Απόψεις

Ο Θανάσης Γεράνιος, απόφοιτος 1962, Καθηγητής Πυρηνικής Φυσικής δημοσίευσε ένα άρθρο του στις 1/6/2024 στην εφημερίδα “Τα Νέα” στο ένθετο για το “Περιβάλλον”  για τους μεγάλους κινδύνους που εγκυμονεί η χρήση της πυρηνικής ενέργειας προσθέτοντας ότι:

…λόγω της αύξησης των τιμών του πετρελαίου και του φυσικού αερίου κάποια κράτη επικαλούνται τη λύση της πυρηνικής ενέργειας σαν συμπληρωματική υποστηρίζοντας μάλιστα πως η πυρηνική ενέργεια είναι “πράσινη”…

Διαβάστε το άρθρο του Θανάση Γεράνιου:

(περισσότερα…)

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Kennen Sie das Deutsch-Griechische-Jugendwerk (DGJW)? Wenn nicht, dann sollten Sie unser Interview mit dem Generalssekretär des DGJW Gerasimos Bekas in der 16. Folge von Yiasas Adenauer hören. Und wenn Sie es schon kennen, dann gibt es sicherlich noch viele neue Apsekte zu erfahren. Darüber hinaus gibt es aktuelle Nachrichten aus Griechenland und der Region!

Zu finden gibt es den Podcast überall wo es Podcasts gibt,

bei Spotify Yiasas Adenauer | Podcast on Spotify und auf: Yiasas Adenauer (letscast.fm)

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Ευρισκόμενοι ενώπιον της μεγάλης εορτής των χρυσών κολλύβων και της ημέρας της Πεντηκοστής, που αποτελεί την ημέρα γενέσεως της Εκκλησίας, το γεγονός καθεαυτό της Εκκλησίας, εύχομαι να έχουν οι ψυχές των αγαπημένων μας τον καλό παράδεισο, να ευρίσκωνται σε τόπο χλοερό και κυρίως να ενθυμούμεθα εν παντί τους ανθρώπους μας. Καίρια το λέει ο Παύλος να ενθυμούμεθα τους ηγουμένους ημών εν τη πίστει (Εβρ. ιγ΄7).

Κατά την ημέρα της Πεντηκοστής [Πραξ. β΄1-13], εμφανίζεται το πνεύμα το άγιον, μία και μόνον φορά ενεφανίσθη, όπως έλεγε ο αοίδιμος καθηγητής της Καινής Διαθήκης Μάρκος Σιώτης [Τριπόταμος Τήνου 1912-Αθήνα 2003], όταν εξέταζε τους απορούντας φοιτητές του. Εύχομαι να έχωμε όλη την φώτισή του, κυρίως να συμβάλη ο καθένας μας να διατηρήται άσβεστη η φλόγα της Πεντηκοστής, η μόνη ελπίδα του κόσμου.

Την Δευτέρα, 24 Ιουνίου, το Γενέσιον του Ιωάννου του Προδρόμου, εξαδέλφου του Χριστού, ανάβομεν κατά το έθιμο φωτιές στις γειτονιές. Εξ ού και το γνωστόν άσμα. Προσπαθώ να διατηρώ το έθιμον αυτό, το έχω μεταδώσει στην θυγατέρα μου και έτσι πρέπει. Ενθυμείται ο αγαπητός μας ΜΕΛΕΤΗΣ, τι έγινε το 2011, ανάψαμε έμπροσθεν της οικίας του και μαζεύθηκε όλη η γειτονιά.

Εύχομαι πολλά πηδήματα της φωτιάς, καλή ανθρακιά και προσοχή στα κάρβουνα.

χρόνια πολλά σε όλους και όλες και καλή ανάγνωσι!

Υ. Γ. Όταν κατά το παρελθόν με κατηγόρησαν ότι προωθώ και προπαγανδίζω έθιμα παγανιστικά, όπως αυτό του κλήδωνα, απήντησα, ότι ουδαμού οι Πατέρες κατηγορούν τις φωτιές, αλλά και ουδέποτε κατηγορούν όσους πηδούν για λόγους ευφροσύνης και καθαρότητος, όπως αυτή την ημέρα! Όσοι το άκουσαν έμειναν άφωνοι, όπως την Πεντηκοστή! (περισσότερα…)

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Χριστός Ανέστη!

Στην σημερινή ευαγγελική περικοπή που αναγνώσθηκε σήμερα [Ιωαν. δ΄5-42], μακρά και λίαν κοπιαστική, αξίζει να εξαρθούν δύο-τρία σημεία, τα οποία, εξ όσων γνωρίζω, δεν προσέχουν οι ιεροκήρυκες.

