Ο Βαρουφάκης με το νέο-Grexit καίει τα σενάρια του Τσίπρα και δίνει στον Μητσοτάκη έναν λόγο να χαμογελά. Την ίδια στιγμή, οι συσπειρώσεις στα δεξιά της ΝΔ, περιπλέκουν σημαντικά το ζήτημα της αυτοδυναμίας. Πώς θα επιδράσουν όμως τα φόβητρα στην κάλπη, δεν μπορεί να θεωρείται δεδομένο.

Λογικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα πρέπει να πανηγυρίζει τρελά και να έχει ανοίξει σαμπάνιες στο Μέγαρο Μαξίμου.

Οχι τόσο επειδή οι πρώτες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ανακάμπτει έπειτα από το σοκ των Τεμπών και σε χρόνο κρίσιμο, τέσσερις εβδομάδες πριν από τις εκλογές.

Δείτε το άρθρο του Άγγελου Κωβαίου στο protagon.gr…

Στις 25 Απριλίου 2023 έφυγε από την ζωή σε ηλικία 96 ετών ο Χάρι Μπελαφόντε, ένας από τους λίγους τραγουδιστές που κέρδισαν και τα τέσσεραβραβεία: Emmy, Grammy, Oscar και Tony, ενώ το 1956, την χρονιά που γεννήθηκαν οι περισσότεροι της τάξης του ’74, έκανε το μεγάλο άλμα στην καριέρα του με το άλμπουμ Calypso, το πρώτο ενός καλλιτέχνη, που ξεπέρασε το ένα εκατομμύριο πωλήσεις.

Το 2018, σε μία εκδήλωσηξ του World Human Forum στο Γαλλικό Ινστιτούτο, όπου προβλήθηκε η ταινία “Sing you Song” γύρω από την ζωή και το έργο του, η Αλεξάνδρα Μητσοτάκη συνομίλησε μαζί του μέσω zoom καιμας δήλωσε:

I was awed and honoured to be in conversation with Harry Belafonte. His words have stayed with me since and inspired the actions of the World Human Forum:

“Artists are the gatekeepers of truth and I’ ve always thought of this as an enormous gift as well as a responsibility. I think that the one force that brings hope to the world is the arts. We as artists have a chance to touch the depths of our humanity. To make people familiar with the world which we live and that every time we get the “microphone” we try to do things that help enhance the human family.”

Thank you Gina for having introduced us to your father, the wonderful human being that with his voice and actions contributed to making our world a better place to live in! And thank you for being part of the World Human Forum family!

Δείτε το video…

«Εχοντας πολύ νωρίς ανακαλύψει ότι ο λόγος είναι το εργαλείο και η ερωμένη της σκέψης, ο Ελληνας πάντα προσπαθεί να ακονίσει αυτό το όργανο και είναι πιστός σε αυτήν την ερωμένη της ψυχής του. Αρκετός για να γεμίσει τους πνεύμονές του, ο αέρας που αναπνέει ο Ελληνας πρέπει να είναι θορυβώδης. Η σιωπή τον πνίγει. Η χρήση των λέξεων δεν είναι απλώς χρηστική. Ο σκοπός του λόγου είναι περισσότερο το παιδί των λέξεων παρά ο πατέρας τους. Οι λέξεις αντιμετωπίζονται σαν να έχουν μια δική τους ύπαρξη. Περιστασιακά μπορεί να κληθούν να εξυπηρετήσουν κάποιον άμεσο πρακτικό σκοπό. Ομως, γενικά, ο σκοπός πηγάζει από την προβολή των λέξεων και σπάνια είναι η πρωταρχική αιτία του λόγου. Ακόμη και στο πιο σοβαρό επιχείρημα, η πειθώ δεν είναι το κύριο αντικείμενο. Για έναν Ελληνα, το επιχείρημα δεν αφορά στη διασταύρωση ριπών αλλά στην ανέγερση παράλληλων κιόνων. Κάθε κόμμα χτίζει τη δική του στήλη. Τα επιχειρήματα συσσωρεύονται το ένα πάνω στο άλλο, σαν τούβλα. Οι δύο αντίθετες στήλες υψώνονται δίπλα δίπλα, η καθεμία εντελώς ανεξάρτητη, αδιαφορώντας για την άλλη. Το ζητούμενο είναι να χτίσεις πιο ψηλά και πιο γρήγορα από τον αντίπαλό σου, να τον συγκλονίσεις με το θράσος σου, να καταπλήξεις τους θεατές. Αυτός που έχει τελειώσει πρώτος τη στήλη του και τη στεφανώνει με ανθισμένο κιονόκρανο θεωρείται νικητής».

Δείτε το άρθρο της Ξένιας Κουναλάκη στην εφημερίδα “Καθημερινή”…

Μεταξύ 26 και 29 Απριλίου διεξήχθη στους Δελφούς το ετήσιο καθιερωμένο οικονομικό φόρουμ, όπου προσωπικότητες από όλον τον κόσμο λαμβάνουν μέρος.

Ανάμεσα στους ομιλητές μετρήσαμε 9 ονόματα αποφοίτων:

– Ντόρα Μπακογιάννη, Βουλευτής Χανίων και Πρόεδρος Διακομματικής Επιτροπής για την Ανάπτυξη της Θράκης

– Werner Hoyer, Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων

– Πάνος Λασκαρίδης, Διευθύνων Σύμβουλος της Lavinia Corporation & Laskaridis Shipping Company

– Πάνος Αλεξανδρής, Γενικός Γραμματέας Υπουργείου Δικαιοσύνης και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

– Γιάννης Παράσχης, Διευθύνων Σύμβουλος Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών

– Σπύρος Αρταβάνης Τσάκωνας, Επίτιμος Καθηγητής Κυτταρικής Βιολογίας Ιατρικής Σχολής του Harvard

– Ronald Meinarus, ΕΛΙΑΜΕΠ

– Άγγελος Κωβαίος, Δημοσιογράφος (Το Βήμα, reporter.g)

– Γιώργος Ευγενίδης, Παρουσιαστής Star Channel

Περισσότερα…

Ο Παναγιώτης Πικραμμένος, Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και απόφοιτος του 1963, δημοσίευσε ένα άρθρο του στην εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ” της 14ης Απριλίου 2023 με τίτλο“Οι προτεραιότητες της επόμενης ημέρας”:

