Με επιτυχία και παρουσία υψηλών προσκεκλημένων, γονέων, μαθητών και καθηγητών πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 31 Μαρτίου η εκδήλωση του Συλλόγου Αποφοίτων για τα 120+1 χρόνια λειτουργίας της Γερμανικής Σχολής Αθηνών. Στην Aula βρέθηκαν, συζήτησαν και διηγήθηκαν τις δικές τους λιγότερο ή περισσότερο προσωπικές ιστορίες απόφοιτοι από τις δεκαετίες του 1930 έως και του 2010, παρουσιάζοντας την συνέχεια και κυρίως την συνέπεια στο πνεύμα που καθόρισε τον χαρακτήρα του Σχολείου.

Ειδικά για την εκδήλωση ήλθε από την Γερμανία ο γενικός διευθυντής της Deutsche Welle, Peter Limbourg ο οποίος φοίτησε στο Σχολείο τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1970, όσο ο πατέρας του ήταν πρέσβης της Γερμανίας στην Αθήνα. Την εκδήλωση χαιρέτισε ο πρέσβης Dr. Peter Schoof και η διευθύντρια της DSA Annette Brunke-Kullik, ενώ ένα συγκινητικό ηχογραφημένο μήνυμα έστειλε ο Απόστολος Πίτσος, απόφοιτος του ’36. Παρούσα ήταν Έβη Τουλούπα, διάσημη αρχαιολόγος και εκπρόσωπος της λεγόμενης γενιάς των «αποφοίτων του Πολέμου» μαζί με τον Βασίλη Μαυρίδη, που εκτός των άλλων διετέλεσε και πρόεδρος του Συλλόγου Philadelphia. Παρών και ο Βαγγέλης Αντώναρος, από την τελευταία τάξη, που αποφοίτησε από την Μετσόβου αλλά και η οικονομολόγος Vicky Pryce, απόφοιτος του 1969, η οποία μας εξέπληξε ευχάριστα, αφού ήρθε από το Λονδίνο ειδικά για την εκδήλωση.

Ο Χρήστος Γκόρτσος, ο Θανάσης Απέργης, ο Κωστής Αντωνετσής και ο Γιώργος Μανωλόπουλος μίλησαν και απάντησαν στις ερωτήσεις του Άγγελου Κωβαίου και της Ήρας Καλιαμπέτσου.

Ο Κώστας Παπαηλιού μίλησε δύο φορές: μία για τα χρόνια στη Μετσόβου και μία για το βιβλίο του Hansen, για το οποίο, τόσον αυτός όσον και η σύζυγός του, ιδιοκτήτρια των Εκδόσεων Παιρισιάνου, αφιέρωσαν πολύ χρόνο στη φροντίδα της έκδοσης.

Ο Πέτρος Πετρακόπουλος παρουσιάσε το video της εκδήλωσης ων 100 χρόνων της Σχολής (από το 1997), όπου φαίνονται και μιλούν: ο Jens Godber Hansen, συγγραφέας του βιβλίου και καθηγητής των χρόνων στη Μετσόβου, ο Werner Hoyer και άλλοι.

Δείτε το video της εκδήλωσης…

Δείτε φωτογραφίες από την Άφιξη…

Δείτε φωτογραφίες από την Έκθεση…

Δείτε φωτογραφίες από την Aula…

Δείτε φωτογραφίες με ένα Ποτό…

Ακούστε το μήνυμα του Απόστολου Πίτσου…

Μόναχο, πόλη φιλική.

Το αυτοκίνητο είναι περιττό…σε χώρα που παράγει αυτοκίνητα.

Τραίνα, μετρό, τραμ και λεωφορεία μας πάνε παντού.

Ξαναφτιαγμένα, μετά τον πόλεμο, μνημεία, εκκλησίες και παλάτια.

Η Ιζάρ, το ποτάμι της πόλης, χωρίζεται και ξανασυμβάλλει για να φέρει τρεχούμενα νεράσε πάρκα: Το Olympiapark μέρος παιχνιδιού και περιπάτου και το τεράστιο Englischer Gartenπου ακολουθεί το ποτάμι για χιλιόμετρα, στο κέντρο της πόλης.

Οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες και οι Έλληνες θεοί ζουν στο Residenz το παλάτι των Βίτελσμπαχ. Μουσείο μοντέρνας τέχνης, τέχνης των δύο τελευταίων αιώνων και μουσείο για παληότερακαλλιτεχνήματα. Στο δεύτερο εκτίθενται, οι γνωστές σε μας, δύο μεγάλες ελαιογραφίες με τηνείσοδο του νεαρού Όθωνα στο Ναύπλιο καθώς και την αντίστοιχη είσοδό του στην τότε Αθήνα. Ξεφλουδίζουμε άσπρα λουκάνικα για πρωινό. Με γλυκιά μουστάρδα. Μεσάνυχτα με την αλλαγή του χρόνου, κόσμος σε δρόμους και πλατείες πετάει βεγγαλικά. Πυροτεχνήματα για πάνω από μία ώρα. Σαν Ανάσταση δηλαδή! Πολλοί από άλλες χώρες, δουλεύουν σε εταιρείες η το πανεπιστήμιο. Το κέντρο ζωντανό, με πεζόδρομους και καλά μαγαζιά. Οι Έλληνες έχουν κυριλέ εστιατόρια και οι Τούρκοι μετανάστες σουβλατζίδικα. Πάρα πολλά ποδήλατα στους δρόμους. Προσοχή στους ποδηλάτες, έρχονται αθόρυβα ! Πάρα πολοί στο δρόμο, στα μαγαζιά, κατέχουν αξιοπρεπή αγγλικά για συνεννόηση με ξένους. Λιακάδες και κρύο γύρω στους 0 βαθμούς με λίγο χιόνι. Σπάνια φυσάει και το κρύο περνάαπαρατήρητο. Καλό 2018 ! Τ.Κ.

Στις 26 Ιανουαρίου, στις 19.30 στο Philadelphia Haus: Wege und Irrwege zur Macht.

Πάρνηθα: Ανάβαση-Μικρή Χούνη > Κατάβαση-(μεγάλη) Χούνη

Χειμερινή μέρα Γενάρη με θερμοκρασίες από καιρούς (θερμοκηπίου) που έρχονται. Γκρίζα, πάντως δεν έβρεξε. Λίγα δείγματα χιονιού στην Αγ. Τριάδα στα χίλια μ. υψόμετρο. Είχα πει στην Αθηνά να φέρει γκέτες για το χιόνι, και άλλοι επίσης φέρανε. Μάταιες ελπίδες μου..

Τελευταία μέρα των γιορτών, τ’Αη Γιαννιού, πολύς κόσμος στην Πάρνηθα, πολλά αυτοκίνητα και μερικοί πεζοπόροι.

Γιορτάζει ο Γιάννης μας. Είναι στο τηλέφωνο συχνά, να δέχεται ευχές. Πήρε και τα συγχαρητήριά μας για σημαντική προαγωγή του στην δουλειά. Το κινητό πολύ χρήσιμο. Όμως μας δένει πίσω στην πόλη. Είναι μαζί και ο Ολυμπο-νίκης Χρήστος. Πέρσι, ε πρόπερσι, κάναμε τον Μύτικα 2918μ. μαζί.

Από το Τελεφερίκ, πήραμε τον χωματόδρομο που φέρνει στο μονοπάτι της μικρής Χούνης, μιας ρεματιάς που ανεβάζει στην Αγ.Τριάδα, στην περιφερική άσφαλτο στα ψηλά. Δασωμένο πυκνά, ακόμα και ψηλά εκεί που έφτασε η πυρκαϊά, έχουν ψηλώσει νέα πευκάκια, πουρνάρια και όσα έλατα γλύτωσαν. Δίνει μιά φρέσκια εικόνα ζωογόνησης. Ένας καμμένος κορμός, είναι δεκαετία πιά, κρατά βρόχινο νερό.

Η διαδρομή έχει δύο καταρράκτες. Έστω και λίγο νερό το κάνει πολύ γλυστερό για ανάβαση. Ευτυχώς είναι στεγνά και σκαρφαλώνουμε. Φοβάμαι την σκυλίτσα Άλμπα αλλά τα καταφέρνει περίφημα. Παίρνει φόρα και σκαρφαλώνει απότομο, λείο βράχο. Μετά δέχεται τα υγχαρητήρια και χάδια μας.

Μας χαιρετούν και δυό ελάφια από την απέναντι πλαγιά. Στην άσφαλτο, δίπλα στην πηγή, κάνουμε στάση για μάσες. Περνάνε αυτοκίνητα. Ένας σταματά και βγάζει τα παιδάκια του να δουν το βουνό.

Δεν θα γράψω ότι στα ζόρια της ανάβασης σκίστηκε ενός το παντελόνι. Κάτι τέτοιο θα ερμηνευτεί ως φτηνό κόλπο να αυξηθούν οι συμμετοχές στις πεζοπορείες. Ε λοπόν Οχι. Είμαστε κάθετα ενάντιοι σε τέτοια τεχνάσματα με σκισμένα παντελόνια.Οι ορειβάτες έχουμε αρχές!

Κατεβήκαμε από την μεγάλη Χούνη, εύκολα και γρήγορα.

Καλή χρονιά 2018! πεζοπόροι DSA

Την Τετάρτη 24 Ιανουαρίου 2018, στις 6.00 μ.μ. ο μουσικός πολιτιστικός σύλλογος Ψυχικού «Η ΕΥΤΕΡΠΗ» διοργανώνει στον ΙΑΝΟ, Σταδίου 24, Αθήνα, συναυλία με συνθέσεις & τραγούδια του αρχιτέκτονα, μέλους του συλλόγου και μουσικού Θάνου Γιάκα.

