Ο κ. Andreas Kindl, Πρέσβης της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας στην Ελλάδα, δημοσίευσε ένα άρθρο του στην εφημερίδα “Η Καθημερινή” στις 10.8.2025

Εδώ και αρκετές δεκαετίες επανέρχεται στην εκπαιδευτική πολιτική διαρκώς η συζήτηση σχετικά με το πόσο επίκαιρη είναι η μελέτη της αρχαίας ελληνικής γλώσσας στη σημερινή εποχή και ειδικότερα κατά πόσον τα πανεπιστήμια, που λειτουργούν με οικονομοτεχνικά κριτήρια, μπορούν να επωμιστούν την οικονομική επιβάρυνση να εκπαιδεύουν σε ακριβά εκπαιδευτικά ιδρύματα φοιτητές και φοιτήτριες που θα δυσκολευτούν να βρουν δουλειά στον τομέα των σπουδών τους ή να συμβάλουν τουλάχιστον με ουσιαστικό τρόπο στην κοινωνία και στο κρατικό οικοδόμημα. Σε τι ωφελεί η εκμάθηση μιας «νεκρής γλώσσας» κατά τον 21ο αιώνα;

Οι υπέρμαχοί της υποστηρίζουν ότι πρέπει κανείς να σπουδάσει Αρχαία Ελληνικά, ώστε να είναι σε θέση να διαβάσει τα κείμενα του Ομήρου και του Πλάτωνα από το πρωτότυπο ή διότι οι γνώσεις της αρχαίας ελληνικής γραμματικής βοηθούν στην εκμάθηση άλλων γλωσσών. Αλλά ποιος από εμάς διαβάζει όντως τον Ομηρο, τον Θουκυδίδη και τον Αριστοτέλη από το πρωτότυπο; (περισσότερα…)

Από το insidestory.gr αναδημοσιεύουμε ένα άρθρο της Ειρήνης Σωτηροπούλου και της Ραφαέλλας Μανέλη με φωτογραφίες της Ειρήνης Σωτηροπούλου για του κινδλυνους που παραμονεύουν στον Υμηττό.

Ο Υμηττός, το βουνό που αγκαλιάζει ολόκληρη την ανατολική Αττική, είναι το τελευταίο άκαυτο καταφύγιό της. Με δεδομένο πως η επικινδυνότητα για πυρκαγιά στην Αττική τους καλοκαιρινούς μήνες σκαρφαλώνει καθημερινά στους βαθμούς 4 και 5, θα περίμενε κανείς ότι η Πολιτεία θα έκανε τα πάντα για την αντιπυρική θωράκιση του δάσους του. Δεν είναι όμως έτσι. Αντί γι’ αυτό, ακόμα και στα πιο πολυσύχναστα σημεία, όπου οι Αθηναίοι καταφεύγουν καθημερινά για να πάρουν μια ανάσα και να δροσιστούν, παρατηρούνται ελλιπείς καθαρισμοί και ανεπαρκής αποκομιδή της ξερής και εύφλεκτης ύλης, τη στιγμή που τα τελευταία χρόνια, η ξηρασία που έχει πλήξει το δάσος το καθιστά ήδη εξαιρετικά ευάλωτο στις πυρκαγιές. Για να αποκτήσουμε την πληρέστερη δυνατή εικόνα πραγματοποιήσαμε αυτοψίες σε διαφορετικές πλευρές του βουνού: από τα πιο πολυσύχναστα σημεία κοντά στη Μονή Καισαριανής και το Αισθητικό Δάσος, μέχρι τον Βύρωνα και την ευρύτερη περιοχή Χολαργού-Παπάγου.

Τα ακριβή σημεία μπορείτε να δείτε στον παρακάτω χάρτη, στα εικονίδια με τα έλατα.

https://insidestory.gr/article/giati-moiazei-me-pyritidapothiki-dasos-toy-ymittoy

Τέσσερις πρώην υπουργοί και καθηγητές οικονομικών σε κορυφαία Πανεπιστήμια της χώρας, οι Τάσος Γιαννίτσης, Γιώργος Αλογοσκούφης, Λούκα Κατσέλη και Γκίκας Χαρδούβελης συναντιούνται στο ίδιο τραπέζι και συζητούν για το παρόν και το μέλλον της ελληνικής οικονομίας, στην εκπομπή «Επίλογος» με τον Απόστολο Μαγγηριάδη, η οποία μεταδόθηκε από το ΕΡΤNews την Πέμπτη 19 Ιουνίου 2025, στις 22:00. Στη συζήτηση συμμετείχε και συνέβαλε και ο επί κεφαλής του οικονομικού ρεπορτάζ της ΕRTnews Θάνος Τσίρος.

Πού βρίσκεται σήμερα η ελληνική οικονομία; Ποιες είναι οι οικονομικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει η χώρα; Πώς θα επηρεάσουν την Ελλάδα οι διεθνείς εξελίξεις και ποια είναι τα επόμενα βήματα; Οι τέσσερις πρώην υπουργοί αναλύουν την κατάσταση που διαμορφώνεται σήμερα στο οικονομικό πεδίο και επιχειρούν να δώσουν απαντήσεις σε φλέγοντα ερωτήματα για το σήμερα και το αύριο της ελληνικής οικονομίας.

Μία άλλου τύπου τηλεοπτική συζήτηση που έλαβε χώρα στην εκπομπή της ΕΡΤ «Επίλογος» την Πέμπτη 19 Ιουνίου 2025

https://www.ertflix.gr/en/vod/vod.620587-epilogos-133

Ο Ronald Meinardus παρουσίασε μία έρευνα της Friedrich Ebert Stiftung σε μία εξαιρετική εκδήλωση που έλαβε χώρα την Πέμπτη 3 Ιουλίου στο Σύνταγμα.