Οι εκλογές της 21ης Μαΐου αποτελούν ορόσημο. Οι προκλήσεις που θα κληθεί να αντιμετωπίσει η Χώρα μας τα επόμενα χρόνια είναι καθοριστικές για τη μελλοντική πορεία της, αλλά και για τη θέση της στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Για τη διαχείριση αυτών των προκλήσεων, απαιτείται διαρκής επαγρύπνηση και αξιολόγηση, ώστε να τεθούν οι κατάλληλες προτεραιότητες και να σχεδιαστούν τα ανάλογα σχέδια δράσης όπως κρίνεται αναγκαίο. Η Χώρα μας, δίνοντας έμφαση στις προτεραιότητες, αυτές μπορεί -όχι μόνο να ενισχύσει τον ρόλο της στο σημερινό δύσκολο περιβάλλον- αλλά και να αντιμετωπίσει με επιτυχία προβλήματα που αφορούν στην ασφάλεια και στην καθημερινότητα των πολιτών.

Ποιες είναι λοιπόν, κατά τη γνώμη μου, αυτές οι προτεραιότητες;

1 Πρώτη προτεραιότητα, που συνδέεται απόλυτα και με την ευρωπαϊκή μας οικογένεια, είναι η συνέχιση για μια ακόμη κυβερνητική θητεία της οικοδόμησης μιας ανθεκτικής οικονομίας. Με την εμβάθυνση της Οικονομικής και Νομισματικής Ενωσης, ώστε να είναι καλύτερα προετοιμασμένη η Ευρώπη και η Χώρα μας από ενδεχόμενους μελλοντικούς κλυδωνισμούς. Με την ολοκλήρωση της Τραπεζικής Ενωσης και της Ενωσης Κεφαλαιαγορών, με την ενίσχυση του διεθνούς ρόλου του ευρώ. Και στο εσωτερικό της χώρας, ιδιαίτερη έμφαση πρέπει να δοθεί με την περαιτέρω επένδυση στις δεξιότητες και την εκπαίδευση, με την υποστήριξη του επιχειρείν, με την υιοθέτηση του ψηφιακού μετασχηματισμού και με την ανάπτυξη μιας ισχυρής βιομηχανικής πολιτικής. Η αναβάθμιση της Χώρας μας στον παγκόσμιο οικονομικό χάρτη και η εμπιστοσύνη που αποκαταστάθηκε, η προσέλκυση ξένων μακροπρόθεσμων επενδύσεων με κριτήρια βιωσιμότητας, η απλοποίηση των διαδικασιών μέσω του ψηφιακού μετασχηματισμού «gov.gr» της Χώρας, πέρα από σημαντικά επιτεύγματα της Κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη, πρέπει να αποτελούν οδηγό μας και να διαχυθούν σε όλο και περισσότερα πεδία.

2 Δεύτερη προτεραιότητα, που αποτελεί και παγκόσμιο ζήτημα είναι η αντιμετώπιση των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής και η μετάβαση προς μια πράσινη οικονομία, η οποία μπορεί να διασφαλίσει τη συνέχειά μας σε ατομικό, αλλά και σε συλλογικό επίπεδο.

Οι ακραίες φυσικές καταστροφές, που έχουν πλήξει την Ελλάδα μας είναι μόνο ένα από τα πολλά παραδείγματα που αποδεικνύουν ότι η οικοδόμηση μιας κλιματικά ουδέτερης, πράσινης, αλλά και ταυτόχρονα δίκαιης και κοινωνικής Ελλάδας είναι προτεραιότητα εκ των ουκ άνευ.

Προτεραιότητα της Κυβέρνησής μας την τετραετία που πέρασε, αλλά και την επόμενη είναι οι επενδύσεις σε πράσινες πρωτοβουλίες που βελτιώνουν το περιβαλλοντικό μας αποτύπωμα, προωθούν τη βιώσιμη ανάπτυξη σε όλους τους τομείς και προστατεύουν τα περιβαλλοντικά συστήματα και τη βιοποικιλότητα και βελτιώνουν την ποιότητα του αέρα και των υδάτων,. Στην ίδια λογική η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη ξεκίνησε και θα συνεχίσει την ταχύτερη μετάβαση σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και ενίσχυση της ενεργειακής απόδοσης, με παράλληλη μείωση της εξάρτησης από το εξωτερικό. Η δημιουργία μιας αποτελεσματικής κυκλικής οικονομίας στην οποία τα προϊόντα σχεδιάζονται έτσι ώστε να είναι πιο ανθεκτικά, επαναχρησιμοποιήσιμα, επισκευάσιμα, ανακυκλώσιμα και ενεργειακώς αποδοτικά, είναι ένας ακόμα πυλώνας τον οποίο οφείλουμε να προάγουμε. Στη διάρκεια της κυβερνητικής θητείας της Νέας Δημοκρατίας επεκτάθηκε δυναμικά το πρόγραμμα ανακύκλωσης απορριμμάτων, αλλά υπάρχουν ακόμη πολλά που πρέπει να γίνουν ώστε ο μέσος καταναλωτής να έχει εμπεδώσει την οικολογική συνείδηση, μέσω του συστήματος «reduce-reuse-recycle» («μείωσε, επαναχρησιμοποίησε, ανακύκλωσε»). Στο πλαίσιο αυτό πρέπει να υπογραμμίσουμε και την ενίσχυση των μηχανισμών αντιμετώπισης φυσικών και ανθρωπογενών καταστροφών. Δεν είναι τυχαίο πως μετά τη δημιουργία του Υπουργείου Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας, η αποτροπή σε έναν βαθμό, αλλά κυρίως η αντιμετώπιση άμα τη εκδηλώσει, ακραίων απειλών, μετριάζουν τις συνέπειες και τον αντίκτυπό τους.

3 Στο σημείο αυτό αναγκαία προκύπτει και η αλληλουχία με την τρίτη προτεραιότητα, την ασφάλεια και την προστασία των πολιτών, μέσα από μια ισχυρή εξωτερική πολιτική.