Συμμετέχουν:

-Συμφωνική Ορχήστρα νέων Ψυχικού (ΣΟΝΕΨ) υπό την διεύθυνση του Τάσου Ξηράκη

-Τετράφωνο σύνολο από τις χορωδίες«ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΚΦΡΑΣΗ» & «Χορωδία Δήμου Ψυχικού» υπό την διεύθυνση του Θωμά Λουζιώτη

-Σολίστ

-Ροκ μπάντα

Καλλιτεχνική διεύθυνση: Τάσος Ξηράκης

Είσοδος ελεύθερη

Πληροφορίες...

Από την Ηρώ Τσατσαρώνη λάβαμε το πρόγραμμα των γερμανόφωνων δράσεών του βιβλιοπωλείου NOTOS για το μήνα Ιανουάριο. Οι δράσεις αυτές πραγματοποιούνται πλέον κάθε Σάββατο στο βιβλιοπωλείο NOTOS (Ομήρου 15, τηλ 210-3629746) και απευθύνονται σε παιδιά που μαθαίνουν γερμανικά και βρίσκονται σε αρχάριο επίπεδο, προκειμένου να ενισχύσουν την φυσική επαφή τους με τη γλώσσα εκτός μαθήματος, να παίξουν και να διασκεδάσουν ακούγοντας και μιλώντας γερμανικά. Περισσότερα…

«Το λυκόφως των χρεών» επιστρέφει στην Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής με λιμπρέτο του Δημήτρη Δημόπουλου, απόφοιτου του 1994.

Η πολυσυζητημένη όπερα σε παράφραση Το λυκόφως των χρεών που εγκαινίασε την επίσημη λειτουργία της Εναλλακτικής Σκηνής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος και τάραξε τα νερά, επιστρέφει ακόμα πιο εκρηκτική στις 7 Ιανουαρίου 2018 για πέντε παραστάσεις.

Πρόκειται για μια ριζική διασκευή του Λυκόφωτος των θεών του Ρίχαρντ Βάγκνερ σε μουσική μεταγραφή του Χαράλαμπου Γωγιού, λιμπρέτο του Δημήτρη Δημόπουλου και σκηνοθεσία του Αλέξανδρου Ευκλείδη.

Το λυκόφως των χρεών αποτελεί την τρίτη παράφραση της ανατρεπτικής δημιουργικής ομάδας των Χαράλαμπου Γωγιού, Αλέξανδρου Ευκλείδη και Δημήτρη Δημόπουλου μετά τα Yasou Aida! και AirRossini, που παρουσιάστηκαν με μεγάλη επιτυχία σε Αθήνα και Βερολίνο ανοίγοντας τον δρόμο για πιο πειραματικές αναγνώσεις έργων του κλασικού ρεπερτορίου.

Στο λυκόφως των χρεών, τα μουσικά μοτίβα του πρωτότυπου, τα περίφημα «λαϊτμοτίβ» του Βάγκνερ, αντικαθίστανται από πασίγνωστα ελληνικά μουσικά θέματα, όπως ο Εθνικός Ύμνος και το παιδικό τραγούδι «Πού ‘ν’ το, πού ‘ν’ το, το δαχτυλίδι», δημιουργώντας ένα παλίμψηστο όπου η βαγκνερική δραματουργία συνδιαλέγεται άμεσα με τον συγκινησιακό κόσμο του Έλληνα ακροατή.

Οι δημιουργοί του έργου δανείζονται από τον μύθο του Βάγκνερ την πτώση της Βαλχάλλας, της κατοικίας των θεών, και στη θέση της τοποθετούν τον Ιερό Βράχο, διαχρονικό σύμβολο του ελληνικού αλλά και του δυτικού πολιτισμού.

Η Ελληνίδα Βρυγχίλδη – Τζούλια Σουγλάκου, ελληνικό αντίστοιχο της Βαλκυρίας, κόρης του αρχηγού των θεών στο έργο του Βάγκνερ, προσφέρει με την ψήφο της το δαχτυλίδι της διαδοχής στον δικό της Ήρωα, τον Σωτήρη – Δημήτρη Πακσόγλου, ελληνικό αντίστοιχο του Ζήγκφριντ, ελπίζοντας πως αυτός δεν θα την προδώσει σαν τους προκατόχους του και θα καταφέρει να σπάσει τον αέναο κύκλο του χρέους που τους βασανίζει.

Το πεντάωρης διάρκειας πρωτότυπο έργο μειώνεται κατά τα δύο τρίτα σε διάρκεια και μεταφέρεται σε διαστάσεις δωματίου, με έντεκα τραγουδιστές και ένα εννεαμελές ενόργανο σύνολο στη θέση της ογκώδους βαγκνερικής ορχήστρας.

