Τα ξημερώματα της Κυριακής 22 Ιουλίου 2018 άφησε την τελευταία του πνοή από ανακοπή καρδιάς σε ηλικία 80 ετών ο Μάνος Ελευθερίου.Ποιητής, στιχουργός και πεζογράφος εξέδωσε ποιητικές συλλογές, διηγήματα, μία νουβέλα, δύο μυθιστορήματα και περισσότερα από 400 τραγούδια. Γι΄αυτούς που αναρωτιούνται γιατί κάνουμε την αναφορά ας διευκρινίσουμε ότι δεν ήταν απόφοιτος της Γερμανικής, είχε όμως γράψει το μυθιστόρημά “Η γυναίκα που πέθανε δύο φορές” για την σπουδαία ηθοποιό Ελένη Παπαδάκη, τη απόφοιτο, που τόσο άδικα εκτελέστηκε το 1944:

“Δεκέμβριος 1944. Μες στην παραφροσύνη ενός εμφυλίου πολέμου, το ευτελέστερο πράγμα είναι η ανθρώπινη ζωή.Τη συνέλαβαν και το ίδιο βράδυ την εκτέλεσαν. Ανθρωποθυσία;Εκείνο όμως το γυμνό σώμα που της αποδόθηκε δεν ήταν το δικό της. Το μοιραίο λάθος έγινε μέσα στον πανικό και την απόγνωση του αδελφού της στο νεκροτομείο. Έτσι, στο άγνωστο σώμα δόθηκε το ένδοξο όνομά της.Εκείνη όμως ζούσε. Αλλού.Πενήντα χρόνια μετά ένας νέος γιατρός προσπαθεί να μάθει την αλήθεια από κείνον που συνέλαβε τη γυναίκα, την Καλλιτέχνιδα. Να μάθει τι κρύβεται πίσω από την ηλικιωμένη γυναίκα που περιθάλπει σπίτι του και που ο ίδιος υποστηρίζει ότι είναι Εκείνη.Είναι όμως Εκείνη; Ποιο φως μπορεί να φωτίσει το παρελθόν μας και τη ζωή μας, ακόμα κι αν εμφανιστούν εκατό μάρτυρες και εκατό χαρτιά;”

Περισσότερα…

Ο απόφοιτός μας γνωστός δημοσιογράφος Πάνος Λουκάκος σχολιάζει τα κεντρικά δεδομένα του Μακεδονικού ζητήματος στο άρθρο του “Τα θολά νερά του εθνολαϊκισμού” που δημοσιεύθηκε στις 13 Ιουνίου στην Athens Voice. Περισσότερα…

«Διδασκόμαστε και δεσμευόμαστε: ποτέ ξανά!» διαμηνύει ο πρέσβης της Γερμανίας στην Ελλάδα Γενς Πλέτνερ, με αφορμή την επέτειο μνήμης της 10ης Ιουνίου 1944, για τη Σφαγή στο Δίστομο.

«Το έγκλημα της Βέρμαχτ στο Δίστομο ανήκει στα μελανότερα κεφάλαια της γερμανικής κατοχής τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο. Ο φόνος αθώων γυναικών, ανδρών, παιδιών και γερόντων, με γεμίζει ντροπή και οδύνη. Τα εγκλήματα αυτά δεν πρέπει να ξεχαστούν ποτέ! Διδασκόμαστε και δεσμευόμαστε: ποτέ ξανά!» αναφέρει σε δήλωσή του στο ΑΠΕ – ΜΠΕ, ανήμερα της επετείου της Σφαγής στο Δίστομο, ο Γερμανός πρέσβης.

Δείτε το άρθρο στην εφημερίδα “Καθημερινή”…

Ο Παύλος Αγιαννίδης παρουσιάζει το 1968, ως τη χρονιά που άλλαξε (και) την τέχνη. Περισσότερα…