Η επόμενη Κυβέρνηση πρέπει να διασφαλίσει τη συνέχιση της οικοδόμησης της φιλόδοξης πολιτικής γειτονίας με τους εγγύτερους ανατολικούς και νότιους γείτονες της Χώρας μας και της ΕΕ ασφαλώς, αλλά και ολοκληρωμένη εταιρική σχέση με την Αφρική. Η προαγωγή της παγκόσμιας ειρήνης, της σταθερότητας, της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, παράλληλα με τη διασφάλιση μιας εύρωστης εμπορικής πολιτικής που να συνάδει με την πολυμέρεια και τη διεθνή τάξη βάσει κανόνων, χωρίς να διακυβεύονται παραδοσιακές δοκιμασμένες στο χρόνο και τα γεγονότα, συμμαχίες θα συνεχίσουν να αποτελούν κομμάτι της εξωτερικής πολιτικής μας. Ταυτόχρονα, είναι επίσης πρόδηλο ότι ο πρόσφατος πόλεμος στην Ουκρανία ανέδειξε την αναγκαιότητα ανάληψης μεγαλύτερης ευθύνης για την ασφάλεια και την άμυνα, στο πλαίσιο στενής συνεργασίας με το ΝΑΤΟ.

Από την άλλη μεριά, η κρίση στο μεταναστευτικό που η Κυβέρνησή μας αντιμετώπισε αποτελεσματικά, φανέρωσαν ότι απαιτείται διαρκής επαγρύπνηση και εξοπλισμός για την εξασφάλιση αποτελεσματικού ελέγχου των εξωτερικών συνόρων της Χώρας μας, προαγωγή ενός συστήματος νόμιμης και ασφαλούς μετανάστευσης, με παράλληλη αποτελεσματική διαχείριση των εξωτερικών συνόρων της Χώρας μας αλλά και της ΕΕ και στενή συνεργασία με τις χώρες εταίρους.

Στο πλαίσιο της περαιτέρω ανάπτυξης της ολοκληρωμένης μεταναστευτικής πολιτικής που εφαρμόστηκε την τετραετία 2019 – 2023, πρέπει να συνεχιστεί η καταπολέμηση φαινομένων τρομοκρατίας, του διασυνοριακού ή διαδικτυακού εγκλήματος καθώς και η διακρατική συνεργασία με Υπηρεσίες Ασφαλείας άλλων κρατών, που όπως ανέδειξαν και πρόσφατα γεγονότα μπορούν να φέρουν απτά αποτελέσματα.

Στον τομέα της προστασίας των πολιτών, δεν θα πρέπει τα πρόσφατα, άκρως θλιβερά γεγονότα που μας προκάλεσαν αφόρητο πόνο, να μας αποσυντονίσουν. Πρέπει να μας διδάσκουν ώστε να μην επαναληφθούν. Και προς την κατεύθυνση της μελλοντικής αποτροπής, απαιτείται η άμεση ρήξη με χρόνιες παθογένειες, με σθεναρή αποφασιστικότητα και στρατηγικό σχεδιασμό.

4 Καθοριστικής σημασίας πάντως για εμένα είναι η αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος. Το πρόβλημα είναι βέβαια πανευρωπαϊκό, όμως για μια μικρή χώρα όπως η Ελλάδα, μπορεί, αν γιγαντωθεί, να έχει εκτεταμένες αρνητικές συνέπειες. Είναι εθνική επιταγή η εκπόνηση ενός μακρόπνοου -διακομματικού- σχεδίου ενίσχυσης των νέων οικογενειών. Ο χρόνος πλέον στην παγκόσμια οικονομία κινείται με ταχύτατους ρυθμούς και οι αρνητικές συνέπειες του δημογραφικού στην οικονομία μας, την κοινωνία μας αλλά και αυτή την ίδια την εθνική μας ασφάλεια είναι πολύ πιο κοντά από όσο νομίζουμε. Η ίδρυση φέτος Κέντρου του ΟΟΣΑ στην Ελλάδα με αντικείμενο τη μελέτη του δημογραφικού ζητήματος καταδεικνύει τη σοβαρότητα με την οποία αντιμετωπίζει η Κυβέρνηση το κεφαλαιώδες αυτό ζήτημα.

5 Πέμπτη προτεραιότητα τέλος που συμβαδίζει με τις προαναφερόμενες και εν μέρει τις περικλείει ως το ευρύτερο θεσμοθετημένο πλαίσιο μέσα στο οποίο θα πραγματωθούν, είναι η οικοδόμηση ενός κράτους δικαίου. Δεν θα αναφερθώ σήμερα ειδικότερα σε αυτό.

Τον Ιούλιο του 2019, η Νέα Δημοκρατία ξεκίνησε τον μετασχηματισμό της Χώρας που έβγαινε μέσα από μια πολυετή περιπέτεια. Παρά τις πρωτοφανείς αντιξοότητες, όπως η κρίση στο μεταναστευτικό, η πανδημία του κορωνοϊού, η παγκόσμια ενεργειακή κρίση και οι, ακραίες φυσικές καταστροφές, και τις παθογένειες που εμμένουν με τραγικό πρόσωπο να μας τραβούν πίσω, ο κυβερνητικός αυτός σχεδιασμός πρέπει να συνεχιστεί. Χρειαζόμαστε μια σύγχρονη, αποδοτική Χώρα και μια αποτελεσματική διακυβέρνηση, που παραδέχεται τις αδυναμίες της, διαθέτει την ωριμότητα της αποδοχής του λάθους και καταθέτει την ίδια στιγμή, με σθένος, σοβαρότητα και υπευθυνότητα, το σχέδιό της για ένα καλύτερο αύριο.

Αλλη μία προσχηματική συζήτηση θα εξελιχθεί τις επόμενες εβδομάδες για τον τρόπο ανάδειξης των εκπροσώπων μας στην Ευρωβουλή. Τι γίνεται όμως με τους εκλεκτούς μας για το εθνικό κοινοβούλιο; Εκεί είναι όλα καλά κι ωραία;

Η «υπόθεση Γεωργούλη» –εφόσον κάποιος θέλει να την χαρακτηρίζει τόσο εξωραϊστικά– δεν προκάλεσε έκπληξη ως προς ένα σημείο: Εδωσε το έναυσμα για νέες, κατόπιν εορτής διαπιστώσεις, προβληματισμούς και προτάσεις. Δεν εκπλήσσουν επίσης οι άτσαλες απόπειρες συμψηφισμών και αφορμών για τα γνωστά «κοίτα ποιος μιλάει», ή μάλλον κοίτα ποιος μιλούσε (για τον Λιγνάδη, τον άλλον τύπο στον Κολωνό κ.λπ).