Ελλάδα – η χώρα του ήλιου, του πολιτισμού και της φιλοξενίας· έτσι την αντιλαμβάνονται συχνά οι Γερμανοί. Η παρούσα μελέτη, που βασίζεται σε αντιπροσωπευτική έρευνα της κοινής γνώμης, προσφέρει για πρώτη φορά μια πιο σύνθετη εικόνα αυτών των αντιλήψεων. Το συμπέρασμα; Παρότι κυριαρχούν οι θετικές εντυπώσεις, κομβικά ζητήματα, όπως η γερμανική κατοχή κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ή οι εντάσεις της ευρωκρίσης, παραμένουν σε μεγάλο βαθμό εκτός της δημόσιας συνείδησης. Κι όμως, η ουσιαστική ενασχόληση με αυτές τις ευαίσθητες πτυχές είναι καθοριστική, ώστε οι ελληνογερμανικές σχέσεις να αποκτήσουν μια πιο ισορροπημένη και βιώσιμη βάση για το μέλλον.

Μίλησαν οι: Regine Schubert, Διευθύντρια του Ιδρύματος Friedrich Ebert στην Αθήνα, ο κ. Andreas Kindl, Πρέσβης της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας στην Αθήνα και παρουσίασε την μελέτη ο Ronald Meinardus, Κύριος Ερευνητής, Συντονιστής ερευνητικών προγραμμάτων για τις ελληνογερμανικές σχέσεις, Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ), ενώ ακολούθησε συζήτηση στην οποία μετείχαν οι: Δημήτρης Μάντζος, Βουλευτής Επικρατείας και Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος (ΠΑΣΟΚ) – Κινήματος Αλλαγής, ο Dr. Ilja Nothnagel, Γενικός Διευθυντής του Ελληνογερμανικού Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου, ο Ronald Meinardus με συντονίστρια την Κάκη Μπαλή, Δημοσιογράφο της εφημερίδας “Αυγή”.

Δείτε το άρθρο της εφημερίδας “Καθημερινή”:

https://www.kathimerini.gr/society/563697040/ellada-simainei-paralia-kai-tzatziki-pos-mas-vlepoyn-oi-germanoi/

Η εφημερίδα “Καθημερινή” δημοσίευσε στις 22.06.2025 ένα άρθρο του Πάνου Λασκαρίδη:

Υπάρχουν πολλές θετικές εξελίξεις στο πεδίο των Ενόπλων Δυνάμεων αλλά και πολλές αρνητικές εκκρεμότητες που έρχονται από το παρελθόν και που πρέπει και αυτές να αντιμετωπιστούν επειγόντως με ενεργητικότητα και αποφασιστικότητα.

Στη θετική πλευρά λογίζεται το γεγονός ότι μετά την υπερδεκαετή οικονομική κρίση, η Ελλάς επιτέλους έχει τη στοιχειώδη οικονομική άνεση να φροντίσει τις Ενοπλες Δυνάμεις της με έναν πολύ καλύτερο τρόπο. Θετικό –αν και προερχόμενο από δυσμενείς για εμάς συνθήκες– είναι η συνειδητοποίηση ότι έχουμε μείνει πάρα πολύ πίσω στην ανάπτυξη της εγχώριας αμυντικής μας βιομηχανίας. Ακόμα και σήμερα που όλοι πλέον το έχουν καταλάβει αυτό, υπάρχει πανσπερμία μικρών επιχειρήσεων, με καλές μεν δυνατότητες αλλά σε μέγεθος ασήμαντο ώστε να αποκτήσουν κρίσιμη μάζα και να βοηθήσουν το στράτευμά μας, εκτός αν σύντομα υπάρξει μια μεγάλη συγκέντρωση ομοειδών επιχειρήσεων που θα αποκτήσει ειδικό βάρος και μέγεθος. Δεν είναι δυνατόν να έχει η Τουρκία τρεις κατασκευαστές μη επανδρωμένων αεροσκαφών (drones) και η Ελλάδα σαράντα…!! (περισσότερα…)

Ο Θανάσης Γεράνιος έδωσε μία συνέντευξη στον Γιάννη Πανταζόπουλος, η οποία δημοσιεύτηκε στις 30.6.2025 στην Lifo.

— Ποιες θα είναι οι συνέπειες ενός πυρηνικού πολέμου;

Η εισαγωγή της πυρηνικής ενέργειας στους εξοπλισμούς άλλαξε ριζικά τη φύση του πολέμου. Ένας πυρηνικός πόλεμος δεν μπορεί να περιοριστεί σε μία μόνο χώρα, προϋποθέτει τη συμμετοχή δύο ή περισσότερων πυρηνικών κρατών, καθώς ένα μη πυρηνικό κράτος δεν έχει ουσιαστικά τη δυνατότητα ανταπάντησης. Η στρατηγική ενός τέτοιου πολέμου προβλέπει την άμεση στοχοποίηση των πυρηνικών οπλοστασίων του αντιπάλου, βάσεις, σιλό πυραύλων, πυρηνικά υποβρύχια και πλοία, αεροπορικές δυνάμεις.

https://www.lifo.gr/stiles/optiki-gonia/eimaste-aproetoimastoi-gia-tis-synepeies-enos-pyrinikoy-pligmatos

Ο Κώστας Παπαηλιού, Πρόεδρος του CIGRE, του Διεθνούς Συμβουλίου για τα Μεγάλα Ηλεκτρικά Συστήματα, δημοσίευσε ένα editorial στο ELECTRA (το ηλεκτρονικό περιοδικό του CIGRE) για το blackout.

I have never felt as important in my professional life as I did in the immediate aftermath of the recent Iberian blackout. Within hours, I found myself quoted in the Greek press and gave three interviews in one day—including one on national television. The key question everyone was asking: Could it happen again?

My answer was—and remains—yes.

I reminded viewers of the Italian blackout of 2003, when a tree fell onto a 400 kV power line in Switzerland causing it to trip—what a banal reason for such a massive disruption, affecting over 55 million people for hours. I remember it well. I was involved in the post-event mitigation measures, specifically  developing a novel suspension arrangement for the conductors on that very line to improve clearances and prevent future flashovers.

https://electra.cigre.org/340-june-2025/prepared-for-the-blackout.html

Το νέο Μεγάλο Αιγυπτιακό Μουσείο του Καΐρου και η σημασία των χιλιόχρονων δεσμών μεταξύ των δύο πολιτισμών, Αιγυπτιακού και Ελληνικού

Το Μεγάλο Αιγυπτιακό Μουσείο στο Κάιρο μπορεί να το δει κανείς ως μια κολοσσιαία και μοναδική χαραμάδα προς έναν από τους παλαιότερους πολιτισμούς της Μεσογείου και του κόσμου. Η γεωγραφική του διάσταση δεν είναι αδιάφορη. Είναι ο χώρος στον οποίο αναπτύχθηκε και ο δικός μας πολιτισμός, η ιστορία μας, η όλη μας διαδρομή από τη Νεολιθική Εποχή στον Κυκλαδικό Πολιτισμό και μετά.