Πρώτον, η γυναίκα που προσέρχεται να συναντήση τον διψώντα και κοπιώντα Χριστό, ένεκα του καύσωνος και της μεσημβρινής ώρας που λαμβάνει χώρα η συνάντηση, δεν έχει σκεπασμένη την κεφαλήν της. Σε μία ανδροκρατούμενη κοινωνία τούτο είναι αδιανόητο. Σαμαρείτις μέν, Συροφοινίκισσα δε, κατ΄άλλους Ελληνίς , εξ ού και ο δυναμικός της χαρακτήρ που της επιτρέπει να ομιλήση κατά πρόσωπον πρός τον άγνωστόν της άνδρα.

Δεύτερον, ο Χριστός μας λέει ότι “Πνεύμα ο θεός”.

Τρίτον, η ιδία αποκαλύπτεται: Είχε πέντε άνδρες και τώρα αναζητεί τον έκτον. Κατώρθωσε να συζήση με πέντε άνδρες κατά σειράν, τώρα πηγαίνει πρός τον Χριστόν, γοητεύεται από εκείνον, αλλά ο Κύριος, ως πνεύμα, της αποδίδει πνευματική τροφή. Αυτό αναζητούσε η ιδία. Με τους πέντε άνδρες δεν πέρασε όμορφα,κάτι της έλειπε και το λάλον ύδωρ που της προσέφερε ο Ιησούς την ικανοποίησε.

Τέταρτον, ο Χριστός είναι μόνος κατά τον διάλογον. Οι Μαθηταί πήγαν στην πόλη Συχάρ για να προμηθευθούν τρόφιμα. Ο Ιωάννης, ο οποίος περιγράφει την σκηνή, παρακολουθεί εκ του μακρόθεν. Είναι ιδιαιτέρως προσεκτικός.

Με τις σκέψεις αυτές Σας απευθύνω τον χριστιανικό χαιρετισμό <Αληθώς Ανέστη!>.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Oι ελληνικές κυβερνήσεις της τελευταίας 20ετίας γύρισαν την πλάτη στην κοντινή γετονιά μας και εγκατέλειψαν κάθε όραμα για την περιοχή. Oσα συμβαίνουν σήμερα είναι αποτέλεσμα πολυετών περιπλοκών και οφείλουν να λειτουργήσουν αφυπνιστικά.  

Η «βαλκανική καταιγίδα» των τελευταίων εβδομάδων και μηνών έχει πολλές πτυχές και αιτίες και πιθανώς ακόμη περισσότερες παρενέργειες. Είναι προφανές λάθος να αντιμετωπίζεται στην Αθήνα με την ελαφρότητα και τη ρηχότητα που επιδεικνύουν σχεδόν όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης, δίχως μεταξύ άλλων να κατανοούν κάτι στοιχειώδες —αν μιλάμε δηλαδή για την απόπειρα μικροπολιτικής εκμετάλλευσης: Ότι πολύ απλά, κάθε είδους κρίση με τέτοια χαρακτηριστικά, λειτουργεί, αφενός, συσπειρωτικά για την κυβέρνηση και, αφετέρου, οδηγεί στο ερώτημα «ποιος έχει κάτι καλύτερο να προτείνει;». Και αυτό έχει προφανή και σχεδόν αβίαστη απάντηση…

Δείτε το άρθρο του Άγγελου Κωβαίου στο protagon.gr…

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Στην τελετή του Ιδρύματος Μπότση για την απονομή των φετινών δημοσιογραφικών βραβείων καθόταν δίπλα μου η πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας, Ζωή Κωνσταντοπούλου. Οταν στην ομιλία της η πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ, Μαρία Αντωνιάδου, αναφέρθηκε στους Παλαιστίνιους δημοσιογράφους που έχουν σκοτωθεί στη Γάζα, η κ. Κωνσταντοπούλου άρχισε να χειροκροτά δυνατά, στη μέση της ομιλίας, μόνη της με τον ήχο των χεριών της να αντηχεί σε όλο το Ζάππειο.

Αν αρχίζαμε όλοι να χειροκροτούμε, θα ήταν σαν να την ακολουθούμε, σαν να δεχόμασταν ότι έδωσε εκείνη το σύνθημα κι εμείς υπακούσαμε. Αν δεν το κάναμε, θα αισθανόμασταν ενοχές που δεν διατρανώνουμε την αλληλεγγύη μας στους δοκιμαζόμενους συναδέλφους της Γάζας. Ήταν μια αμήχανη στιγμή, γιατί ήταν σαφές ότι ήθελε να μονοπωλήσει το χειροκρότημα και την ευαισθησία με αυτήν τη θεατρική(;) ενέργεια.