Αυτό που έχει κάποιο ενδιαφέρον είναι ότι βρέθηκε με αυτήν την αφορμή η «λύση» για το πρόβλημα. Και αυτή θα είναι η κατάργηση του σταυρού προτίμησης στις ευρωεκλογές και η επιστροφή στην «ασφάλεια» της λίστας.

Δείτε το άρθρο του Άγγελου Κωβαίου στο protagon.gr…

Η υπόθεση Γεωργούλη επανέφερε τα γνωστά στερεότυπα περί βιασμού, που πολλοί εξ ημών ήλπιζαν ότι έχουν πλέον αποσαφηνιστεί. Επειδή όμως η επανάληψη είναι ο μόνος τρόπος αποδόμησης έτοιμων σχημάτων και ασύνδετων συνεπαγωγών, ας τα ξαναπούμε:

1. Οι βιαστές δεν είναι απαραίτητα άσχημοι. Η άσκηση βίας και εξουσίας είναι ανεξάρτητες από την εμφάνιση. Η υπόθεση ότι μόνο οι κακομούτσουνοι καταφεύγουν στη σεξουαλική κακοποίηση είναι αυθαίρετη και ρατσιστική.

2. Ο χρόνος καταγγελίας ενός περιστατικού σεξουαλικής βίας είναι αποκλειστικά επιλογή του θύματος. Δεν μπορεί να υπόκειται στην κρίση κανενός τρίτου. Η πάγια απορία «γιατί τώρα; τόσα χρόνια μετά; λίγες εβδομάδες πριν από τις εκλογές;», η οποία στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν ισχύει καν, αφού η καταγγελία είχε γίνει πριν από τρία χρόνια, αμφισβητεί ευθέως τα κίνητρα του θύματος. Κι αυτό είναι ένα από τα συνηθέστερα σφάλματα στη διαχείριση τέτοιων υποθέσεων.

Δείτε το άρθρο της Ξένιας Κουναλάκη στην εφημερίιδα “Καθημερινή”…

Χριστός Ανέστη!

Με την ευκαιρία της 21ης Απριλίου , δεν θα επιχειρήσω αναλύσεις ή διεξοδικές περιγραφές, δεδομένου ότι έχουν γραφή πολλά και έχουν λεχθή περισσότερα. Άλλωστε το βαρύτιμον έργον του Μελετίου ΜΕΛΕΤΟΠΟΥΛΟΥ είναι ένα έργον αναφοράς και αποτελεί μία πηγή περί των κινηματιών και του καθεστώτος. Δύο, τρείς επισημάνσεις για τα πρίν όσο και για τα μετά την 21ην Απριλίου .

Πρώτον, την 17ην Απριλίου 1967 συναυλία των Rolling Stones στο γήπεδο της Λεωφ. Αλεξάνδρας έχει τραγική κατάληξη ένεκα της συμπλοκής θεατών και αστυνομίας. Πολλαπλά επεισόδια.

Δεύτερον, την 20ην Απριλίου 1967, ημέρα Πέμπτη, εγκαθιστά ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος , πρωθυπουργός ών, τον πρώτο τακτικό καθηγητή στο Πανεπιστήμιον Πατρών. Πρόκειται για τον Αναστ. Ζούμπο (Σμύρνη 1921-Αθήνα 2012), τακτικό καθηγητή Φιλοσοφίας και πρώτο Πρύτανι του Πανεπιστημίου Πατρών. Παρών και ο Πρόεδρος της Διοικούσης Επιτροπής ΚΑΙΣΑΡ (Αλεξόπουλος).

Τρίτον, το Σάββατο του Λαζάρου, 22 Απριλίου, λαμβάνει χώρα χειροτονία κληρικού στον ιερό αγίου Νικολάου Νικαίας. Στην αρχή έγινε προσπάθεια αναβολής της χειροτονίας από την Αστυνομία, όμως παρέμβασις κληρικού, ο οποίος μοι τα διηγείτο, σύμφωνα με την οποίαν η Επανάστασις δεν είναι κατά της Εκκλησίας, διέσωσε την χειροτονία. Άλλωστε, όπως είπε στους αστυνομικούς, τι ψυχή θα παραδώσουν οι Επαναστάτες?

Τέταρτον, το Σάββατον του Λαζάρου, 22 Απριλίου, είχε προγραμματισθή προσοσφαιρικός αγών μεταξύ των εθνικών ομάδων Ελλάδος και Αυστρίας για τα προκριματικά του Κυπέλλου Εθνών Ευρώπης. Ο Αγών φυσικά εματαιώθη. Όμως, οι Αυστριακοί ρεπόρτερς και δημοσιογράφοι εκάλυψαν το κίνημα και ότι διαθέτομε από την εποχή εκείνη, από την πρώτη ημέρα, όπως τα τεθωρακισμένα επί της Βασιλίσσης Αμαλίας , το οφείλομε στους Αυστριακούς.

Η Αυστριακή ομάδα ήλθε αργότερα, σε μεταγενέστερο χρόνο, και ηττήθηκε. Στον επαναληπτικό, στο μεγαλειώδες Prater της Βιέννης, κατά το 68 λεπτό ο ποδοσφαιριστής Τάκης Λουκανίδης εκτύπησε σφοδρώς επιτεθέμενο της αυστριακής ομάδος, ελάκτισε κατά την ποδοσφαιρικήν ορολογίαν, και έγινε το “έλα να δής”. Φίλαθλοι και των δύο ομάδων εισήλθον στο γήπεδο και δεν έχουν γίνει από τότε τέτοιας εκτάσεως επεισόδια. Η Ελλάς ηττήθηκε με 1-0.

Την 23ην Απριλίου 2010, ανήμερα της ονομαστικής του εορτής και του αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου, όταν πάσα η Ορθοδοξία γεραίρεται με ύμνους αναστασίμους, ο Τροπαιοφόρος πρωθυπουργός μας, από το γραφικό και ακριτικό Καστελλόριζο , χαρίεις, ανακοινώνει την είσοδο της Ελλάδος στο IMF [International Monetary Fund]. Επιβεβαιώνει αυτό που μας διδάσκουν τα Διεθνή Οικονομικά, ότι τριτοκοσμικές χώρες προστρέχουν στο IMF για βοήθεια. Εισήλθομεν στον Γολγοθά των μνημονίων! Ήλθε άραγε η Ανάστασις?

