιδιά που αντιμετωπίζουν μαθησιακές, αναπτυξιακές και ψυχολογικές δυσκολίες και να τα βοηθήσει να τις ξεπεράσουν.

Το 1998 αρχίζει να καλλιεργείται η ιδέα της μεταστέγασης. Η ενέργεια αυτή θα αποτελέσει σίγουρα ένα μεγάλο άλμα στην ιστορία του σχολείου. Μελέτες ειδικών οδηγούν στην αγορά μιας μεγάλης έκτασης στη Χριστούπολη Σπάτων, μια περιοχή που προσδιορίζει το μελλοντικό γίγνεσθαι της Αττικής.

Το 1999 τα Εκπαιδευτήρια είναι έτοιμα να υποδεχτούν τη νέα χιλιετία και στο δυναμικό του σχολείου προστίθεται η τρίτη γενιά της οικογένειας Ζηρίδη, Μάνια και Τζωρτζίνα Σπέντζου, που είναι έτοιμη να διοχετεύσει τις γνώσεις της, την ενέργεια και την αγάπη της για το παιδί και την εκπαίδευση. Την ίδια χρονιά δημιουργείται το Τμήμα Μαθητικής Φροντίδας, αποστολή του οποίου είναι η διαμόρφωση ολοκληρωμένων, υπεύθυνων και ευαισθητοποιημένων προσωπικοτήτων που αναμένεται να συμμετάσχουν ενεργά στην κοινωνία. Παράλληλα, ως έμπρακτη απόδειξη του ενδιαφέροντος και της αγάπης προς το παιδί, ο Εκπαιδευτικός Οργανισμός Ζηρίδη καθιερώνει το θεσμό των υποτροφιών δίνοντας τη δυνατότητα σε μαθητές από κάθε πόλη της Ελλάδας να διεκδικήσουν μια θέση και να φοιτήσουν ως υπότροφοι στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο.

Το 2000 εισάγεται στο σχολείο το πρόγραμμα εφαρμογής της Θεωρίας των Πολλαπλών Τύπων Νοημοσύνης του Αμερικανού H.Gardner, το οποίο ενθαρρύνει τους μαθητές να εξερευνήσουν τον εαυτό τους και να καλλιεργήσουν τις ιδιαίτερες κλίσεις, τις δεξιότητες και τα ταλέντα τους. Την ίδια χρονιά συντελείται ένα ακόμα σπουδαίο γεγονός. Η Μεγάλη του Γένους Σχολή, το λαμπρό αυτό ίδρυμα που παραμένει αναλλοίωτο σημάδι του Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης, και τα Εκπαιδευτήρια Ζηρίδη προχωρούν σε μια ενέργεια που αποτελεί μια γέφυρα επικοινωνίας μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας: την αδελφοποίηση. Με την πρωτοβουλία αυτή τα Εκπαιδευτήρια Ζηρίδη και ο Σύλλογος Αποφοίτων υποστηρίζουν τον πνευματικό αγώνα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, την ιστορική προοπτική της Μεγάλης του Γένους Σχολή και την προσπάθεια προσέγγισης Ελλάδας-Τουρκίας. Ταυτόχρονα προσφέρεται η δυνατότητα στους μαθητές να γνωρίσουν τη μοναδικής σημασίας κι απροσδιόριστης αξίας εθνική κληρονομιά. Η τελετή αδελφοποίησης πραγματοποιείται στις 10 Ιουνίου 2000 στην αίθουσα τελετών της Μεγάλης του Γένους Σχολής.

Στις 4 Μαρτίου 2001 στον ιστορικό χώρο του Ζαππείου Μεγάρου και παρουσία εκπροσώπων της εκπαιδευτικής κοινότητας, της Τουρκικής Πολιτείας και του πολιτικού κόσμου, γίνεται η τελετή της Αδελφοποίησης των Εκπαιδευτηρίων Ζηρίδη και του Συλλόγου Αποφοίτων με την Πατριαρχική Μεγάλη του Γένους Σχολή ως ανταπόδοση αυτής που έγινε στην Κωνσταντινούπολη.

