Με αφορμή το κείμενο για την “οδό Ομήρου στα τέλη του 19ου αιώνα” η Ηρώ Τσατσαρώνη μας έστειλε μία σειρά από φωτογραφίες, που ξετρύπωσε από την βιβλιοθήκη της, που έχει και βιβλία από την οικογένειά της. Η Ηρώ, που είναι απόφοιτος του 1989, έχει το βιβλιοπωλείο “NOTOS” που βρίσκεται στην οδό Ομήρου, σχεδόν απέναντι από το Ινστιτούτο Γκαίτε. Ο πατέρας της, που απεβίωσε τον Ιανουάριο του 2004, ήταν ανταποκριτής του περιοδικού “Der Spiegel” στην Ελλάδα, την Κύπρο και την Τουρκία (1965-1992) και είχε συνεργαστεί με τις ελληνικές εκπομπές της Deutsche Welle και της Bayrischen Rundfunks / Βαυαρικής Ραδιοφωνίας – Μονάχου (1967-1996), ενώ εξέδιδε από το 1962 ανελλιπώς το εβδομαδιαίο γερμανόγλωσσο Δελτίο Οικονομικών Πληροφοριών GWD, το οποίο στις αρχές του 1995 ενσωματώθηκε στην εβδομαδιαία γερμανόγλωσση εφημερίδα Athener Zeitung, της οποίας ήταν μέχρι το 2003 εκδότης – διευθυντής. Μαζί με τις φωτογραφίες μας έστειλε λοιπόν και το παρακάτω σημείωμα:

Αγαπητέ Σύλλογε, αγαπητοί συναπόφοιτοι, σας στέλνω τα ευρήματα της σημερινής ανασκαφής στη βιβλιοθήκη μου.

Πρώτον από τα σχολικά βιβλία της δεκαετίας του ’30 ενός αποφοίτου του Πολέμου, του Φιλοκτήτη Κυριαζόπουλου (μας έχει ‘αφήσει’ χρόνια, θα είχε πολλά να μας πει), οικογενειακού μας φίλου και συνεργάτη – μεταφραστή των εκδόσεων NOTOS, ενός υπέροχου και πολύ μορφωμένου ανθρώπου, τα οποία μου τα εμπιστεύτηκε μετά από μία συνεργασία μας – ‘γιατί εσυ μπορείς να καταλάβεις‘…

Σας στέλνω μια λήψη απο το εσωτερικό του βιβλίου Schreiben, όπου υπάρχει κολλημένο ενα χάρτινο ‘γραμματόσημο ‘ του τότε προμηθευτή των γερμανικών βιβλίων…συνάδελφο, με διεύθυνση κοντά στο σχολείο τότε, στην Ιπποκράτους!! Εντάξει ….συγκινητικό τουλαχιστον.

Οι υπόλοιπες φωτό ειναι λήψεις της Ομήρου απο το βιβλίο του Κ. Μπίρη ΑΙ ΑΘΗΝΑΙ του 1966, εκδ. Μελισσα. Δεν ξέρω αν κάποιες απο αυτές τις έχουμε ηδη. (Στέλνω και μια που θα’θελα να μην την είχα δει) και η αναζήτηση συνεχίζεται.

Με εκτίμηση για το έργο του Συλλόγου και αγάπη για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον αυτής της χώρας και ζωηρό ενδιαφέρον για τις ελληνογερμανικές διαπολιτισμικές σχέσεις, Ηρώ Τσατσαρώνη, (1989).

Τέλος και με αφορμή την παρουσιάση του βιβλίου “Die Krise in Griechenland” στην Aula δανειζόμαστε μία μικρή αναφορά από ένα άλλο βιβλίο του πρώην πρέσβη στην Αθήνα Wolfgang Schultheiß, που συμπληρώνει το βιογραφικό του Κώστα Τσατσαρώνη:

Από το βιβλίο λοιπόν: MEILENSTEINEDEUTSCH–GRIECHISCHERBEZIEHUNGEN των Wolfgang Schultheiß και Evangelos Chrysos:

Eine wichtige Rolle spielten damals auch die deutschen Medien und viele demokratische Journalisten, vier will ich hier als hervorragende Beispiele herausgreifen:

Pavlos Bakojannis, der als Leiter der griechischen Sendung des Bayrischen Rundfunks fur viele Journalisten in Deutschland eine wichtige Rolle spielte und dessen wochentliche Sendung eine Vielzahl von Kommentaren in der deutschen Presse beeinflusste, Karolos Papoulias, dessen Sendung in der Deutschen Welle eine der wichtigsten Quellen fur die Griechinnen und Griechen zuhause war, sowie den Redakteur des Magazins „Der Spiegel“ und spateren Grunder der „Athener Zeitung” Kostas Tsatsaronis. Fur die deutschen Journalisten will ich beispielhaft Eberhard Rondholz erwahnen, der als Student und junger Journalist nach Athen reiste, um mutig uber die Prozesse gegen die Teilnehmer des Polytechnikum-Aufstandes (Polytechnion) zu berichten und daraufh in von der Junta ausgewiesen wurde.

Κάνοντας την έρευνά της η Ηρώ Τσατσαρώνη εντόπισε στο βιβλίο του Κώστα Μπίρη “ΑΙ ΑΘΗΝΑΙ” ότι το “πρώτο εργοστάσιο μπύρας στην Αθήνα λειτούργησε στην οδό Ομήρου, εκεί όπου μετά εγκαταστάθηκε ο Σύλλογος ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ.

Ελλάδα 60 χρόνια νωρίτερα. Σε μια εποχή που οι σημερινοί νέοι έχουν γνωρίσει μέσα από τις ασπρόμαυρες ταινίες, ένα αναψυκτικό κάνει την εμφάνισή του στην αγορά.

Οι σημερινοί παππούδες προφανώς και το θυμούνται καλά, οι δε νεότεροι δεν έχουν ιδέα για την ελληνική cola με την ονομασία Tam-Tam.

Πρόκειται για την ιστορία του ελληνικού αναψυκτικού που σάρωνε την αγορά, είχε βεβαίως «πλάτες προστασίας» και μοντέρνες, άκρως ελκυστικές διαφημίσεις, το οποίο και έσβησε άδοξα με την έλευση της Coca – Cola.

Πίσω από την ιστορία επιτυχίας και αποτυχίας (τελικά) του Tam-Tam βρίσκεται το γνωστό όνομα της οικογένειας Φιξ.

Το Tam-Tam ήταν ένα αεριούχο ποτό της ζυθοποιίας Φιξ, που έμοιαζε σε γεύση με την Coca – Cola, είχε σχεδόν το ίδιο χρώμα, παρόμοιο μπουκάλι (αν όχι ίδιο), ανάλογο καπάκι και αποτελούσε το αγαπημένο αναψυκτικό της νεολαίας.

(το κείμενο είναι δανεισμένο από το newsbeast.gr και το δημοσιεύουμε λόγω της αναφοράς του στην οικογένεια Φιξ)

Περισσότερα…

Έφυγε στις 28 Δεκεμβρίου 2015, σε ηλικία 100 ετών, ο πρώην πρέσβης της Γερμανίας στην Αθήνα Peter Limbourg, πατέρας του απόφοιτού μας Peter Limbourg, General Manager της Deutsche Welle. Αναδημοσιεύουμε την είδηση από το φύλλο της 20.1.2016 της Griechenland Zeitung, όπου ο πρώην πρέσβης εικονίζεται με ένα άλλον “δικό μας” τον Γεώργιο Αλέξανδρο Μαγκάκη.

Το “Journal of Olympic History” δημοσίευσε ένα άρθρο για τον Albert Meyer, επίσημο φωτογράφο των Πρώτων Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας του 1896.

Το άρθρο με τίτλο “Say cheese! Herr Meyer stage-manages the Committeee”, το οποίο υπογράφουν ο Rüdiger Fritz και ο Volker Kluge, editor του περιοδικού, ο οποίος είχε την ευγενή καλωσύνη να μας το στείλει, φιλοξενεί φωτογραφίες από την Αθήνα του 1896 και το περιθώριο των Ολυμπιακών Αγώνων.

Σε μία από αυτές εμφανίζονται οι τρεις ολυμπιονίκες της σκοποβολής φωτογραφημένοι στην Γερμανική Σχολή Αθηνών (!)