Ο Ρόναλντ Μαϊνάρντους εξηγεί πώς και γιατί έγινε η αλλαγή στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και επισημαίνει ότι η ξαφνική στροφή του Ερντογάν αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης αλλαγής στην εξωτερική πολιτική της Τουρκίας μετά τους καταστροφικούς σεισμούς.

Ακούστε τη συνέντευξη στα γερμανικά…

Στο πεδίο της Δικαιοσύνης η κυβέρνηση έχει αδρανήσει και επί τέσσερα χρόνια απλώς επικαλείται τα λάθη του ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα, οι αποσπασματικές παρεμβάσεις μοιάζουν άνευ αξίας και ουσίας, ενώ σύντομα θα φανεί και ποιο αποτέλεσμα θα έχει η νομοθετική ρύθμιση για το κόμμα του Κασιδιάρη.

Αν αναζητήσει κανείς τι δεν έχει πάει καλά στη χώρα τα τελευταία τέσσερα χρόνια, μέσα στα πολλά καλά που έγιναν, τα άλλα που μισοέγιναν, τα υπόλοιπα που δρομολογήθηκαν και όσα παραμελήθηκαν, θα βρει μια μεγάλη «μαύρη τρύπα»: Η Δικαιοσύνη είναι η μεγάλη πληγή και αυτό τείνει να αποκτήσει και χαρακτήρα πολιτικής περιπλοκής ενόψει εκλογών.

Οχι μόνο επειδή στη Δικαιοσύνη θα κριθεί η νομιμότητα της συμμετοχής του κόμματος Κασιδιάρη στις προσεχείς εκλογές. Αλλά και επειδή σχεδόν καθημερινώς αναδεικνύεται η κυβερνητική αβελτηρία και γιγαντώνεται η απορία ως προς το τι ακριβώς μπορεί να παρουσιαστεί ως απολογισμός στο συγκεκριμένο πεδίο.

Δείτε το άρθρο του Άγγελου Κωβαίου στο protagon.gr…

Αυτό που δεν αντιλαμβάνονται σήμερα οι πολιτικοί μας εκπρόσωποι (ας μην το λησμονούμε, περί αυτών πρόκειται) είναι ότι οι Eλληνες φέρουν ούτως ή άλλως βαριά τραύματα – και ότι το δυστύχημα των Τεμπών ήταν για τη χώρα κάτι σαν αλάτι στις πληγές τους.

Αν με ειλικρινή διάθεση ερμηνεύσει κάποιος το δυστύχημα των Τεμπών ως τομή στον πολιτικό χρόνο και την υπνοβασία της νεοελληνικής κοινωνίας, οφείλει να δει τι έχει ακολουθήσει τις οδυνηρές πρώτες διαπιστώσεις.

Αυτό που έχει ακολουθήσει το πένθος και την προσωρινή καταλλαγή είναι ακόμη πιο απογοητευτικό και αναπόφευκτα αποκαλύπτεται όσο περνούν οι ημέρες.

Δείτε το άρθρο του Άγγελου Κωβαίου στο protagon.gr…

Η ημερομηνία της διεξαγωγής των εκλογών του 2023, ήτοι η Κυριακή 21 Μαΐου, δεν επελέγη τυχαία. Η Εκκλησία μας εορτάζει την Κυριακή του Τυφλού.

Νομίζω, ότι ο συνειρμός είναι προφανής.

Ο ευαγγελιστής Ιωάννης , ο οποίος μας περιγράφει αναλυτικώς το θαύμα, είναι παρών. Ο ιαθείς είναι τυφλός εκ γενετής και δεν ευθύνεται ούτε εκείνος ούτε οι γονείς του, αλλά με το θαύμα παρουσιάζεται ο Κύριος.

Δεν πρόκειται να αναλύσωμε την ευαγγελική περικοπή από το Ευαγγέλιον του Ιωάννου, την οποία και θα ακούσωμε την Κυριακή, 21 Μαΐου. Εκείνο, όμως που κρατούμε είναι τα τελευταία λόγια του Χριστού πρός τους Φαρισαίους : Οι Φαρισαίοι ερωτούν τον Κύριο: “Μήπως και εμείς είμαστε τυφλοί? Είπε πρός αυτούς ο Ιησούς: Εάν είσαστε τυφλοί, δεν θα είχατε αμαρτία. Τώρα όμως λέτε ότι: Βλέπουμε. Η αμαρτία σας λοιπόν μένει” (Ιωαν. θ΄41) [Κατά την απόδοση Χρήστου Σπ. Βούλγαρη].

Με την αμαρτία, διαποτισμένη και βλέποντες και ορώντες, τίθεται το θεμελιώδες ερώτημα : Θα μπορέση κάποιος φιλόδοξος και λαλίστατος αρχηγός κόμματος να μας οδηγήση στο φώς? Ένα είναι σίγουρο: Κολυμβήθρα του Σιλωάμ δεν υπάρχει πλέον. Την κατέστρεψαν οι Ρωμαίοι την 26ην Σεπτεμβρίου 70 μ.Χ.

Με αφορμή την είδηση για την πώληση των ακινήτων που στεγάζουν τους ιστορικούς κινηματογράφους Ιντεάλ και Άστορ στο κέντρο της Αθήνας, ερχόμαστε αντιμέτωποι με την άβολη πραγματικότητα.

Ο τουρισμός, για τον οποίο πανηγυρίζουμε εν χορδαίς και οργάνοις, επιβάλλεται με σαρωτικό τρόπο σε κάθε άλλη δραστηριότητα και τα συγκεκριμένα ακίνητα που φιλοξενούσαν τις κινηματογραφικές αίθουσες θα μετατραπούν (και αυτά) σε ξενοδοχεία.

Αυτό συμβαίνει σε όλη την Αθήνα και το πρόβλημα προσλαμβάνει πολλαπλές διαστάσεις. Από το ότι οι εναπομείναντες κάτοικοι του κέντρου της πόλης αισθάνονται πλέον ότι ζουν σε ένα ιδιότυπο γκέτο, έως το ότι οι τιμές ενοικίασης των λίγων διαμερισμάτων ξεπερνούν τα όρια του παραλόγου.