και

στην μουσική: Ακόμη και οι Μπιτλς τραγούδησαν για «Revolution»…

Δανειζόμαστε το ρεπορτάζ από την εφημερίδα “Καθημερινή”: “Έπειτα από μια μαραθώνια διαδικασία, η οποία διήρκησε 21 ώρες, ο αντιπρόεδρος της Βουλής Γιώργος Βαρεμένος ανακοίνωσε ότι κατόπιν των αποτελεσμάτων της διεξαχθείσης μυστικής ψηφοφορίας γίνεται δεκτή η πρόταση της Ειδικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής για τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης που κατέθεσαν ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ διότι συγκέντρωσε την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών που προβλέπεται στην παράγραφο 9 του άρθρου 155 του Κανονισμού της Βουλής για τους δύο πρώην πρωθυπουργούς, Αντώνη Σαμαρά και Παναγιώτη Πικραμμένο, καθώς και για τους οκτώ πρώην υπουργούς Γιάννη Στουρνάρα, Ευάγγελο Βενιζέλο, Δημήτρη Αβραμόπουλο, Ανδρέα Λοβέρδο, Ανδρέα Λυκουρέντζο, Μάριο Σαλμά, Άδωνι Γεωργιάδη και Γιώργο Κουτρουμάνη. Συνολικά ψήφισαν 218 βουλευτές“.

Κατά την διάρκεια της διαδικασίας αυτής μίλησαν και οι δέκα πολιτικοί που εμπλέκονται στην υπόθεση, ενώ ιδιαίτερη αίσθηση έκανε η ομιλία του Τάκη Πικραμμένου.Παρακολουθείστε την ομιλία…

Η Ντόρα Μπακογιάννη και ο Ευάγγελος Βενιζέλος μετείχαν την Δευτέρα 12 Φεβρουαρίου 2018 σε ανοικτή συζήτηση στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρεταννία για το ονοματολογικό της ΠΓΔΜ. Στη συζήτηση πήραν μέρος και οι Δημήτρης Καραϊτίδης, Πρέσβυς ε.τ., Γιώργος Σαββαΐδης, Πρέσβυς ε.τ., Βασίλης Κ. Γούναρης, Καθηγητής Ιστορίας Νεοτέρων Χρόνων, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και Κωνσταντίνα Μπότσιου, Αναπλ. Καθηγήτρια Σύγχρονης Ιστορίας, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου. Παρακολουθείστε το video της εκδήλωσης…

Ο υπουργός Επικρατείας και κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακόπουλος και η βουλευτής της ΝΔ Ντόρα Μπακογιάννη συζήτησαν εφ’ όλης της ύλης με τον Πάνο Χαρίτο στην εκπομπή «FOCUS», την Πέμπτη 1η Φεβρουαρίου 2018 στην ΕΡΤ1.

Στο επίκεντρο της συζήτησης, η ονομασία της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, η στάση των κομμάτων και οι φήμες για εκλογές. Οι ζυμώσεις στη Βουλή, το επικείμενο συλλαλητήριο και τα αποτελέσματα της επίσκεψης του ειδικού διαμεσολαβητή του ΟΗΕ, Μάθιου Νίμιτς.Δείτε την συζήτηση…

Η Ντόρα Μπακογιάννη έδωσε στις 31 Ιανουαρίου 2018 μία συνέντευξη για το Σκοπιανό στον Γιώργο Κουβαρά στην εkπομπή Evening Report στο κανάλι Action24.Παρακολουθείστε την συνέντευξη…

Ο Τάσος Γιαννίτσης έδωσε στις 2 Φεβρουαρίου μία συνέντευξη στο κανάλι Action24 στην εκπομπή Evening Report του Γιώργου Κουβαρά.Παρακολουθείστε την συνέντευξη…

Ένα άρθρο της Ντόρας Μπακογιάννη δημοσιεύτηκε στην “Καθημερινή της Κυριακής” στις 28/1 με τίτλο “Βουκουρέστι, 10 χρόνια μετά”:

Tο Σκοπιανό απασχολεί την ελληνική εξωτερική πολιτική από την εποχή της ίδρυσης του γειτονικού κράτους. Οι λόγοι της αντίδρασης της Ελλάδας στην ονομασία των Σκοπίων είναι ιστορικά τεκμηριωμένοι και δεν αφορούν στο παρελθόν αλλά στο μέλλον. Η ευαίσθητη περιοχή των Βαλκανίων ταλανίζεται εδώ και χρόνια από εθνικισμούς που πολλές φορές οδήγησαν σε περιφερειακή αποσταθεροποίηση. Ταυτόχρονα, ορισμένες μεγάλες δυνάμεις εκμεταλλεύτηκαν εθνικιστικές και αλυτρωτικές λογικές που υπήρχαν στην περιοχή, προς επίτευξη των δικών τους στόχων. Περισσότερα…

