Ο Κώστας Λούκος γεννήθηκε στην Κύπρο στις 27/5/1951 από πατέρα αρχιτέκτονα, αλλά με φωνή τενόρου, και μητέρα φιλόλογο και ποιήτρια, η δε αδερφή του πατέρα του ήταν η ηθοποιός Έλλη Λαμπέτη. Αποφοίτησε από τη Σχολή το 1969 και από το 1970 έως το 1975 σπούδασε Αρχιτεκτονική στο ΕΜΠ με τιμητικές υποτροφίες σε κάθε χρόνο σπουδών του.

Τη περίοδο 1975-76 έκανε μεταπτυχιακά στην Νοσοκομειακή Αρχιτεκτονική στο North London Polytechnic, ενώ το 1977 ξεκίνησε το διαδακτορικό του στο ΕΜΠ με θέμα τις Νοσηλευτικές Μονάδες σε ένα Γενικό Νοσοκομείο, το οποίο παρουσιάστηκε το 1987.

Από το 1976 ασκεί το επάγγελμα του αρχιτέκτονα ενώ μεταξύ 1977 και 1984 διετέλεσε επικεφαλής του Αρχιτεκτονικού Τμήματος του Νοσοκομείου «Ευαγγελισμός» και το αμέσως επόμενο διάστημα Τεχνικός Σύμβουλος του ΚΑΤ. Την δε διετία 1993-94 ήταν Αντιπρόεδρος του Γενικού Νοσοσκομείου «Γεννηματάς».

Παράλληλα, από μικρός παρακολουθούσε μαθήματα πιάνου με την Φόνη Φλουδοπούλου και συνέχισε στο Ωδείο Αθηνών με την Ζωή Αγελάστου. Έπειτα από μία διακοπή λόγω των σπουδών του στο ΕΜΠ συνέχισε με την διεθνώς αναγνωρισμένη πιανίστα Λίτσια Καλαφάτη, η οποία επηρέασε αποφασιστικά την μετέπειτα καλλιτεχνική του καριέρα.

Από το 1989 άρχισε να διδάσκει πιάνο και παράλληλα να δίνει με μεγάλη επιτυχία κονσέρτα, ρεσιτάλ και να μετέχει σε μουσικά δρώμενα και φστιβάλ. Έχει κάνει ηχογραφήσεις για την ΕΡΑ 1, ενώ το 1999 ολοκλήρωσε την ηχογράφηση των «Παραλλαγών Goldberg» του J.S.Bach με ενθουσιώδεις κριτικές εντός και εκτός συνόρων.

Το διάστημα 2006-2007 παρουσίαζε καθημερινά την ραδιοφωνική εκπομπή “Όλα τα Πρωινά του Τρίτου” γιά το Τρίτο Πρόγραμμα της ΕΡΑ και την απογευματινή “Ένα πιάνο για όλες τις Εποχές”. Το 2008 και το 2010 προσκλήθηκε στο Ραμπάτ του Μαρόκο από την Πριγκήπισσα Lalla Meryem ως μέλος της κριτικής επιτροπής του 8ου και 9ου Διεθνούς Διαγωνισμού Πιάνου.

“…Δεν συγχωρώ στον πατέρα μου το ότι σκότωσε μέσα μου τον γερμανικό πολιτισμό. Μηχανικά, έσβησα αυτή τη γλώσσα απ’ το μυαλό μου επειδή ήταν η δική του, επιλέγοντας στη θέση της τα αγγλικά, που μπορούν να σε κάνουν να νιώσεις σπίτι σου ακόμη και στα πιό απόμακρα μέρη, που σε εξισώνουν με κάθε ανθρώπινο πλάσμα. Ο πατέρας μου δικαιολογούσε τον Χίτλερ κάτω από το φως του Μότσαρτ ή του Μπετόβεν και, μέσα από την πολιτισμική αυτή συγγένεια, συμπέραινε πως ο ένας ήταν αποτέλεσμα των δύο άλλων. Το Τρίτο Ράιχ γινόταν αποδεκτό κάτω από τις τρίλιες του Μαγικού Αυλού, κάτω από τις δυνατές συγχορδίες της Ωδής στη Χαρά. Ένας πολιτισμός που είχε γεννήσε τέτοια αριστουργήματα δεν μπορεί να ήταν και τόο κακός, ειδικά όταν η σοβαρή μουσική παιζόταν στα κτίσματα των στρατοπέδων. Είχε μία αίγλη, όπως και να το κάνεις, το να είναι φιλόμουσος ένας δήμιος. Τα Σαββατοκύριακα στο σπίτι ακούγαμε το Deutschland über Alles, τον εθνικό ύμνο της Γερμανίας, του οποίου η μουσική είναι παρμένη από ένα κουαρτέτο του Χάιντν, που κι αυτό ήταν διασκευή μιας μελωδίας από την Κροατία, αλλά ποτέ Μάτερ ή Μέντελσον. Μέχρι τα σαράντα μου, μου ήταν αδύνατον να ανεχτώ την κλασσική μουσική.”

Το βιβλίο του Πασκάλ Μπρυκνέρ “Ένα καλός γιός” εκδόθηκε το 2015 από τις εκδόσεις Πατάκη και είναι η επιλογή της Λίζας Γεωμπρέ για αυτό το δεκαπενθήμερο της τελευταίας εβδομάδας του Φεβρουαρίου και της πρώτης του Μαρτίου. Το απόσπασμα είναι από το κεφάλαιο ΙΙΙ, που έχει τίτλο “Το εβραϊκό δηλητήριο”.

Διαβάζουμε στο οπισθόφυλλο:

Το “Ένας καλός γιος” είναι η ιστορία ενός παιδιού με εύθραυστη υγεία που γεννιέται μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο σε μια οικογένεια αυστριακής καταγωγής και γερμανικής παιδείας. Σε πολύ μικρή ηλικία το στέλνουν σ’ ένα σανατόριο στην Αυστρία λόγω του προβλήματος των πνευμόνων του. Μέσα στο χιονισμένο τοπίο δοξάζει τον Θεό και προσεύχεται κάθε βράδυ να πεθάνει ο πατέρας του.

Ο πατέρας του, αντισημίτης και ρατσιστής, είναι ένας κακότροπος σύζυγος που δέρνει και εξευτελίζει τη γυναίκα του. Ο μοναχογιός του θα κάνει τα πάντα για να γίνει το αντίθετο απ’ αυτόν. Θα υπάρξει αργότερα μαθητής του Γιανκέλεβιτς και του Ρολάν Μπαρτ και στη συνέχεια αναγνωρισμένος συγγραφέας, που τον τοποθετούν ανάμεσα στους “Εβραίους διανοούμενους” με τους οποίους και θα ταυτιστεί, αν και δεν είναι Εβραίος.

Ως την τελευταία του ημέρα, θα συντροφέψει εντούτοις στον γολγοθά του αυτόν τον ξένο, τον πατέρα του, που του έδωσε τη ζωή και που δε λέει να παραδοθεί στον θάνατο. Διότι πέρα από την περιφρόνηση και την ένοχη οργή, το συγκλονιστικό αυτό αφήγημα είναι η ομολογία μιας αδιαφιλονίκητης αγάπης ενός γιου προς τον πατέρα του, στον οποίο, παραδόξως, οφείλει όλο του το έργο – όπου το θέατρο της σκληρότητας μετατρέπεται σε συμπόνια. Στον πατέρα του αφιερώνεται λοιπόν ετούτο το βιβλίο του φόβου και της συγχώρεσης.

Περισσότερα…

Με τη διάλεξη της αρχαιολόγου Κάτιας Σπορν και τη μελέτη της για τον Γαβριήλ Βέλτερ, συνεχίστηκαν οι εκδηλώσεις που γίνονται τις Τετάρτες στον κήπο του Εϋνάρδειου στην Αίγινα.

Συγκεκριμένα, ο κύκλος εκδηλώσεων στην Αίγινα, της Καποδιστριακής Βιβλιοθήκης «Κάθε Τετάρτη στο Εϋνάρδειο με ένα βιβλίο» συνεχίστηκε την Τετάρτη 23 Αυγούστου με τη διάλεξη της αρχαιολόγου Κάτιας Σπορν, διευθύντριας του Γερμανικού Ινστιτούτου Αθηνών, με τίτλο: «Γαβριήλ Βέλτερ (1890–1954), ένας Γερμανός αρχαιολόγος στην Ελλάδα. Το αρχείο του στην Καποδιστριακή Βιβλιοθήκη της Αίγινας».

Αντί για ένα βιβλίο, όπως γίνεται συνήθως, παρουσιάστηκε το πολύτιμο αρχείο του σημαντικού Γερμανού αρχαιολόγου, ανασκαφέα μεταξύ άλλων και της Κολώνας, της αρχαίας ακρόπολης της Αίγινας, το οποίο φυλάσσεται στην Καποδιστριακή Δημόσια Βιβλιοθήκη του νησιού.

Η διάλεξη της Κάτιας Σπορν βασίστηκε στη μελέτη που ετοιμάζει για τον Γαβριήλ Βέλτερ, στο πλαίσιο του εορτασμού, το 2024, των 150 χρόνων από την ίδρυση του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου Αθηνών, και υποδηλώνει την πρόθεση συνεργασίας των δύο φορέων για την αξιοποίηση του αρχείου αυτού.

Ολόκληρη η διάλεξη και περισσότερα για την εκδήλωση…

(*) αν δεν είχε υποχρεωθεί να φύγει από την Σχολή θα αποφοιτούσε το 1942.