Όμως, η εξέλιξη με τους δύο ιστορικούς κινηματογράφους έγινε για μια ακόμη φορά λόγος για πολιτική αντιπαράθεση, με πρωτεργάτες διαφόρους καλλιτέχνες που με ένα μείγμα οργής και θλίψης, έσπευσαν και πάλι να επιτεθούν με μανία στην κυβέρνηση και στο υπουργείο Πολιτισμού.

Δείτε το σχόλιο του Άγγελου Κωβαίου στο reporter.gr…

Μήνυμα στήριξης από τον Γερμανό καγκελάριο Ολαφ Σολτς, με τον οποίο συνομίλησε τηλεφωνικά, μετέφερε ο ηγέτης των Γερμανών Σοσιαλδημοκρατών (SPD), Λαρς Κλινγκμπάιλ, στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Νίκο Ανδρουλάκη, κατά τη χθεσινή συνάντησή τους στην ελληνική Βουλή

Μήνυμα στήριξης από τον Γερμανό καγκελάριο Ολαφ Σολτς, με τον οποίο συνομίλησε τηλεφωνικά, μετέφερε ο ηγέτης των Γερμανών Σοσιαλδημοκρατών (SPD), Λαρς Κλινγκμπάιλ, στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Νίκο Ανδρουλάκη, κατά τη χθεσινή συνάντησή τους στην ελληνική Βουλή. Ερωτηθείς γιατί δεν είχε επαφές με τον επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, απάντησε στην «Κ»: «Με τον κ. Τσίπρα έχουμε μια καλή σχέση, έχει παρευρεθεί πριν από κάποια χρόνια σε εκδήλωση του SPD. Το αδελφό μας κόμμα όμως, το κόμμα με το οποίο έχουμε τη στενότερη σχέση εμπιστοσύνης, είναι το ΠΑΣΟΚ. Στην Αθήνα είχα συναντήσεις μόνο με το ΠΑΣΟΚ και τον ηγέτη του για να δούμε πώς μπορούμε να βοηθήσουμε στις επικείμενες εκλογές. Αυτό είναι άλλωστε το μήνυμα του ταξιδιού».

Δείτε το άρθρο της Ξένιας Κουναλάκη στην “Καθημερινή”…

«Στη μακρά πολιτική του διαδρομή ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχει αλλάξει πολλές φορές πορεία. Οι αλλαγές εξυπηρετούσαν πάντα τον στόχο υπεράσπισης και ενίσχυσης της εξουσίας του. Ένα πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί η αιφνίδια αλλαγή στη διπλωματία απέναντι στην Ελλάδα, η οποία μόνο ως ριζοσπαστική μπορεί να χαρακτηριστεί. Μόλις πριν από λίγες εβδομάδες, δεν περνούσε σχεδόν καμία μέρα χωρίς „δηλητηριώδεις» απειλές που συνοδεύονταν από παραβιάσεις της ελληνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο. Τελευταία δεν περνάει σχεδόν μέρα χωρίς να ακούγονται φιλικά μηνύματα από την Άγκυρα. Αποκορύφωμα της νέας στάσης η 25η Μαρτίου. Ο Ερντογάν επέλεξε την ημέρα που οι Έλληνες γιορτάζουν την έναρξη του επανάστασης κατά του οθωμανικού ζυγού για να στείλει ευχές προς τον γειτονικό λαό: «Είμαι πεπεισμένος ότι οι σχέσεις και η συνεργασία μεταξύ των δύο χωρών μας θα αναπτυχθούν περαιτέρω στο μέλλον με τις κοινές μας προσπάθειες», αναφέρει το μήνυμά του προς τον πρωθυπουργό Μητσοτάκη. Τον ίδιο Μητσοτάκη που πριν από λίγο καιρό έλεγε ότι δεν υπάρχει γι’ αυτόν.

Δείτε το άρθρο στο onalert με αφορμή το σχόλιο του Ronald Meinardus στηνDW…

O,τι και να λέγεται έως τον Μάιο, η προσεχής αναμέτρηση στις κάλπες θα κριθεί σε καθοριστικό βαθμό από κάποια στοιχεία τα οποία θα διευκολύνουν, θα επιβάλουν ή θα εμποδίσουν ορισμένες εξελίξεις. Και υπό αυτή την έννοια, είναι κάπως παράδοξο να τίθενται όροι σήμερα, ειδικά από τους πιο «αδύναμους κρίκους».

Πέρα και πίσω από τα όσα λένε, υπαινίσσονται και υπονοούν οι πολιτικοί αρχηγοί στις πρόσφατες συνεντεύξεις τους, υπάρχουν κάποια στοιχεία, τα οποία αναλόγως των εκλογικών αποτελεσμάτων, θα καθορίσουν τις εξελίξεις. Και αυτά τα στοιχεία είναι αριθμητικά.

Σε ό,τι αφορά τον Μητσοτάκη: Το κρίσιμο νούμερο είναι το 33% και κάτι στην πρώτη κάλπη. Γιατί; Επειδή με αυτό το ποσοστό εξασφαλίζει δύο πράματα.

Πρώτον, κάτι παραπάνω από 100 έδρες και, δεύτερον, μία δυναμική που του προσφέρει το δικαίωμα να ελπίζει βασίμως και να επιδιώξει την αυτοδυναμία στη δεύτερη κάλπη, διεκδικώντας ένα ποσοστό της τάξης του 37-38%.

Δείτε το αρθρο του Άγγελου Κωβαίου στο protagon.gr…

Oι Γερμανοί πολιτικοί και δημοσιογράφοι που συρρέουν αυτές τις μέρες στην Ελλάδα δεν μπορούν να το καταλάβουν: «Δηλαδή μπορεί να γίνουν εκλογές σε λίγες εβδομάδες και ακόμη δεν το γνωρίζετε;».