Πέραν, όμως, της μείωσης του αρχικού όγκου του έργου, η παράσταση προτείνει έναν καθ’ ημάς Βάγκνερ με ένα νέο λιμπρέτο στα ελληνικά, μετατρέποντας το – ούτως ή άλλως πλήρες πολιτικού στοχασμού – πρωτότυπο σε ένα εκρηκτικό πολιτικό μελόδραμα το οποίο έρχεται αντιμέτωπο με ερωτήματα της σύγχρονης ευρωπαϊκής πραγματικότητας, όπως ακριβώς έκανε και ο Βάγκνερ στη δική του, ταραγμένη, εποχή. Στη διαφορετική αυτή ανάγνωση του αριστουργήματος του Βάγκνερ συμμετέχει ένα καστ ακμαίων πρωταγωνιστών της ΕΛΣ.

Συντελεστές:

Μεταγραφή-μουσική διεύθυνση: Χαράλαμπος Γωγιός

Κείμενο: Δημήτρης Δημόπουλος

Ιδέα-σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Ευκλείδης

Σκηνικό-κοστούμια: Κωνσταντίνος Ζαμάνης

Φωτισμοί: Μελίνα Μάσχα

Δραματουργική συνεργασία: Ελένη Τριανταφυλλοπούλου

Βρουγχίλδη: Τζούλια Σουγλάκου

Σωτήρης: Δημήτρης Πακσόγλου

Μέρτεν: Πέτρος Μαγουλάς

Εκσυγχρονισμός/Γέρος/Μέτερνιχ: Γιάννης Γιαννίσης

Λογική/Μελίνα/Σουλιώτισσα: Φωτεινή Κωστοπούλου

Μελίνα/Σουλιώτισσα: Ειρήνη Καράγιαννη

Μελίνα/Σουλιώτισσα: Μαργαρίτα Συγγενιώτου

Προτομές: Βασίλης Δημακόπουλος, Γιάννης Καλύβας, Μιχάλης Κατσούλης, Γιάννης Φίλιας

Μουσικοί: Διονύσης Βερβιτσιώτης (βιολί), Άγγελος Λιακάκης (βιολοντσέλο), Γιώργος Αρνής (κοντραμπάσο), Δώρα Ιορδανίδου (φλάουτο), Μαρία Σιφναίου (όμποε), Στάθης Μανάτος (κλαρινέτο), Μάνος Βεντούρας (κόρνο), Γιάννης Τσανακαλιώτης – Μαρία Νεοφυτίδου (πιάνο)

Ιnfo:

7, 10,12,14,17 Ιανουαρίου 2018

20.30

Εθνική Λυρική Σκηνή – Εναλλακτική Σκηνή, ΚΠΙΣΝ, Λ. Συγγρού 364, Καλλιθέα

Eισιτήρια:

18 και 25 ευρώ | Φοιτητικό – παιδικό: 12 ευρώ

Προπώληση:

Ταμεία της ΕΛΣ στο ΚΠΙΣΝ, τηλ.: 2130885700 (Καθημερινά 09.00-21.00) | Καταστήματα PUBLIC & http://tickets.public.gr | www.ticketservices.gr | www.nationalopera.gr

www.nationalopera.gr

Πολλές φορές αναρωτιόμαστε τι κρύβεται πίσω από την επιθυμία μας να συναντάμε συμμαθητές και συμμαθήτριες τόσα χρόνια μετά. Ποιά είναι η κινητήριος δύναμη που κάνει τους περισσότερους από εμάς να επιδιώκουμε την επαφή;

Ο Ισπανός συγγραφέας Javier Marias, κυκλοφόρησετο 1996 μία συλλογή διηγημάτων με τίτλο “Όταν ήμουν θνητός” (“Cuando fui mortal”, 1996), όπου κάνει μία αναφορά στον δεσμό αυτόν με αφορμή το γεγονός ότι αναφέρεται αλλά και απευθύνεται στον συμμαθητή του χρησιμοποιώντας το επώνυμό του:

… στο σχολείο είσαι γνωστός με το το επώνυμό σου μέχρι την εφηβεία. Και, με τον ίδιο τρόπο που, αν διατηρηθεί η επαφή, βλέπει κανείς στον ενήλικο να προβάλλεται πάντα το πρόσωπο του παιδιού με το οποίο μοιράστηκε το ίδιο θρανίο, λες και οι μεταγενέστερες αλλαγές ή ο τονισμός κάποιων χαρακτηριστικών είναι μάσκα και παιχνίδι για να καλυφθεί η ουσία, έτσι και η επίτευξη ή η μη συμπλήρωση των ηλικιών του άλλου μοιάζουν εξωπραγματικές ή μάλλον πλασματικές, σαν σχέδια ή φαντασιώσεις ή αναπαραστάσεις ή φόβοι που αφθονούν στα παιδικά χρόνια , λες και ανάμεσα σ’ αυτούς τους φίλους όλα όσα συμβαίνουν εξακολουθούν να φαίνονται και εξακολουθούν να βιώνονται ως αναμονή -η κύρια κατάσταση της παιδικής ηλικίας , δεν είναι καν επιθυμία-, τα παρόντα, τα παρελθόντα, ακόμα και τα πολύ μακρινά. Σ’ αυτό το είδος των φίλων, κανένα ή λίγα πράγματα μπορούν να ληφθούν πολύ στα σοβαρά γιατί έχει συνηθίσει κανείς να είναι τα πάντα παιχνίδι, εκφρασμένο με σαφήνεια με εκείνες τις στερεότυπες φράσεις που κατόπιν τις εγκαταλείπει για να βγει στον κόσμο: “Έλα να παίξουμε αυτό”, “Έλα να κάνουμε ότι”, “Τώρα είμαι εγώ ο αρχηγός”…