Η Αργυρώ Συράκη γεννήθηκε στην Αθήνα στις 5 Φεβρουαρίου 1925. Δημοτικό πήγε στο “Βυζάντιο” της κ.Πιτίδου στο Παγκράτι και ήταν στην ίδια τάξη με το Μάνο Χατζηδάκι. Η καταγωγή της από την πλευρά του πατέρα της είναι από την Καλλιμασιά της Χίου και από την πλευρά της μητέρας της από τη Σύρο, απόγονος του Παπανικολή από τα Ψαρά, αφού η προγιαγιά της, κόρη Κουτσοδόντη παντρεύτηκε Παπανικολή της οικογένειας του πυρπολητή. Ο αδελφός της γιαγιάς της, Μιχαήλ Κεφάλας, ήταν εξαιρετικά μορφωμένος και διετέλεσε διευθυντής του Ζωγραφείου στην Κωνσταντινούπολη.

Το 1936 πήγε στη Γερμανική Σχολή στην οδό Αραχώβης στην Quarta. Συμμαθήτριές της ήταν η Βεατρίκη Δημητριάδου, η Έβη Τουλούπα, η Λένα Γκλαβάνη, η Αλίκη Δημητριάδου, η Λολότα (Ελένη) Κωνσταντινίδου κ.α. Το 1942 αποφοίτησε και το επόμενο έτος πήγε στο Πανεπιστήμιο, όπου σπούδασε Φιλολογία ακολουθωντας την κατεύθυνση της Ιστορίας και Αρχαιολογίας.

Αμέσως μετά εργάστηκε ως ξεναγός στην Αθήνα κυρίως με Γερμανούς και Γάλλους, αλλά στο μεταξύ, στην Κατοχή, γνώρισε τον μετέπειτα συζυγό της Πανταζή Πανταζόπουλο, ο οποίος σπούδασε Ιατρική στην Αμερική και εξειδικεύτηκε στην Ψυχιατρική, επέστρεψε τον Αύγουστο του 1956 στο Ναύπλιο, όπου και παντρεύτηκαν και μαζί εγκαταστάθηκαν στη Νέα Υόρκη.

Στην Αμερική πλέον, χωρίς γνώσεις Αγγλικών ξεκίνησε να εργάζεται στην Αρχιεπισκοπή, όπου αναζητούσαν άτομο με καλές γνώσεις Ελληνικών. Αρχικά υπό τον Αρχιεπίσκοπο Μιχαήλ και ένα χρόνο μετά, το 1958, υπό τον Ιάκωβο και με αντικείμενο τα Πολιτιστικά εργάστηκε συνολικά επί 38 έτη και παράλληλα σπούδασε Κλασσικές Τέχνες στο Columbia. Ενδιάμεσα, το 1963, χώρισε και το 1996 συνταξιοδοτήθηκε και μοίράζε τον χρόνο της μεταξύ Αθήνας και Νέας Υόρκης.

Απεβίωσε την 1.3.2023 στην Νέα Υόρκη.

6 βραβευμένα Ελληνικά Ντοκιμαντέρ από Γυναίκες Δημιουργούς στο ERTFLIX

Το ERTFLIX φιλοξενεί 6 διακεκριμένα και βραβευμένα ντοκιμαντέρ από Ελληνίδες Σκηνοθέτες, που με την μοναδική τους ματιά παρουσιάζουν πολύ διαφορετικά θέματα. Από την εργασία του σεξ μέχρι το προσφυγικό, ανθρωποκεντρικά αλλά και γενικής παρακολούθησης, με τον δικό τους ξεχωριστό τρόπο. Η ΕΡΤ στηρίζει τις Ελληνίδες Σκηνοθέτες που μέσα από τα ντοκιμαντέρ τους έχουν διαπρέψει στα Φεστιβάλ της Ελλάδας, αλλά και του κόσμου. Καλεσμένες μας οι Εύα Στεφανή, Δήμητρα Κουζή, Διονυσία Κοπανά, Κατερίνα Πατρώνη, Αγγελική Αριστομενοπούλου και η Δήμητρα Ζήρου.

«Passage to Europe» της Δήμητρας Κουζή

Εδώ και 30 χρόνια, ο Φώτης Ψυχάρης διδάσκει σε ένα δημοτικό σχολείο στην καρδιά της Αθήνας. Και οι 17 μαθητές του -Έλληνες και ξένοι- ονειρεύονται να φύγουν από την Ελλάδα όταν μεγαλώσουν, για να αναζητήσουν ένα καλύτερο μέλλον σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, που δεν έχουν τη δική τους Λέσβο. Διαφορετικοί πολιτισμοί καταγωγής, έλλειψη κοινού γλωσσικού κώδικα, Ραμαζάνι, Bollywood, μαθήματα ζωής στην προετοιμασία για την παράσταση της αποφοίτησης από το δημοτικό, ελπίδες και φόβοι για το μέλλον, συναποτελούν την πραγματικότητα αυτής της ξεχωριστής τάξης που αποτελείται από 17 μαθητές από 8 διαφορετικές χώρες.

«Μέρες και Νύχτες της Δήμητρας Κ.» της Εύας Στεφανή

Η Δήμητρα είναι εργαζόμενη στο χώρο του σεξ και επί χρόνια πρόεδρος του σωματείου Ατόμων Εργαζόμενων στο Σεξ Ελλάδας. Αγαπάει τη δουλειά της και υπήρξε ιδιοκτήτρια σε ένα από τα παλαιότερα σπίτια της Αθήνας. Η ταινία σκιαγραφεί το πορτρέτο της Δήμητρας στη διάρκεια δώδεκα χρόνων. Ταυτόχρονα, η κάμερα καταγράφει όψεις της πόλης που αλλάζει, σημαδεμένη από τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης. Γνωρίζοντας τη Δήμητρα ερχόμαστε αντιμέτωποι με τα στερεότυπά μας για το σεξ, την γυναικεία επιθυμία, την ατομική ελευθερία, αλλά και τον τρόπο που μας αλλάζουν οι δοκιμασίες σε κρίσιμες ιστορικές στιγμές.

«Το Ίχνος του Χρόνου» της Διονυσίας Κοπανά

Μια ταινία – ντοκιμαντέρ για τον χρόνο, τη μνήμη, τη νοσταλγία. Μια ταινία για τη γοητεία της Αρχαιολογίας και της ανασκαφής μέσα από το post mortem πορτρέτο του αρχαιολόγου Γιάννη Σακελλαράκη. Ένα ταξίδι που αναζητεί τον άνθρωπο που δεν είναι πια παρών, μέσα από το ίχνος που άφησε στους τόπους όπου βρέθηκε, στους ανθρώπους που γνώρισε. Μια κινηματογραφική ανασκαφή για να έρθει στο φως μια εικόνα μέσα από θραύσματα και ίχνη, όπως κάνει και η Αρχαιολογία.

«Ο Τέταρτος Χαρακτήρας» της Κατερίνας Πατρώνη

Ο κ. Παύλος διασχίζει την πόλη με το λεωφορείο και αναλογίζεται τη ζωή του και όσα θα άλλαζε. Η Τίνα περιπλανιέται στους δρόμους και αναστοχάζεται το τηλεφώνημα που της καθόρισε τη ζωή. Ο νεαρός Παύλος μαζεύει σκουπίδια και ψέλνει έχοντας βρει το νόημα της ζωής του στο Θεό. Μία πόλη που δέχεται τις ιστορίες των κατοίκων της και τις καθρεφτίζει στις όψεις της. Ένα ντοκιμαντέρ εξομολογήσεων για την απώλεια, την ενοχή, την πίστη και την αναζήτηση της λύτρωσης. Η ταινία παρατηρεί τις καθημερινές τελετουργίες των χαρακτήρων, ενώ ακούγονται οι ιστορίες τους που διαπλέκονται με τους ήχους της Αθήνας. Χωρίς σχολιασμό ή συνεντεύξεις, η κινηματογραφική σύνθεση συνυφαίνει τον εξωτερικό δημόσιο χώρο με τον εσωτερικό κόσμο των πρωταγωνιστών και φανερώνει την αμφίδρομη και ενεργητική σχέση τους.

«Μια Οικογενειακή Υπόθεση» της Αγγελικής Αριστομενοπούλου

Οι Ξυλούρηδες είναι η πιο γνωστή μουσική οικογένεια της Ελλάδας. Από τον θρυλικό Νίκο Ξυλούρη και τα αδέρφια του, τον φημισμένο λυράρη Ψαραντώνη και τον δεξιοτέχνη λαουτιέρη Ψαρογιάννη, μέχρι τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους, τρεις γενιές μουσικών κρατούν ζωντανή τη μουσική παράδοση της οικογένειας και την μεταφέρουν σε χιλιάδες θαυμαστές ανά τον κόσμο. Με κεντρικούς χαρακτήρες τον Ψαρογιώργη (Γιώργη Ξυλούρη), τα τρία παιδιά του που σπουδάζουν στην Μελβούρνη, και τον πατέρα του, Ψαραντώνη, η ταινία ακολουθεί την οικογένεια μέσα από επαγγελματικές προκλήσεις και δύσκολες προσωπικές αποφάσεις, και καταγράφει τη ζωή τους για διάστημα δύο ετών.

«Στη Χώρα του Πάγου και της Φωτιάς» της Δήμητρας Ζήρου

Μια ταινία εμπνευσμένη από τη σύγχρονη ζωή των αυτοχθόνων κατοίκων της αρκτικής Νορβηγίας, των Σάμι. Δύο παράλληλες ιστορίες ξεδιπλώνουν σταδιακά την καθημερινή ζωή δύο πολύ διαφορετικών ανθρώπων: της 86χρονης Σάρα και του επτάχρονου Μίκα, οι οποίοι ζουν στην Guovdageaidnu, στη μέση της νορβηγικής αρκτικής τούνδρας.