Aυτή η ενέργεια αδελφοποίησης δεν είναι η πρώτη για τον εκπαιδευτικό οργανισμό. Ήδη από το 1964 υπήρχε πράξη αδελφοποίησης με το αγγλικό σχολείο Kings Edward’s School. Σε μια δύσκολη ιστορικά περίοδο για τη χώρα μας ο Γεώργιος Ζηρίδης και ο Ιωάννης Ματιάτος, Διευθυντής του Εξατάξιου Γυμνασίου, προωθούν τη συνεργασία και την αδελφοποίηση των δύο σχολείων. Πραγματοποιούνται εκατέρωθεν επισκέψεις και παρακολουθήσεις μαθημάτων. Επιδίωξη του σχολείου είναι να εντάξει τους μαθητές σε μια ατμόσφαιρα υψηλών εκπαιδευτικών προδιαγραφών και να τους φέρει σε επαφή με το κλίμα που επικρατούσε εκείνη την περίοδο στην Ευρώπη. Αρκετά χρόνια αργότερα, το 1983, υπογράφεται άλλη μια πράξη αδελφοποίησης. Με πρωτοβουλία του Ιωάννη Ματιάτου, διευθυντή του Λυκείου των Εκπαιδευτηρίων, ξεκινά η συνεργασία του σχολείου μας με το Evangelisches Gymnasium zum Grauen Kloster του Δυτικού, τότε, Βερολίνου.

Ακολουθεί το 1984 η αδελφοποίηση με το Λύκειο “Ακρόπολις” της Λευκωσίας και το 1994 με την Αθωνιάδα Σχολή του Αγίου Όρους. Οι ενέργειες αυτές αποδεικνύουν ότι τα Εκπαιδευτήρια Ζηρίδη δεν είναι ένας κλειστός οργανισμός και ότι έχουν τη διάθεση να βοηθούν και να μοιράζονται εμπειρίες και πρακτικές με άλλα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Παράλληλα, οι μαθητές συνειδητοποιούν ότι αποτελούν μέλη μιας παγκόσμιας κοινότητας και προετοιμάζονται ώστε να αναλάβουν αργότερα ενεργό και υπεύθυνο ρόλο.

Οι εγκαταστάσεις στα Σπάτα

Το 2002 το σχολείο του Αμαρουσίου κλείνει τις πόρτες του. Το Σεπτέμβριο του 2002 ξεκινά μια νέα σελίδα στην ιστορία των Εκπαιδευτηρίων Ζηρίδη, στεγαζόμενο στις καινούργιες και σύγχρονες εγκαταστάσεις του στην περιοχή Χριστούπολη Σπάτων. Στην τελετή εγκαινίων χοροστάτησε ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος.

Το 2009 η “Νέα Γενιά Ζηρίδη” γίνεται το πρώτο ελληνικό και μη διεθνές σχολείο που μπαίνει στους κόλπους του Εκπαιδευτικού Οργανισμού E.C.I.S, ο οποίος προωθεί τα πιο σύγχρονα επιτεύγματα στο χώρο της εκπαίδευσης και λειτουργεί ως καταλύτης στην προώθηση και εφαρμογή αυτών των καινοτομιών. Οι διεθνείς συνεργασίες συνεχίζονται και το 2011, οπότε εξασφαλίζεται η αποκλειστική συνεργασία με την Liverpool International Football Academy Soccer Schools, ενώ, το 2012 δημιουργείται το εκπαιδευτικό πρόγραμμα Nea Genia Ziridis – British Council Language and Culture ως απότοκος της συνεργασίας των Εκπαιδευτηρίων με το Βρετανικό Συμβούλιο.

https://www.thetoc.gr/koinwnia/best-of-internet/kleinoun-meta-apo-85-xronia-ta-ekpaideutiria-ziridi/

Ο Παντελής Παντελούρης, απόφοιτος του 1963 και πρώην πρόεδρος του Συλλόγου, ζει στο Αμβούργο, και είναι πρόεδρος της DGG (Deutsch-Griechische Gesellschaft Hamburg), η οποία ιδρύθηκε το 1918.

Η DGG-HH γιόρτασε πριν από 7 χρόνια τα 100 χρόνια από την ίδρυσή της και πριν λίγες ημέρες παρέδωσε το Αρχείο της στο Πανεπιστήμιο του Δήμου του Αμβούργου.

“Το Αρχείο μας καθρεφτίζει την ιστορία των δύο κρατών μας των τελευταίων 100 χρόνων. Το γεγονός ότι οι ελληνο-γερμανικές σχέσεις, παρ όλα όσα μεσολάβησαν (παγκόσμιοι πόλεμοι, δικτατορίες, εξεγέρσεις, κρίσεις κλπ), παρέμειναν ζωντανές αποδεικνύει την σταθερή τους βάση” ανέφερε μεταξύ άλλων ο Παντελής

Δείτε το άρθρο στην Griechenland Zeitung της 9.4.2025 (περισσότερα…)

Ο Ντίνος Αγγελίδης μαθαίνει στους Βάσκους την ελληνική κουζίνα και μιλά στο Gazzetta για τις συγκυρίες που τον έφεραν στο Μπιλμπάο, τη ζωή στον ισπανικό βορρά, τον Άρη και τα σπορ στην Ελλάδα που λειτουργούν σαν τις αρένες και το Κολοσσαίο στην αρχαία Ρώμη.