Θα σημειώσουμε ότι η φωτογραφία είναι κατά πάσα πιθανότητα βγαλμένη μπροστά από το κτίριο του Συλλόγου Philadelphia στην οδό Ομήρου, το οποίο έχει σήμερα αντικατασταθεί από το κτίριο του Ινστιστούτου Goethe.

Το εξώφυλλο του περιοδικού με το 12-σέλιδο αφιέρωμα στον φωτογράφο Albert Meyer.

Η επιστολή της 22ας Μαρτίου 1896, που φαίνεται δεξιά και υπογράφεται από τον Τιμολέοντα Φιλήμονα, Γενικό Γραμματέα των Ολυμπιακών Αγώνων μαζί με την κονκάρδα, παίζουν ρόλο “κάρτας διαπίστευσης”.

Λεπτομέρεια της προηγούμενης σελίδας, όπου μπορεί κανείς να δει καθαρότερα το κείμενο που συμπληρώνεται με την επισήμανση ότι οι φωτογραφίες αγοράστηκαν από τους νικητές έναντι των 2,50 μάρκων η κάθε μία.

Απεβίωσε στις 31 Μαρτίου 2016 σε ηλικία 89 ετών ο Hans-Dietrich Genscher. Εμείς επιλέξαμε να προβάλλουμε μία σπάνια φωτογραφία που πάρθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 1993 στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία σε μία επίσκεψή του στην Ελλάδα, όπου όμως αναγορέυτηκε ως επίτιμο μέλος του Συλλόγου Philadelphia. Η φωτογραφία είναι δανεισμένη από την εξαιρετική έκδοση της ιστορίας του συλλόγου “Geschichte der Deutschen Geselschaft PHILADELPHIA in ATHEN”, που έγραψε ο Wilhelm Barth το 1936 και καλύπτει όλη την περίοδο από τις αρχές του 19ου αιώνα μέχρι και τονΑ’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ενώ περιέχει και ένα Παράρτημα του Gustav Auernheimer για την συνέχεια έως το 1997.

Η είδηση του θανάτου του πρώην Υπουργού Εξωτερικών δημοσιεύτηκε σε όλα τα μέσα και εμείς την αναδημοσιεύουμε από την εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ…

Το πρώτο φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως που εκδόθηκε στο Ναύπλιο το 1833 από τον Βασιλέα Όθωνα.

– Το φύλλο είναι δίγλωσσο γραμμένο στα Ελληνικά και στα Γερμανικά και αναφέρεται ως:

“ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ”

Αριθμ. 1, Ναύπλιον, 16 Φεβρουαρίου 1833

“REGIERUNGS-BLATT DES KONIGREICHS GRIECHENLAND”

N. 1, Nauplion 28 Februar 1833

– Έχει δύο ημερομηνίες, την ευρωπαϊκή 28 Φεβρουαρίου και την ελληνική 16 Φεβρουαρίου, αφού στην Ελλάδα μέχρι το 1923 ίσχυε το Ιουλιανό Ημερολόγιο, ενώ στην υπόλοιπη Ευρώπη ίσχυε το Γρηγοριανό ήδη από το 1600 σε κάποια κράτη.

– Η ημερομηνία 28 Φεβρουαρίου είναι συμβολική, διότι από τα αρχαία χρόνια, ο Μάρτιος ήταν ο πρώτος μήνας του νέου έτους και κάθε νέα προσπάθεια, κάθε νέα εκστρατεία ξεκινούσε τότε.

Στο 8ο Φύλλο της Κυβερνήσεως με ημερομηνία 16/28 Φεβρουαρίου 1834, ένα χρόνο ακριβώς μετά την δημοσίευση του πρώτου φύλλου, δημοσιεύεται στην 2η σελίδα, σε τέσσερα άρθρα, το

Διάταγμα περί της εις Ναύπλιον συστηθησόμενης Γερμανικής σχολής

αναφέροντας στο Άρθρ. 1

“Θέλει συστηθή εις Ναύπλιον σχολή δια τους παίδας των εν Ελλάδι Γερμανικών οικογενειών“,

και στο Άρθρ. 3

“Διευθυντήν της σχολής διορίζομεν τον εν Μονάχω διδάσκαλον κύριον Βεέγ (Beeg), επί μισθώ 160 Δραχμών κατά μήνα“

(περισσότερα…)