Δείτε το αφιέρωμα…

«Ήταν ίσως η πιο χαρισματική ηθοποιός της ελληνικής σκηνής στα χρόνια ανάμεσα στους δύο μεγάλους πολέμους. Ο Γρηγόρης Ξενόπουλος την είχε χαρακτηρίσει “αδιαμφισβήτητη διάδοχο της Κοτοπούλη”. «Μόνο όποιος είδε την Ελένη να “κρεάρει” ένα ρόλο είναι σε θέση να μαρτυρήσει τι ακριβώς σημαίνει τούτο…» έγραφε η Ειρήνη Καλκάνη. Από τη στιγμή που ήταν να ζωντανέψει στη σκηνή μια ηρωίδα, ο έξω κόσμος έπαυε να υπάρχει γι” αυτήν. Η Ελένη έπαυε να είναι η ίδια, έπλαθε το βάδισμά της, την κίνηση των χεριών της, το λόγο στα χείλη της, τον πόνο στην έκφρασή της…

Η Ελένη Παπαδάκη, παρ όλο που αποφοίτησε από την Γερμανική Σχολή, δεν αναφέρεται στα Μαθητολόγια και ενώ δεν γνωρίζουμε το έτος αποφοίτησής της θεωρούμε ότι κανονικάθα ήταντο 1926. Όμως όλο το υλικό των εγγραφών έως την σχολική περίοδο 1925-26 έχει χαθεί, αλλά και πολλά στοιχεία, πολλά τεύχη, από το διάστημα 1926 έως το 1944 έχουν αφαιρεθεί, προφανώς για λόγους ασφαλείας όλων, όσοι αναφέρονταν σε αυτά. Το ίδιο ισχύει και για δύο άλλες προσωπικότητες της εποχής, τις αδελφές Αγνή και Πολυξένη Ρουσοπούλου.

Το αφιέρωμα στην ηθοποιό δημοσιεύτηκε σε τεύχος του 2ου Γυμνάσιου Περαίας και περιέχει πολλές φωτογραφίες.

Περισσότερα…

Την Πέμπτη 22 Ιουνίου 2023, πραγματοποιήθηκε η υπογραφή της σύμβασης για τη μεταβίβαση με δωρεά του νέου Πλοίου Γενικής Υποστήριξης «ΠΕΡΣΕΑΣ» μεταξύ τ ου Προέδρου του Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη και Υποναυάρχου επί τιμή κ. Πάνου Λασκαρίδη και του Αρχηγού ΓΕΝ Αντιναύαρχου Ιωάννη Δρυμούση ΠΝ.

Παρόντες στην τελετή ήταν ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας Στρατηγός Αλκιβιάδης Στεφανής και ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Στρατηγός Κωνσταντίνος Φλώρος.

Το πλοίο θα καταπλεύσει στον Ναύσταθμο Σαλαμίνος προκειμένου να δρομολογηθούν οι διαδικασίες παράδοσης στο Πολεμικό Ναυτικό και ένταξής του στον Στόλο, με επίσημη τελετή παραλαβής και ονοματοδοσίας του.

Πρόκειται για τη δωρεά του πέμπτου και μεγαλύτερου πλοίου προς το Πολεμικό Ναυτικό, μετά από το Εκπαιδευτικό Πλοίο «ΚΥΚΝΟΣ» και τα Πλοία Γενικής Υποστήριξης «ΑΤΛΑΣ», «ΗΡΑΚΛΗΣ» και «ΑΙΑΣ». Το «ΠΕΡΣΕΥΣ» μήκους 105 μέτρων, διαθέτει ενσωματωμένες πλήθος σημαντικών τεχνολογικών καινοτομιών που θα υποστηρίξουν τις επιχειρησιακές ικανότητες του Στόλου μας σε μεγάλο βαθμό.

Ο Βασίλης Κρίντας, απόφοιτος του 1962, έστειλε ένα μήνυμα με αφορμή τον θάνατο του Γιάννη Παπαδόπουλου και θυμήθηκε μία εξομολόγηση του Τιμολέοντα Δημόπουλου:

Θα ήθελα και εγώ να εκφρασω τα συλλυπητήριά μου για την απώλεια του Γιάννη Παπαδόπουλου, με τον οποίο εκτός του σχολείου είμασταν και συνάδελφοι στον ΟΤΕ.

Δεν θα ξεχάσω το σχόλιο που είχαμε κάνει, όταν σε μία απο τις τελευταίες εκπαιδευτικές εξορμήσεις με τον αείμνηστο καθηγητή μας Τιμολέοντα Δημόπουλο στην περιοχή της Λαυρεωτικής και μετά από την ξενάγηση στο αρχαίο θέατρο του Θορικού, μας αποκάλυψε οτι σε εκείνο ακριβως τον χώρο πήρε τη μεγάλη απόφαση να θέσει τέλος στην πιο σοβαρή σχέση που είχε με μια κοπέλα, επειδή σε σχετικό διάλογο του εδήλωσε αδυναμία – απροθυμία να τον ακολουθεί στον ελεύθερο χρόνο και στις διακοπές σε εξορμήσεις και ταξίδια σε προορισμούς στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, που είχαν σχεδόν αποκλειστικό στόχο επισκέψεις σε αρχαιολογικούς χώρους, μουσεία μοναστήρια κλπ. Έτσι πήρε και την απόφαση να κάνει μόνος του το ταξίδι της ζωής του εκπληρώνοντας ανεμπόδιστα τους στόχους και τα όνειρα του.

Αυτα ξαναθυμηθήκαμε με τον Γιάννη σε μία από τις τελευταίες συναντήσεις μας στα πλαίσια μιας γενικής συνέλευσης των μηχανικών του ΟΤΕ.

Καλό ταξίδι φίλε Γιάννη.

Με την ευκαιρία θα ήθελα να ενημερώσω ότι και η δική μας τάξη 62 Β υπήρξε και εξακολουθεί να είναι πολύ δεμένη, αλλά επειδή δεν είχαμε συμμετοχή στα δρώμενα του Συλλόγου των Αποφοίτων δεν εγινε γνωστό.

Πληροφοριακά αναφέρω ότι αποφοιτήσαμε 22 (16 αγόρια+6 κορίτσια). Από τους συμμαθητές -για τις συμμαθήτριες δεν έχω πληρόφορηση- 12 σπουδάσαμε στο εξωτερικό (10 Γερμανία,1 Ελβετία,1 ΗΠΑ) και 4 εδώ.

Επί σειρά ετών ένας πυρήνας 7-9 συμμαθητών, εμπλουτιζόμενος και από 3-4 του αδελφού τμήματος 62 C (Σαμαράς, Βαλσαμάκης, Αδάμης, Εξαρχόπουλος) βρισκόμασταν τουλάχιστον μιά φορά το μήνα στην Πλατεία ΑγίαςΣοφίας στο Νέο Ψυχικό, σχολιάζοντας την επικαιρότητα και κάνοντας ενίοτε αναφορές στα σχολικά και φοιτητικά μας χρόνια.

Τα τελευταία χρόνια με την απώλεια 4 συμμαθητών του πυρήνα (Δεμαθάς, Αγγελίδης, Ιωαννίδης και πρόσφατα Γερόλυμπος), οι συναντήσεις μας αραίωσαν κάπως, παρ όλα αυτά οι εναπομείναντες (Κούσης, Κρεμέζης, Νικολαΐδης, Κωνσταντόπουλος, Κρίντας) με τη νοερή συμμετοχή των Γιαννίτση, Οικονόμου Κοντογιαννόπουλου και Κυριακόγγονα, βρισκόμαστε τουλάχιστον μια φορά το δίμηνο σε ταβερνάκι της ίδιας περιοχής και τα λέμε. 

Φιλικότατα Βασίλης Κρίντας

Θέλω να μάθω Πώς λειτουργεί το σώμα μου

Τα παιδιά ή οι μαθητές σας έχουν ερωτήσεις για το σώμα; Επιτέλους ένα όμορφο και φιλικό προς τα παιδιά βιβλίο γνώσεων με πληροφορίες για το σώμα και τις λειτουργίες του! Ένα όμορφα σχεδιασμένο βιβλίο, γραμμένο με παιδοκεντρικό τρόπο.

Το βιβλίο της Φιλοσοφίας

Ποιος είναι ο σκοπός της ζωής; Τι σημαίνει ευδοκιμώ ως άνθρωπος; Γιατί υπάρχει το κακό;

Τα παραπάνω είναι τρία από τα πολλά και προκλητικά ερωτήματα που συζητούνται στο παρόν, πλούσια εικονογραφημένο, βιβλίο. Συνταξιδέψτε με τον καθηγητή Gregory Bassham καθώς εξερευνά 250 ορόσημα της φιλοσοφίας, από το 1500 π.Χ. μέχρι και το 2011.

Θέλω να μάθω Πώς λειτουργεί το σώμα μου

Τα παιδιά ή οι μαθητές σας έχουν ερωτήσεις για το σώμα; Επιτέλους ένα όμορφο και φιλικό προς τα παιδιά βιβλίο γνώσεων με πληροφορίες για το σώμα και τις λειτουργίες του! Ένα όμορφα σχεδιασμένο βιβλίο, γραμμένο με παιδοκεντρικό τρόπο. Η εύστοχη εικονογράφησή του ξέρει πραγματικά σε ποιον απευθύνεται!

Τους μικρούς αναγνώστες θα τους συνεπάρουν οι νέες γνώσεις και οι ενδιαφέρουσες μικρολεπτομέρειες. Στη μέση του βιβλίου θα ανακαλύψουν μια αναδιπλούμενη εικόνα με σαφή επισκόπηση των διαφόρων συστημάτων, όπως το δέρμα, ο σκελετός, οι μύες, η καρδιά και τα αιμοφόρα αγγεία. Θα ανακαλύψουν με τρόπο διασκεδαστικό το ανθρώπινο σώμα και θα απολαύσουν το ταξίδι στον μαγικό κόσμο της γνώσης της ανατομίας του σώματος.