Σύμφωνοι, ενδεχομένως το πεπρωμένο δεν είναι θέμα ευκαιρίας αλλά επιλογής, δεν το περιμένεις αλλά το κερδίζεις ωστόσο η διαδρομή του Ντίνου Αγγελίδη ως τη Χώρα των Βάσκων και το Μπιλμπάο όπου δραστηριοποιείται τα τελευταία χρόνια στον χώρο της εστίασης αποτελεί μια… σύμπτωση συμπτωματικών συμπτώσεων που έλεγε ο Στιβ Γιατζόγλου! Για την ακρίβεια, όλα συνωμότησαν υπέρ του. Από το πρώτο ταξίδι στον ισπανικό βορρά που είχε ως αφορμή ένα διαδικτυακό παιχνίδι ως την γνωριμία με τον ιδιοκτήτη του καταστήματος που μίλαγε γερμανικά και μπόρεσε να συνεννοηθεί μαζί του για να κάνει τη συμφωνία! Στα 47 του χρόνια, ο βετεράνος φόργουορντ του Σπόρτιγκ, του Άρη, του ΠΑΟΚ και της Δάφνης κατοικοεδρεύει στο Μπιλμπάο και μαζί με τον κουνιάδο του, Αντώνη Παντελιά «τρέχουν» το εστιατόριο Grecocina, εξηγώντας στους Βάσκους τη revizosaláta, το jirinó psitó και το psári iméras που μπορεί να βρει κανείς στο μενού, σε μια πόλη όπου η γαστρονομία αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα κεφάλαια της τουριστικής ανάπτυξης. (περισσότερα…)

Θέλεις να ταξιδέψεις στον μαγευτικό κόσμο των αισθήσεων;

Θα ήθελες το βλέμμα σου να πλανηθεί στις αντανακλάσεις των θαυματουργών χρωμάτων;

Τότε μια έκπληξη σε περιμένει!

Ο εικαστικός και ποιητής Νίκος Τυρογιάννης σας προσκαλεί με μεγάλη χαρά

στην πρώτη του ατομική έκθεση ζωγραφικής με τίτλο:

Το εργαστήρι των ονείρων

Τα εγκαίνια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν

το Σάββατο 3 Μαΐου 2025 στις 18:30

στον Πολυχώρο Τέχνης και Πολιτισμού «Άρτεμις» στο Μαρούσι.

(Βασ. Όλγας 14 και Σουρή, 100 μ. από τον ηλεκτρικό σταθμό Αμαρουσίου)

Να είστε όλοι εκεί! Φιλότεχνοι και μη! Σας περιμένω!

Με αγάπη, Νίκος Τυρογιάννης (περισσότερα…)

Τι κοινό έχουν τα τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη με τα τραγούδια του Γιοχάνες Μπραμς;

Και οι δύο συνθέτες είναι μελωδιστές, αγαπούν τις χαμηλές φωνές και γράφουν γι’ αυτές τραγούδια με πλατιές μελωδίες.

Το βιολοντσέλο με τον ζεστό και εκφραστικό του ήχο μπορεί να αποδώσει αυτά τα τραγούδια κατά τον πλέον ιδανικό τρόπο …χωρίς λόγια !

Σε μία εξαιρετικά “τραγουδιστική” συναυλία χωρίς φωνή, τη Δευτέρα 5 Μαΐου, στις 8.30 μ.μ. στην Αίθουσα Συναυλιών Φίλιππος Νάκας (Ιπποκράτους 41, τηλ. 210-3634000), η βιολοντσελίστα Αμαλία Γιαννοπούλου και ο πιανίστας Δημήτρης Γιάκας θα ερμηνεύσουν, μεταξύ άλλων, τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη, όπως -Δεν φταις εσύ που ταξιδεύω -Μαρίνα -Σίλβα -Κοιμήσου αγγελούδι μου και τραγούδια Brahms: -Liebestreu -Die Mainacht -Alte Liebe -Wie Melodie zieht es mir κ.ά.

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ: TICKETSERVICES 10 € / 5 € (ΜΕΙΩΜΕΝΟ), TAMEIO: 12 € / 7 € (ΜΕΙΩΜΕΝO)

https://www.nakas.edu.gr/el/ekdiloseis/synavlies/o-brams-o-theodorakis-tragoudoun-me-ena-violontselo-amalia-giannopoulou-dimitris-giakas-piano/

Η Ένωση Δραματοθεραπευτών και Παιγνιοθεραπευτών Ελλάδας διοργανώνει μια σειρά επιμορφωτικών σεμιναρίων που απευθύνονται σε επαγγελματίες στον χώρο της Ψυχικής Υγείας και φοιτητές/ σπουδαστές, αλλά και σε όσους και όσες ενδιαφέρονται να πληροφορηθούν για τη λειτουργία και τη χρησιμότητα της Δραματοθεραπείας και της Παιγνιοθεραπείας στους τομείς αυτούς.