DEUTSCH-GRIECHISCHER VEREIN PHILADELPHIA – KLAVIERKONZERT ZUM NEUEN JAHR

NEFELI MOUSSOURA MIT WERKEN VON ANTONIO SOLER, W.A. MOZART, RENA KYRIAKOU, FELIX MENDELSSOHN – BARTHOLDY, FRÉDÉRIC CHOPIN, ISAAC ALBÉNIZ UND FRANZ LIZST

Mittwoch, 10. Januar 2018, 20 Uhr im Vereinszentrum

Die mit vielen Preisen ausgezeichnete Pianistin ist eine der neuen Stars in der griechischen Musikszene. Bereits im Alter von acht Jahren gewann sie mehrere erste Preise bei verschiedenen Klavierwettbewerben.

Sie hat am Kodaly Konservatorium in Athen sowie am Mozarteum in Salzburg studiert, mit dem sie bis heute eng verbunden ist.

Ihre Auftritte als Solistin im Megaro Moussikis oder mit großen Orchestern wie dem Orchester des griechischen Rundfunks, dem Staatlichen Sinfonieorchester Athen, dem Kammerorchester Orpheus Wien, sowie dem Sinfonieorchester des Mozarteum erfreuen sich großer Beliebtheit.

Mit ihrer Virtuosität, Leichtigkeit und Eleganz begeistert sie jedes Publikum.

NACH DEM KONZERT ANSCHNITT DER VASSILOPITA BEI EINEM GLAS WEIN.

UNKOSTENBEITRAG: 10,-€, FÜR JUGENDLICHE BIS 25 JAHRE: 5,-€

Philadelphia, Monemvassias & Kriezi 62-64, 151 25 Maroussi, Tel. 210-6848009 e-mail: philadel@otenet.gr, www.philadel-club.gr

Από τον φιλανθρωπικό οργανισμό Reload Greece με βάση το Ηνωμένο Βασίλειο, λάβαμε την ανακοίνωση:

Στις 18 Ιανουαρίου 2018 πραγματοποιούμε το 1ο πιλοτικό workshop στο Μόναχο, ως μέρος του Young Entrepreneurs Programme. Αυτό, αποτελεί την πρώτη προσπάθεια του οργανισμού εκτός Η.Β., όπου για την πρώτη φάση, Ignite, έχουμε πάει σε 14 πανεπιστήμια σε 7 πόλεις. Το Young Entrepeneurs Programme αποτελείται από 3 στάδια τα οποία βοηθούν τους συμμετέχοντες να αναπτύξουν τις ικανότητες και γνώση που χρειάζονται για να πετύχουν σαν επιχειρηματίες. H Ignite φάση, αποτελείται από ένα workshop στο οποίο νέοι με επιχειρηματικές ιδέες καλούνται να παρουσιάσουν τις ιδέες τους και στη συνέχεια να δουλέψουν πάνω σε αυτές με τη βοήθεια μεντόρων και επιχειρηματιών που θα βρίσκονται εκεί. Οι καλύτερες ιδέες περνούν στο επόμενο στάδιο, Accelerate μαζί με τους φιναλιστ από την Αγγλία. Σε αυτό το στάδιο οι συμμετέχοντες δουλεύουν συστηματικά με έναν μέντορα για μια περίοδο 6 εβδομάδων και λαμβάνουν ειδικευμένα σεμινάρια προκειμένου να ανταποκριθούν στο τελευταίο στάδιο, Pitch όπου και παρουσιάζουν τις πλέον βελτιωμένες ιδέες με στόχο να κερδίσουν έπαθλα.

Indicative Post

Σας προωθώ την σελίδα των εγγραφών, την εκδήλωση στο Facebook event και μια σύντομη παράγραφο για το εργαστήριο μας στο Μόναχο για τη σελίδα σας:

– Αυτή είναι η σελίδα της εκδήλωσης στο Eventora για τις εγγραφές…

– Η σελίδα της εκδήλωσης στο Facebook…

Ελληνικά:

Την Πέμπτη 18 Ιανουαρίου, το Young Entrepreneurs Programme του Reload Greece θα πραγματοποιήσει το Ignite workshop στο Μόναχο δίνοντας την ευκαιρία σε νέους με επιχειρηματικές ιδέες να τις αναπτύξουν με τη βοήθεια μεντόρων, να βρουν ομάδες και να προχωρήσουν στην επόμενη φάση Accelerate μαζί με άλλους φιναλίστ από 14 πανεπιστήμια της Αγγλίας. Κλείστε τη θέση σας δωρεάν εδώ: https://goo.gl/mGFkxV

Καλές γιορτές και ευχαριστώ θερμά εκ των προτέρων για το ενδιαφέρον,

Μάρκος Βολίκας.