Δείτε το άρθρο της Ξένιας Κουναλάκη στην εφημερίδα “Καθημερινή”…

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Χριστός Ανέστη! 

Συνημμένως το σχετικόν περί την μάχην της Κρήτης. Έλαμψε εκεί ο υποστράτηγος Νεοζηλανδός Freyberg [21.3.1889-4.7.1963], ο οποίος ως βετεράνος του Α΄Παγκοσμίου Πολέμου είχε 22 τραύματα. O Churchill για να τον μειώση , τον διέταξε να ξεντυθή για να ίδη τα τραύματά του. Η Κρήτη δεν είχε επανδρωθή και δεν είχε ετοιμασθή για άμυνα. Μία σημαντική λεπτομέρεια που δεν μνημονεύεται. Την αυτήν εποχήν η Αγγλία μαχόταν στην θάλασσα για να εύρη το περίφημο θωρηκτό Otto von Bismarck, το καμάρι του γερμανικού στόλου, ένα πλοίο προηγμένης τεχνολογίας. Την 18ην Μαίου 1941 ενεπλάκη το Otto von Bismarck σε ναυμαχία στα στενά της Δανίας με τα δύο αγγλικά καταδρομικά, το Hood και το Prince of Wales . Εβύθισε το πρώτο και η εντολή που εδόθη από το Ναυαρχείο ήταν μία και μοναδική : Όλες οι ναυτικές μονάδες της Αγγλίας να εύρουν και βυθίσουν το θωρηκτό.Αυτό έχει προτεραιότητα και όχι η άμυνα της Κρήτης. Το βρήκαν την 24ην Μαίου 1941 και εβυθίσθη ανοικτά των Αζορών. Το κτύπησαν ταυτόχρονα τρία καταδρομικά στο πλέον νευραλγικό σημείο, στο τιμόνι και αδρανοποιήθηκε εντελώς.  Ευρέθησαν τα λείψανα του πλοίου το 1989. Υπήρξε και παραμένει έως και σήμερα το Otto von Bismarck το θαύμα της ναυτικής τεχνολογίας. 

(περισσότερα…)

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

«Ποτέ δεν έχω θυμώσει περισσότερο από τον τρόπο κάλυψης της ελληνικής κρίσης από τα γερμανικά ΜΜΕ. Ηταν τόσο φτηνός. Σκεφτείτε να κάλυπταν τη Γερμανία ξένα ΜΜΕ μ’ αυτόν τον τρόπο. Αυτό δεν ήταν δημοσιογραφία, ήταν βρωμιά. Σκέτη υποκίνηση μίσους. “Πουλήστε νησιά”, μπορεί να ηχεί ελκυστικός τίτλος, αλλά είναι σκέτη προπαγάνδα. Το είχα πει τότε και σε κορυφαίους Γερμανούς, αλλά και Γερμανίδες(!), πολιτικούς και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί συμμετείχαν, στην αρχή της κρίσης, στη δημιουργία αυτού του κλίματος», λέει ο γενικός διευθυντής της Deutsche Welle (DW) Πέτερ Λίμπουργκ. «Το είπατε και στην Αγκελα Μέρκελ και στον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε;». Δεν θέλει να απαντήσει, αλλά χαμογελάει αινιγματικά. «Οι πολιτικοί δεν καταλαβαίνουν ενίοτε πόση ζημιά κάνουν με μια πιασάρικη δήλωση στην Bild. Το βρίσκω επαίσχυντο. Η Γερμανία ειδικά θα έπρεπε να σκέφτεται δυο φορές τις συνέπειες των πράξεών της. 

Δείτε την συνέντεξη του Peter Limbourg στην Ξένια Κουναλάκη που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Καθημερινή”…

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Τα ξημερώματα της Πέμπτης 20ης πρός την Παρασκευή 21 Απριλίου 1967 και περί ώραν 2.00 πρωινήν έλαβε χώρα το θλιβερόν κίνημα που ανέτρεψε την σχηματισθείσα και συγκροτηθείσα την 3ην Απριλίου 1967 Κυβέρνηση Παναγιώτη Κανελλοπούλου, η οποία θα διεξήγε τις εκλογές την 28ην Μαΐου. Έμελλε η κυβέρνηση αυτή να είναι και η τελευταία της Βασιλευομένης Δημοκρατίας. Για την κοινωνικο-πολιτική και οικονομική διάσταση έχουν γραφή πολλά, το έργον του ΜΕΛΕΤΗ, στις εκδόσεις ΠΑΠΑΖΗΣΗ αποτελεί ένα βιβλίον αναφοράς -reference book-, οπότε οποιαδήποτε άλλη συζήτηση αποτελεί μία απλή επανάληψη.