Πολλές φορές αναρωτιόμαστε τι κρύβεται πίσω από την επιθυμία μας να συναντάμε συμμαθητές και συμμαθήτριες τόσα χρόνια μετά. Ποιά είναι η κινητήριος δύναμη που κάνει τους περισσότερους από εμάς να επιδιώκουμε την επαφή;

Ο Ισπανός συγγραφέας Javier Marias, κυκλοφόρησετο 1996 μία συλλογή διηγημάτων με τίτλο “Όταν ήμουν θνητός” (“Cuando fui mortal”, 1996), όπου κάνει μία αναφορά στον δεσμό αυτόν με αφορμή το γεγονός ότι αναφέρεται αλλά και απευθύνεται στον συμμαθητή του χρησιμοποιώντας το επώνυμό του:

… στο σχολείο είσαι γνωστός με το το επώνυμό σου μέχρι την εφηβεία. Και, με τον ίδιο τρόπο που, αν διατηρηθεί η επαφή, βλέπει κανείς στον ενήλικο να προβάλλεται πάντα το πρόσωπο του παιδιού με το οποίο μοιράστηκε το ίδιο θρανίο, λες και οι μεταγενέστερες αλλαγές ή ο τονισμός κάποιων χαρακτηριστικών είναι μάσκα και παιχνίδι για να καλυφθεί η ουσία, έτσι και η επίτευξη ή η μη συμπλήρωση των ηλικιών του άλλου μοιάζουν εξωπραγματικές ή μάλλον πλασματικές, σαν σχέδια ή φαντασιώσεις ή αναπαραστάσεις ή φόβοι που αφθονούν στα παιδικά χρόνια , λες και ανάμεσα σ’ αυτούς τους φίλους όλα όσα συμβαίνουν εξακολουθούν να φαίνονται και εξακολουθούν να βιώνονται ως αναμονή -η κύρια κατάσταση της παιδικής ηλικίας , δεν είναι καν επιθυμία-, τα παρόντα, τα παρελθόντα, ακόμα και τα πολύ μακρινά. Σ’ αυτό το είδος των φίλων, κανένα ή λίγα πράγματα μπορούν να ληφθούν πολύ στα σοβαρά γιατί έχει συνηθίσει κανείς να είναι τα πάντα παιχνίδι, εκφρασμένο με σαφήνεια με εκείνες τις στερεότυπες φράσεις που κατόπιν τις εγκαταλείπει για να βγει στον κόσμο: “Έλα να παίξουμε αυτό”, “Έλα να κάνουμε ότι”, “Τώρα είμαι εγώ ο αρχηγός”…

Ήταν Νοέμβριος του 2012, πριν πέντε χρόνια δηλαδή, όταν ο Χορστ Ράιχενμπαχ επισκέφθηκε τον Μανώλη Γλέζο στο σπίτι του. Πως και θυμηθήκαμε το γεγονός; Μας το θύμησε ο Πάνος Καρβούνης, Επικεφαλής της Αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα από το 2010, που ολοκλήρωσε πριν λίγες μέρες την θητεία του και το γεγονός αυτό ήταν ένα από τα αξιοσημείωτα που περιέλαβε στην επετειακή έκδοση “1976-2016 – ΗΑντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα”.

Αφηγείται λοιπόν ο Πάνος Καρβούνης:

Νοέμβριος 2012

Αν ήταν σκληρές ή δύσκολες οι περισσότερες μέρες, μία στιγμή έφτασε για να αισθανθώ ότι άξιζε να είμαι εδώ σε τόσο χαλεπούς καιρούς: Η στιγμή που ο “κακός” Γερμανός Χορστ Ράιχενμπαχ επισκέφθηκε τον αγωνιστή Μανόλη Γλέζο στο σπίτι του. Έκλαιγαν και οι δυο. Έμειναν αγκαλιασμένοι για πολλή ώρα.

Ο καλός φίλος μου Γιάννης Μηλιός και εγώ, οι μόνοι παρόντες, αισθανθήκαμε αμηχανία, αλλά και καμάρι γι’ αυτούς τους δύο άνδρες που ξεπέρασαν κάθε προκατάληψη , στερεότυπο ή μισαλλοδοξία , και άφησαν τις καρδιές δυο Ευρωπαίων να μιλήσουν.