Αγαπητά μέλη,

Είχα υποσχεθεί να σας ενημέρωνα για την πορεία των αγώνων, αλλά δυστυχώς λόγω κάποιωνπροσωπικών και οικογενειακών προβλημάτων αυτό δεν κατέστη δυνατόν να συμβεί νωρίτερα.

Όπως αναφέρθηκε και στα προηγούμενα Montags επέστρεψα τελικά με δύο χάλκινα μετάλλιαστις αποσκευές μου.

Το πρώτο μετάλλιο ήρθε στις 4 Δεκεμβρίου στα 50μ ύπτιο της κατηγορίαςS1, όπου με επίδοση 1:58:34 κατέκτησα την 3η θέση. Την τελευταία μέρα των αγώνων στις 7Δεκεμβρίου ήρθε και το δεύτερο μετάλλιο στο αγώνισμα των 100μ ύπτιο με χρόνο 4:13:83.

Ήταν μια απίστευτη εμπειρία για εμένα, καθώς ήταν τα πρώτα μετάλλια που κερδίζω σε μια τόσομεγάλη διοργάνωση.

Όλα αυτά βέβαια δεν θα μπορούσαν να είχαν γίνει ποτέ πραγματικότητα ανδεν είχα την στήριξη όλων σας. Μπορεί η κολύμβηση να είναι ατομικό αγώνισμα, αλλά όταναγωνιζόμουν ένιωθα ότι έτρεχα για όλους σας και αυτό μου έδινε ακόμα περισσότερη δύναμη.Μου δώσατε την ευκαιρία να ζήσω μοναδικές στιγμές και ελπίζω με την σειρά μου να σας έδωσαχαρά και να σας έκανα περήφανους. Σας ευχαριστώ πολύ όλους για μια ακόμα φορά.

Με αφορμή το γεγονός, ότι η επιστολή αυτή θα δημοσιευτεί στο πρωτοχρονιάτικο Montags, νασας ευχηθώ καλή χρονιά. Εύχομαι ότι καλύτερο για το 2018 και να φέρει υγεία, ευημερία καιευτυχία σε εσάς και τα αγαπημένα σας πρόσωπα.

Με φιλικούς χαιρετισμούς,

Απόστολος Τσαούσης

Ήταν Νοέμβριος του 2012, πριν πέντε χρόνια δηλαδή, όταν ο Χορστ Ράιχενμπαχ επισκέφθηκε τον Μανώλη Γλέζο στο σπίτι του. Πως και θυμηθήκαμε το γεγονός; Μας το θύμησε ο Πάνος Καρβούνης, Επικεφαλής της Αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα από το 2010, που ολοκλήρωσε πριν λίγες μέρες την θητεία του και το γεγονός αυτό ήταν ένα από τα αξιοσημείωτα που περιέλαβε στην επετειακή έκδοση “1976-2016 – ΗΑντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα”.

Αφηγείται λοιπόν ο Πάνος Καρβούνης:

Νοέμβριος 2012

Αν ήταν σκληρές ή δύσκολες οι περισσότερες μέρες, μία στιγμή έφτασε για να αισθανθώ ότι άξιζε να είμαι εδώ σε τόσο χαλεπούς καιρούς: Η στιγμή που ο “κακός” Γερμανός Χορστ Ράιχενμπαχ επισκέφθηκε τον αγωνιστή Μανόλη Γλέζο στο σπίτι του. Έκλαιγαν και οι δυο. Έμειναν αγκαλιασμένοι για πολλή ώρα.

Ο καλός φίλος μου Γιάννης Μηλιός και εγώ, οι μόνοι παρόντες, αισθανθήκαμε αμηχανία, αλλά και καμάρι γι’ αυτούς τους δύο άνδρες που ξεπέρασαν κάθε προκατάληψη , στερεότυπο ή μισαλλοδοξία , και άφησαν τις καρδιές δυο Ευρωπαίων να μιλήσουν.

Η αφιέρωση του Ράιχενμπαχ στον Μανόλη Γλέζο τα λέει όλα, αφού τον χαρακτήρισε ως τον αδερφό που δεν είχε. Οι Γερμανοί κατακτητές είχαν εκτελέσει τον Νίκο, τον μοναδικό αδερφό του Μανόλη Γλέζου, τον Μάιο του 1944.

