Οι γενεές που επιτελούν σημαντικά εθνικά κατορθώματα δικαιολογημένα αποφασίζουν την καθιέρωση επετείων που να διαιωνίζουν την ανάμνησή τους. Τα κίνητρά τους είναι : Πρώτον, η εύλογη επιθυμία “ως μη έργα μεγάλα τε και θωμαστά […] ακλεά γένηται”, όπως ο είπε ο πατήρ της ιστορίας Ηρόδοτος στο προοίμιο του έργου του, εξηγώντας δια ποίον λόγον απεφάσισε να συγγράψη την ιστορία των Μηδικών Πολέμων. Δεύτερον, η επίγνωση ότι οι επέτειοι και οι εορτές εθνικού εμβλήματος αναρριπίζουν την ιερά φλόγα του πατριωτισμού, εμπνέουν ικανοποίηση και αγαλλίαση για τα συντελεσμένα και παροξύνουν νεωτέρους να φανούν, εάν χρειασθή, όχι κατώτεροι από τους παλαιοτέρους, “άμμες δε γ΄εσσόμεθα πολλώ κάρρονες”. Οι γενεές, πάλι, που διαδέχονται εκείνην που καθιέρωσε μία εθνική επέτειο, την διατηρούν και την μεταβιβάζουν στις επόμενες, διότι αποκτούν και αυτές επίγνωση της σημαντικής λειτουργίας που επιτελεί στην ζωή του έθνους, αλλά και για να τιμήσουν εκείνους που έπραξαν “μεγάλα τε και θωμαστά”.

Με τις εισαγωγικές αυτές σκέψεις ας μου επιιτραπή να καταθέσω ορισμένες σκέψεις και να μοιρασθώ μαζί Σας τον προβληματισμό για την επέτειο της “εξεγέρσεως” του Πολυτεχνείου, που φέτος συμπληρώνεται ήμισυ αιώνος.

Πρώτον, ο όρος “εξέγερσις”. Είναι ιστορικώς δόκιμος? Μου υπενθυμίζει την εξέγερση του Βαρ-Κοχβά (135 μ.Χ) που περιγράφει ο Φλάβιος Ιώσηπος (37/38 – 100 μ.Χ.) στο έργον του, Ιουδαϊκός Πόλεμος, την εξέγερση των Μακκαβαίων , που περιγράφει η Παλαιά Διαθήκη, αλλά και την εξέγερση των Ζουλού εναντίον των Βρετανών αποικιοκρατών. Δεν μας είπαν , εν τέλει , πόσοι ήσαν οι φοιτητές σε σύγκριση με το σύνολο των φοιτητών του Ε.Μ.Π.?

Δεύτερον, η πολιτική διάστασις της επετείου. Περί αυτού έχει γράψει ο καλός μας φίλος Μελέτης ΜΕΛΕΤΟΠΟΥΛΟΣ περισπούδαστες , πολυφρόντιδες μελέτες, σε τέτοιον μάλιστα βαθμόν, ώστε το έργον του έχει καταστή κλασσικόν. Άλλωστε είναι ο μόνος , ο οποίος έχει αναλύσει κοινωνιολογικώς το καθεστώς της 21ης Απριλίου. Προσφάτως, εγράφη στον ημερήσιο τύπο, ότι εάν δεν είχε συμβή το Πολυτεχνείο, η χώρα θα ωδηγείτο σε ελεύθερες εκλογές τον Φεβρουάριο 1974, ως αυτός ήταν ο στόχος και ο σκοπός της Κυβερνήσεως Μαρκεζίνη (8 Οκτωβρίου 1973) , μία κυβέρνηση , η οποία ήταν εντεταλμένη να σώση την χώρα από τα αδιέξοδα που είχε δημιουργήσει το θλιβερόν κίνημα και το καθεστώς της 21ης Απριλίου . Θα είχαμε την κυπριακή τραγωδία?