Η μάγισσα, η γυναικεία φύση στα παραμύθια

Συντονίζει: Μαρία Σούμπερτ, Δραματοθεραπεύτρια, υπ.διδάκτορας ΤΘΣ ΕΚΠΑ, επόπτρια, Πρόεδρος ΕΔΠΕ (περισσότερα…)

Η εφημερίδα “Ναυτεμπορική” έκανε την Τετάρτη 16 Απριλίου 2025 μία ειδική έκδοση με τίτλο “Η ενέργεια αλλάζει…περιβάλλον” επιχειρώντας να καταγράψει τις κυρίαρχες τάσεις και τις τελευταίες εξελίξεις, εστιάζοντας στις προκλήσεις, τις στρατηγικές και τις λύσεις που καθορίζουν το μέλλον της ενέργειας και του περιβάλλοντος, σε διεθνές και εθνικό επίπεδο.

Ο Κώστας Παπαηλιού, Πρόεδρος της διεθνούς CIGRE, συμμετέχει με ένα άρθρο του με τίτλο: “Μονόδρομος ο πλήρης εξηλεκτρισμός του πλανήτη”.

Δείτε το άρθρο στην σελίδα 40 του αφιερώματος:

https://www.naftemporiki.gr/afieromata/1945267/eidiki-ekdosi-i-energeia-allazei-perivallon/

Τα Μαθητολόγια που έχουμε στην διάθεσή μας στη Σχολή ξεκινούν από το 1926 και φτάνουν μέχρι το 1944, οπότε η Σχολή κλείνει για να επαναλειτουργήσει το 1956. Η περίοδος των πρώτων χρόνων δηλαδή από το 1896 στην Σκουφά και μετά στην Ομήρου, μέχρι και το 1926 δεν έχουν βρεθεί. Στην πραγματικότητα τα μαθητολόγια του Μεσοπολέμου, που μας λείπουν είναι αυτά μεταξύ 1921 και 1926. Να θυμίσουμε ότι η Σχολή είχε κλείσει από το 1917 λόγω των πολιτικών εξελίξεων και οικονομικών προβλημάτων και τα μαθήματα  ξαναξεκίνησαν το 1921. Για περισσότερα στοιχεία δείτε το Χρονικό της Γερμανικής Σχολής, που είχε επιμεληθεί η Αγγελική Κανελλακοπούλου…

Ξεφυλλίζοντας λοιπόν τα Μαθητολόγια από το 1926 εντοπίσαμε κάποια επώνυμα που επαναλαμβάνονταν από χρονιά σε χρονιά και διαπιστώσαμε ότι οι μαθητές και οι μαθήτριες ανήκαν σε οικογένειες επώνυμες η μη της εποχής που επέλεγαν να στείλουν όλα τα παιδιά τους στη Σχολή που τότε ήταν στην Αραχώβης.

Ξεχωρίσμαμε μερικά ονόματα:

Αλέξανδρος Di Lernia, μετέπειτα σύζυγος της Maria Di Lernia

Γένιο (Ευγένιος) Santo Rini, γιός του Παύλου Σαντορίνη, καθηγητή του ΕΜΠ…

Αναστασία Ρόγκα, διευθύντρια της Εδρας Ασύρματης Τηλεπικοινίας της Σχολή Ηλεκτρολόγων ΕΜΠ

Δείτε μερικά παραδείγματα:

Οικογένεια Δραγούμη

Λίζα Δραγούμη (1926-

Ελένη Δραγούμη (1926-Τάξη Δ,

Στέφανος Δραγούμης

Νάτα Μελά

και αργότερα η Ελένη Δραγούμη (απόφοιτος 1974)

Δείτε στην wikipedia περισσότερα γα την οικογένεια…

Οικογένεια Ζάννου

Αλίκη Ζάννου (1928 – 1986)

Μιράντα Ζάννου (1928-1952)

Αλέξανδρος (Αλέκος) Ζάννος (1922-2004)

Λίλιαν Ζάννου (1921-2010)

Ιωάννα Ζάννου (1926-2009)

Ολυμπία (Λία) Ζάννου

Οικογένεια Λύτρα

Ευγενία Λύτρα (1926-Νηπιαγωγείο, 5 ετών, δολοφονήθηκε το 1944)