Στα μικρά και παραλειπόμενα του θλιβερού κινήματος και των πρώτων ημερών, αυτά που ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέει ότι τροφοδοτούν την ιστορία, θέλω να καταθέσω μία μαρτυρία. Το Σάββατο 22 Απριλίου, Σάββατο του Λαζάρου, ο τότε νεαρός διάκονος Θεοδώρητος (Τσιριγώτης), εκ Μονεμβασίας, εκ της Μονής των Αγίων Τεσσαράκοντα Σπάρτης, από 10.1.2023 Μητροπολίτης Ελαίας του Οικουμενικού Πατριαρχείου και πνευματικός μου, μετέβαινε κανονικώς για την θεία λειτουργία στον ιερό ναό του Αγίου Νικολάου Νικαίας (Παλαιάς Κοκκινιάς). Περίπολος της Αστυνομίας Πόλεων τον διέταξε να γυρίση πίσω, δεδομένου, ότι απηγορεύοντο οι συναθροίσεις. Στον επικεφαλής έδωσε την αποστομωτική απάντηση:Πώς θα λάβη χώρα η Ανάστασις του Κυρίου, εάν δεν εγερθή ο Λάζαρος? (περισσότερα…)

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

“Einmal war zu Beginn meines Unterrichts bei Ihnen die Tafel zugeklappt. Als ich sie öffnete, sah ich eine sehr schöne Karikatur des Juntachefs PAPADOPULOS. Ich habe sie kurz mit Schmunzeln betrachtet, habe sie still abgewischt und mich dann mit ernstem Gesicht umgedreht, ohne Kommentar. Die Klasse war still und wahrscheinlich gespannt”

ήταν τα λόγια του Eberhard Judt, καθηγητή μαθηματικών και φυσικής στην δεκαετία του ’70, που είδε ξαφνικά στον πίνακα ζωγραφισμένο με κιμωλία το σκίτσο του Παπαδόπουλου από τον Ηλία Δελλόγλου και που πρόλαβε να φωτογραφίσει ο Σπύρος Παπαντωνίου.

…είδα το σκίτσο χαμογελώντας και το έσβησα” μας είπε ο Eberhard Judt το 2014, όταν τον καλέσαμε στην εκδήλωση «…στην ΓΣΑ τα χρόνια της Δικτατορίας». Ο “ζωγράφος” πλέον υπογράφει ως Ηλίας Μακρής και είναι σκιτσογράφος στην εφημερίδα “Καθημερινή”, ο πολύ δικός μας Γερμανός καθηγητής, “έφυγε” πριν από ένα χρόνο, στις 21.5.2023 και εμείς, μετά από 50 χρόνια, θυμόμαστε από το επεισόδιο ότι δεν “άνοιξε μύτη”.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Τούτη η απώλεια, σε μια εποχή που πάσχει βαριά και από σεμνότητα και από ευγένεια, αλλά και από τέτοιο (καθοριστικό) βάθος, όσο η φωνή του Γιάννη Φέρτη, θα είναι η απώλεια του μέτρου. Απώλεια οδυνηρή…  

Πολύ καλός ηθοποιός δεν ήθελε να αποδεχθεί –ο ίδιος– ότι είναι. Ηταν, βλέπετε, αυτή η έμφυτη σεμνότητά του. Ομως, δεν θα μπορούσε να αρνηθεί, ο Γιάννης Φέρτης, πως –για μένα τουλάχιστον– ήταν μέτρο. Η Φωνή του. Η άρθρωση, η εκφορά, το βάθος, όλα εκείνα τα ηχοχρώματα που ήταν σαν να έβγαιναν από τα έγκατα του κορμιού του και ακούγονταν, καθαρά, όλα. Ενα ένα και όλα μαζί. Οπως ακούγονταν πεντακάθαρα και ολόκληρες οι λέξεις.