Είναι παράλληλα ένα άψογο εκπαιδευτικό εργαλείο για χρήση στην τάξη. Οι εκπαιδευτικοί θα βρουν στο βιβλίο «Θέλω να μάθω πώς λειτουργεί το σώμα μου» έναν άριστο βοηθό στο πλαίσιο της θεματικής ενότητας για το σώμα, τόσο στο νηπιαγωγείο όσο και στο δημοτικό σχολείο, με ερωτήσεις, δράσεις και παιχνίδια.

Το βιβλίο τελειώνει με το τραγούδι «Κεφάλι, ώμοι, γόνατα και δάχτυλα», μια διασκεδαστική εργασία χειροτεχνίας μιας κούκλας που τραβιέται και ένα μίνι κουίζ. Εν ολίγοις, ένα όμορφα σχεδιασμένο βιβλίο πληροφοριών με κατανοητό κείμενο για το σώμα.

Συνιστάται ανεπιφύλακτα! Ιδανικό βιβλίο για παιδιά ηλικίας 6–9 ετών, για νηπιαγωγούς και δασκάλους.

Το βιβλίο της Φιλοσοφίας

Ποιος είναι ο σκοπός της ζωής; Τι σημαίνει ευδοκιμώ ως άνθρωπος; Γιατί υπάρχει το κακό;

Τα παραπάνω είναι τρία από τα πολλά και προκλητικά ερωτήματα που συζητούνται στο παρόν, πλούσια εικονογραφημένο, βιβλίο. Συνταξιδέψτε με τον καθηγητή Gregory Bassham καθώς εξερευνά 250 ορόσημα της φιλοσοφίας, από το 1500 π.Χ. μέχρι και το 2011.

«Το βιβλίο της φιλοσοφίας» αποτελεί ένα γλαφυρό πανόραμα θεωριών, γεγονότων και ρηξικέλευθων έργων από την πλούσια ιστορία της φιλοσοφίας – μια πρωτότυπη και περιεκτική εγκυκλοπαίδεια, γραμμένη σε γλώσσα εύληπτη και διαυγή. Πρόκειται για μια έγκυρη επισκόπηση και παράλληλα μια συναγωγή αξιοσημείωτων αφηγήσεων και ιδεών. Ο Bassham καταβυθίζεται στην αρχαιότητα, εξετάζοντας φερ’ ειπείν τις ινδικές Βέδες και τη γέννηση της δυτικής φιλοσοφίας, όταν οι στοχαστές άρχισαν να στηρίζονται στη λογική και στην παρατήρηση για να δώσουν απαντήσεις στα βαθύτερα υπαρκτικά μας ερωτήματα. Η περιδιάβασή του στην ιστορία της φιλοσοφίας ολοκληρώνεται με τις πλέον πρόσφατες εξελίξεις, όπως τα φιλοσοφικά ζόμπι και η «τριπλή θεωρία» της ηθικής.

«Παρότι οι φιλόσοφοι συχνά καταπιάνονται με ζητήματα που ενδεχομένως φαίνονται εξαιρετικά τεχνικά και αφηρημένα, στον πυρήνα της η φιλοσοφία εξακολουθεί να ασχολείται με τα μεγάλα ζητήματα της ζωής που υπερβαίνουν το πεδίο των φυσικών και των κοινωνικών επιστημών: Υπάρχει κάποιο νόημα στη ζωή; Υπάρχει ο Θεός; Υπάρχει ζωή μετά τον θάνατο; Μπορώ να γνωρίσω την αληθινή πραγματικότητα; Πώς πρέπει να ζήσω;

Ποιοι θα έπρεπε να είναι οι στόχοι μου και ποιες οι αξίες μου; Η φιλοσοφία παραμένει μια εξαιρετικά νευρώδης και ζωτική δραστηριότητα όταν βρίσκεται σε στενή επαφή με αυτά τα μείζονα υπαρκτικά ερωτήματα».

Τα περιεκτικά κείμενα, που συνοδεύονται από εκπληκτικές έγχρωμες φωτογραφίες, είναι οργανωμένα κατά χρονολογική σειρά, ενώ το τμήμα που επιγράφεται «Σημειώσεις και περαιτέρω βιβλιογραφία» παρέχει περαιτέρω στοιχεία για μελέτη σε βάθος.

Ο Gregory Bassham είναι καθηγητής της φιλοσοφίας στο Kings’s College του Wilkes-Bare της Πενσυλβανίας, όπου ειδικεύεται στη φιλοσοφία του δικαίου, στην κριτική σκέψη και στις σχέσεις μεταξύ φιλοσοφίας και μαζικής κουλτούρας. Συνεπιμελήθηκε αρκετά βιβλία

φιλοσοφίας και είναι ο κύριος συγγραφέας του βιβλίου Critical Thinking: A Student’s Introduction. Άρθρα και δοκίμιά του δημοσιεύθηκαν σε πληθώρα βιβλίων και περιοδικών.

Η Αγγελική Παπανδρέου εμφανίζεται στο CALVO στην παραλία του Αιγίου στις 24 Αυγούστου 2023 σε μία συναυλία με τίτλο:

“…τι τζαζ…τι χι τζαζ…”

Μαζί της ο Πάνος Τρίψας (φωνή και μπουζούκι)

Στο πιάνο ο Χρήστος Τσαντούλης και στο σαξόφωνο ο Φοίβος Μποζάς

Στην εκπομπή 12-2 της τηλεόρασης της Ναυτεμπορικής με τους δημοσιογράφους Ανέστη Ντόκα και Παύλο Πανταζόπουλο εμφανίστηκε ο καθηγητής του ΕΜΠ και πρώην Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Κωνσταντίνος Αραβώσης.

«Η κλιματική κρίση δεν είναι κάτι που αναμένουμε να γίνει. Τα φαινόμενα της κλιματικής κρίσης είναι ήδη εδώ. Πρόκειται για ραγδαία φυσικά φαινόμενα που είναι οι επιπτώσεις της αύξησης της μέσης θερμοκρασίας της γης και της αύξησης των ρύπων. Αυτό που βλέπουμε τώρα στη χώρα μας με τις πυρκαγιές είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο που διαρκώς επιτείνεται. Ενώ γίνεται μια διεθνής προσπάθεια να φτάσουμε σε κλιματική ουδετερότητα – σημειωτέον το γρηγορότερο που μπορούμε να πετύχουμε κάτι τέτοιο είναι το 2050 – η θερμοκρασία του πλανήτη θα συνεχίσει να αυξάνεται μέχρι τότε, με αποτέλεσμα να έχουμε διαρκώς εντονότερα φυσικά φαινόμενα», ανέφερε ο κ. Αραβώσης.

Παρακολουθείστε την συνέντευξη…

Ο Κώστας Παπαηλιού εντόπισε ένα μοναδικό ντοκουμέντο του 1929 και μας το έστειλε με την παρακάτω σημείωση:

Επισυνάπτω ένα νέο εύρημα, το άρθρο του γνωστού ελληνιστή Prof. Dr. Erich Ziebarth, ιδρυτικού εκδότη του έγκυρου περιοδικού Hellenika, το οποίο έχει επιβιώσει μέχρι σήμερα, από το 1ο τεύχος του περιοδικού το 1929. με τίτλο “Das Deutschtum in Griechenland”, όπου υπάρχει μια πολύ ενδιαφέρουσα αναφορά για τη Γερμανική.

Η Λίζα Γεωμπρέ διάβασε τις ημέρες αυτές το βιβλίο του Κωνσταντίνου Χρηστομάνου: “Η κερένια κούκλα” και όχι απλώς ενθουσιάστηκε, όχι απλώς το προτείνει να το διαβάσουμε, αλλά θεωρεί ότι είναι ένα από τα σημαντικότερα διηγήματα της ελληνικής λογοτεχνίας.

Να πούμε δύο κουβέντες για τον συγγραφέα:

Ο Κωνσταντίνος Χρηστομάνος (Αθήνα, 1867 – 1 Νοεμβρίου 1911) ήταν Έλληνας θεατρικός συγγραφέας, μυθιστοριογράφος και ποιητής, καθώς και ο ιδρυτής της Νέας Σκηνής,

Πέρασε αρκετά χρόνια στη Βιέννη, όπου έγινε δάσκαλος της Ελισάβετ της Βαυαρίας και στενός της φίλος. Έγραψε γι’ αυτήν “Το βιβλίο της Αυτοκράτειρας Ελισάβετ”, το πιο γνωστό του έργο, όπου εξιστορούσε τη φιλία του με την Αυτοκράτειρα. Μετά το θάνατό της, επέστρεψε στην Ελλάδα, όπου δημιούργησε τον πρώτο σύγχρονο θεατρικό οργανισμό, τη Νέα Σκηνή, και συνέβαλε καίρια και ουσιαστικά στην ανανέωση της ελληνικής θεατρικής σκηνής και στον εκσυχρονισμό της. Κατά τη διάρκεια της οκτάχρονης παρουσίας της, ανέβασε τα σπουδαιότερα έργα του καιρού του και δίδαξε υποκριτική στους ηθοποιούς που αργότερα θα γίνονταν οι πιο σημαντικοί στο ελληνικό θέατρο. Έγραψε, επίσης, το μυθιστόρημα “Η κερένια κούκλα”.