Η αφιέρωση του Ράιχενμπαχ στον Μανόλη Γλέζο τα λέει όλα, αφού τον χαρακτήρισε ως τον αδερφό που δεν είχε. Οι Γερμανοί κατακτητές είχαν εκτελέσει τον Νίκο, τον μοναδικό αδερφό του Μανόλη Γλέζου, τον Μάιο του 1944.

Dear Manolis,

My favorite piano-CD starts with the piece: “On the departure of a brother” and I think of your brother, I never had one.

Thank you for our encounter

Yours

Horst

(*)J.S. Bach Capriccio on the departure of a beloved brother BWV 992…

Η Ξένια Κουναλάκη με άρθρο της στην εφημερίδα Καθημερινή στις 16.11 σχολιάζει την “επίθεση” που δέχθηκε η Μιράντα Ξαφά. Διαβάστε το άρθρο…

Η Ντόρα Μπακογιάννη μίλησε την Τετάρτη (22/11) στην τελετή λήξης του τριήμερου Φεστιβάλ Καινοτομίας και Επιχειρηματικότητας “Athens Innovation Festival“, που πραγματοποιήθηκε στο Ζάππειο από τις 20 έως τις 22 Νοεμβρίου. Δείτε την ομιλία…

Η κρίση για την οποία μιλούν οι περισσότεροι, δεν υπάρχει στο Βερολίνο. Σε αντίθεση με ό,τι πιστεύεται η καγκελάριος βγαίνει ενισχυμένη από την κατάρρευση των διαπραγματεύσεων για τον σχηματισμό κυβέρνησης. Το παιχνίδι ελέγχεται από εκείνην. Ιδού πώς..

Διαβάστε το άρθρο tου Άγγελου Κωβαίου στο protagon…

Στη μνήμη όλων των θυμάτων των πολέμων και των καθεστώτων βίας, αλλά και σαν υπόμνηση της ειρήνης, πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 19 Νοεμβρίου 2017 στο Γερμανικό Στρατιωτικό Κοιμητήριο στον Διόνυσο – Ραπεντόσα, τελετή μνήμης με κατάθεση στεφάνων. Ο πρέσβης Jens Plötner έκανε μία εξαιρετική ομιλία:

Εξοχότατοι, αξιότιμοι παρευρισκόμενοι!

Εδώ, στο γερμανικό στρατιωτικό κοιμητήριο στο Διόνυσο-Ραπεντώσα αναπαύονται σχεδόν 10.000 στρατιώτες, οι περισσότεροι από αυτούς πεσόντες κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Στεκόμαστε σιωπηλοί μπροστά σε όλα αυτά τα μνήματα, μπροστά σε όλη αυτή την οδύνη. Και γνωρίζω από τις συζητήσεις μου, πόσο πολύ συνεχίζει να επιδρά η οδύνη που βίωσαν οι Ελληνίδες και οι Έλληνες κατά τη γερμανική κατοχή, πόσο ζωντανές είναι οι μνήμες των δικών τους θυμάτων.

Μνημονεύουμε σήμερα αυτούς τους νεαρούς στρατιώτες, τους οποίους έστειλε στον πόλεμο μία εγκληματική ηγεσία. Έχασαν τη ζωή τους εξαιτίας της ψύχωσης λίγων. Μία ψύχωση, ωστόσο, την οποία συμμερίζονταν πολλοί στη Γερμανία της εποχής εκείνης. Υπήρξαν θύματα, αλλά -και δυστυχώς πρόκειται για μια ιδιαίτερα επώδυνη αλήθεια- πάρα πολλοί από αυτούς έφεραν μεγάλη ευθύνη.