Ειρήνη Λύτρα

Οικογένεια Μαγκάκη

Γεώργιος Αλέξανδρος Μαγκάκης

Άννα Μαγκάκη

Οικογένεια Alter

Έντελτραουτ Άλτερ

Έντμουντ Άλτερ

Ελμίνα Άλτερ

Έλσα Άλτερ

Εδουάρδος Άλτερ

Ρούντολφ Άλτερ

και αργότερα ο Rheini Alther

Οικογένεια Πίτσου

Ευάγγελος Πίτσος

Απόστολος Πίτσος

Οικογένεια Ιωάννη Μάνου

Νίκος Μάνος

Δάφνη Μάνου

Οικογένεια Νικολάου Νικολαΐδη

Ιάκωβος Νικολαΐδης

Γιώργος Νικολαΐδης

Δείτε το βιογραφικό του αρχιτέκτονα Νίκου Νικολαΐδη…

Οικογένεια Τρύφων

Νίκος Τρύφων

Ιωάννης Τρύφων

Βικτωρία Τρύφων

Αλέξιος Τρύφων

και αργότερα η  Αικατερίνη-Ουρσουλα, η Βαρβάρα-Ζιγκριντ, η Ελισάβετ-Πούψη και η Αναστασία-Πόπηλε στην Μετσόβου

Οικογένεια Αποστολίδη

Νίκος Αποστολίδης

Ίρις Αποστολίδη

Οικογένεια Αργυριάδη

Έρση Αργυριάδου

Δώρος-Κωνσταντίνος Αργυριάδης

Άλκης Αργυριάδης

και αργότερα  η Ρέα Αργυριάδου-Μυλωνά και ο Άγης Lange, γιός της ‘Ερσης

Οικογένεια Εξερτζή

Αντώνης Εξερτζής

Μαρία Εξερτζή

Κική Εξερτζή

Βαρθολομαίος Εξερτζής

Οικογένεια Κουντς

Οικογένειες Φορτούνα

Διονυσία Φορτούνα

Ελένη Φορτούνα

Αργύρης Φορτούνας

Παναγιώτης Φορτούνας

Αικατερίνη Φορτούνα

Η Ιζόλδη Χατζηγιάννη αποφοίτησε το 1973 από την Σχολή. Σπούδασε Ιατρική και ειδικεύτηκε στην Ορθοπεδική καί ξεκίνησε να εργάζεται ως ιατρός το 1984.

Είναι διευθύντρια του μη κερδοσκοπικού οργανισμού «ΜΑΝΑ», που δημιουργήθηκε το 2017, με όραμα να εμπνεύσει σε κάθε γυναίκα με καρκίνο του μαστού ή με κάποιας μορφής γυναικολογικό καρκίνο τη θετική δύναμη της ζωής, μέσα από την αγάπη του εαυτού της και τη σχέση της με την οικογένεια.

https://alexpalli.gr/mana-i-omada-piso-apo-ton-filanthropiko-organismo-pou-frontizei-gynaikes-me-karkino-se-mia-synentefxi-ef%CE%84olis-tis-ylis/

Η Ιζόλδη Χατζηγιάννη μιλάει στο Πρώτο Πρόγραμμα και στην εκπομπή «Προσφέρω» για το Σπίτι του «Μάνα» | Σάββατο 09.10.2021

Ιζόλδη Χατζηγιάννη: «Η ανταμοιβή μου είναι το χαμόγελο και τα καλά τους νέα»

588 (1/2025) – 08.01.2025 – Βιβλιοθήκη 

589 (2/2025) – 17.02.2025 – Βιβλιοθήκη 

590 (3/2025) – 17.03.2025 – Βιβλιοθήκη

591 (4/2025) – 11.04.2025 – δια περιφοράς θεμάτων

592 (5/2025) – 19.05.2025 – Βιβλιοθήκη

593 (6/2025) – 16.06.2025 – δια περιφοράς θεμάτων

594 (7/2025) – 16.07.2025 – δια περιφοράς θεμάτων

595 (8/2025) – 10.09.2025 – Βιβλιοθήκη

596 (9/2025) – 23.10.2025 – δια περιφοράς θεμάτων

(περισσότερα…)

582 (1/2024) – 21.02.2024 – Γραφείο ΚΓ – Συγκρότηση σε σώμα

583 (2/2024) – 20.03.2024 – Βιβλιοθήκη 

584 (3/2024) – 24.04.2024 – Βιβλιοθήκη

585 (4/2024) – 05.06.2024 – Γραφείο ΚΓ

586 (5/2024) – 11.09.2024 – Βιβλιοθήκη

587 (6/2024) – 13.11.2024 – Βιβλιοθήκη (περισσότερα…)

Ο Γιάννης Βελέντζας είναι Νευρολόγος – Ψυχίατρος,Διευθυντής στο Τµήµα Κλινικής Νευροφυσιολογίας του ΥΓΕΙΑ.Είναι πτυχιούχος της Ιατρικής Σχολής του Ludwig Maximilians Universitaet του Μονάχου καιΚάτοχος Διδακτορικού Διπλώµατος της Ιατρικής Σχολής του Ludwig Maximilians Universitaet µε τίτλο «Νευρολογικές και ψυχιατρικές παθήσεις κατόπιν ανοικτών καρδιοχειρουργικών επεµβάσεων».