Η κερένια κούκλα δημοσιεύτηκε σε συνέχειες στην εφημερίδα Πατρίς το 1908 και εκδόθηκε σε βιβλίο το 1911, τη χρονιά θανάτου του συγγραφέα. Πρόκειται για ένα ψυχολογικό μυθιστόρημα και όπως αναφέρει ο ίδιος ο συγγραφέας στον πρόλογο του έργου πρόκειται για μια «ιστορία απλή και λυπητερή, γιατί απλή και λυπητερή είναι η ζωή». Η υπόθεση του έργου διαδραματίζεται σε μια λαϊκή συνοικία της πρωτεύουσας και μας περιγράφει τη σκληρή ζωή εκείνης της εποχής, τις πίκρες και τα πάθη των απλών ανθρώπων. Σταθερά μοτίβα στο έργο είναι η σκληρή μοίρα, η αρρώστια και το ανέφικτο της ανθρώπινης ευτυχίας. Η υπόθεση είναι απλή και βγαλμένη μέσα από τη ζωή: Μια γυναίκα του λαού, η Βιργινία, ερωτεύεται και παντρεύεται έναν άνδρα νεώτερό της, τον Νίκο και μένουν σε μια λαϊκή γειτονιά της Αθήνας.

Δείτε περισσότερα στην παρουσίαση, που κάνει η Ανοικτή Βιβλιοθήκη, από όπου μπορείτε να κατεβάσετε σε pdf όλο το βιβλίο…

Εμείς θα συμπληρώσουμε εδώ ότι:

…το 1891, ο Κωνσταντίνος Χρηστομάνος αναγορεύεται διδάκτωρ της Φιλοσοφίας και δέχεται την πρόταση των Ανακτόρων της Αυστρίας να διδάξει την ελληνική γλώσσα στην Αυτοκράτειρα Ελισάβετ, τη θρυλική “Σίσσυ”. Μαγεύεται από τη “μελαγχολική αυτοκράτειρα”, τη θαυμάζει, τη λατρεύει, βαθιά και πλατωνικά, ως “γητεύτρα της φαντασίας, άφθαστο των Ονείρων και της Ωριοσύνης καταφύγιο”. Γίνεται αφοσιωμένος ακόλουθός της, τη συνοδεύει μάλιστα στο ταξίδι της στην Κέρκυρα το 1892, τη χρονιά που ολοκληρώνεται το “Αχίλλειον”, το παλάτι-ησυχαστήριό της στο νησί. Λίγο μετά τη δολοφονία της Ελισάβετ το 1898, αποφασίζει να της αφιερώσει το Tagebücher (Φύλλα ημερολογίου), μια λυρική μυθιστορηματική βιογραφία της, η οποία όμως προξενεί την έντονη δυσαρέσκεια των Ανακτόρων και γίνεται η αιτία να εγκαταλείψει, ως ανεπιθύμητος, τη Βιέννη. Το 1908, το έργο κυκλοφορεί στα ελληνικά, με τον τίτλο “Το βιβλίο της Αυτοκράτειρας Ελισάβετ”.

Σχετικές δημοσιεύσεις:

Βάλτερ Πούχνερ: “Κωνσταντίνος Χρηστομάνος ως δραματουργός”…

Το αυτοκίνητο παραμένει το Νούμερο Ένα μεταφορικό μέσο για τις καλοκαιρινές διακοπές, όπου διανύουμε συχνά εκατοντάδες χιλιόμετρα μέχρι να φτάσουμε στον προορισμό μας. Αυτό συνεπάγεται κούραση, την οποία καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε άμεσα, αφού η συνέχιση της οδήγησης κάτω από τέτοιες συνθήκες είναι επικίνδυνη. Δεν είναι διόλου τυχαίο, ότι η κόπωση του οδηγού θεωρείται μία από τις πιο συχνές αιτίες πρόκλησης τροχαίων ατυχημάτων, ιδιαίτερα μάλιστα τις νύχτες όπου δυσκολευόμαστε από το σκοτάδι και κουραζόμαστε ευκολότερα. Ιδιαίτερα επικίνδυνος είναι ο στιγμιαίος ύπνος, όπου τα βλέφαρα κλείνουν για κάποια δευτερόλεπτα και ουσιαστικά οδηγούμε στα τυφλά ρισκάροντας την δική μας ασφάλεια, όπως επίσης και των υπόλοιπων χρηστών των δρόμων. Ακόμη όμως και με την απλή κόπωση αντιλαμβανόμαστε δυσκολότερα τις συνθήκες της κυκλοφορίας και δεν ‘’σκανάρουμε’’ αποτελεσματικά το περιβάλλον, ενώ αντιδρούμε καθυστερημένα σε έκτακτες καταστάσεις. Ειδικές έρευνες έχουν επιβεβαιώσει, ότι ένας κουρασμένος οδηγός λειτουργεί παρόμοια με έναν οδηγό, που έχει καταναλώσει αλκοόλ!

Δείτε το άρθρο του Πέτρου Πιτσίνη στο ieidiseis.gr…

Μουσικό Φεστιβάλ Χίου

Summer edition

1 – 13 Αυγούστου

Χίος & Οινούσσες

Με νέες παραγωγές, κλασική μουσική, ποίηση, ρεμπέτικο αλλά και τον Αλκίνοο Ιωαννίδη επιστρέφει δυναμικά η καλοκαιρινή έκδοση του 7ου Μουσικού Φεστιβάλ Χίου.

Το Μουσείο Μαστίχας Χίου, το προαύλιο της Ιεράς Μονής Κοιμήσεως Θεοτόκου στα Μεστά, η παραλία Καρφάς, τα Οθωμανικά Λουτρά στο Κάστρο, το Θέατρο «Μίκης Θεοδωράκης», το Κτήμα Σπύρου Στεφάνου στον Κάμπο, η Δημόσια Κεντρική Ιστορική Βιβλιοθήκη Χίου «Κοραής» και ο αύλειος χώρος του Ι.Ν. Αγίου Γεωργίου Συκούση είναι τα τοπόσημα του νησιού που θα φιλοξενήσουν φέτος τις καλοκαιρινές εκδηλώσεις του φεστιβάλ, το οποίο εγκαινιάστηκε πριν από έξι χρόνια με σκοπό την ανάδειξη των φυσικών τοπίων και της πολύτιμης πολιτιστικής κληρονομιάς της Χίου, μέσα από συναυλίες και μουσικές παραστάσεις, ενώ φέτος ταξιδεύει ξανά στις Οινούσσες για μία συναυλία.

Το πλούσιο πρόγραμμα του φετινού καλοκαιριού περιλαμβάνει την πρωτότυπη παραγωγή μουσικής αφήγησης «Λουκῆς Λάρας», βασισμένη στο ομώνυμο έργο του Δημήτριου Βικέλα, την συμμετοχική δράση παραστατικής ανάγνωσης, ΠΟΙΗΜΑ(ΤΑ), που έχει ως σημείο αναφοράς ένα ποίημα του Κ. Π. Καβάφη και συναυλίες μιας ευρείας γκάμας ρεπερτορίου, από κλασική και σύγχρονη μουσική με διεθνούς φήμης σολίστ, μέχρι τζαζ, μουσικές παραδόσεις των Βαλκανίων αλλά και ρεμπέτικο. Ξεχωριστή θέση στο φετινό πρόγραμμα έχει η συναυλία που θα δώσουν για πρώτη φορά οι πρόσφυγες που συμμετέχουν στο ετήσιο εκπαιδευτικό μουσικό πρόγραμμα του φεστιβάλ, ενώ η αυλαία θα πέσει με τη συναυλία του Αλκίνοου Ιωαννίδη και μια «πολύτιμη μοιρασιά ψυχής».

Πρόγραμμα:

Τρίτη 1 Αυγούστου, ώρα 21:00 | Αύλειος χώρος Ιεράς Μονής Κοιμήσεως Θεοτόκου, Μεστά

Timescapes | Συναυλία κλασικής μουσικής για βιολί, βιόλα και βιολοντσέλο

Οι συναυλίες μουσικής δωματίου με διακεκριμένους σολίστ από όλον τον κόσμο, που ανοίγουν κάθε χρόνο την καλοκαιρινή περίοδο του Μουσικού Φεστιβάλ Χίου, αποτελούν πλέον μια αγαπημένη παράδοση του φεστιβάλ, την οποία το κοινό ακολουθεί πιστά. Αυτή τη φορά, η βιολονίστα και καλλιτεχνική διευθύντρια του φεστιβάλ, Όλγα Holdorff Μυριαγκού υποδέχεται δύο πολύπλευρους μουσικούς, την πολωνικής καταγωγής βιολονίστα, Maria Jadziewicz, και τον αυστραλιανής καταγωγής βιολοντσελίστα Martin Smith. Μαζί θα ερμηνεύσουν διάσημα έργα των Françaix, Eisler και το θρυλικό έργο του Bach, Παραλλαγές Γκόλντμπεργκ.

Συντελεστές:

Όλγα Holdorff Μυριαγκού: Βιολί

Maria Jadziewicz: Βιόλα

Martin Smith: Βιολοντσέλο

Πέμπτη 3 & Παρασκευή 4 Αυγούστου, ώρα 21:00 | Μουσείο Μαστίχας Χίου

Λουκῆς Λάρας | Μουσική αφήγηση, βασισμένη στο ομότιτλο λογοτεχνικό έργο του Δημήτριου Βικέλα

Tο Μουσικό Φεστιβάλ Χίου παρουσιάζει τη νέα του παραγωγή, με τίτλο «Λουκῆς Λάρας» βασισμένη στο ομότιτλο λογοτεχνικό έργο του Δημήτριου Βικέλα. Το κείμενο, που μεταφέρεται για πρώτη φορά επί σκηνής με τη μορφή μουσικής αφήγησης για φωνή και βιολοντσέλο, ακολουθεί τη διαδρομή μιας «αντιηρωικής» μορφής των χρόνων του αγώνα, που βιώνει την τραγωδία της Σφαγής της Χίου, απέχοντας όμως κατά πολύ από την ατμόσφαιρα των πατριωτικών εξάρσεων και των ηρωικών υμνολογιών της εποχής του.