Δείτε το άρθρο του Παύλου Αγιαννίδη στο protagon.gr…

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Είχε ολοκληρωθή η εαρινή επίθεση του Φασισμού (L’ Offensiva di primavera) , η οποία είχε αρχίσει την 9ην Μαρτίου και επερατώθη την 24ην Μαρτίου στα αφιλόξενα όρη της Αλβανίας, την οποία αυτή επίθεση παρακολουθούσε έως την 21ην Μαρτίου ο ίδιος ο Μουσσολίνι. Ήμασταν νικητές για το δίκαιο, διότι δεν θέλησαν να μας αφαιρέσουν την ελευθερία. Ο βάρδος της ελευθερίας, Κωστής Παλαμάς θα μηνύση στους πολεμιστές την πρώτη ημέρα του Απριλίου 1941 με το τελευταίο του ποίημα

Κι άν είναι , και στον πόλεμο μέσα, η Ζωή θυσία, 

ο τάφος είναι πέρασμα πρός την Αθανασία 

Κ. ΠΑΛΑΜΆ, Η Νίκη, Ανθολογία, εκδόσεις Εστία, Αθήνα 1986, σ. 436. 

Όμως , η νίκη δεν είχε εισέτι ολοκληρωθή. Ο αδελφός του Φασισμού καραδοκούσε και ο Ναζισμός έκανε την εμφάνισή του, αναίτια, αδόκητα και ανεπαίσχυντα την 6ην Απριλίου, όταν οι γερμανικές δυνάμεις έβαλαν από δύο μεθορίους ταυτόχρονα, την γιουγκοσλαβική και την βουλγαρική. Είχε σημάνει η ώρα των οχυρών. Το Ρούππελ έμεινε απόρθητο, ένα πραγματικό θαύμα της τεχνικής. Η χώρα μας είπε το δεύτερο ΟΧΙ!

Οι Γερμανοί κατακτητές έφθασαν τελικώς στην Αθήνα την Κυριακή του Θωμά, 27 Απριλίου 1941. Μια σημαντική λεπτομέρεια. Τον χρόνο που απαίτησαν να διανύσουν από την Θεσσαλονίκη έως τις Θερμοπύλες, όπου εδόθη μία μάχη, η τελευταία μάχη επί ηπειρωτικού εδάφους, τον ίδιο χρόνο χρειάσθηκε ο Ξέρξης από τον Άθω μέχρι τις Θερμοπύλες.

Την 27ην Απριλίου οι Γερμανοί κατακτητές ύψωσαν στο πλέον επιβλητικό χώρο της οικουμένης, στον Βράχο των Αθηνών, το πλέον σιχαμερό σημάδι τους. Οι Έλληνες έγιναν δούλοι των Γερμανών, αυτών που κάποτε εθαύμαζαν, με την ποίηση, την τέχνη, την λογοτεχνια, την μουσική.

Η χώρα μας υπήρξε η μόνη από τις κατακτηθείσες χώρες της Ευρώπης που δεν έστειλε στρατό στην Ρωσσία. Η μεγάλη Νίκη της Αλβανίας ακολουθήθηκε από την ατέλειωτη νύχτα της σκλαβιάς, που διήρκεσε 1.445 ημέρες αγώνος. Είναι η περίοδος της Πείνας, των φόνων, της Αντιστάσεως, αλλά και των συνεργατών των κατακτητών, που τελικά δεν πλήρωσαν. Δυστυχώς, δεν υπήρξε Κάθαρσις. Αυτή μόνον η θεϊκή πρόνοια έχει την δυνατότητα να την πραγματοποιήση, αυτήν που ο πολεμιστής ποιητής προσεφώνησε “της Δικαιοσύνης ήλιε νοητέ”.

Η σημερινή ημέρα, ανήμερα του Ευτυχίου, πατριάρχου της ΚΠολεως και του Πάπα Felix, κατά θεϊκή συγκυρία, όλοι εορτάζουν αυτή την ημέρα, ορθόδοξοι και καθολικοί, η ελληνική ιστοριογραφία δεν την αναφέρει, την λησμονεί. Ο γεραρός Φ. Σ. ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ την ενθυμείται και συνημμένως το κείμενο.

Την 6ην Απριλίου 2011, μεσούσης της κρίσεως, των μνημονίων και των διαδηλώσεων, ο Φ.Σ.ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ είχε οργανώσει μία ημερίδα με ομιλητές τον Κων/νο Δεσποτόπουλο (Σμύρνη 25.1.1913-Αθήνα 7.2.2016) και τον Στρατηγό ε.α. Δημήτριο Σκαρβέλη, επίτιμο Αρχηγό ΓΕΕΘΑ. Ο πρώτος, πολεμιστής στα Οχυρά, μας μίλησε για την μάχη των Οχυρών και πραγματικά κλάψαμε. Ο δεύτερος για την γεωπολιτική διάσταση της κατακτήσεως. Άλλωστε είναι και η ειδικότης του. Στην αίθουσα ήμασταν περί τα είκοσι άτομα.