Dear Manolis,

My favorite piano-CD starts with the piece: “On the departure of a brother” and I think of your brother, I never had one.

Thank you for our encounter

Yours

Horst

(*)J.S. Bach Capriccio on the departure of a beloved brother BWV 992…

Ο Χρήστος Αναγνώστου μας έστειλε το πρώτο τεύχος του Ενημερωτικού Δελτίου του “Ομίλου Φίλων Παναγιώτη Στάμου”.

Κυκλοφόρησε το Newsletter του Συμβουλίου της Γερμανικής Σχολής με ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον αφιέρωμα στο “Alumni Arbeit”.

Ο απόφοιτός μας γνωστός πιανίστας Δημήτρης Γιάκας συνοδεύει στη συναυλία «Μελωδικά Χριστούγεννα», την σοπράνο Μαρία Γαλάνη και τον τενόρο Δημήτρη Σιγαλό.Δημοτικό Θέατρο Μυτιλήνης, Τετάρτη 20 Δεκεμβρίου, ώρα έναρξης 20.30.Είσοδος ελεύθερη.

Ο Γιώργος Ευγενίδης αρθρογραφεί καθημερινά στο reader.gr. Δείτε τα άρθρα του…

Αγαπητοί συν-απόφοιτοι και εκπρόσωποι,

καλό φθινόπωρο και καλή σχολική χρονιά για όσους έχετε παιδιά στο σχολείο!

Κατόπιν αιτήματος πολλών και αφού δεν τα καταφέραμε το καλοκαίρι, αποφασίστηκε να οργανωθεί “φθινοπωρινή” συνάντηση την Παρασκευή 29 Σεπτεμβρίου στο HYDE, Κολοκοτρώνη 5 Κηφισιά, από τις 20.30.

Έστω και δυο εβδομάδες πριν την συνάντηση, προσπαθήστε να επικοινωνήσετε με όσο περισσότερους συμμαθητές σας μπορείτε, ώστε να υπάρχει προσέλευση. Άλλωστε η επιλογή της Παρασκευής ως μέρα συνάντησης, έγινε για να μην υπάρχουν τα “εμπόδια” της επόμενης εργάσιμης μέρας, κ.λ.π.

Για οποιαδήποτε διευκρίνιση επικοινωνήστε με τον Σύλλογο.

Ευχαριστούμε πολύ και ευχόμαστε να σας δούμε όλους εκεί!

Δείτε τα στοιχεία…

Οι φωτογραφίες, είναι όλες από τις πρώτες ώρες της εκδρομής, τότε που είμασταν ξεκούραστοι και αισιόδοξοι..

Πήραμε το τελεφερίκ. Πoιός ξέρει πόσο ακόμη θα λειτουργεί ρολόι όπως τώρα. Ώρα 8:30 περπατάμε.

Λιακάδα, αέρας, κρύο. Πέφτουμε στην περιφερική άσφαλτο της Πάρνηθας, Βιλιάνι, ομάδα ελαφιών κοντά μας. Σιωπούμε να μην τα διώξουμε. Κατεβαίνουμε το μονοπάτι που περνά το ρέμα Καμπέρα. Ανάβαση από την άλλη πλευρά στο Πλατύ Βουνό.

Όλα καμμένα, πριν δεκαετία πιά, και έρημα βραχώδη. Τώρα τον χειμώνα κάπου με πειράζει λιγότερο. Η γύμνια και ερημιά τον χειμώνα είναι φυσική, έτσι είναι. Σύντομα στην επίπεδη κορυφή.

Πολύ φως. Αραιά έλατα. Βλέπουμε θάλασσες! Το στενό της Σαλαμίνας από την μιά, από την άλλη ο νότιος Ευβοϊκός και η Χαλκίδα. Μπροστά μας, κάτω το οροπέδιο με τα Δερβενοχώρια. Πέρα η Πάστρα, ο Κιθαιρώνας , τα Γεράνεια. Φωτογραφίες.

Κατεβαίνουμε ελεύθερα προς την πηγή Γκούρα. Βρίσκω μονοπάτι που μας κατεβάζει, όπως θέλουμε, αλλά μας παίρνει ανατολικότερα. Μονοπάτι νάναι και ότι νάναι..

Τρύπες με νερό καμωμένες μάλλον από τα ελάφια, αγριοτριανταφυλλιές με επίμονα αγκάθια. Ο Γιάννης και ‘γω γρατζουνάμε τα χέρια στ’αγκάθια. Τέλος η Όλγα φτάνει στον χωματόδρομο που βλέπαμε κάτω. Ωραία! Λίγη ισιάδα δεν βλάφτει. Σύντομα κατηφορίζουμε ως την μεγαλύτερη πηγή του βουνού, την Γκούρα σε υψόμετρο 827μ. Η πιό άφθονη πηγή της Πάρνηθας, υδροδοτεί την Χασιά για μεγάλο μέρος του χρόνου. Η ονομασία προέρχεται από το αλβανικό gurre που σημαίνει πηγή με πολύ νερό που βγαίνει από βράχο (<<Μεγάλο οδοιπορικό στην Πάρνηθα>> Κουγιουμτζέλης 1998)