Τη σύλληψη και σύνθεση υπογράφει ο Λευτέρης Βενιάδης, ο οποίος σημειώνει: «Μεγαλωμένος στη Χίο, αισθάνομαι το βάθος και το περιεχόμενο του γραπτού αυτού λόγου και αντιλαμβάνομαι ότι το ιστορικό πλαίσιο εκείνης της εποχής τέμνεται με κάποιον τρόπο με τη σημερινή πραγματικότητα».

Συντελεστές:

Λευτέρης Βενιάδης: Μουσική σύνθεση, σύλληψη, σκηνοθετική επιμέλεια

Δημήτρης Χαλιώτης: Δραματουργική επεξεργασία, σκηνοθετική επιμέλεια

Σάκης Μπιρμπίλης: Φωτισμοί, εικαστική επιμέλεια

Κώστας Μπερικόπουλος: Ηθοποιός

Nίκος Ζιάζιαρης: Ανδρική φωνή

Αλέξανδρος Μποτίνης: Βιολοντσέλο

Παναγιώτης Παρασκευαΐδης: Ηχοληψία

Αιμιλία Καραντζούλη: Βοηθός

Παρασκευή 4 Αυγούστου, ώρα 21:00 | Αμφιθέατρο Οινουσσών, Οινούσσες

Σάββατο 5 Αυγούστου, ώρα 21:00 | Κτήμα Σπύρου Στεφάνου, Κάμπος Χίου

EnsembLesAlpes | Συναυλία κλασικής μουσικής από την Ελβετία

Μια πραγματικά μοναδική συναυλία με έργα που ερμηνεύονται σπάνια θα έχει τη δυνατότητα να απολαύσει το κοινό του Μουσικού Φεστιβάλ Χίου, χάρη στο EnsembLesAlpes, το οποίο ιδρύθηκε το 2020 και αποτελείται από διεθνούς φήμης σολίστ, που έχουν βάση τους την Ελβετία και θέλουν να κάνουν γνωστά στο ευρύ κοινό ανεξερεύνητα και εν μέρει ξεχασμένα αριστουργήματα Ελβετών συνθετών από την κλασική, ρομαντική και σύγχρονη περίοδο. Το ρεπερτόριο της συναυλίας περιλαμβάνει έργα των Ernest Bloch και Thüring Bräm, που οριοθετούν με λυρισμό εικόνες από πανοραμικά τοπία των Άλπεων.

Συντελεστές:

Matthias Bruns: Βιολί

Ola Sendecki: Βιολί

Agnes Mauri: Βιόλα

Samuel Justitz: Βιολοντσέλο

Δευτέρα 7 Αυγούστου, ώρα 19:30 | Οθωμανικά Λουτρά στο Κάστρο της Χίου

Musical escapades | Συναυλία με τραγούδια από όλο τον κόσμο

Στο πλαίσιο της συνεργασίας του Μουσικού Φεστιβάλ Χίου με τον οργανισμό ΔΗΩ, που συνεχίζεται για τρίτη συνεχόμενη χρονιά ανοίγοντας έναν δημιουργικό διάλογο μεταξύ εικαστικών τεχνών και μουσικής, οργανώνεται φέτος μια συναυλία με τραγούδια από όλον τον κόσμο. Πρόκειται για μια μουσική γιορτή, ένα ταξίδι στις γειτονιές του κόσμου, με τους συμμετέχοντες στο ετήσιο εκπαιδευτικό πρόγραμμα για πρόσφυγες του Μουσικού Φεστιβάλ Χίου, σε διδασκαλία της Ανδριάννας Νεαμονίτη. Το πρόγραμμα πραγματοποιείται σε μόνιμη βάση και κατά τη διάρκεια του χειμώνα, σε συνεργασία με το Κέντρο Μη Τυπικής Εκπαίδευσης της ΜΕΤΑδρασης στη Χίο και την Ύπατη Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες. Το ρεπερτόριο της συναυλίας θα βασιστεί στη θεματολογία της εικαστικής έκθεσης Το Παρελθόν Είναι Μια Ξένη Χώρα.

Συντελεστές:

Ανδριάννα Νεαμονίτη: Διδασκαλία

Συμμετέχοντες στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα για πρόσφυγες του Μουσικού Φεστιβάλ Χίου

Τρίτη 8 Αυγούστου, ώρα 21:00 | Αύλειος χώρος Ι.Ν. Αγίου Γεωργίου Συκούση

Μουσικό Σχολείο Χίου | Αφιέρωμα στο ρεμπέτικο

Με πρωτοβουλία του Μουσικού Φεστιβάλ Χίου και κατόπιν πρόσκλησης της Κρατικής και Καθεδρικής Χορωδίας του Βερολίνου, το Μουσικό Σχολείο Χίου επισκέφθηκε τον περασμένο Μάρτιο το Βερολίνο, λαμβάνοντας μέρος σε διάφορες καλλιτεχνικές δράσεις, πραγματοποιώντας μεταξύ άλλων μια συναυλία-αφιέρωμα στο ρεμπέτικο στο Πανεπιστήμιο των Τεχνών του Βερολίνου (UdK). Η επιλογή του ρεπερτορίου δεν ήταν καθόλου τυχαία, καθώς με τον τρόπο αυτό οι μαθητές υπογράμμισαν το γεγονός ότι η Χίος, ήταν μία από τις πρώτες πόλεις υποδοχής των Σμυρνιών προσφύγων κατά τη Μικρασιατική Καταστροφή, και ως ένα χωνευτήρι μελωδιών μεταξύ ανατολής και δύσης φιλοξένησε αυτοδίδακτους μουσικούς της εποχής, που με τη σειρά τους σημάδεψαν τον σύγχρονο ελληνικό μουσικό ήχο. Στο πλαίσιο της σταθερής συνεργασίας του Μουσικού Σχολείου Χίου με το φεστιβάλ, από τον πρώτο κιόλας χρόνο διεξαγωγής του, οι μαθητές θα παρουσιάσουν τη συναυλία-αφιέρωμα στο ρεμπέτικο μαζί με μια διάλεξη-προσέγγιση της ιστορικής και κοινωνιολογικής διάστασης αυτού του μουσικού είδους.

Συντελεστές:

Ορχηστρικό και Χορωδιακό σύνολο των μαθητών του Μουσικού Σχολείου Χίου

Φαίδρα Γιαννέλου, Μιχάλης Πιλαβάς: Διδασκαλία

Μιχάλης Πιλαβάς: Ιστορική έρευνα, επιμέλεια κειμένων

Τετάρτη 9 Αυγούστου, ώρα 19:00 | Αύλειος χώρος Δημόσιας Κεντρικής Ιστορικής Βιβλιοθήκης Χίου «Κοραής»

ΠΟΙΗΜΑ(ΤΑ) | Παραστατική ανάγνωση με μουσικά στοιχεία

Με αφορμή τα 90 χρόνια από τον θάνατο του Κωνσταντίνου Π. Καβάφη, το Μουσικό Φεστιβάλ Χίου σε συνεργασία με τη βιβλιοθήκη «Κοραής» θα παρουσιάσουν στον αύλειο χώρο της μια παραστατική ανάγνωση που βασίζεται στο βιβλίο ΠΟΙΗΜΑ(ΤΑ) του Μιχάλη Pichler Μυριαγκού, που κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 2022 από τον εκδοτικό οίκο Άγρα. Με βασικό σημείο αναφοράς το ποίημα «Η Πόλις» του Κ. Π. Καβάφη, ο Ελληνοαυστριακός δημιουργός έγραψε το λογοτεχνικό έργο ΠΟΙΗΜΑ(ΤΑ) κατασκευάζοντας και παραθέτοντας 44 παραλλαγές του ποιήματος του Καβάφη, οι οποίες ενθαρρύνουν πολλαπλές συγκριτικές αναγνώσεις. Τα ποιήματα διχοτομούνται, διπλασιάζονται, καθρεφτίζονται, αντιστρέφονται, περιστρέφονται και οι αφηγήσεις έρχονται να λειτουργήσουν με παρόμοιους τρόπους για τον θεατή. Το σύνολο της παράστασης παράγει μια αλυσίδα μετασχηματισμών, στην οποία κάθε έννοια που πραγματεύεται το έργο του Pichler Μυριαγκού μεταμορφώνει και μεταμορφώνεται. Το έργο θα αποτυπωθεί μουσικά και σκηνικά από την τοπική καλλιτεχνική κοινότητα της Χίου υπό την καθοδήγηση του σκηνοθέτη Θάνου Παπαδόγιαννη και του συνθέτη Παύλου Κατσιβέλη.

Η παράσταση θα σημάνει τα εγκαίνια της έκθεσης ΠΟΙΗΜΑ(ΤΑ) και την έναρξη της πρωτοβουλίας Ανοιχτό Ράφι για τις Έκδόσεις ως Έργα Τέχνης, σε συνεργασία με τη βιβλιοθήκη «Κοραής».