Την αυτην ημέρα και ώρα , στην Αίθουσα Τελετών του Πανεπιστημίου Αθηνών, ετελείτο από το ίδρυμα Κρίσπη -Σαμαρά συνέδριο με θέμα την κρίση. Η αίθουσα κατάμεστη. Ο ΜΕΛΕΤΗΣ, το ενθυμείται, ομιλητής, είπε την ωραιότερη φράση , πού έκτοτε τον συντροφεύει :  Αναγέννηση δεν γίνεται με κατεδαφισμένα και φθαρμένα υλικά. Απευθυνόταν σε  παρισταμένους υπουργούς, πρώην και νύν, της εποχής, οι οποίοι έμειναν αμίλητοι και ο ΜΕΛΕΤΗΣ αποθεώθηκε.

Αναμένομεν την Αναγέννησιν. Δεν υπάρχουν κάν υλικά. Εσώθησαν!

Χρόνια πολλά στον Ευτύχιο και στην Ευτυχία, στον Φήλικα, ομοίως!

Ευτυχείτε!

Υ.Γ. Τον Απρίλιο 1941 ο Άξων υπέστη την πρώτη ήττα, όχι επί ευρωπαϊκού εδάφους, αλλά στο Κέρας της Αφρικής. Οι Βρεταννοί εισέρχονται στην Addis Ababa και παραδίδουν την εξουσία, μετά από πέντε έτη κατοχής (1936-1941) από την Ιταλία στον αυτοκράτορα Haile Selassie, τον περίφημο Ρας Τάφφαρι, φιλέλληνα και πατριδολάτρη. Η Αιθιοπία είναι πλέον κυρίαρχη! Ο Ρας Τάφφαρι επεσκέφθη δύο φορές την Αθήνα. Την πρώτη φορά το 1928, όταν και μας εδώρησε περί τα 600 βοδια, εξ ού και η ονομασία πλατεία Αβησσυνίας , και την δεύτερη , το 1953, όταν έλαβε χώρα αρχιερατικό συλλείτουργο στην Μητρόπολι των Αθηνών.  Ο ίδιος ανέγνωσε και το Σύμβολο της Πίστεως στην κοπτική.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Μετά τη δολοφονία της Κυριακής Γρίβα, τέθηκε εκ νέου από την αντιπολίτευση το ζήτημα της νομικής κατοχύρωσης του όρου γυναικοκτονία. Οι νομικές απόψεις διαφέρουν: Ορισμένοι λένε ότι αυτό θα είχε νόημα εάν οι ποινές είναι αυστηρότερες και δεν προβλέπονται ελαφρυντικά, ενώ η κυβέρνηση απαντά ότι το αίτημα είναι επικοινωνιακό τέχνασμα, αφού ούτως ή άλλως μετά τις αλλαγές στον ποινικό κώδικα για όλα τα ειδεχθή εγκλήματα –ανεξάρτητα εάν έχουν έμφυλο χαρακτήρα– προβλέπονται ισόβια.

Δείτε το άρθρο της Ξένιας Κουναλάκη στην εφημερίδα “Καθημερινή”…

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Το φουτουριστικό τρένο εξελίσσεται στην Ολλανδία, θα διαθέτει βαγόνια – κάψουλες και θα λειτουργεί εντός μεγάλων αγωγών σε κενό αέρα!

Θα μπορέσουμε τελικά να μετακινούμαστε στην ξηρά με απόλυτη ασφάλεια, αθόρυβα και χωρίς να ρυπαίνουμε το περιβάλλον με εξωπραγματικές ταχύτητες άνω των 1.000 χιλιομέτρων ανά ώρα; Αν πιστέψουμε τους επιστήμονες του ευρωπαϊκού κέντρου Ηyperloop στο Veendam της Ολλανδίας, η απάντηση είναι «ναι».

Δείτε το άρθρο του Πέτρου Πιττσίνη στο ieidiseis…

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Τα ξημερώματα της 31ης Μαρτίου 1952 εκτελέσθηκαν στον γνωστό χώρο στο Γουδί οι τέσσερεις εκ των οκτώ κατηγορουμένων και εν τέλει καταδικασθέντων με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας. Και οι οκτώ ως κομμουνιστές ήσαν εχθροί του έθνους, ένεκα του Ιδιωνύμου του Ελευθερίου Βενιζέλου και του Ψηφίσματος Θ΄του 1947. 