Πλατάνια γυμνά, τρέχουν τα νερά, λιακάδα, ησυχία. Φαί και ξεκούραση. Κατεβαίνουμε στην ρεματιά. Μαγευτικά. Πυκνό στρώμα πλατανόφυλων σκεπάζει το χώμα. Μονοπάτι όμως δεν βρίσκουμε. Ξαναανηφορίζουμε και πιάνουμε την διαδρομή του υδραγωγού με τα φρεάτια. Είναι κάπως πατημένο και αρκετά φανερό. Περνάμε έτσι όλη την ρεματιά από ψηλά.

Λιβάδι και μετά ο χωματόδρομος που πάει από Κλημέντι προς διάσελο Κυράς. Καθόμαστε στην άκρη του δρόμου ευχαριστημένοι που βγήκαμε. Πίνουμε νερό. Έχουμε αρχίσει να κοιτάμε το ρολόι. Μας κυνηγά η ώρα.

Φτάνουμε στη θέση Μεσονύχτι και μπαίνουμε στη ρεματιά/χαράδρα Μποντιά που είναι παραπόταμος του ρέματος της Γκούρας. Βραχώδες. Ο Μάικλ με ρωτά ευγενικά πότε θα έχουμε κανονικό, ομαλό μονοπάτι, όπως υποσχέθηκα. Έχει και έχουμε όλοι χωρτάσει πιά από πέτρα..

Θεαματική η ρεματιά στο βάθος της, θεαματικά και όπως ανεβαίνουμε παραπάνω, με θέα και της κυρίως χαράδρας της Γκούρας. Δύο τομές σε συμπαγή βράχινη μάζα. Τώρα πιά είναι δασωμένα.

Δύσβατος τόπος. Από μια κορυφούλα απέναντι κάποιος απλώνει τα μπράτσα και μας φωνάζει:

– Πως να έρθω εκεί που είστε;;

Διστάζω για λίγο, μετά βεβαιώνομαι ότι μ’ακούει, φωνάζω οδηγίες, τον ρωτάω αν έχει χάρτη.

Ζήτημα αν μένουν δύο ώρες φως. Κάνει κρύο το βράδυ.

Συνεχίζουμε. Η Έρη μουρμουρίζει: -Πάει το σούσι. -Πιό σούσι Έρη; – Ήμουν καλεσμένη αλλά δεν θα προλάβω.

Απέχουμε τουλάχιστον δυό ώρες από το κοντινότερο σημείο που φτάνει αυτοκίνητο. Τα αστεία μήπως βρούμε στάση λεωφορείου η τέλος πάντων να πάρουμε ταξί δίνουν και πέρνουν.

Τηλεφώνημα: -Που είσαι;

Η Πόπη απαντά: -Είμαι σε περπάτημα

– Φύγε και έλα, τρώμε.

– Αυτό προσπαθώ, να φύγω..

Φτάνουμε σε ράχη επάνω, πευκοδάσος, επιτέλους κάπως ομαλό μονοπάτι. Τελευταίες ακτίνες του ήλιου. Έχει όμως φως ακόμη. Κατηφορίζουμε στον Αη Γιώργη στο Κεραμίδι.

-Διαμαρτύρομαι! λέι η Όλγα, -Είναι μιά ώρα τώρα που κάθομαι σκούπα στο τέλος της ομάδας. Μ’αρέσει να πηγαίνω μπροστά, το ξέρεις.

Στο εκκλησάκι μικρή στάση. Βάζουμε νερό απ’την πηγή, πίνουμε. Βιαζόμαστε. Λίγο πιο κάτω ανάβουμε πια φακούς, όσοι έχουμε . Πιο κάτω αφήνουμε το μονοπάτι. Δεν κερδίζουμε τίποτε περπατώντας σε πυκνό δάσος μέσα στο σκοτάδι. Ευτυχώς υπάρχει παράλληλος δρόμος.

Αφέγγαρη αστροφεγγιά. Στο βάθος αρχίζουν να ξεπροβάλλουν τα φώτα της Αθήνας. ‘Ολοι κουρασμένοι. Αυτός ο λίγος χωματόδρομος μου φαίνεται ατελείωτος.

Η μπάρα. Φτάνουμε στην άσφαλτο. Άντε δύο στροφές και φτάνουμε στο τελεφερίκ. Η λεία άσφαλτος μου φαίνεται ζάχαρη, σαν μαξιλάρι στα πόδια μου…

Μπαίνοντας στο πάρκινγκ λέω: – Έλα κάναμε δέκα ώρες.

-Δέκα και ΜΙΣΗ ώρες Τάσο

Ωραία ήταν! Αν με πιστεύετε.

Ελάτε την επομένη φορά!

Τάσος Κ. DSA’71