Συντελεστές:

Μιχάλης Pichler Μυριαγκός: Συγγραφέας

Θάνος Παπαδόγιαννης: Σκηνοθεσία

Παύλος Κατσιβέλης: Μουσική σύνθεση

Συμμετέχουν μαθητές και μαθήτριες του Μουσικού Σχολείου Χίου, υπεύθυνος καθηγητής: Μιχάλης Πιλαβάς

Παρασκευή 11 Αυγούστου, ώρα 21:00 | Παραλία Καρφάς

Balkan Spirit Ensemble

Το Balkan Spirit Ensemble είναι ένα πενταμελές μουσικό σχήμα που προέκυψε μετά από μακρά και δυναμική συνεργασία μεταξύ μουσικών που έχουν αφιερώσει την καλλιτεχνική τους πορεία στη σύζευξη του τζαζ αυτοσχεδιασμού με την παραδοσιακή μουσική. Ειδικά για τη συναυλία τους στη Χίο, έχουν προσκαλέσει έναν από τους σημαντικότερους μουσικούς της Βουλγαρίας, τον σολίστ του καβάλ, Nedyalko Nedyalkov. Με πολυετή παρουσία τόσο στον χώρο της παραδοσιακής βαλκανικής μουσικής όσο και στη σύγχρονη μουσική, ο Nedyalkov έχει αναπτύξει ένα προσωπικό στιλ παιξίματος και σύνθεσης που τον κατατάσσει ανάμεσα στους πιο καταξιωμένους μουσικούς της γενιάς του. Το εκρηκτικό ρεπερτόριο που θα παρουσιάσουν στο πλαίσιο του Μουσικού Φεστιβάλ Χίου, συνδυάζει τις μελωδίες και τους ρυθμούς της βουλγαρικής, ελληνικής, ρουμανικής, και σερβικής παράδοσης, δημιουργώντας μια νέα μουσική γλώσσα που θα παρασύρει τους ακροατές με τη ζεστασιά και τη ζωντάνια, την αρμονία και το ηχόχρωμά της.

Συντελεστές:

Vladimir Karparov: Καλλιτεχνική διεύθυνση, διασκευές, σαξόφωνο

Katya Tasheva: Φωνή

Daniel Stawinski: Πιάνο

Igor Spallati: Κοντραμπάσο

Δημήτρης Χρηστίδης: Ντραμς

Nedyalko Nedyalkov: Καβάλ

Κυριακή 13 Αυγούστου, ώρα 21:00 | Θέατρο «Μίκης Θεοδωράκης» στην περιοχή Καστρομηνά

Αλκίνοος Ιωαννίδης

O Αλκίνοος Ιωαννίδης, μαζί με την ιστορική μπάντα του, τους Σταύρο Λάντσια (πλήκτρα), Μιλτιάδη Παπαστάμου (ηλεκτρικό βιολί), Γιώτη Κιουρτσόγλου (ηλεκτρικό μπάσο) και Μιχάλη Καπηλίδη (ντραμς) ρίχνουν με τον πλέον συγκινητικό τρόπο την αυλαία του φεστιβάλ στις 13 Αυγούστου, στο Θέατρο «Μίκης Θεοδωράκης» στην περιοχή Καστρομηνά. Δύο δεκαετίες μετά τις πρώτες τους κοινές εμφανίσεις και τη ζωντανή ηχογράφηση στο θέατρο του Λυκαβηττού, οι σπουδαίοι μουσικοί συναντιούνται ξανά επί σκηνής για δεύτερο καλοκαίρι φέτος, για μία ηλεκτρική γιορτή με αγαπημένα τραγούδια, απρόσμενες διασκευές και αυτή την ολοζώντανη επιβεβαίωση της σχέσης μεταξύ των μουσικών και του κοινού, που συμβαίνει σε κάθε εμφάνιση του αγαπημένου τραγουδοποιού. Μια πολύτιμη μοιρασιά ψυχής που όλοι χρειαζόμαστε.

«Δε νοσταλγούμε το παρελθόν, ζητούμε το παρόν! Παίζουμε ξανά μαζί γιατί λείψαμε ο ένας στον άλλον, μουσικά και ανθρώπινα. Και γιατί μας λείψατε!».

Αλκίνοος Ιωαννίδης

Συντελεστές:

Σταύρος Λάντσιας: Πλήκτρα

Μιλτιάδης Παπαστάμου: Ηλεκτρικό βιολί

Γιώτης Κιουρτσόγλου: Ηλεκτρικό μπάσο

Μιχάλης Καπηλίδης: Τύμπανα

Αλκίνοος Ιωαννίδης: Ηλεκτρική κιθάρα, φωνή

Βαγγέλης Λάππας – Βασίλης Δρούγκας: Ηχοληψία

Μαρία Βενετάκη: Σχεδιασμός φωτισμών

Παραγωγή: Roll Out Vision Services

Επιμέλεια παραγωγής: Αθύρ

Την καλλιτεχνική διεύθυνση του φεστιβάλ υπογράφουν η Όλγα Holdorff Μυριαγκού και ο Λευτέρης Βενιάδης.

Το Μουσικό Φεστιβάλ Χίου πραγματοποιείται σε συνεργασία με το Ίδρυμα Allianz· με την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού· σε συνδιοργάνωση με την Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου· με δωρεά του The John S Fafalios Foundation· με την υποστήριξη του Ομηρείου Πνευματικού Κέντρου Δήμου Χίου και του Δήμου Χίου, της Πρεσβείας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας στην Αθήνα, του Swiss Arts Council Pro Helvetia, της Cass Technava· και με τη συμμετοχή του Πολιτιστικού Ιδρύματος Ομίλου Πειραιώς. Χορηγοί μεταφοράς: Blue Star Ferries, Hellenic Seaways. Χορηγός αερομεταφορών: AEGEAN.

Το Μουσικό Φεστιβάλ Χίου τελεί υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού και του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού.

Χορηγοί επικοινωνίας: ΕΡΤ3, ΕΡΤ Β.ΑΙΓΑΙΟ, COSMOTE TV, ΜΕΛΩΔΙΑ 99,2, ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, ΑΘΗΝΟΡΑΜΑ, LIFO, MONOPOLI.GR, MUSICITY.GR, DEBOP.GR, MIKROFWNO, STREET RADIO, LOADED

Τοπικοί χορηγοί επικοινωνίας: ΠΑΤΡΙΔΑ, ΠΟΛΙΤΗΣ, ASTRAPARIS, CHIOSPRESS, ΑΙΓΑΙΟ

Τιμές εισιτηρίων:

ENSEMBLE LES ALPES στο Κτήμα Σπύρου Στεφάνου, Κάμπος Χίου

€10 γενική είσοδος

€8 μειωμένο

ΑΛΚΙΝΟΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ

€17 προπώληση

€15 προπώληση μειωμένο*

€20 ταμείο (γενική είσοδος)

*Το μειωμένο εισιτήριο αφορά: ανέργους, μαθητές, φοιτητές, άνω των 65, καλλιτεχνικές ατέλειες, ΑμεΑ και ισχύει μόνο στην προπώληση.

Η προπώληση γίνεται ηλεκτρονικά μέσω της υπηρεσίας εισιτηρίων ticketservices.gr ή από το κατάστημα Πυξίδα στη Χίο

TICKET SERVICES

τηλεφωνικά: 210 7234567

online: ticketservices.gr

ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ΠΥΞΙΔΑ

Απλωταριάς 34, Χίος

τηλ. 22710 26666

Σε όλες τις υπόλοιπες παραστάσεις, η είσοδος είναι ελεύθερη.

Για την εκδήλωση στο Μουσείο Μαστίχας Χίου η κράτηση θέσης είναι απαραίτητη.

Τηλ.: +30 22710 72212 καθημερινά 10:00 – 18:00, εκτός Τρίτης

Ακολουθήστε μας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για συνεχείς ενημερώσεις:

@chiosmusicfestival

Facebok

Instagram

Υπεύθυνη Επικοινωνίας:

Τίνα Παππά | City Owls

e: tpappa2018@gmail.com | +30 6948 239088

Social Media: Νίκη Παγιατάκη

Αγαπητές/ αγάπητοί απόφοιτοι της ΓΣΑ

Σας ανακοινώνω την υποψηφιότητα μου για Δημοτική Σύμβουλος του Δήμου Αθηναίων με τον συνδυασμό του Δημάρχου μας, κυρίου Κώστα Μπακογιάννη, «Αθήνα Ψηλά»

Παρακαλώ θερμά, επικοινωνήστε το στον Σύλλογο Αποφοίτων μέσω του newsletter.

Ευχαριστώ θερμά και Καλό Καλοκαίρι

Ειρήνη Φρεζάδου

Απόφοιτος ΓΣΑ 1978

Στην Κύθνο για τρίτη χρονιά διοργανώνεται το MusiKythnos Festival που θα διεξαχθεί από την Πέμπτη 24 Αυγούστου έως την Κυριακή 3 Σεπτεμβρίου στο όμορφο νησί του Αιγαίου.

Στην ίδρυση και στην πραγματοποίηση του καλλιτεχνικού αυτού οράματος έχει πρωτοστατήσει η γνωστή πιανίστα και Έφορος της Σχολής Πιάνου του Ωδείου Αθηνών Μαρία Ευστρατιάδη (απόφ. ’82).

Μέσα στις εξαιρετικά ενδιαφέρουσες εκδηλώσεις, επισημαίνουμε ότι το Σάββατο2 και την Κυριακή3 Σεπτεμβρίου ο γνωστός μαέστρος Νίκος Αθηναίος (απόφ. ’64) θα διευθύνει τα 6 Βρανδεμβούργια Κοντσέρτα του Johann Sebastian Bach, με το μουσικό σύνολο Collegium Musicum Αθηνών.

Περισσότερα…

Τρεις γενιές Βασιλικών επιπλοποιών των Ανακτόρων

Όλα ξεκινάνε το 1833 από τον Μαρτίνο Στάγγεσερ (1806-1890). Ήταν Βαυαρός υπήκοος από το Mainz, που ακολούθησε το Βασιλιά Όθωνα στο τότε νεοσύστατο Ελληνικό κράτος.

Στην Αθήνα θα αγοράσει και θα εγκατασταθεί σε ένα διώροφο Οθωνικής περιόδου αρχιτεκτονικής σπίτι κοντά στη Χρυσοσπηλιώτισσα στην οδό Μιλτιάδου αριθμός 9.