Έχοντας κατά νου τα ελληνικά επιτεύγματα, τα αιγυπτιακά και άλλα δημιουργήματα της ευρύτερης περιοχής, αναπόφευκτα προσπαθείς να βρεις, έστω αχνά, κάποιο νήμα που να συνδέει τα σημεία αιχμής του μεσογειακού πολιτισμού με τα χνάρια της σκέψης πολλών σημαντικών προσώπων (βλ. Μπροντέλ…).

Δείτε το άρθρο του Τάσου Γιαννίτση στο “Athens Voice”…

Το ΒΗΜΑ Intelligence (στην εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ 15.5.2025), αναλύει τα ευρήματα της πρώτης έρευνας για τους νέους και νέες σε μεγάλη κλίμακα στη Νοτιοανατολική Ευρώπη από το ίδρυμα Friedrich-Ebert-Stiftung και το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών (ΕΚΚΕ). Η έρευνα, η οποία διεξήχθη παράλληλα σε 12 χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, παρέχει μια πολυεπίπεδη εικόνα του τι απασχολεί τους νέους στην Ελλάδα σήμερα και πως σκέφτονται σχετικά με τα κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα.

Τα άτομα ηλικίας 14 έως 29 ετών μιλούν για το παρόν και το μέλλον τους, προτάσσουν την προσωπική πρόοδο, ονειρεύονται ανεξαρτησία, επενδύουν στη μόρφωση και βλέπουν την οικογένεια ως σημείο σταθερότητας. Παράλληλα, νιώθουν ολοένα και πιο απομακρυσμένοι από τα πολιτικά κόμματα, εκφράζουν δυσπιστία απέναντι στο σύστημα και αγωνιούν για ένα αύριο που δείχνει θολό – ειδικά όταν αφορά το μέλλον της Ελλάδας.

Αυτή η μελέτη, σύμφωνα με την Μόνικα Μπέργκ (απόφοιτος της Γερμανικής Σχολής Αθηνών), επιστημονική συνεργάτιδα, στο Friedrich-Ebert-Stiftung της Αθήνας «παρέχει μέσα από έναν τεράστιο όγκο δεδομένων μια πολυεπίπεδη εικόνα του τι απασχολεί τους νέους στην Ελλάδα σήμερα». (περισσότερα…)

Πέμπτη 3 Ιουλίου 2025, 7.00 – 8.30 μμ

Πολυχώρος ΕΒΔΟΜΟΣ | Καραγεώργη Σερβίας 4 (είσοδος από Στοά Καλλιγά), 7ος όροφος, Πλατεία Συντάγματος, 10562 Αθήνα

Γλώσσες: Ελληνικά και γερμανικά με ταυτόχρονη μετάφραση

Ελλάδα – η χώρα του ήλιου, του πολιτισμού και της φιλοξενίας· έτσι την αντιλαμβάνονται συχνά οι Γερμανοί. Η παρούσα μελέτη, που βασίζεται σε αντιπροσωπευτική έρευνα της κοινής γνώμης, προσφέρει για πρώτη φορά μια πιο σύνθετη εικόνα αυτών των αντιλήψεων. Το συμπέρασμα; Παρότι κυριαρχούν οι θετικές εντυπώσεις, κομβικά ζητήματα, όπως η γερμανική κατοχή κατά τον Β ́ Παγκόσμιο Πόλεμο ή οι εντάσεις της ευρωκρίσης, παραμένουν σε μεγάλο βαθμό εκτός της δημόσιας συνείδησης. Κι όμως, η ουσιαστική ενασχόληση με αυτές τις ευαίσθητες πτυχές είναι καθοριστική, ώστε οι ελληνογερμανικές σχέσεις να αποκτήσουν μια πιο ισορροπημένη και βιώσιμη βάση για το μέλλον.

19:00 Χαιρετισμοί

• Regine Schubert – Διευθύντρια του Ιδρύματος Friedrich Ebert στην Αθήνα

• Andreas Kindl, Πρέσβης της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας στην Αθήνα

19:15 Παρουσίαση μελέτης

• Ronald Meinardus – Κύριος Ερευνητής, Συντονιστής ερευνητικών προγραμμάτων για τις ελληνογερμανικές σχέσεις, Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ)

19:40 Συζήτηση

• Δημήτρης Μάντζος – Βουλευτής Επικρατείας και Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος (ΠΑΣΟΚ) – Κινήματος Αλλαγής

• Ilja Nothnagel – Γενικός Διευθυντής του Ελληνογερμανικού Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου

• Ronald Meinardus – Κύριος Ερευνητής, Συντονιστής ερευνητικών προγραμμάτων για τις ελληνογερμανικές σχέσεις, Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ)

Συντονισμός: Κάκη Μπαλή – Δημοσιογράφος (Αυγή)

Μετά το πέρας της εκδήλωσης, θα υπάρχει δυνατότητα για περαιτέρω συζήτηση και δικτύωση.

Παρακαλείστε να επιβεβαιώσετε τη συμμετοχή σας μέσω email στη διεύθυνση: info.athens@fes.de

Until May 28, relations between Greece and Egypt appeared as solid as the granite cliffs surrounding the ancient Monastery of Saint Catherine at Mount Sinai. Just three weeks earlier, Egyptian President Abdel-Fattah El-Sisi had traveled to Athens – his fifth visit since assuming power in 2014. The summit was lauded as a diplomatic triumph. Both governments signed a raft of bilateral agreements, and the Greek capital hosted the inaugural session of a newly established High-Level Cooperation Council.