Για τον λόγο αυτόν οφείλουμε να μνημονεύσουμε σήμερα εδώ και τις χιλιάδες ανθρώπινες ζωές που αφαίρεσε η γερμανική κατοχή στην Ελλάδα. Γυναικόπαιδα, ηλικιωμένοι, αυτοί ήταν τα πρώτα θύματα του λιμού, ο οποίος αποδεκάτισε τον χειμώνα του 1941-1942 κυρίως τις πόλεις. Μνημονεύουμε και τα θύματα των πολεμικών εγκλημάτων, που διαπράχθηκαν στο όνομα της Γερμανίας: Δίστομο, Καλάβρυτα, Κομμένο, αυτά είναι μόνο μερικά από τα μέρη της φρίκης και της ανείπωτης οδύνης. Και, όπως παντού στην Ευρώπη, οι σκέψεις μας βρίσκονται κοντά και στα θύματα της περήφανης και με πλούσια παράδοση εβραϊκής κοινότητας στην Ελλάδα, η οποία οδηγήθηκε από τα χωριά και τις πόλεις της, με δολοφονική αποτελεσματικότητα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Θύματα και ταυτόχρονα θύτες σε έναν εγκληματικό πόλεμο: με αυτή την επώδυνη, διπλή αλήθεια πρέπει εμείς, οι απόγονοι των στρατιωτών που κείτονται εδώ, να ζήσουμε. Από αυτό το δίλημμα της μνήμης δεν υπάρχει διαφυγή. Πρέπει να το

υποστούμε. Αυτό που διαπράχθηκε, δεν μπορεί να αναιρεθεί, αλλά μπορεί να χρησιμεύσει ως υπενθύμιση: Ποτέ ξανά! Ποτέ ξανά πόλεμος!

Η ξεκάθαρη απάντησή μας σε αυτήν την ιστορική και ηθική αποστολή είναι μία: Ευρώπη! Σήμερα στην Ευρώπη ετοιμαζόμαστε να ενισχύσουμε ακόμη περισσότερο την Ένωσή μας, να την αναπτύξουμε ακόμη περισσότερο. Μόλις την προηγούμενη εβδομάδα συμφωνήθηκε μία στενότερη αμυντική συνεργασία. Σήμερα οι στρατιώτες μας στέκονται συναδελφικά ο ένας πλάι στον άλλον εναντίον όσων απειλούν τις αξίες που μας ενώνουν. Σήμερα μπορούμε να είμαστε περήφανοι για τον στρατό μας, για τις Oμοσπονδιακές Ένοπλες Δυνάμεις, σημαντικότερη αποστολή των οποίων είναι η προάσπιση της ειρήνης και της ελευθερίας. Και όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά και στις χώρες όπως το Αφγανιστάν, το Μάλι, το Σουδάν, τη Σομαλία και τη Δυτική Σαχάρα, το Λίβανο ή τη Συρία.

Ας αναπαυθούν οι ψυχές όλων εν ειρήνη !

Σας ευχαριστώ.

Με αφορμή την θλιβερή επέτειο της 26ης Σεπτεμβρίου η Ντόρα Μπακογιάννη ανάρτησε ένα tweet τιμώντας την μνήμη του Παύλου Μπακογιάννη: “Πέρασαν 28 χρόνια σαν σήμερα. Ηταν πάλι μία Τρίτη. Και όμως, η μάχη σου ενάντια στο διχασμό, τη μισαλλοδοξία και το φανατισμό συνεχίζεται ΝΜ”

Ο Άγγελος Κωβαίος σχολιάζει μέσα από το protagon.gr τα αποτελέσματα των γερμανικών εκλογών θεωρώντας ότι πρόκειται για το “χειρότερο αποτέλεσμα για την Ελλάδα”. Περισσότερα…

Τη νύχτα της 30ής προς 31ης Μαΐου 1941, ο Μανώλης Γλέζος έδειχνε το δρόμο της πραγματικής αντίστασης, χωρίς ενδοιασμούς, χωρίς δεύτερες σκέψεις. Αποκαθήλωνε το Ναζισμό κατεβάζοντας τη σβάστιγκα από την Ακρόπολη.

Σήμερα, 76 χρόνια μετά, ο ίδιος αυτός άνθρωπος διδάσκει και πάλι σε όλους μας αυτή τη φορά τη συμφιλίωση, αντιδρώντας σε όσους επιχείρησαν να εμποδίσουν το Γερμανό Πρέσβη Dr. Peter Schoof να καταθέσει στεφάνι στη μνήμη των θυμάτων του Διστόμου.

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου, πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας, στάθηκε μπροστά στους επίσημους προσκεκλημένους και ανακοίνωσε στον Γερμανό πρέσβη ότι δεν έχει το δικαίωμα να καταθέσει στεφάνι λέγοντας του ότι πρέπει η χώρα του να καταβάλει τις γερμανικές αποζημιώσεις.