Τρίτον, η σχέση και η στάση της διοικούσης Εκκλησίας. Δημοσιοποιώ σχετικήν μου έρευνα. Είχα ερωτήσει, κατ΄επανάληψιν, τον τότε πρωτοσύγκελλο του Αρχιεπισκόπου, Σωτήριο Τράμπα (Άρτα 1929-Σεούλ Ν. Κορέας 2022), αποθανόντα ως Μητροπολίτη Πισιδίας, τι έπραξε η Εκκλησία εκείνο το βράδυ της 16ης πρός την 17ην Νοεμβρίου? Απέφευγε να μου απαντήση. Ερωτήσεις είχα θέσει στον Μητροπολίτη Φθιώτιδος Νικόλαο Πρωτοπαπά (Υστέρνια Τήνου 1947-Λαμία 2019), τί έπραξε ο θείος του, Ιερώνυμος Κοτσώνης, Αρχιεπίσκοπος τότε, ηρνείτο να μου απαντήση. Ο ίδιος ο Ιερώνυμος Κοτσώνης, Αρχιεπίσκοπος τότε, γράφει στο πολύκροτον και αποκαλυπτικόν βιβλίον του, με τον τίτλον, 1829 ημέραι εις το πηδάλιον της Εκκλησίας, Αθήναι 1975, ότι την ημέρα αυτή “ευρισκόμην εκτός Αθηνών. Εάν ήμουν εις Αθήνας η αιματοχυσία θα είχε αποφευχθή”. Ο Άνθιμος Ρούσσας (Σαλμώνη Ηλείας 1934- ), ιερατικώς προϊστάμενος τότε του ιερού ναού Μεγάλου Βασιλείου της οδού Μπουμπουλίνας, πλησίον του Ε. Μ. Π., νύν πρώην Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης, έχει δημοσιεύσει (1975)ότι “εζήτησα την άδεια να ανοίξω τον ναό να έρχωνται οι φοιτητές και ο πρωτοσύγκελλος μου το απηγόρευσε, λέγοντάς μου, ότι είναι τρομοκράτες”. Τούτο αναφέρεται σε διδακτορική διατριβή στο Α.Π.Θ.. Εξ άλλης πηγής (Γεώργιος Μουστάκης) γνωρίζω , ότι ο Ιερώνυμος ήταν στην Αθήνα και ήθελε να καταφύγη στο Ε.Μ.Π. και να σταθή ενώπιον του τεθωρακισμένου. Τον εμπόδισαν τρείς, ο ανωτέρω πρωτοσύγκελλος, ο Μητροπολίτης Αττικής και Μεγαρίδος Νικόδημος Γκατζιρούλης (Βόλος 1929-Αυλώνα Αττικής 2013) και ο τότε Αρχιγραμματεύς Χριστόδουλος Παρασκευαΐδης , αποθανών ως Αρχιεπίσκοπος Αθηνών. Η πράξη του Ιερωνύμου θα ήταν το κορυφαίο αντιστασιακό γεγονός κατά του καθεστώτος και της επταετίας. Πυκνά, συχνά το υπενθύμιζε ο Μουστάκης (1941-2019) στον Νικόδημο Γκατζιρούλη, “Σεις καταστρέψατε τον Ιερώνυμο” .

Τι μένει από το Πολυτεχνείο? Ή κατ΄άλλην διατύπωσιν, ζή το Πολυτεχνείο, ή μήπως όλα είναι ένα πανηγύρι, μία εκμετάλλευση, μία διαπόμπευση, μήπως μία ελεγχόμενη εκτόνωσις? Μήπως μία υπόμνηση του τι θα μπορούσε να συμβή και πάλι? Ποίος χαίρεται? Ποίος λυπάται? Ποίος τιμά ποιόν, πώς, πού και διατί? Άλλωστε αυτή είναι η σημασία μίας εθνικής επετείου. Ασφαλώς το Πολυτεχενίο ζή και θα ζή, όσο θα υπάρχη έστω και ένας ελεύθερος άνθρωπος σε αυτή την χώρα. Και ασφαλώς τιμώνται οι ανώνυμοι ήρωες, όσοι και εάν ήσαν, ως θύματα της βίας. Αλλά ζή περισσότερο στον νού , στο μυαλό και την ψυχή αυτών, που το τιμούν, παρά εκεί όπου έγινε. Και ως ιστορικόν γεγονός και ως σύμβολον έχει ανεξίτηλη αξία. Δεν χρειάζεται να γίνεται όμως βορά στους λύκους, όπως “τα άγια τοις κυσίν και τους μαργαρίτας εις τους χοίρους”. Οι ίδιοι οι φοιτητές πρέπει να αποφασίσουν μόνοι τους να σταματήσουν κάποτε τις εορτές της επετείου και την πορεία, η οποία οδηγεί σε αθλιότητες πλειστάκις. Να εύρουν εναλλακτικές λύσεις αποτίσεως τιμής.

Τι έγιναν οι πρωταγωνιστές του Πολυτεχνείου? Μία εξ αυτών έφθασε στα ύπατα της πολιτικής. Αρχηγός κόμματος, Επίτροπος στην ΕΟΚ, δελφίνος για Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Από τα Αριστερά στην Δεξιά. Άλλος σύγχρονός της, Μαοιστής τότε , με σπουδές στο Cambridge,καθηγητής οικονομικών, υπουργός επί ΠΑΣΟΚ, έφθασε ως υποψήφιος στην Ακαδημία Αθηνών και της εκτύπησε την πόρτα. Αυτή του την έκλεισε κατάμουτρα. Αυτός που πολεμούσε κάποτε το κατεστημένο, έγινε θιασώτης και υμνητής αυτού.