El-Sisi, standing beside Greek Prime Minister Kyriakos Mitsotakis, described the new council as a “milestone and qualitative leap” in bilateral relations. Energy cooperation was high on the agenda, particularly a flagship project: an undersea cable that would channel solar and wind power from Egypt to Europe via Greece. The European Union, eager for green energy partnerships with third countries, pledged financial support. Greece, positioning itself as a geopolitical bridge, also voiced readiness to mediate Egypt’s broader European cooperation. “Greece is a steadfast ally of Egypt – even in your country’s relations with the EU,” Mitsotakis assured his visibly pleased guest.

Δείτε το άρθρο στο vima.com στα αγγλικά: (περισσότερα…)

Η Ξένια Κουναλάκη σχολίασε στην σελίδα της στο facebook την παραίτηση του Χρήστου Ράμμου:

Καμία φορά ο αληθινός πατριωτισμός είναι πιο απλός από τις θεατρικές τουρκοφαγικες κραυγές. Μπορεί πχ ένας άνθρωπος που εκ πρώτης όψεως δεν φαίνεται ιδιαίτερα τολμηρός να τα βάλει με τα κέντρα εξουσίας, από εμμονική προσήλωση στο Σύνταγμα και αγωνία ότι η χώρα του θα μπορούσε να γίνει Ουγγαρία. Αν δεν υπήρχε ο διακομματικής αξιοπιστίας Χρήστος Ράμμος δεν θα είχε πάρει τέτοιες διαστάσεις το σκάνδαλο των υποκλοπών, δεν θα είχε θορυβηθεί τόσο η κυβέρνηση, δεν θα είχαν επιδοθεί διάφορες φιλο-ΝΔ Πραβδες να τον λοιδορήσουν. Δεν θα είχαν ξυπνήσει τα δημοκρατικά αντανακλαστικά πολιτών και ΜΜΕ, που εμβάθυναν την αρχική έρευνα του Τάσου Τέλλογλου. Μένει η απογοήτευση για την έκβαση της υπόθεσης και η ευγνωμοσύνη για τον Χρήστο-και την Κατερίνα Παπανικολαου ακοίμητο φρουρό στο πλευρό του.

Ο Πάνος Λουκάκος (απόφοιτος ’67), δημοσιογράφος και πολιτικός, εκθέτει τις απόψεις του στο τεύχος 958 της Athens Voice για την δεκαετία της κρίσης, η οποία είναι και το αντικείμενο του νέου του βιβλίου “Αλλαγές και ανατροπές – Μια πολιτική ανατομία της κρίσης 2009-2019“.

Ήταν μια ηλιόλουστη μέρα. Η θάλασσα λαμπύριζε πίσω του. Έτσι αρχίζουν τα love stories, αλλά η ιστορία που θα σας διηγηθούμε είναι ένα hate story. Ένα θρίλερ. Ξεκίνησε επίσημα στο πανέμορφο ακριτικό Καστελόριζο στις 23 Απριλίου 2010 –ανεπίσημα το 2008, όταν ομάδες ταραξιών αφέθηκαν ανενόχλητοι και ατιμώρητοι να καίνε και να βανδαλίζουν το κέντρο της Αθήνας– και κράτησε δέκα χρόνια.  

www.athensvoice.gr/politismos/vivlio/905174/panos-loukakos-mas-kuvernisan-anthropoi-pou-eihan-kai-agnoia-kai-anikanotita/

Η γερμανική στροφή στο μεταναστευτικό αφορά άμεσα την Ελλάδα. Το μεγάλο διακύβευμα είναι πια η δευτερογενής μετανάστευση και οι επιστροφές. Σύντομα ο Γερμανός υπ. Εσωτερικών Ντόμπριντ στην Ελλάδα. Ανάλυση DW.

Κανένα άλλο ζήτημα δεν διαμόρφωσε τόσο καθοριστικά την ευρωπαϊκή πολιτική τα τελευταία χρόνια όσο η διαχείριση της μετανάστευσης. Η άνοδος ακροδεξιών κομμάτων θέτει σε δοκιμασία τις φιλελεύθερες δημοκρατίες στο εσωτερικό, ενώ σε εξωτερικό επίπεδο το προσφυγικό προκαλεί εντάσεις στις διμερείς σχέσεις. Και οι ελληνογερμανικές σχέσεις έχουν γνωρίσει, στον τομέα αυτόν, στιγμές σύγκλισης αλλά και έντασης. Σήμερα, οι διαφωνίες στη μεταναστευτική πολιτική θεωρούνται το μεγαλύτερο «αγκάθι» στις διμερείς σχέσεις.

Στο επίκεντρο βρίσκεται η λεγόμενη δευτερογενής μετανάστευση: πρόκειται για άτομα που διέφυγαν από τις χώρες καταγωγής τους και αρχικά αναγνωρίστηκαν ως δικαιούχοι διεθνούς προστασίας στην Ελλάδα, πριν συνεχίσουν το ταξίδι τους προς τη Γερμανία, όπου υπέβαλαν εκ νέου αίτηση ασύλου. Το μέγεθος αυτής της ομάδας είναι δύσκολο να προσδιοριστεί επισήμως με ακρίβεια. Στον Τύπο γίνεται λόγος για περίπου 100.000 άτομα – ενώ ακούγονται και ακόμη υψηλότεροι αριθμοί.

Δείτε το άρθρο στην dw…

Η Ιωάννα Δελλαδέτσιμα, απόφοιτος του 1969 και Καθηγήτρια Παθολογικής Ανατομικής στην Ιατρική Σχολή του ΕΚΠΑ, δημοσίευσε ένα ενδιαφέρον άρθρο στην Athens Voice της 3.5.2025, εκφράζοντας την αντίθεσή της στο βάρβαρο έθιμο της αυξημένης θανάτωσης ζώων και κρεατοφαγίας ιδίως το Πάσχα.