Όπως φαίνεται στο βίντεο που ακολουθεί πήρε από το χέρι τον Γερμανό πρέσβη, παρακάμπτοντας την κυρία Κωνσταντοπούλου και του έδωσε το στεφάνι για να το καταθέσει στο μνημείο των εκτελεσθέντων.

“Το παιδί του εγκληματία όσα εγκλήματα κι αν έχει κάνει ο πατέρας και η μάνα του δεν ευθύνεται για αυτά”εξήγησε το ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς

Από όποια πλευρά και να δει κανείς τον Μανώλη Γλέζο, είτε συμφωνεί μαζί του είτε διαφωνεί, θα αναγνωρίσει την πρόθεσή του και την επιθυμία του να είναι δίκαιος. Μανώλη σε ευχαριστούμε!

(*) το άρθρο είχε αναρτηθεί στις 11/6/2017. Δείτε και το σχετικό video όπως το παρουσίασε ο Alpha…

Να θυμίσουμε ότι ο Μανώλης Γλεζος είχε μιλήσει το 2014 στην Aula για τις ελληνογερμανικές σχέσεις.

Δείτε το video και την είδηση όπως την δημοσιεύει η εφημερίδα “Το Πρώτο Θέμα”…

Από τον Μάκη Δριμαρόπουλο, απόφοιτο του 1973 και πρώην Πρόεδρο του Συλλόγου λάβαμε το παρακάτω μήνυμα:

Αγαπητό montags

Χτες το απόγευμα έφτασε στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο το χτεσινό montags.

Εκεί διάβασα την επιστολή του αποφοίτου μας κυρίου Δρόσου.

Δεν ειμαι νομικός αλλά ένας απλός αρχιτέκτονας καθώς επίσης και ενεργός πολίτης αυτής της χώρας.

Έχω παρακολουθήσει την συζήτηση για τις τηλεοπτικές άδειες. Πρέπει να πω οτι και η αναδημοσίευση του καθόλα αγαπητού και καθόλα άξιου Άγγελου Κωβαίου όπως και η επιστολή του κυρίου Δρόσου δεν είχαν θέση στο montags μιας και εδώ και πολλά χρόνια προσπαθούμε να κρατήσουμε την πολιτική εκτός Συλλόγου. Αλλά υπό την “ευρεία έννοια ” οτι και οι δυο είναι απόφοιτοι ίσως καλώς δημοσιεύτηκαν. Αν διευρήνουμε την έννοια αυτή θα ήθελα να δημοσιευτεί και η δική μου παρέμβαση μιας και εγω είμαι απόφοιτος.

Το διαδίκτυο βρίθει κριτικών για την συζήτηση αυτή και οι πάντες πλην κάποιων εθελοτυφλούντων θεωρούν οτι ο Βαγγέλης Βενιζέλος (δυστυχώς όχι αποφοιτός μας ) ήταν ο κυρίαρχος της βραδυάς και ότι έχει 1,5 δισ λόγους να θεωρείται έτσι. ΄Οπως και στο δικό μου επάγγελμα υπάρχουν σαφώς καλύτεροι αρχιτέκτονες απο μένα, έτσι και ανάμεσα στους νομικούς και στους συνταγματολόγους. Θα ήμουν ιδιαίτερα περήφανος να μετείχα σε πάνελ όπου ο ΒΒ θα ήταν ο καλύτερος όλων. Το το ΕΣΡ συνταγματικά είναι το αρμόδιο όργανο για την χορήγηση αδειών δεν μπορεί να αμφισβητηθεί και ότι δεν συγκροτήθηκε ακόμα να θυμίσω την ρήση της τότε αντιπολίτευσης ότι και τον Θεό να προτείνετε για ΕΣΡ εμείς θα πούμε όχι (το ξεχάσατε αυτό κύριε Δρόσο ?)

Μάκης Δριμαρόπουλος

επί 21 έτη στα κοινά του σχολείου μας

σημ.:

όποιος δεν έχει παρακολουθήσει την ανταλλαγή απόψεων στο θέμα των Τηλεοπτικών μπορεί να βρει τις επιστολές και τα δημοσιεύματα στην ενότητα “Απόψεις”

Σχετικό άρθρο επίσης: Παραίτηση Χρήστου Ράμμου.