Η ταινία <Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο> είναι γνωστή και οποιαδήποτε επανάληψις είναι περιττή. Το ενδιαφέρον της δίκης είναι αλλού. Ένας εκ των εκτελεσθέντων ήταν ο νεαρός Δημήτριος Μπάτσης. Υιός ναυάρχου, άρα αστός, είχε εκδώσει το 1947 ένα περισπούδαστο βιβλίο με τον τίτλον, Η βαρειά βιομηχανία στην Ελλάδα. Πρόλογος Νικολάου Κιτσίκη. Αθήναι, εκδόσεις Δίφρος, 1947. Κατά την διάρκεια των σπουδών μας, κανείς δεν μας είχε μιλήσει για το περισπούδαστο αυτό βιβλίο. Το συνήντησα για πρώτη φορά, όταν ερευνούσα για το Λαυρεωτικό και είδα αναφορές στο έργο του Καθηγητού ΕΜΠ, Σταύρου Κατράκη, Ο ορυκτός πλούτος της Ελλάδος. Αθήναι 1970. Τι μας λέει το βιβλίο? 

(περισσότερα…)

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Πού είναι η στήριξη προς τα έξω, στα πέρατα του κόσμου, της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς σου, Ελληνική Πολιτεία; Εδώ και αρκετά χρόνια πότε και ποιον έστρεψες ή στήριξες να στήσει ένα μεγάλο αφιέρωμα για τον Μίκη, διεθνές; Για τον – διεκδικούμενο ως μεγάλο Ελληνα– Βαγγέλη Παπαθανασίου; Για τον Τσιτσάνη; Για τον μεγάλο μαέστρο και ασκητή του διεθνούς μουσικού χώρου Δημήτρη Μητρόπουλο; 

Λοιπόν. Σε αυτό το κείμενο ας βάλουμε καταρχάς μια ποσόστωση. Ενα 30% θα αφορά στο (επίμαχο ήδη) νομοσχέδιο περί «Ανάδειξης της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς». Ενα 50% θα αφορά στην ελληνική μουσική δημιουργία κάθε εποχής. Την άυλη πολιτιστική κληρονομιά του νομοσχεδίου δηλαδή. Και ένα 20% την ελληνική ταυτότητα ως τα πέρατα του κόσμου.

Δείτε το άρθρο του Παύλου Αγιαννίδη στο protagon.gr…

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Ρουφώντας ο ίδιος το μεδούλι της ζωής, δυσπρόσιτος ή απών από τα λοιπά δρώμενα της δισκογραφίας, κατάφερνε με πάμπολλες αρνήσεις της «σκοτεινής και παράξενης ετούτης εποχής», με «σιωπηλή μουσική, ηχηρή μοναξιά» να δημιουργήσει μια τεράστια κατάφαση στη ζωή, παρατηρώντας τη μέσα από τις νότες του.

Τόποι εμβληματικοί. Η Σμύρνη και το Αϊβαλί. Η Χίος και η Μυτιλήνη, που άλλος τράβηξε για εκεί. Η Σύρα, όπου κάποιος «αίμα και δάκρυα χύνει». Ενα αμάξι στην ανηφοριά και μια σούστα που πήγαινε μπροστά. Ενα κομοδίνο και ένα άλμπουμ με φωτογραφίες και τον δικέφαλο αετό. Ακόμη και ο Χάρος που βγήκε παγανιά. Και κάπου πίσω και ο Πειραιάς και η Κοκκινιά…

Δείτε το άρθρο του Παύλου Αγιαννίδη στο protagon.gr…

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Οι καταγγελίες για διαφημιστικές κλήσεις στην Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Δικτύων μειώθηκαν την περασμένη χρονιά κατά 46%. Η υπηρεσία με έδρα τη Βόννη ανακοίνωσε την Παρασκευή, ότι το 2023 έγιναν συνολικά 34.714 καταγγελίες, ενώ το 2022 64.704. Επειδή όμως υπήρξαν «πολλές ακραίες περιπτώσεις» κατά τη διάρκεια της περσινής χρονιάς η γερμανική αρχή επέβαλε ιδιαίτερα τσουχτερά πρόστιμα συνολικού ύψους 1,435 εκατ. ευρώ.