Το Θείο Δράμα και η Ανάσταση δεν έχουν καμία σχέση με τον βασανισμό και τη γενοκτονία 2-2,5 εκατομμυρίων αμνοεριφίων

Η κρεατοφαγία ως εορταστικό έθιμο δεν αντανακλά πολιτισμό

Η αδυναμία δημιουργίας πολιτισμού δεν εκφράζεται μόνο στην πνευματική και καλλιτεχνική πενία, αλλά καθορίζει τον τρόπο ζωής και τις συμπεριφορές στην καθημερινότητα, όπως και τις επιλογές στην ψυχαγωγία. Η πολιτισμική φτώχεια όμως ποτέ δεν αποποιείται την καλοπέραση και είναι εύλογο να την αναζητά στην εκζήτηση και στην αναπαραγωγή στοιχείων και συνηθειών άλλων τόπων και εποχών. Οι παραδοσιακές γευστικές απολαύσεις, συχνά εμπλουτισμένες με την εορταστική εθιμοτυπία, είναι ιδιαίτερα προσφιλείς, με το πλέον αντιπροσωπευτικό παράδειγμα τη μεγάλη γιορτή του Πάσχα.

Δείτε το άρθρο της Athens Voice:

https://www.athensvoice.gr/epikairotita/koinonia/902082/otan-i-paradosi-metallassetai-se-varvarotita/

Όπως είναι φυσικό το blackout του διασυνδεδεμένου συστήματος Ισπανίας -Πορτογαλίας στις 28 Απριλίου προκάλεσε τεράστιο ενδιαφέρον και πλήθος συζητήσεων από διάφορες πλευρές. Ιδιαίτερα όσοι δεν είναι θετικοί απέναντι στην ανάπτυξη των ΑΠΕ, και κυρίως οι θιασώτες της πυρηνικής ενέργειας, έσπευσαν να αποδόσουν το πρόβλημα που δημιουργήθηκε στη μεγάλη συμμετοχή των ΑΠΕ στην παραγωγή ενέργειας. Ανάμεσα στις διάφορες συζητήσεις και γνώμες που δημοσιεύθηκαν, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι απόψεις που διατυπώνονται από ειδικούς επιστήμονες σε θέματα Συστημάτων Ηλεκτρικής Ενέργειας στο Powerglobe. Το Powerglobe είναι μία πλατφόρμα με 2100 εγγεγραμμένα μέλη από όλο τον κόσμο, η οποία λειτουργεί από τα Πανεπιστήμια του Idaho, Michigan και Βερολίνου υπό την εποπτεία της IEEE Power Engineering Education Committee (PEEC).

Με τα μέχρι τώρα δημοσιευμένα στοιχεία και με την επιφύλαξη των επίσημων ανακοινώσεων από τους καθ΄ ύλην αρμόδιους διαχειριστές των συστημάτων της Ισπανίας (Red Eléctrica) και Πορτογαλίας (REN) και των αναλύσεων του Ευρωπαικού συνδέσμου των διαχειριστών μεταφοράς ENTSO-E, έχουν καταγραφεί τα εξής γεγονότα (στοιχεία από Luis Badesa, Αναπλ. Καθηγητή στο Πολυτεχνείο Μαδρίτης (UPM):

Στις 12:20 εμφανίσθηκαν ταλαντώσεις χαμηλής συχνότητας στο Ευρωπαικό σύστημα. Δεν είναι ακόμα γνωστό τί προκάλεσε αυτές τις αρχικές ταλαντώσεις. Οι ταλαντώσεις οδήγησαν σε απώλεια παραγωγής ενέργειας σχεδόν ταυτόχρονα, στις 12:33:16 και 12:33:18 στο νοτιοδυτικό τμήμα του Συστήματος της Ιβηρικής χερσονήσου. Δεν είναι γνωστό το μέγεθος της απώλειας ισχύος αυτές τις δύο διαδοχικές χρονικές στιγμές. Αυτές οι διαταραχές οδήγησαν στην αυτόματη αποσύνδεση της γραμμής Ισπανίας/Γαλλίας περίπου 3.5 δευτερόλεπτα αργότερα, αποκόπτοντας το Ισπανικό σύστημα από το Ευρωπαικό (νησιδοποίηση) και με την απώλεια 15 GW παραγωγής, οδηγώντας το σε blackout. (περισσότερα…)

Την άλλη Πέμπτη η ισραηλινή πρεσβεία στην Αθήνα γιορτάζει την 77η Ημέρα Ανεξαρτησίας της χώρας και με κάλεσαν στη δεξίωση. Οταν μου ήρθε η πρόσκληση με έπιασε θλίψη. Σκεφτόμουν πώς είναι δυνατόν οι παριστάμενοι να τρώνε, να πίνουν και να συζητούν όταν οι Παλαιστίνιοι που ζουν στη Λωρίδα της Γάζας απειλούνται με γενικευμένο λιμό. Δεν το λέω εγώ. Το λένε Ισραηλινοί στρατιωτικοί στους Νew York Times και προειδοποιούν ότι αν δεν αρθεί γρήγορα η πολιορκία της περιοχής και δεν αποκατασταθεί η ανθρωπιστική βοήθεια, θα απλωθεί η πείνα, ειδικά στους πιο ευάλωτους πληθυσμούς, τα παιδιά. Μου φαίνεται αδιανόητο λοιπόν να συμμετάσχω σε μια γιορτή που νομιμοποιεί την κυβέρνηση του Μπέντζαμιν Νετανιάχου, ο οποίος δίνει μάχη πολιτικής επιβίωσης πατώντας (κυριολεκτικά όχι μεταφορικά) επί δεκάδων χιλιάδων πτωμάτων. (περισσότερα…)

Την Τρίτη 29 Απριλίου μίλησε ο Κώστας Παπαηλιού στο Action 24 για το Blackout στην Ισπανία:

και την ίδια ημέρα έκανε και μία σύντομη παρέμβαση στο Αναλυτικό Δελτίο Ειδήσεων της ΕΡΤ, στις 6 μμ. στην χρονική περίοδο 10:18 – 10:42:

https://www.ertflix.gr/vod/vod.602503-1800-analutiko-deltio-eideseon-trite-29-apriliou-2025

Ο Βαγγέλης Τρικεριώτης, απόφοιτος του ’65 και ιδιοκτήτης του βιβλιοπωλείου “Πρωτοπορία” παραχώρησε μία συνέντευξη στο Athens Voice της 14.1.2014:

Τη Δευτέρα 13 Ιανουαρίου η Ένωση Ελληνικού Βιβλίου (ΕΝ.ΕΛ.ΒΙ.), ο Σύλλογος Εκδοτών Βιβλίου Αθηνών (Σ.Ε.Β.Α.), ο Σύνδεσμος Εκδοτών Βιβλίου (Σ.ΕΚ.Β.), η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εκδοτών Βιβλιοπωλών (ΠΟΕΒ) και η Εταιρεία Συγγραφέων πραγματοποίησαν συνέντευξη τύπου υπέρ της διατήρησης της ενιαίας τιμής βιβλίου, δηλαδή του νόμου που απαγορεύει τις μεγαλύτερες του 10% εκπτώσεις στις τιμές των βιβλίων! Το παρακάτω κείμενο είναι ένας αντίλογος που απηύθυνα στη συνέντευξη αυτή στους φορείς του βιβλίου, τους οποίους για λόγους συντομίας και ουσίας ονομάζω στο κείμενο «συντεχνία». Πιστεύω ότι με αυτό, οι βιβλιόφιλοι θα λύσουν πολλές απορίες τους σχετικά με το θαυμαστό κόσμο του βιβλίου, στην επιβίωση του οποίου συμβάλλουν αγόγγυστα αγοράζοντας βιβλία.

Στην αγορά του βιβλίου υπάρχουν 857 δυσλειτουργίες που πρέπει να διορθωθούν, είτε σε ατομικό είτε σε συλλογικό επίπεδο. Η νούμερο 1 δυσλειτουργία είναι η διατίμηση που έχει επιβληθεί στην τιμή του βιβλίου, όπου ο αυθαίρετος και πολλές φορές αισχροκερδής προσδιορισμός της τιμής από τον εκδότη είναι για τους πάντες υποχρεωτικός. Και αυτήν ακριβώς τη δυσλειτουργία ο κόσμος του βιβλίου (για την ακρίβεια ο συνδικαλιστικός κόσμος του βιβλίου) θέλει να τη διατηρήσει με νύχια και με δόντια. Νομίζω πως είμαι ο πλέον καθ’ ύλην αρμόδιος να πω δυο κουβέντες για τον περίφημο νόμο της διατίμησης του βιβλίου, αφού το φωτογραφικό νομοσχέδιο αφορούσε αποκλειστικά το βιβλιοπωλείο «ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ». Η επιχειρηματολογία για το καλό του κλάδου, την προώθηση του καλού βιβλίου και άλλα μπλα μπλα μπλα αποτελούν την πάγια τακτική των συντεχνιών που τα οικονομικά αποκλειστικά αιτήματά τους τα διανθίζουν με «θεσμικά αιτήματα».

Η ιστορία αυτή ξεκινάει από πολύ παλιά, από την ίδρυση του βιβλιοπωλείου σε μια υπόγα στην Κωλέττη πριν από 40 χρόνια. Λειτουργώντας πάντα σαν συνεπής συντεχνία, οι κινούμενοι στον εκδοτικό-βιβλιοπωλικό χώρο συνδικαλιστές, αφού προσπάθησαν με διάφορους, αθέμιτους κυρίως, τρόπους να με «συνετίσουν» κατάφεραν το 1998 με τον τότε υπουργό Πολιτισμού κ. Βενιζέλο να επιβάλουν τη διατίμηση στο βιβλίο. Ήταν, βλέπετε, η εποχή των παχιών αγελάδων και του «λεφτά υπάρχουν».

Έκτοτε πολλές φορές, οι συνδικαλιστές και οι συνεταίροι επιφανών πασόκων με έσυραν στα δικαστήρια με τη σουρεαλιστική κατηγορία ότι πουλάμε τα βιβλία, ή κάποια βιβλία, φτηνότερα απ’ αυτό που επιβάλλει ο νόμος. Φυσικά αθωωθήκαμε όλες τις φορές.

Για να δούμε όμως πόσο σέβονται τον νόμο οι ίδιοι οι εμπνευστές του, οι εκδότες. Όλες οι πωλήσεις που κάνουν στα γραφεία τους, μαζικές ή μεμονωμένες, σε μη επαγγελματίες, γίνονται με εκπτώσεις που υπερβαίνουν κατά πολύ την επιτρεπόμενη από το νόμο. Οι εξαιρέσεις είναι τόσο ελάχιστες που μπορούμε να μιλάμε εκ του ασφαλούς για όλες.

Οι περισσότεροι εκδότες στις ανατυπώσεις δεν αλλάζουν τη χρονολογία έκδοσης κι έτσι μετά την παρέλευση των δύο ετών τα βιβλία τους εξαιρούνται από τη διατίμηση. Με τη λογική της συντεχνίας αυτοί απεργάζονται την καταστροφή του βιβλίου γενικότερα. Γιατί δεν τους πάνε στα δικαστήρια οι ηρακλείς της διατίμησης; Άλλο κόλπο ενός (;) εκδότη για να παρακάμψει την διατίμηση σε κάποια σχολικά βιβλία, ήταν να τα πουλάει «πακέτο» φτηνότερα. Η υπόθεσή του έφτασε στα δικαστήρια με άγνωστη σε μένα έκβαση.

Μια άλλη σουρεαλιστική εκδοχή του φαινομένου, είναι βιβλία που είναι στη διατίμηση στα βιβλιοπωλεία να δίνονται ως δώρο ή με τεράστια διαφορά τιμής (προς τα κάτω εννοείται) από τις εφημερίδες. Πρόσφατο παράδειγμα, που τρέχει στα περίπτερα, τα βιβλία του Καζαντζάκη. Αλλά βεβαίως όταν πρόκειται για τον Μπόμπολα, τον ΔΟΛ κ.λπ. η συντεχνία κάνει τους νόμους γαργάρα. Μόνο τα βιβλιοπωλεία πρέπει να τον τηρούν απαρέγκλιτα. Το ότι ακριβώς η ύπαρξη του νόμου της διατίμησης οδηγεί τους εκδότες για μερικά χιλιάρικα στις εφημερίδες είναι προφανώς ένας περίπλοκος συλλογισμός και δεν περνάει από το μυαλό των συνδικαλιστών του βιβλίου.