Να μην ξεχνούμε: Συμπληρώνονται σαράντα έτη από της ανακηρύξεως του (ψευδο)κράτους της Κύπρου. Ποίος το θυμάται? Γιατί δεν γίνεται καμμία πορεία? Η τραγωδία συνεχίζεται.

Εύχομαι να μην σας κούρασα. Ελπίζω να τα εύρετε ενδιαφέροντα. Η έρευνα για την θέση και στάση της διοικούσης Εκκλησίας έναντι του Πολυτεχνείου έχει ενδιαφέρον και συνεχίζεται. Ένα τελευταίο. Ο ταξίαρχος που έδωσε την διαταγή για την είσοδο του τεθωρακισμένου λεγόταν Φαραντάτος, ο αδελφός του διετέλεσε Μητροπολίτης Νέας Ιωνίας και Νέας Φιλαδελφείας κατά την περίοδο 1994-2014. Απεβίωσε πλήρης ημερών την 20ην Ιανουαρίου 2020. Η αυταρχικότης ήταν δεδομένη.

Τoν Φεβρουάριο του 1909 ο Ελληνας μετανάστης Τζον Μασουρίδης από ένα χωριό έξω από την Καλαμάτα έκανε μαθήματα αγγλικών με τη 17χρονη Λίλιαν Μπριζ από τη Νότια Ομάχα, στη Νεμπράσκα. Ηταν 36 χρόνων, είχε σκούρο δέρμα κι ένας «λευκός» Αμερικανοϊρλανδός αστυνομικός έσπευσε να τον συλλάβει κατηγορώντας τον ότι επιχείρησε να παρασύρει σε ερωτική σχέση τη νεαρή, «λευκή» δασκάλα του. Κατά τη μεταφορά του υπόπτου στο δικαστήριο, ο Μασουρίδης τράβηξε πιστόλι και σκότωσε τον αστυνομικό.

Αμέσως ξέσπασαν βίαιες συγκρούσεις, αφού οι Ελληνες μετανάστες είχαν ήδη στοχοποιηθεί ως απεργοσπάστες και οι υπόλοιποι εργάτες, ειδικά οι Ιρλανδοί, που είχαν προηγηθεί στην περιοχή και διέθεταν πολυπληθή κοινότητα, τους απεχθάνονταν. Ανάλογα επεισόδια με λεηλασίες και πογκρόμ σε βάρος Ελλήνων σημειώθηκαν στο Σικάγο, στο Κάνσας, στο Μιζούρι και μία δεκαετία αργότερα στο Τορόντο του Καναδά. Οι Ελληνες θεωρούνταν βρωμιάρηδες, περίεργοι, επικίνδυνοι, προσβλητικοί προς τις γυναίκες, επιρρεπείς σε καβγάδες, σύμφωνα με τον κίτρινο Τύπο της εποχής. Σε φωτογραφίες κατά την άφιξή τους στο Ελις Αϊλαντ στις αρχές του 20ού αιώνα είναι ρακένδυτοι, ταλαιπωρημένοι, με μουστάκια κι αγριεμένα μάτια, πολύ μελαχρινοί. Κι είναι όλοι τους νέοι άνδρες.

Δείτε το άρθρο της Ξένια Κουναλάκη στην εφημερίδα “Καθημερινή”…

Ο Ronald Meinardus έκανε μία παρουσίασηστα Χανιά στο πλαίσιο της Συνάντησης του Ελληνογερμανικού Ιδρύματος Νεολαίας:

Οι σχέσεις μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας επανήλθαν πρόσφατα σε μια κάποια κανονικότητα. Οι αναταραχές της προηγούμενης δεκαετίας, όταν στο αποκορύφωμα της οικονομικής κρίσης αμοιβαίες κατηγορίες και υπαινιγμοί δηλητηρίασαν το διμερές κλίμα, μοιάζουν σχεδόν ξεχασμένες. Όταν συναντώνται σήμερα πολιτικοί και διπλωμάτες των δύο χωρών, επικρατεί θετικό κλίμα. Γίνεται λόγος για εταιρική σχέση που διαπνέεται από εμπιστοσύνη, μερικές φορές αναφέρεται ακόμη και η λέξη “φιλία”. Το ίδιο αναμένεται να συμβεί κι όταν ο πρωθυπουργός της Ελλάδας κ. Μητσοτάκης θα πραγματοποιήσει επίσημη επίσκεψη στο Βερολίνο στα μέσα Νοεμβρίου.