Δείτε το άρθρο του Στέφανου Γεωργακόπουλου στην DW…

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Η σύλληψη της επί 30 χρόνια καταζητούμενης για τρομοκρατία στο Βερολίνο φέρνει ξανά στο φως την ιστορία της οργάνωσης που δημιουργήθηκε «κατά λάθος»

Η Σεμπάστιαν-στρασε είναι ένας δρόμος ανέγγιχτος από τον εξευγενισμό του Βερολίνου την τελευταία 20ετία. Αν και βρίσκεται στην καρδιά του Κρόιτσμπεργκ, μιας γειτονιάς κατάμεστης με χίπστερ μπαρ και εστιατόρια με κουζίνες από όλο τον κόσμο, είναι ακόμη φιλική για τους κατοίκους της. Παράλληλα, διατηρεί κάποια σημάδια του πρόσφατου τουρκικού «παρελθόντος» της: στη γωνία που τέμνεται με τη Χάινριχ-Χάινε-στράσε, για παράδειγμα, υπάρχει ακόμη το παραδοσιακό καφενείο που σερβίρει τούρκικο καφέ, στραπατσάδα και μπουρέκ. Την περασμένη Τετάρτη, οι ένοικοι πολυκατοικίας επί της Σεμπάστιαν-στρασε αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν βιαστικά τις εστίες τους. 

Δείτε το άρθρ της Ξένιας Κουναλάκη στην “Καθημερινή”…

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Με δεδομένη την απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Αποστολικής και Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ελλάδος να μην παραστή την Κυριακή της Ορθοδοξίας στον Καθεδρικό Ναό των Αθηνών, έρχεται η μνήμη μου στο μακρυνό 1987. Τότε στην σφοδρή, σφοδρώτατη σύγκρουσι μεταξύ Εκκλησίας και Πολιτείας για την εκκλησιαστική περιουσία, η θεία λειτουργία του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου  ετελέσθη στον Καθεδρικό Ναό με έναν απλό εφημέριο, χωρίς την Ιερά Σύνοδο, η οποία ευρίσκετο στον Άγιο Παντελεήμονα Αχαρνών. Το θέαμα ήταν αποκαρδιωτικό. Ενώπιον του Προέδρου της Δημοκρατίας, της πολιτικής, στρατιωτικής ηγεσίας, της Βουλής, απουσίαζε σύσσωμη η εκκλησιαστική ιεραρχία. Τα ίδια θα βιώσωμε και φέτος.

Όσον για το θέμα χωρισμού Εκκλησίας και Πολιτείας που έρχεται εκ νέου στην επικαιρότητα, υπενθυμίζω, ότι ανέκαθεν η Πολιτεία ήθελε να ελέγχη την Εκκλησία. Εξ ού και ο θεσμός του Βασιλικού (Κυβερνητικού) Επιτρόπου, χωρίς την παρουσία του οποίου δεν μπορούσε να ληφθή απόφασι. Από την εποχή της Ανεξαρτησίας. Δεν το πέτυχε όμως αυτό που ήθελε η Πολιτεία.  Στην ιδρυτική πράξη της 3ης Σεπτέμβρη του ΠΑΣΟΚ αναφέρεται ο χωρισμός αυτός ως στόχος. Δεν το κατάφεραν οι δύο Παπανδρέου που εκυβέρνησαν. Δεν το κατάφερε ο πρωθυπουργός το 2019. Το είχε βάλει στόχο. Ο χωρισμός είναι ένα πρόβλημα δυσεπίλυτο, θέλει λεπτούς χειρισμούς, όχι πείσματα, και πρό πάντων θέλει εξαιρετική γνώση της ιστορίας και των δεδομένων. 
 
Για οποιαδήποτε μορφή συγκρούσεως Εκκλησίας και Πολιτείας υπενθυμίζω όσα έλεγε και έχει γράψει ο Σπυρίδων Μαρκεζίνης : <<Σε περίπτωσι συγκρούσεως Εκκλησίας και Πολιτείας δεν θα ηττηθή η Εκκλησία. Έτσι έλεγε ο πατέρας μου>>. Την σύγκρουσι αυτή εβίωσε ο Μαρκεζίνης το 1954. 
 
Εύχομαι έτη πολλά για τις γυναίκες, ένεκα της αυριανής Ημέρας της Γυναικός. Άλλωστε μην ξεχνούμε ότι οι γυναίκες ήσαν εκείνες που δεν εγκατέλειψαν τον Χριστό, όταν όλοι οι Μαθητές είχαν εξαφανισθή. 

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Κάντε Εγγραφή στο εβδομαδιαίο Newsletter

* indicates required
Συμπληρώστε το e-mail σας