Εκτός από τις εφημερίδες, όμως, έχουμε τώρα και τα παζάρια. Αυτά ξεκίνησαν σαν μια ευκαιρία να πουλήσουν οι εκδότες το στοκ των καλών ή κακών, πάντως αντιεμπορικών, βιβλίων τους. Ραγδαία όμως εξελίσσονται σε αυτόνομες αγορές βιβλίου, και πολλοί εκδότες ανατυπώνουν (χωρίς βέβαια να αλλάζουν την ημερομηνία έκδοσης) και ανατιμούν τα βιβλία τους ώστε να πωλούνται στα παζάρια σε υποτίθεται δελεαστικές τιμές (δηλαδή κάτω από το 30% της ονομαστικής τιμής).

Μια άλλη τεράστια αγορά στην οποία οι εκδότες καταστρατηγούν τη διατίμηση είναι ο κύκλος των ανθρώπων που κινούνται επαγγελματικά ή ερασιτεχνικά στο χώρο των εκδόσεων, καθώς και ο κύκλος αυτών, οι φίλοι τους και οι συγγενείς τους και οι φίλοι των φίλων τους και των συγγενών τους. Η αγορά αυτή περιλαμβάνει πρώτα απ’ όλα τους υπαλλήλους των εκδοτικών οίκων και των βιβλιοπωλείων, στη συνέχεια τους ανθρώπους στην παραγωγή του βιβλίου (χαρτέμπορους, τυπογράφους, βιβλιοδέτες, ατελιέ γραφικών τεχνών, άλλους προμηθευτές, κλπ. κλπ.) και μετά συγγραφείς, μεταφραστές, διορθωτές, επιμελητές, εικονογράφους, φωτογράφους, βιβλιοθηκάριους, βιβλιοθηκονόμους, υπαλλήλους βιβλιοθηκών και γενικά όλο τον κύκλο των ανθρώπων που έρχονται σε επαφή με τους εκδότες (υπάλληλοι τραπεζών, δήμων, ΙΚΑ, εφοριών, κοσμοτέ, τυροπιτάδικων κλπ. κλπ.) Δεν τελειώνουμε, όμως, με αυτούς. Όλοι αυτοί του «χώρου» εξυπηρετούν και συγγενείς, φίλους και γνωστούς τους, και πολλές φορές τους φίλους των φίλων τους και πάει λέγοντας. Να σημειώσω εδώ ότι αυτά λειτουργούν διαγώνια και «συναδελφικά» σε όλο το εκδοτικό φάσμα.

Ο νόμος επίσης καταστρατηγείται από τα βιβλιοπωλεία που δεν τηρούν αποθήκη και εκδίδουν αποδείξεις από ταμιακή μηχανή. Με την απόδειξη αυτή δεν μπορεί να αποδειχτεί η καταστρατήγηση του νόμου, κι έτσι μπορούν να πωλούν με όποια τιμή θέλουν.

[Εδώ ανοίγω μια παρένθεση. Δεν εκφέρω καμιά άποψη αν όλα αυτά είναι καλά ή κακά. Απλώς επισημαίνω την υποκρισία της συντεχνίας που σας κάλεσε σήμερα εδώ να «αγωνιστείτε» υπέρ της διατήρησης του νόμου. Κλείνει η παρένθεση.]

Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις που ανέφερα οι εκδότες σύμφωνα με τον νόμο παρανομούν. Αφού ο νόμος υπάρχει για το καλό του βιβλίου, μπλα μπλα μπλα, γιατί τον καταστρατηγούν; Πώς να εξηγήσω αυτή τη σχιζοφρενική και υποκριτική συμπεριφορά, σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις πώλησης βιβλίων στα γραφεία τους, να θεωρούν την έκπτωση εύλογη.

Ποιοι λοιπόν απομένουν για την αγορά που υποτίθεται ότι θέλει να προστατέψει η συντεχνία; Και γιατί για τους μαθητές, φοιτητές και βιβλιόφιλους, γενικά, που αγοράζουν τα βιβλία τους στα βιβλιοπωλεία η έκπτωση δεν θεωρείται εύλογη; Ευτυχώς πολλοί ακόμα, που είτε έχουν ακόμα χρήματα, είτε δεν έχουν κάποιον γνωστό στον «κόσμο του βιβλίου» και αγοράζουν τα βιβλία χωρίς καμία έκπτωση.

Το καταπληκτικό είναι ότι ενώ ο νόμος απαγορεύει και την υπερτιμολόγηση στην πώληση των βιβλίων, ουδείς ασχολείται με αυτό. Η υπερτιμολόγηση δεν ενοχλεί κανέναν, ενοχλούνται μόνο μην τυχόν και πουλήσει κάποιος φτηνότερα τα βιβλία, για την ακρίβεια μην και κάποιος αγοράσει τα βιβλία του φτηνά.

Δεν ξέρω αν εδώ μέσα υπάρχει κάποιος καταναλωτής βιβλιόφιλος. Αν υπάρχει καλό θα ήταν ν’ ακούσουμε και τη δική του άποψη. Κατά τα άλλα, όλοι εμείς, εκδότες, βιβλιοπώλες, συγγραφείς που μαζευτήκαμε εδώ, αγοράζουμε τα βιβλία, όταν τα αγοράζουμε και δεν μας χαρίζονται, με μεγάλη ή πολύ μεγάλη έκπτωση. Και μαζευτήκαμε εδώ για να εξηγήσουμε στο λαό (τους αφελείς; τα κορόιδα;) πόσο καλό για το βιβλίο γενικά είναι, να αγοράζουν τα βιβλία χωρίς έκπτωση, και πόσο πολύ τον ωφελεί αυτό. Καλά, τις πέτρες είσαστε ατρόμητοι και δεν τις φοβόσαστε, το χάχανο που προκαλείτε και τις λεμονόκουπες δεν τα φοβόσαστε;

Όλα τα παραπάνω τα ανέφερα για να δείξω ότι ένας νόμος με χιλιάδες αστερίσκους είναι κουρελόχαρτο. Αν όλα ήταν όμορφα και αγγελικά γιατί το 10% έκπτωση που επιτρέπει ο νόμος το δίνουν οι πάντες; Η αγορά, δηλαδή οι καταναλωτές, σε πάνε αλλού, κι αυτό το αλλού δεν μπορεί να το αποτρέψει κανένας νόμος. Γι’ αυτό κι έχουμε τα υποκριτικά φαινόμενα που ανέφερα παραπάνω.