Περισσότερα…

Η γερμανική κυβέρνηση επιδιώκει διμερείς συμφωνίες με αφρικανικές χώρες για να επιταχυνθούν οι απελάσεις όσων δεν δικαιούνται διεθνή προστασία. Στη Νιγηρία ο καγκελάριος Σολτς.

Όλο και περισσότεροι μετανάστες ζητούν άσυλο στη Γερμανία- και όχι μόνο. Σύμφωνα με στοιχεία της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες (UNHCR), στο διάστημα Ιουλίου-Οκτωβρίου 2023 ο αριθμός των μεταναστών που έφτασαν στην Ιταλία μέσω Τυνησίας ξεπέρασε τους 56.000. Πολλοί από αυτούς επιχειρούν να συνεχίσουν την πορεία τους προς την κεντρική και βόρεια Ευρώπη. Στη Γερμανία έχουν ήδη ζητήσει άσυλο περίπου 250.000 άνθρωποι, ως τα τέλη Σεπτεμβρίου. Οι περισσότεροι προέρχονται από τη Συρία, το Αφγανιστάν και την Τουρκία.

Δείτε το άρθρο του Γιάννη Παπαδημητρίου στην DW…

Η απόπειρα ματαίωσης του σχεδίου του εκλεγμένου δημάρχου της Αθήνας για τη Βασιλίσσης Ολγας, έχει πολλά στοιχεία παραδοξότητας. Οπως και η ισχύουσα πρακτική της καθυστέρησης στον χρόνο που αναλαμβάνει καθήκοντα η επόμενη αυτοδιοικητική αρχή.

Το πιο ενδιαφέρον και ηχηρό αποτέλεσμα των πρόσφατων αυτοδιοικητικών εκλογών ήταν η εκλογή του Χάρη Δούκα στη δημαρχία της Αθήνας. Οι ερμηνείες που επιχειρήθηκαν ήταν πολλές, άλλες εύστοχες και λογικές, άλλες άτσαλες και ασύμμετρες.

Δείτε το άρθρο του Άγγελου Κωβαίου στο protagon.gr…

Αποφασισμένος να μην τσιγκουνευτεί τα λεφτά μας, δηλώνει ο υπουργός Εθνικής Αμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος, ο οποίος με τη βοήθεια των Τούρκων και των προκλήσεών τους ανακοινώνει και ένα εξοπλιστικό πρόγραμμα. Ακούμε για μη επανδρωμένα αεροσκάφη (drones), για φρεγάτες, αναβάθμιση των Mirage και F-16 κ.λπ. «πάρτι της μεταπολίτευσης» μόνο στις αγορές όπλων βρέθηκαν μίζες. Ας πάρουμε, λοιπόν, και drones, αλλά το ερώτημα είναι πού θα τα εγκαταστήσουμε. Διότι αν είναι να τα βάλουμε, π.χ., στη Ζάκυνθο διότι αυτό εξυπηρετεί την ψηφοθηρία κάποιου τοπικού βουλευτή, τζάμπα θα ξοδέψουμε λεφτά που δεν έχουμε.

Η Ζάκυνθος αναφέρεται τυχαίως, αλλά υπάρχουν πολλές σπατάλες που ακόμη και την περίοδο της κρίσης δεν συμμαζεύτηκαν. Για παράδειγμα, τον Νοέμβριο του 2011 το περιοδικό «Επίκαιρα» κυκλοφόρησε με ένα αποκαλυπτικό έγγραφο το οποίο τιτλοφόρησε στο εξώφυλλο ως «Το σχέδιο Παπανδρέου – Μπεγλίτη για την αποδόμηση του στρατού» (23.11.2011). Προβλεπόταν μεταξύ άλλων η κατάργηση των Ναυτικών Διοικήσεων Ιονίου και Βορείου Ελλάδος, η κατάργηση του Στρατηγείου της 1ης Στρατιάς στη Λάρισα, του Στρατηγείου του Α΄ Σώματος Στρατού στην Κοζάνη, του Στρατηγείου της «ιστορικής» 8ης Μεραρχίας στα Ιωάννινα και αριθμού μονάδων της, του Στρατηγείου της IV Μ.Π. στην Τρίπολη κ.λπ. Η κυβέρνηση Παπανδρέου έπεσε εκείνο τον Νοέμβριο, και έκτοτε η 1η Στρατιά δεν πήγε –όπως προέβλεπε το σχέδιο– στον Εβρο και η Ναυτική Διοίκηση του Ιονίου μάς προστατεύει από τα ανύπαρκτα αλβανικά θωρηκτά.