Στον επάνω όροφο θα μείνει με την γυναίκα του, Τερέζα Στάγγεσερ, και τα 6 παιδιά τους.

Στον κάτω όροφο στο ισόγειο θα λειτουργεί το εργοστάσιο επιπλοποιίας της Βασιλικής Αυλής με αριθμό τηλεφώνου 399.

Μετά τον θάνατο του Μαρτίνου σε ηλικία 84 ετών, το 1890 το εργοστάσιο θα περάσει στον γιό του, Βαλεντίνο Στάγγεσερ (1842-1917), ο οποίος δημιούργησε μια αξιόλογη επιχείρηση, όπου απασχολούσε 20 εργάτες σχεδιάζοντας και κατασκευάζοντας τα Βασιλικά έπιπλα, άλλα και αυτά των  μεγαλοαστικών οικογενειών.

Η επιχείρηση γνώρισε μεγάλη άνθιση στα χέρια του καθώς ανέλαβε την επίπλωση μεγάλων αστικών μεγάρων των οικογενειών της εποχής όπως της Λαίδης Λω, της Ιουλίας Καρόλου, της οικογενείας Ράλλη, της οικογενείας Σερπιέρη, του Νομισματικού Μουσείου, του Αρχαιολογικού και πιθανόν την συναρμολόγηση των επίπλων της Αθηναϊκής Τριλογίας (Ακαδημία-Πανεπιστήμιο-Βιβλιοθήκη). Από τους καλύτερους συνεργάτες του ήταν ο Ερνέστος Τσίλερ, όπου σχέδια επίπλων του υλοποιήθηκαν στο εργοστάσιο Στάγγεσερ (Ερμάρια συλλογής Ιωάννου Δημήτριου, Νομισματικό Μουσείο).

Επίσης διετέλεσε διοικητής και πρόεδρος το 1893 στο Σωματείο Ξυλουργών και Ξυλεμπόρων επί της οδού Σταδίου 16, όπου στην συνέχεια θα γίνει μέλος και ο γιός του Αντώνης. Τέλος διετέλεσε διαχειριστής της περιουσίας του Γερμανικού Συλλόγου Φιλαδέλφεια, όπου ο πατέρας του ήταν ιδρυτικό μέλος.

Θα παντρευτεί το 1870 την Ρόζα φον Μπρεντάνο Τσιμαρόλλι κόρη του Γερμανού Βαρόνου Αντωνίου Φον Βάρον Μπρεντάνο, αυλικό του Λουδοβίκου του Α’ της Βαυαρίας και της Αλοϋσίας φον Τσιμαρόλι Μπρεντάνο. Σημαντικό μέλος της οικογενείας Μπρεντάνο ήταν o Αυστριακός Στρατηγός Αντώνιος Ιωσήφ φον Μπρεντάνο.

Ο Βαλεντίνος και η Ρόζα Στάγγεσερ θα αποκτήσουν τέσσερα παιδιά την Βιλελμίνη Μουρίκη, τον Αντώνη Στάγγεσερ, την Καρολίνα Μαλμέν και την Λουΐζα Παπαμανώλη. (περισσότερα…)

Η Emily Haber, απόφοιτος του 1975, κόρη του διπλωμάτη Dirk Oncken,ο οποίος υπηρέτησε ως πρέσβης στην Ελλάδα κατά τα τελευταία χρόνια τη δικτατορίας, διαδεχόμενος τον Peter Limbourg, πατέρα του επίσης αποφοίτου Peter Limbourgκαι σήμερα Γενικού Διευθυντή της DW, είναι πλέον κοντά στην ολοκλήρωση της θητείας της στην Washington, ως πρέσβης της Γερμανίας.

Στο ξεκίνημα της διπλωματικής τη καριέρας εργάστηκε στην Γερμανική Πρεσβεία στην Μόσχα, διετέλεσε Μορφωτική Ακόλουθος στην Πρεσβεία στην Άγκυρα και το 1999 επέστρεψε στην Πρεσβεία στην Μόσχα και από το 2002 έως το 2006 υπηρέτησε ως Διευθύντρια της OSCE Division and Commissioner for Conflict Prevention and Crisis Management in the Euro-Atlantic Framework στο Βερολίνο.

Από το 2009 έως το 2011 ήταν Γενική Διευθύντρια του Υπουργείου Εξωτερικών στο Βερολίνο και μάλιστα ήταν η πρώτη γυναίκα που της ανατέθηκε η θέση αυτή και ακολούθως Γενική Γραμματέας του Υπουργείου Εξωτερικών επί υπουργίαςGuido Westerwelle, πάλι ως η πρώτη γυναίκα πουτης ανετέεθη ορόλος αυτός. Από το 2014 έως το 2018 διετέλεσε Γενική Γραμματέας του Υπουργείου Εσωτερικών επί υπουργίας Thomas de Maizière, όπου ήταν υπεύθυνη για την ασφάλεια και την μετανάστευση.

Η Emily Haber έδωσε μία συνέντεξη στην Ines Pohl, δημοσιογράφο της DW διατρέχοντας τα μεγάλα γεγονότα, που έλαβαν χώρα κατά την διάρκεια της θητείας της από τον Ιούνιο του 2018 όταν ανέλαβε τα καθήκοντά της και μίλησε: για τους Αμερικανούς και για το τι μπορούν οι Ευρωπαίοι και οι Γερμανοί να μάθουν από αυτούς, για τον Donald Trump, για τους Αμερικανούς στρατιώτες που υπηρέτησαν στην Γερμανία, για τον covid-19, για τον νέο Καγκελάριο Olaf Scholz, που ανέλαβε τα καθήκοντά του λίγο πριν από τον πόλεμο στην Ουκρανία και τις συνέπειες του πολέμου στις αμερικανο-γερμανικές σχέσεις. Κλείνοντας εξομολογήθηκε για αυτά που θα της λείψουν όταν εγκαταλείψει τις ΗΠΑ.

Παρακολουθείστε την πολύ ενδιαφέρουσα συνέντεξη:

https://www.dw.com/en/emily-haber-german-ambassador-to-the-us-tough-tenure/video-66066880

Η Ελένη Βλάχου γεννήθηκε στις 5.4.1921 και πρωτοεμφανίστηκε στα μαθητολόγια της Σχολής την χρονιά 1928-29 στην Β’ Δημοτικού. Την χρονιά 1933-34 εγγράφηκε στην Α’ Γυμνασίου και παρέμεινε έως την αποφοίτησή της στην ΣΤ’ Γυμνασίου την χρονιά 1938-39.

Παντρεύτηκε τον Ιωάννη Γκλαβάνη, πρώτο εξάδελφο του Τζον Γκλαβάνη (πολιτικού και βιομηχάνου) και απέκτησε δύο κόρες, την Ευανθία και την Μπιάνκα. Ο σύζυγός της ήταν δικηγόρος όμως δραστηριοποιήθηκε στον χώρο της βιομηχανίας κατασκευάζοντας αγροτικά μηχανήματα και το εργοστάσιό του ήταν δίπλα στου Φιξ.

Με την δημοσιογράφο Ελένη Βλάχου δεν είχε καμία συγγένεια, ενώ μέσω του συζύγου της, Ιωάννη, που ήταν εξάδελφος του Τζον Γκλαβάνη, ήταν συγγενής με την Λένα Γκλαβάνη, απόφοιτο του 1942 αλλά και με την Κλέα Γκλαβάνη, που ήταν στην Σχολή την χρονιά του 1935-36 και ήταν κόρη του Αθανασίου Γκλαβάνη.

Απεβίωσε στις 12.5.2012.

Η οικογένεια Γκλαβάνη ήταν γνωστή οικογένεια βιομηχάνων του Βόλου με γνωστότερο μέλος της τον Τζον Γκλαβάνη, ο οποίος διετέλεσε βουλευτής και υπουργός. Στο Βιογραφικό Λεξικό των Ελλήνων Βουλευτών αλλά και στην wikipedia αναφέρεται:

Ο Ιωάννης Γκλαβάνης (Βόλος, 28 Ιανουαρίου 1892 – Αθήνα, 27 Δεκεμβρίου 1984), γνωστός και ως Τζον Γκλαβάνης, ήταν Έλληνας βιομήχανος, βουλευτής και υπουργός. Γεννήθηκε στο Βόλο. Ήταν γιος του βιομήχανου Κωνσταντίνου Γκλαβάνη από τη Ζαγορά Πηλίου. Ο αδερφός του, Βάγγος (Ευάγγελος), εξελέγη επίσης βουλευτής Λαρίσης και ήταν κι αυτός βιομήχανος, στις εκλογές του 1926. Ο Ιωάννης παντρεύτηκε την Ουρανία Βουτσινά και απέκτησαν ένα γιο και μία κόρη. Ο Ιωάννης σπούδασε Εμπορικές Επιστήμες στην Εμπορική Σχολή του Μάντσεστερ στο Ηνωμένο Βασίλειο. Η βιομηχανία Γκλαβάνη κατά την περίοδο της δικτατορίας της 4ης Αυγούστου ανέλαβε μαζί με τη βιομηχανία Μποδοσάκη τον ανεφοδιασμό του εξοπλισμού του ελληνικού στρατού, κατασκευάζοντας πολεμικό υλικό για το Πυροβολικό και το Μηχανικό. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής η λειτουργία της έπαυσε, ενώ ο διευθυντής της, Βάγκος Γκλαβάνης, δολοφονήθηκε και τη θέση του ανέλαβε ο Ιωάννης Γκλαβάνης.

ΓΚΛΑΒΑΝΗΣ ΑΕ εργοστάσιο γεωργικών μηχανημάτων…

Σιδηρουργείο Γκλαβάνη – Η Μαγνησία στο Πέρασμα του Χρόνου…