Η απορία τους είναι γνήσια, η έκπληξή τους μεγάλη. Η δημιουργική ασάφεια, που περιβάλλει τη διενέργεια της επικείμενης αναμέτρησης στη χώρα μας, είναι ακατανόητη. Για τις γερμανικές εκλογές που πραγματοποιήθηκαν τον Σεπτέμβριο του 2021 η προκήρυξη έγινε τον Δεκέμβριο του 2020. Η επίσημη ανακοίνωση έγινε από τον ομοσπονδιακό πρόεδρο, ύστερα από σχετική εισήγηση της κυβέρνησης, ενώ προηγουμένως είχε συζητηθεί με τις τοπικές κυβερνήσεις, ώστε να ληφθούν υπόψη αργίες, γιορτές και άλλες σημαντικές ημερομηνίες.

Η σύγκριση με τα καθ’ ημάς είναι αποκαρδιωτική. Ο πρωθυπουργός ανακοινώνει τις εκλογές σταδιακά, εν είδει γρίφου. Στις αρχές του χρόνου λέει το αινιγματικό «Τον Απρίλιο ή τον Μάιο» κι αρχίζουν τα σενάρια αν συναινεί η Εκκλησία στη διενέργεια μέσα στη Μεγάλη Εβδομάδα και στη συνέχεια αν θα συμπέσει η πρώτη Κυριακή της αναμέτρησης με το μνημόσυνο των θυμάτων του δυστυχήματος των Τεμπών.

Δείτε το άρθρο της Ξένιας Κουναλάκη στην εφημερίδα Καθημερινή…

Όταν πρό διακοσίων και δύο ετών ο Ελληνισμός, κατά την επικρατούσα έκφραση, “ξεσηκώθηκε” κατά δυνάστου κραταιού, πολλοί, ανάμεσα στους οποίους ήταν και ο εν Παρισίοις διαμένων σοφός Κοραής, έκριναν το γενόμενον ως εκδήλωση αφροσύνης. Η φρόνησις υπεδείκνυε την αναβολή της εκρήξεως του Αγώνος ώστε να δοθή χρόνος δια περαιτέρω “παίδευσιν” των Ελλήνων, υπό την μορφήν όχι της συσσωρεύσεως νέων γνώσεων, αλλά πρός απόκτησιν ευελίκτων πολιτικών δομών, ικανών εφαρμογής επί ποικίλων συγκεκριμένων καταστάσεων, οι οποίες θα εδημιουργούντο οπωσδήποτε οσονούπω. Παρόμοιες δομές απεδείχθησαν στην πράξη, κατ’ ουσίαν , ανύπαρκτες. Οι Έλληνες, εν πολλοίς ανέτοιμοι να εκμεταλλευθούν εις βάθος , στρατιωτικώς, πολιτικώς και πολιτιστικώς , τις νέες συνθήκες που η τόλμη και η ευψυχία τους δημιουργούσε, κατώρθωσαν σύντομα να συγκροτήσουν.Κατά συνέπεια, όχι αφροσύνη, αλλά παραφροσύνη εξώθησεν εξ αρχής το εγχείρημά τους: Σχέδιο δράσεως πραγματοποιήσιμο στο σύνολό του ,όχι απλώς συγκεκριμένο, αλλά έστω και γενικής λογικής συλλήψεως ,δεν φαίνεται να διαμορφώθηκε με γενική αποδοχή των ηγετικών συνειδήσεων.

Οι Έλληνες, από άφρονες, επέλεξαν τον εν ευρεία εννοία καιρόν ενάρξεως του Αγώνος, όπως θα έλεγε ο αοίδιμος Καθηγητής μας Ευάγγελος Μουτσόπουλος, κατ’ εξοχήν μελετητής της φιλοσοφίας της καιρικότητος, και ανέλαβαν την κάρπωσιν της εκ μέρους των βιώσεως της ελευθερίας ως επιβεβαίωση της ευθύνης των έναντι στο Γένος.

Βέβαια, είναι μάλλον αμφίβολον και απορίας άξιον, εάν ο καιρός εκρήξεως της Επαναστάσεως, όπως τον διέβλεψεν η φλογερή φαντασία , η παρορμητική βούληση ενός Παπαφλέσσα, είχε προσδιορισθή με αντικειμενικά κριτήρια, όπως η πορεία της ελληνικής παλιγγενεσίας πρός την Ευρώπην. Προφανώς, στην συνείδηση εκείνου, όπως και στις συνειδήσεις των συμπολεμιστών του, είχαν πρυτανεύσει κριτήρια υποκειμενικά και εν τέλει θυμικά. Νόησις σε έγκλιση ευκτική είναι, βέβαια, η νόηση όσων στερούνται επαρκούς κριτικής ικανότητος, είναι παράλληλα και η νόηση των μεγάλων δημιουργών, των καλλιτεχνών, αλλά και των οραματιστών. Όλοι αυτοί οι Έλληνες ωραματίσθησαν μίαν νέαν Ελλάδα αναγεννημένην, όχι όπως προσφυώς κατά καιρούς έχουν παρουσιάσει οι του 20ου και 21ου αιώνος λαλίστατοι πολιτικοί μας-, τραίνο της τεχνολογίας, νέον κράτος, βαθύ κράτος, επανίδρυση του κράτους-, αλλά μίαν Ελλάδα υπεύθυνην, με δικαιοσύνη και φρόνησιν, την υψίστην αυτήν αρετήν, την οποίαν εξεθείασαν ο Πλάτων, ο Πλήθων, αλλά και ουρανοφάντωρ Μ. Βασίλειος. Μία νέα Ελλάδα υπεύθυνη και ισότιμη, ισόκυρη με τα έθνη της Ευρώπης. Προέχει στο σημείο αυτό να υπογραμμισθή η ελευθέρως εκπεφρασμένη επιλογή των πρωτεργατών, καθώς και των άλλων μορφών του Αγώνος, όπως αναλάβουν την ευθύνην των πράξεών τους τόσον έναντι των συγχρόνων τους ελληνικών συνειδήσεων, όσον και των συνειδήσεων που θα καθώριζαν την ύπαρξη ενός μελλοντικού Ελληνισμού.Για τον λόγον αυτόν , η εκ μέρους των οπλαρχηγών υιοθέτηση του συνθήματος “Ελευθερία ή Θάνατος”, των δημοκρατικών επαναστατών στην Γαλλία, αποκτούσε, στο επίπεδό τους, διαστάσεις υπαρξιακού δράματος.