Μόλις προ δύο μηνών διαβάσαμε τη διαβεβαίωση που παρείχε ο υπουργός Εθνικής Αμυνας Νικόλαος Παναγιωτόπουλος σε συνομιλία που είχε στη Βουλή με τον βουλευτή Μαγνησίας και κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο της Νέας Δημοκρατίας Χρήστο Μπουκώρο «για την παραμονή της 32ης Ταξιαρχίας Πεζοναυτών στον Βόλο».

Συνεπώς, πριν αρχίσουμε να ρίχνουμε και άλλα λεφτά στο μαύρο κουτί του ΥΕΘΑ, ας ακούσουμε τον κ. Πάνο Λασκαρίδη που προ μηνός έγραφε στην «Καθημερινή» ότι εκτός από 1,5 δισ. η εθνική μας άμυνα απαιτεί «[την] άμεση κατάργηση πάνω από 100 στρατοπέδων που δεν έχουν ουδεμία άλλη χρήση και ωφέλεια από το να τροφοδοτούν τις καφετέριες των πόλεων και των χωριών όπου εδρεύουν (και έχουν δει

πόλεμο τελευταία φορά την εποχή του Κιουταχή Πασά) σε μια τρανή απόδειξη πολιτικού λαϊκισμού εις βάρος του εθνικού συμφέροντος… [την] άμεση μεταφορά τουλάχιστον του μισού πολεμικού στόλου στον ναύσταθμο της Κρήτης (τουλάχιστον των μονάδων κρούσης, μιας και η παραμονή στη Σαλαμίνα εξυπηρετεί μόνο το να κοιμούνται τα πληρώματα στα σπίτια τους και να “μην ξεσπιτωθούν”)… [να μετακινηθούν] από το Μεγάλο Πεύκο και από τον Βόλο όλες οι μονάδες των ειδικών δυνάμεων, οι οποίες εδρεύοντας εκεί που είναι τώρα είναι παντελώς άχρηστες για οποιαδήποτε περίπτωση ξαφνικής εμπλοκής». («Οι σχέσεις μας με την Τουρκία και η εθνική άμυνα: Είμαστε σοβαροί;», «Καθημερινή»

30.9.2019).

Να σημειώσουμε ότι ο κ. Λασκαρίδης δεν τσιγκουνεύεται τα λεφτά –τα δικά του λεφτά– για την εθνική μας άμυνα. Η τελευταία δωρεά της οικογένειάς του προς το Πολεμικό Ναυτικό ήταν ένα πλήρως εξοπλισμένο σκάφος έρευνας και διάσωσης.

Είναι και ίσως να σας φανή παράδοξος ο τίτλος του σημερινού σημειώματος. Υπενθυμίζω τα ακόλουθα:

Πρώτον, η λέξη ΓΑΖΑ είναι περσική, όπως και η λέξη παράδεισος. Είναι τα περσικά που παρεισέφρησαν στο κείμενο της Καινής Διαθήκης. Σημαίνει ΓΑΖΑ το θησαυροφυλάκιο, ο γαζοφύλαξ, το γαζοφυλάκιο, όρος και επί Καποδιστρίου.

Δεύτερον, υπενθυμίζω, ότι η Αγία Οικογένεια μετέβη από την Βηθλεέμ μέσω της διαδρομής Ιεροσολύμων-Γάζης στην Αίγυπτο, όπου τους εφιλοξένησεν επί διετίαν.

Τρίτον, ο Αιθίοψ υπουργός των οικονομικών της βασιλίσσης Κανδάκης μετέβαινε, μετά από την επίσκεψή του στα Ιεροσόλυμα μέσω της διαδρομής που ακολουθούν σήμερα να στρατεύματα του Ισραήλ στην Γάζα.Εκεί τον συνήντησε ο διάκονος Φίλιππος και τον προσηλύτισε στο Ευαγγέλιο. Τον εβάπτισε μάλιστα. Τα γεγονότα περιγράφονται αναλυτικώς στο βιβλίον των Πράξεων (των) Αποστόλων, κεφ. η΄. Το γεγονός είναι σημαντικόν, διότι είναι ο πρώτος εθνικός που βαπτίσθηκε.

Τέταρτον, ο Αιθίοψ είναι ευνούχος. Διατί? Υπήρξε έθος στην αρχαία Αιθιοπία ο υπουργός των Οικονομικών να είναι ευνούχος. Ο Αριστοτέλης θέλει όπως ο “χρηματιστής”, ο υπουργός των Οικονομικών, να είναι άτεγκτος, να μην υπόκειται σε διαφθορά. Οι Αιθίοπες το είχαν λύσει με τον ευνούχο.