Είναι Διδάκτωρ (Dr. Medicus) του Πανεπιστηµίου του Μονάχου.

Το κλινικό του ενδιαφέρον εστιάζεται σε:

Νευρολογικά νοσήµατα του κυκλοφοριακού συστήµατος (εγκεφαλικά)

Κινητικές παθήσεις , νοσήµατα του περιφερικού νευρικού συστήµατος, επιληψία

Επεµβατική θεραπεία κινητικών παθήσεων (Εν τω βάθει εγκεφαλική διέγερση)

Η μουσικός Όλγα Καίσαρη (’94), η οποία ζει και εργάζεται στη Βιέννη, συμμετέχει με το συγκρότημα που την συνοδεύει και τα τραγούδια της σε ελληνικές μουσικές βραδιές (Griechische Nächte), είτε σε γνωστά ρεστοράν, είτε σε θεατρικούς χώρους, είτε σε βραδινές κρουαζιέρες στον Δούναβη (Abendfahrten). Περιλαμβάνεται ελληνικό μουσικό πρόγραμμα, μπουφές με ελληνικά εδέσματα και χορός (Tanzabend).

Επόμενη συνάντηση είναι το Σάββατο 26 Απριλίου στο ρεστοράν Achillion στην Βιέννη. Ακολουθεί όλο το πρόγραμμα εμφανίσεων:

https://homepage.univie.ac.at/olga.kessaris/?page_id=113

https://ddsg-blue-danube.at/griechische-nacht/

Ο Κώστας Μαντζάκος μετέφρασε μια επιλογή από έναν κύκλο σονέτων και τραγουδιών, της Lady Mary Wroth που δημοσιεύτηκε το 1621.

Αφορμή για τη συγγραφή του έργου υπήρξε η σχέση της ποιήτριας με τον πρώτο της ξάδερφο, με τον οποίο απέκτησε δυο παιδιά: ο William Herbert, κόμης του Pembroke, υπήρξε φιλότεχνος χορηγός και το όνομά του συνδέθηκε με το Σαιξπηρικό έργο· από πολλούς θεωρείται ότι κατά πάσα πιθανότητα υπήρξε ο “fair youth” των Σαιξπηρικών σονέτων. Εκτός από τη “Σκοτεινή Κυρία” του Σαιξπηρικού περιβάλλοντος, υπήρχε επίσης και μια φωτεινή, μια ποιήτρια που το έργο της αναγνωρίστηκε από αρκετούς σύγχρονούς της: ο Ben Jonson επαίνεσε τα σονέτα για την ψυχολογική ανάλυση του έρωτα και δήλωσε ότι οι στίχοι της τον έκαναν «καλύτερο εραστή κι ακόμα καλύτερο ποιητή».

Το βιβλίο κυκλοφορεί από την Μεγάλη Δευτέρα (14.4.2025) σε “εκδόσεις συρτάρι”.

https://en.wikipedia.org/wiki/Lady_Mary_Wroth

«Πριν πέντε χρόνια ήμουν σαράντα και αισθάνομαι πως ήμουν αρκετά καλά ενημερωμένος, όμως δε γνώριζα πως η πιο θανατηφόρα λοιμώδης ασθένεια του κόσμου είναι η φυματίωση», έλεγε πέρσι ο Τζον Γκριν, διάσημος συγγραφέας πολλών μπεστ σέλερ νεανικής λογοτεχνίας όπως “Το λάθος αστέρι” στις εκδόσεις Ψυχογιός, σε ένα Tuberculosis Fighters Have a Posse από τα πολλά του βίντεο για το θέμα.

Το νέο βιβλίο του Γκριν Everything is tuberculosis βγήκε τον Μάρτιο και αφορά στην ιστορία και το παρόν μιας ασθένειας που στη Δύση μοιάζει με φάντασμα του παρελθόντος. Κι όμως, σκότωσε 1,25 εκατομμύρια ανθρώπους το 2023, ενώ τα κρούσματα ξεπερνούν τα 10 εκατομμύρια παγκοσμίως.

Περισσότερα…

Τρεις απόφοιτοι της Σχολής, η Ρενάτα Κώττη-Δόμπρετς, ο Αντώνης Αντωνιάδης και ο Πάνος Μάρκου, συμμετέχουν στην γερμανοελληνική παράσταση “Βαυαροκρατία-Bavarokratie”, η οποία αποτελεί το έργο αποφοίτησης της Paula Schlagbauer (φοιτήτρια σε σχολή σκηνοθεσίας στο Μόναχο). Η “Βαυαροκρατία”, ύστερα από τρεις παραστάσεις στο Werkraum των Münchner Kammerspiele, θα έρθει να παίξει στις 24 και 26.04.2025 στο BIOS στην Πειραιώς 84 (ώρα 21:00, ελεύθερη συνεισφορά). Η παράσταση είναι και στις δύο γλώσσες και αφορά τις βαυαροελληνικές σχέσεις.