Ο σοφός Κοραής , οποίος από τους Παρισίους, αμφέβαλλε περί της ωριμότητος των Ελλήνων να διεκδικήσουν λυσιτελώς την ελευθερίαν τους βραχυπρόθεσμα μεν διεψεύσθη από την παράφορην αποφασιστικότητά των , μακροπρόθεσμα όμως εδικαιώθη : έχει αποδειχθή ότι η υπανάπτυξη δεν εδρεύει τόσον στα θυλάκια των λαών, όσον στην ικανότητά των να συλλαμβάνουν ευκρινώς τα προβλήματα που η πραγματικότητας υποβάλλει σε αυτούς για επίλυση. Η παραφροσύνη των αγωνιστών της Ελληνικής Επαναστάσεως είναι και αποτελεί ένδειξη θαυμαστής ανατάσεως, έχει όμως καταστή αποδεκτό, ότι η διοικητική λογιστική του Αγώνος υπήρξε πλημμελής και πως η κατ΄αυτόν πολυαρχία, σε συνδυασμόν με το φίλαρχον των ηγετών, ωδήγησε σε αντιφάσεις εξαντλητικές του δυναμισμού του τόσον οξείες, ώστε η φθορά του να αποβαίνη συνεχώς εντονώτερη και βαθύτερη, σε βαθμόν μάλιστα τάξεως οριακής. Έτσι, στην εποχή των ολεθρίων συνεπειών των δύο εμφυλίων πολέμων της Επαναστάσεως έρχεται η συντονισμένη επέμβαση των Δυνάμεων , υπό μορφήν καιρίαν, δια να ολοκληρωθή ο Αγών. Η επέμβασις αυτή μπορεί να μην επέτυχε ολοσχερώς του σκοπού εις Ναυαρίνον, ως έχει δείξει προσφυώς και και κατ΄επανάληψιν σε διερευνητικές, οξυδερκείς του μελέτες ο Μελέτης Μελετόπουλος, επέτυχε, όμως με την συνθήκην της Αδριανουπόλεως (1829).

Η εξέγερσις των Ελλήνων υπήρξεν πράγματι μεγαλειώδης, εστηρίχθη σε ένα όραμα και στην βούληση των Ελλήνων να συγκροτήσουν κράτος ευνομούμενο. Δεν εσυντόνισαν επαρκώς τις δυνάμεις των οι οπλαρχηγοί, διακατέχονταν, δυστυχώς, εκ φθόνου, φεύ! και της κακώς νουμένης φιλοπρωτίας, εκ ταπεινών ελατηρίων , αλλά και προδοτικών διαθέσεων. Η οικονομική στήριξη των πολεμικών επιχειρήσεων με την προσφυγή σε δανεισμό επεβλήθη σε μεγάλη έκταση αναγκαστικά. Οι όροι των δανείων, τους οποίους απεδέχθη η διοίκηση, λίαν επαχθείς, υποθήκευσαν επί και πλέον αγώνα την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη της απελευθερωμένης γεωγραφικής αυτής γωνιάς του Ελληνισμού.

Έτη πολλά, υγιεινά, ευφρόσυνα και προ πάντων με φρόνηση και σωφροσύνη.

«Ο δυτικός άξονας δεν ξεκίνησε, υπήρχαν οι μελέτες και η έγκριση που πλέον δεν έχει καμία ισχύ, οπότε χάθηκε μία ευκαιρία για τη Δυτική Ελλάδα», υποστήριξε ο κ. Βερελής.

Στο παραπάνω θέμα αναφέρθηκε μετά την τραγωδία των Τεμπών ο Ν. Τσουρίδης, συνταξιούχος εκπαιδευτής μηχανοδηγών ένας υπουργός του ΠΑΣΟΚ ζήτησε να πάει ένα ολοκαίνουργιο βαγόνι που είχαν στείλει οι Ελβετοί στο… χωριό του κοντά στο Μεσολόγγι για να το δουν οι ψηφοφόροι του.

Στις αιτιάσεις αυτές απάντησε, σήμερα, ο Αιτωλοακαρνάνας πρώην υπουργός Μεταφορών, Χρίστος Βερελής, τονίζοντας πως η γραμμή (Αγρίνιο-Μεσολόγγι-Κρυονέρι) λειτουργούσε από το τέλος του 19ου αιώνα μέχρι που την κατέστρεψε η χούντα.

Ο κ. Βερελής αναφέρθηκε στο χρονικό των σιδηροδρομικών γραμμών της περιοχής. Στο τέλος του 2003, όπως ανέφερε, ο εργολάβος ζήτησε να γίνει δοκιμή στη γραμμή ώστε να ολοκληρωθεί το έργο.

Δείτε το ρεπορτάζ του agriniopress.gr…

Η «προεκλογική στιγμή» είναι εμβληματική για τη δημοκρατική λειτουργία. Ιδεατά, η προεκλογική στιγμή περιλαμβάνει λόγο απολογιστικό και λόγο προγραμματικό για τους κυβερνώντες και τους αντιπολιτευόμενους. Και οι δύο τύποι είναι αναγκαία συστατικά του δημόσιου λόγου και της διαμόρφωσης εκλογικών προτιμήσεων σε μία δημοκρατία. Πρακτικά, το πώς λειτουργεί η «προεκλογική στιγμή» σε κάθε χώρα δεν είναι βέβαια δεδομένο, ούτε σταθερό γνώρισμα. Είναι αποτέλεσμα πολιτικής κουλτούρας, ιδεολογικών προσανατολισμών και ερμηνειών της κατάστασης της κοινωνίας, της οικονομίας και της ίδιας της δημοκρατίας που επικρατούν τη δεδομένη στιγμή. Η ατμόσφαιρα του δημοκρατικού ανταγωνισμού μπορεί να κυμαίνεται από ψύχραιμη αντιπαραβολή δεδομένων και απόψεων μέχρι ακραία πόλωση ιδεολογικού πολέμου και ανένδοτων αντιπαραθέσεων. Οποια και να είναι όμως, οι ανταγωνιστές οφείλουν να προβάλλουν τις προκλήσεις του μέλλοντος και να γνωστοποιούν τα σχέδιά τους.

Δείτε το άρθρο του Τάσου Γιαννίτση και του Σταύρου Θωμαδάκη στην Καθημερινή της 28.2.2023…