Σήμερα γίνεται λόγος για την πάταξη της φοροδιαφυγής. Το είχε διακηρύξει μεγαλοφωνότατα, ως ένας δεύτερος Ησαίας, το 1978 ο αλήστου μνήμης Μιλτιάδης Έβερτ, ακόμη σήμερα ομιλούμε περί φοροδιαφυγής. Μήπως στην διαδρομή Ιερουσαλήμ – Γάζης βρούμε έναν νέον Αιθίοπα ευνούχο για να μας σώση?

Εύχομαι έναν καλό μήνα. Μην ξεχνάτε, σήμερα (1.11.2023) των Αγίων Αναργύρων, εορτάζουν όσοι είναι αργυρώνητοι.

Σε προηγούμενο σημείωμα είχα αναφερθή στην περιβόητη, διάσημο στην ιστορία Γάζα της Παλαιστίνης και στον Αιθίοπα ευνούχο. Συμπληρώνω ένεκα του ενδιαφέροντος και στην νεώτερη ιστορία της Ελλάδος.

Όταν έφθασε στην Μέση Ανατολή τον Απρίλιο 1942 ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος, τοποθετήθηκε αντιπρόεδρος της κυβερνήσεως και παράλληλα ανέλαβε την διεύθυνση των τριών πολεμικών υπουργείων. Εκ των πρώτων ενεργειών του ήταν η σύσταση ανεξαρτήτου μοίρας Αεροπορίας, δεδομένου, ότι οι μονάδες μας είχαν υπαχθή σε αγγλική διοίκηση. Έτσι, οι μοίρες διώξεως 535 και 336, καθώς και η μοίρα 13 ελαφρού βομβαρδισμού εγκατεστάθησαν στην Γάζα υπό ελληνική διοίκηση. Τουτο εγγράφεται στην επιτυχία του Π. Κανελλοπούλου και του τότε σμηνάρχου Παναγιώτη Βήλου. Με έδρα την πολύκλαυστον Γάζα, τα ελληνικά φτερά κατώρθωσαν μεγίστας επιτυχίας στην Δυτική Έρημο, στην Κρήτη και στις Κυκλάδες.

Σήμερα, που το κέντρον των ειδήσεων είναι και θα παραμένη η Γάζα, ας ακουσθή και αυτή η πτυχή της ιστορίας της πάλαι ποτέ διασήμου πόλεως.

Ο Παύλος Αγιαννίδης αφιέρωνει το άρθρο του στο καταπληκτικό νέο βιβλίο του Φώτη Απέργη: “Γίνεται παρεξήγηση και δίνουν την εξήγηση”, που εκδόθηκε μόλις πριν λίγες ημέρες.

Ο Φώτης Απέργης είναι δημοσιογράφος, Διευθυντής Ραδιοφωνίας της ΕΡΤ και ασχολείται από το 1982 με το πολιτιστικό ρεπορτάζ σε μεγάλες εφημερίδες και περιοδικά, έχοντας στο ενεργητικό του συνεντεύξεις από δεκάδες σημαντικές προσωπικότητες του πολιτισμού, της λογοτεχνίας, του κινηματογράφου, της μουσικής και του χορού. Ακόμη, είναι αδελφός του Απόστολου Απέργη, απόφοιτου του ’87, ο οποίος ζει στην Γερμανία.

Η σκηνή στο (πάλαι ποτέ) Αεροδρόμιο του Ελληνικού. Αρχές της δεκαετίας του ’80. Η Τζόαν Μπαέζ ετοιμάζεται να επιβιβαστεί στο αεροπλάνο. Και προλαβαίνει να συμπυκνώσει, σε μια φράση της προς τον δημοσιογράφο της (πάλαι ποτέ) «Ελευθεροτυπίας», Φώτη Απέργη, όλα όσα ξέρουμε και δεν ξέρουμε για το τραγούδι: «Το τραγούδι, όπως και η ζωή, είναι κάτι πολύ πιο σύνθετο, πλούσιο, γοητευτικό, αλλά και αντιφατικό, από οποιαδήποτε πολιτική ή κοινωνική επιταγή».

Δείτε το άρθρο του Παύλου Αγιαννίδη στο protagon.gr…

Με αφορμή την κυκλοφορία του νέου δίσκου του συγκροτήματος, ο Κιθ Ρίτσαρντς αποκάλυψε προ ημερών ποια ήταν η πηγή έμπνευσης για το γνωστό κομμάτι τους, που είχε κυκλοφορήσει πριν από ακριβώς 50 χρόνια.

Η 20η Οκτωβρίου μπορεί να ήταν μία ημέρα βυθισμένη στη μαυρίλα και την αγωνία λόγω ενός ακόμη πολέμου στη Μέση Ανατολή, της αγωνίας για την εξέλιξή του, τις επιπτώσεις του και της όχι αβάσιμης βεβαιότητας ότι κάτι χειρότερο θα ακολουθήσει, όμως είχε και μία ιστορική διάσταση, σε ένα εντελώς διαφορετικό πεδίο.