Ας υποθέσουμε όμως ότι ο αγώνας σας δικαιώνεται –στην Ελλάδα του σουρεαλισμού όλα είναι πιθανά–, πώς σκέφτεστε να αποτρέψετε το ενδεχόμενο ενός ιντερνετικού βιβλιοπωλείου στη Βουλγαρία, την Τουρκία, στην Αλβανία ή και στην Κύπρο, που θα πουλάει τα βιβλία με όση έκπτωση θέλει, αφού δεν θα διέπεται από την πανέξυπνη ελληνική νομοθεσία. Φαντάζομαι ότι ένα τέτοιο επίδοξο βιβλιοπωλείο θα ήταν αναφανδόν υπέρ της διατήρησης της διατίμησης.

Στην Αγγλία, που σας αρέσει να αναφέρετε ως παράδειγμα, τα βιβλιοπωλεία δεν επλήγησαν από την μη ύπαρξη διατίμησης, αλλά από το Άμαζον. Επλήγησαν και πράγματι έκλεισαν πολλά, και λοιπόν; Ο καταναλωτής δεν αγοράζει φτηνότερα τα βιβλία του; Τελικά τι θέλουμε; Να διατηρήσουμε ένα νόμο που προστατεύει υποτίθεται τα μικρά βιβλιοπωλεία εις βάρος του βιβλιόφιλου καταναλωτή;

Ωστόσο στην Ελλάδα, που ως γνωστό είναι η χώρα με τον εξυπνότερο λαό του κόσμου, συνέβη ακριβώς το αντίθετο. Οι θηριώδεις επενδύσεις σε βιβλιοπωλεία έγιναν ακριβώς επειδή λειτουργούν χωρίς κανέναν ανταγωνισμό, αφού απαγορεύεται η έκπτωση. Έτσι ο νόμος αυτός δεν προστατεύει τα μικρά βιβλιοπωλεία, αλλά τις λεγόμενες αλυσίδες που έχουν μεγάλα λειτουργικά έξοδα. Και για να το κάνω πιο συγκεκριμένο, το Πάμπλικ, για παράδειγμα, με 15 εκατομμύρια ζημιές το χρόνο, δεν έχει καμιά δυνατότητα να αυξήσει τις εκπτώσεις του. Έτσι αναγκαστικά κάνει το 10% που έχει καθιερωθεί παντού. Άλλωστε ποιος το εμποδίζει και τώρα να μεγαλώσει την έκπτωση στα εκτός διατίμησης βιβλία; Το ίδιο ισχύει για τα σούπερ-μάρκετ, τις αλυσίδες που επικαλείται η συντεχνία ότι θα αφανίσουν το βιβλίο.

Παρ’ όλα αυτά, ας υποθέσουμε πως πρέπει για κάποιους λόγους, φολκλορικούς, ιστορικούς, συναισθηματικούς, μεταφυσικούς ή τους αστείους που επικαλείται η συντεχνία, ή όποιους άλλους, δεν έχει σημασία, να παραμείνει σε ισχύ ο νόμος αυτός για να προστατευτεί υποτίθεται το καλό βιβλίο και η αγορά του βιβλίου γενικά. Αύριο που ένα διαρκώς αυξανόμενο κομμάτι των βιβλιόφιλων θα στραφεί στο ψηφιακό βιβλίο –κι αυτό δεν είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας, ήδη υπάρχουν, και ήδη τα πανεπιστήμια το έχουν ζητήσει–, τι θα κάνετε; Τα βιβλία θα είναι πλέον άυλα, ψηφιακά αρχεία. Θα ζητήσετε καινούργιους νόμους, που θα απαγορεύουν στην απλ, στην άμαζον και σε άπειρες παγκόσμιες, αλλά και ελληνικές ιστοσελίδες να τα πουλάνε; Θέλω να πω πως όταν προσπαθείς να πας κόντρα στην εξέλιξη και την τεχνολογία φτάνεις σε τραγελαφικά αδιέξοδα, γιατί αυτές προχωρούν πιο γρήγορα –ευτυχώς– από τα μυαλά των συνδικαλιστών.

https://www.athensvoice.gr/epikairotita/politiki-oikonomia/58428/o-antilogos-gia-tin-eniaia-timi-vivlioy/

Χριστός Ανέστη!

Μετά την πτώση του τείχους και την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού στις χώρες της Ανατ. Ευρώπης, ακούσθηκε από διαφόρους κύκλους, κατά βάσιν συντηρητικούς, αλλά και ανιστόρητους, περί καταργήσεως της Πρωτομαγιάς , δεδομένου ότι δεν συνάδει πλέον με τις περιστάσεις. Αντέστην και υπενθύμισα ότι η εργατική Πρωτομαγιά είναι μία χαρμολύπη, εορτάζομε μίαν οικτράν και αιματωμένη επέτειον, στο Σικάγο, αλλά και αλλαχού, όπως την Πρωτομαγιά του 1936 με τους καπνεργάτες, τα επεισόδια που έλαβαν χώρα με τα αιματηρά αποτελέσματα στην Καβάλα και στην Θεσσαλονίκη- εξ ού και ο Επιτάφιος του Γ. Ρίτσου -, που βαθμιαία ωδήγησαν στην 4ην Αυγούστου, και κυρίως υπεστήριξα, ότι αναμιμνησκόμεθα της ημέρας, διότι και ο Ιησούς ήτο εργαζόμενος-ξυλουργός. Αναλυτικώς έχω γράψει για την επιχείρηση επίπλων που είχε ο πατέρας του Ιωσήφ, με τον προηγμένο καταμερισμό της εργασίας και τα ποιοτικά έπιπλα που παρήγαγε. Επίσης , τα αδέλφια του Ιησού εργάζονταν στην βιοτεχνία του μνήστορος Ιωσήφ! Αυτά για να μην λησμονούμε! Την Πρωτομαγιά αργούν και οι ιερείς! Ο αγιασμός δίδεται από τον εσπερινό!

Μετά θερμών αναστασίμων και μεταπασχαλίων ευχών

αληθώς ανέστη!