Bavarokratie-Βαυαροκρατία

24.04 & 26.04.2025 Διάρκεια: 60min / Γλώσσα: Γερμανικά/Ελληνικά (με υπέρτιτλους στην Αθήνα)

“Είναι άξιο προσοχής, πώς οι γερμανικές κυβερνήσεις καταφέρνουν με τόσο ταλαντούχο τρόπο, να γελοιοποιούν τις πιο τρομακτικές ιστορίες”, Ludwig Börne

“ἀναλυτικὴ ἀναφορὰ περὶ τῆς ἀναρρήσεως καὶ διακυβερνήσεως τοῦ πρώτου βασιλέα τῆς Ἑλλάδος: Ὄθων, ὁ κακότυχος, ξεριζωμένος, ὁ μή-Βαυαρός, μή-Ἕλληνας, μή-γλωσσος, ἀκρίδα, χωροφύλακας, σπαστικός, συμπεριλαμβανομένης ἀναλυτικὴς περιγραφὴς μακροῦ αὐτοῦ βίου καὶ παθῶν, διασκευασμένη κατὰ τὶς κάλλιστες πηγὲς καὶ συνοδείᾳ ταιριαστοῦ ἄσματος” (περισσότερα…)

Γεννήθηκε στις 20.10.1923. Ήταν δικηγόρος Αθηνών. Εμφανίζεται πρώτη φορά στα μαθητολόγια της Σχολής την περίοδο 1929-30 στην Α’ Δημοτικού. Μετά από λίγα χρόνια μετακόμισε στου Μακρή, όπου και αποφοίτησε το 1940. Το 1941 ξεκίνησε τις σπουδές του στην Νομική Αθηνών, από όπου πήρε το πτυχίο του περί το 1946.

Κατά την διάρκεια της κατοχής έλαβε ενεργό μέρος στην εθνική αντίσταση. Μετά την απελευθέρωση διαφώνησε με τον εμφύλιο και υπηρέτησε στον Εθνικό Στρατό. Ορκίστηκε δικηγόρος περί τα τέλη της δεκαετίας του 1940 και έκτοτε δικηγόρησε στην Αθήνα μέχρι το 1996, οπότε και συνταξιοδοτήθηκε. Διετέλεσε νομικός σύμβουλος του Χρηματιστηρίου Αθηνών και πολλών εταιρειών της εποχής. Το 1967, έχοντας εκλεγεί πρόσφατα σύμβουλος στο ΔΣ του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, εκδιώχθηκε από το δικτατορικό καθεστώς και επανήλθε άμεσα μετά την μεταπολίτευση. Από το 1981 και μέχρι την συνταξιοδότησή του διετέλεσε ειδικός σύμβουλος στα Υπουργεία Δικαιοσύνης και Υγείας καθώς και αντιπρόεδρος της ασφαλιστικής εταιρίας Φοίνικας.

ο γιός του, Πάνος, αποφοίτησε απο την Σχολή το 1974 και ακολούθησε το επάγγελμά του.

Απεβίωσε την 11.4.2009.

Η Αγνή Ρουσοπούλου γεννήθηκε το 1901 στην Αθήνα από εύπορη αστική οικογένεια: ο πατέρας της ίδρυσε την «Εμπορική και Βιομηχανική Ακαδημία», ενώ η μητέρα της, Ελένη Ρουσοπούλου, υπήρξε από τις στενότερες συνεργάτιδες της Καλλιρόης Παρρέν στο Λύκειο Ελληνίδων, αντιπρόεδρος στο Συμβούλιο των Ελληνίδων και υπεύθυνη για την έκδοση του περιοδικού «Ελληνίς». Έχοντας ανατραφεί σε ένα προοδευτικό αστικό περιβάλλον με ισχυρές φεμινιστικές επιρροές, η Αγνή φοίτησε στη Νομική Σχολή Αθηνών, μία εκ των πέντε φοιτητριών του ακαδημαϊκού έτους 1918. Στη συνέχεια, αφού πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στη Λειψία και στο Ρότσεστερ πάνω στο εργατικό δίκαιο, επέστρεψε στην Αθήνα όπου και ανέπτυξε πολύμορφη δράση στο γυναικείο κίνημα. Ήταν προϊσταμένη του νομικού τμήματος του Συμβουλίου Ελληνίδων και ένα από τα πιο δραστήρια μέλη της «Διεθνούς Ομοσπονδίας Γυναικών Δικηγόρων». Αρθρογραφούσε στα φεμινιστικά περιοδικά «Ελληνίς» και «Ο Αγώνας της Γυναίκας» για την κοινωνική πολιτική και την εργατική νομοθεσία, ασχολήθηκε με το μεταναστευτικό πρόβλημα, τα ποινικά δικαστήρια ανηλίκων, με ζητήματα κοινωνικής πρόνοιας και τοπικής αυτοδιοίκησης, καθώς και με ποικίλα άλλα θέματα (όπως με το ζήτημα της νομικής θέσης της γυναίκας στον Αστικό Κώδικα, την προίκα, τις παράνομες υιοθεσίες κλπ.).