Την Παρασκευή αυτή κυκλοφόρησε ένα ακόμη άλμπουμ των Rolling Stones. Από μόνο του το γεγονός είναι ιστορικό. Αυτοί οι 80ρηδες, που συνεχίζουν να υπάρχουν και να βγάζουν δίσκους, 60 και πλέον χρόνια μετά τον πρώτο τους, βγάζουν έναν ακόμη και μάλιστα πολύ καλό. Και κάνουν συναυλίες και περιοδείες, αφήνοντας τους πάντες άφωνους. Και που τελικά, πέρα από όλα τα άλλα, είναι μία από τις σταθερές αυτού του κόσμου, όπως τον γνωρίζουμε οι παλαιότεροι και που δεν πρόκειται ποτέ να τον δουν σε αυτή τη διάσταση οι νεότεροι.

Δείτε το άρθρο του Άγγελου Κωβαίου στο protagon.gr…

Ο υποψήφιος της ξενοφοβικής Εναλλακτικής για τη Γερμανία (AfD) για την πρωθυπουργία στο γερμανικό κρατίδιο της Εσσης, Ρόμπερτ Λάμπρου, είναι γεμάτος αντιφάσεις. Αν και γιος Ελληνα από τη Θήβα είναι στέλεχος του κόμματος, που ιδρύθηκε με αποκλειστικό στόχο να πετάξει την Ελλάδα από το ευρώ. Παρόλο που έχει μεταναστευτικό υπόβαθρο, τάσσεται υπέρ μιας σκληρής μεταναστευτικής πολιτικής. Στους κεντρικούς του στόχους είναι η μεταρρύθμιση της Ε.Ε., τη στιγμή που το κόμμα του θέλει τη διάλυσή της. Αξιοπρόσεκτο είναι εξάλλου ότι στα νιάτα του ο ίδιος υπήρξε μέλος του σοσιαλδημοκρατικού SPD, ενώ τώρα εκπροσωπεί ένα κόμμα σαφώς ακροδεξιό. Οταν του απαριθμώ όλα αυτά τα στοιχεία του βιογραφικού του, γελάει και παραδέχεται ότι εκ πρώτης όψεως ακούγονται πράγματι αντικρουόμενα. Σπεύδει όμως να με διορθώσει: «Η AfD δεν συγκροτήθηκε για να εκδιώξει την Ελλάδα από την Ευρωζώνη, αλλά για να αποδείξει ότι υπάρχει μια “εναλλακτική” πολιτική σε αυτήν της Αγκελα Μέρκελ στο ζήτημα των πακέτων διάσωσης.

Δείτε το άρθρο της Ξένιας Κουναλάκη στην εφημερίδα “Καθημερινή”…

Ο Γιάννης Θεολογίτης μας παρουσιάζει την τελευταία έκθεση “Crisis in the Middle East – The wider picture”

Καθώς «η σύγκρουση των πολιτισμών» στην υφήλιο συνεχίζεται με αμείωτη ένταση, επιχειρούμε μια εκτίμηση των επιπτώσεων βραχυπρόθεσμα, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα της πρόσφατης, σοβαρής κρίσης στη Μέση Ανατολή, της απροκάλυπτης επίθεσης της Χαμάς στο Κράτος του Ισραήλ.

τονίζοντας ότι: “οι θέσεις και οι προβλέψεις του IMTe δεν θέτουν καμία αξίωση ότι τα περιγραφόμενα γεγονότα και οι εξελίξεις θα υλοποιηθούν ή ότι οι εκτιμήσεις μας μπορεί να είναι πιο έγκυρες από άλλες αναλύσεις”

Δείτε την έκθεση και όλες τις δημοσιεύσεις…

Ποιες είναι οι πιο συνηθισμένες παραβάσεις των Ελλήνων οδηγών, πόσο πιο υπεύθυνες είναι οι γυναίκες στο τιμόνι και ποιες ηλικίες εμφανίζουν τους υψηλότερους δείκτες επικινδυνότητας.

Τα τροχαία ατυχήματα τείνουν πλέον να γίνουν κομμάτι της καθημερινότητας μας, αν και πρόκειται για μία πληγή που κοστίζει ζωές και έναν πακτωλό χρημάτων στην οικονομία. Η χώρα μας έχει θέσει ως στόχο να μη χάνεται έως το 2050 ούτε μία ανθρώπινη ζωή από τροχαία ατυχήματα στους ελληνικούς δρόμους, ωστόσο είναι προφανές ότι απέχουμε έτη φωτός από την υλοποίηση αυτού του φιλόδοξου εγχειρήματος στην πράξη. Σύμφωνα με το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών, υπάρχουν οι εξής κατηγορίες οδηγών και οχημάτων, που ξεχωρίζουν αρνητικά στις στατιστικές της Τροχαίας.