Η αδελφή της, Πολυξένη Ρουσοπούλου – Ματέϋ, αναφέρει ότι ενώ και οι δύο αδελφές ήταν σε διαφορετικές τέξεις λόγω της διαφοράς ηλικίας τους κατά ένα χρόνο, τελικά βρέθηκαν δίπλα-δίπλα στο θρανίο, δίότι η μικρή Πολυξένη φοβόταν τον δάσκαλο στην τάξη της και μετακόμισε στην τάξη της αδελφής της.

«Υπόθεση Αγνής Ρουσοπούλου»: έμφυλες ιεραρχίες στην Ελλάδα του Μεσοπολέμου

Χρειάστηκε χρόνος πολύς για να υπάρξει γυναίκα δικαστίνα στην έδρα Παρθενών. Ετσι ονομαζόταν το μεμονωμένο έδρανο που βρισκόταν δε ξιά της έδρας της Νομικής Σχολής Αθηνών και «προ φύλασσε» τις ευάριθμες φοιτήτριες από τη συναναστροφή με τους άρρε νες συναδέλφους τους. Ανάμεσα στις πέντε φοιτήτριες του έτους 1918 ήταν η Αγνή Ρουσοπούλου. Γόνος εύπορης αστικής οικογένειας, η Αγνή ανατράφηκε σε ένα προοδευτικό περιβάλλον με ισχυρές φεμινιστικές επιρροές.

Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στη Λειψία και στο Ρότσεστερ πάνω στο Εργατικό Δίκαιο και επέστρεψε στην Αθήνα, όπου και ανάπτυξε πολύμορφη δράση στο γυναικείο κίνημα. Ηταν προϊσταμένη του νομικού τμήματος του Συμβουλίου Ελληνίδων και ένα από τα πιο δραστήρια μέλη της Διεθνούς Ομοσπονδίας Γυναικών Δικηγόρων. Αρθρογραφούσε στα φεμινιστικά περιοδικά «Ελληνίς» και «Ο Αγώνας της Γυναίκας» για την κοινωνική πολιτική και την εργατική νομοθεσία, ασχολήθηκε με το μετανα στευτικό πρόβλημα, τα ποινικά δικα στήρια ανηλίκων, με ζητήματα κοινω νικής πρόνοιας και τοπικής αυτοδιοί κησης, καθώς και με ποικίλα άλλα θέ ματα (όπως το ζήτημα της νομικής θέσης της γυναίκας στον Αστικό Κώδικα, την προίκα, τις παράνομες υιοθε σίες). Υπήρξε, επίσης, στενή συνεργά τιδα του Αλέξανδρου Σβώλου και μία από τις γυναίκες-πρωταγωνίστριες στην εξάπλωση του δημοκρατικού σοσιαλισμού.

Το 1929 η 28χρονη Αγνή δηλώνει συμμετοχή στον πρώτο διαγωνισμό για την πρόσληψη εισηγητών στο νεοσύστατο Συμβούλιο της Επικρατείας, η οποία απορρίπτεται από την Εξεταστι κή Επιτροπή του με την αιτιολογία ότι είναι γυναίκα. Δίχως χρονοτριβή, ασκεί αίτηση ακύρωσης στο Ανώτατο Διοι κητικό Δικαστήριο, επικαλούμενη την ερμηνευτική δήλωση του άρθρου 6 του Συντάγματος του 1927 και την αρ χή της ισότητας: «Η λέξις πολίτης καιεις το άρθρον τούτο, ως και εις τα άλλα άρθρα, έχει την έννοιαν του Ελληνος υπηκόου, του έχοντος δηλαδή ελληνι κήν ιθαγένειαν, αδιακρίτως φύλου και ηλικίας». Συνεπώς, στις δημόσιες υπη ρεσίες (εν προκειμένω στο Συμβούλιο της Επικρατείας), γίνονται δεκτοί και δεκτές μόνο Ελληνες και Ελληνίδες, σύμφωνα με το γράμμα του άρθρου 6 του Συντάγματος.

Η Θέση της Γυναίκας στην Ελλάδα του Μεσοπολέμου

Σύνδεσμος για τα Δικαιώματα της Γυναίκας