Δείτε το άρθρο του Πέτρου Πιτσίνη στο ieidiseis.gr…

Ο Τύπος για την αλματώδη μείωση του ελληνικού χρέους, την επίσκεψη Σολτς στο Ισραήλ και την απόφαση του Βερολίνου για εντατικούς συνοριακούς ελέγχους με Πολωνία και Τσεχία.

«Υπήρξε η πιο ακριβή διάσωση στη διεθνή οικονομική ιστορία. Με πιστώσεις 289 δισεκατομμυρίων ευρώ, Ευρωζώνη και Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έσωσαν την Ελλάδα από την χρεοκοπία την περίοδο 2010 – 2018. Με αποτέλεσμα η Ελλάδα να επωμίζεται σήμερα το υψηλότερο χρέος από κάθε άλλη χώρα της ΕΕ», γράφει η Handelsblatt με τίτλο «Το ελληνικό χρέος σε τροχιά συρρίκνωσης»

Δείτε το άρθρο του Στέφανου Γεωργακόπουλου στην DW…

Σε ενδεχόμενη χερσαία επιχείρηση οι ισραηλινές δυνάμεις δεν θα βρουν ούτε την ηγεσία της Χαμάς ούτε τους ομήρους, λέει στην «Κ» ο Εντουαρντ Λούτβακ, Αμερικανός συγγραφέας, γνωστός για τα έργα του στη στρατιωτική ιστορία και στις διεθνείς σχέσεις. Σε ηλικία 26 ετών έγραψε το μπεστ σέλερ «Το εγχειρίδιο του καλού πραξικοπηματία», το οποίο έχει μεταφραστεί στα κινεζικά, στα ρωσικά και σε δέκα άλλες γλώσσες και διδάσκεται στις σχολές πολέμου όλου του κόσμου. Ο Τζον Λε Καρέ, ο σημαντικότερος Βρετανός συγγραφέας κατασκοπευτικών μυθιστορημάτων, είχε πλέξει το εγκώμιο του βιβλίου όταν κυκλοφόρησε και ο ιστορικός Ερικ Χόμπσμπαουμ είχε παρομοιάσει τον Λούτβακ με τον Μακιαβέλι. Γόνος εβραϊκής οικογένειας από τη Ρουμανία, μεγάλωσε στη Σικελία και στη Βρετανία, ενώ τώρα ζει σε ένα ράντσο στο Μέριλαντ. Εχει υπηρετήσει στον βρετανικό στρατό, στη συνέχεια, το 1967, ως εθελοντής στις ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις (IDF) κι έχει διατελέσει σύμβουλος σε θέματα ασφαλείας του πρώην προέδρου των ΗΠΑ Ρόναλντ Ρέιγκαν, αλλά και πολλών ισχυρών ηγετών του πλανήτη, συμπεριλαμβανομένου του Δαλάι Λάμα. «Είναι φιγούρα βγαλμένη από ταινία του Βέρνερ Χέρτσογκ», είχε πει κάποτε ένας φίλος του. Κι ο ίδιος έχει αποφασίσει να μη γράψει ποτέ την αυτοβιογραφία του, «επειδή ουδείς θα πιστέψει λέξη».

Δείτε το άρθρο της Ξένιας Κουναλάκη στην εφημερίδα “Καθημερινή”…

Τι ξέρουμε για τον νέο Περιφερειάρχη Θεσσαλίας, τον καθηγητή πανεπιστημίου ο οποίος είχε πανηγυρικά ψηφιστεί και για την είσοδό του στη Διεθνή Ακαδημία Επιστημών από έξι, παγκοσμίου φήμης, νομπελίστες; Ξέρουμε π.χ. ότι έχει γράψει ήδη τέσσερα βιβλία με πιο χαρακτηριστικό το «Τρώμε και ομορφαίνουμε» (2018), όπου εξερευνά την επίδραση ελληνικών τοπικών συνταγών στην υγεία;

«Είναι δύσκολο να γνωρίσει κανείς την έκταση της παγκόσμιας επιστήμης: είναι κρυμμένη μέσα σε μια αδιαπέραστη σκοτεινιά. Βρίσκεται έξω απ’ τη δική μας σφαίρα, σ’ έναν τόπο μεγαλοπρεπή, που χρησιμεύει σαν όριο σ’ όλα τα πράγματα». Οι φράσεις αυτές πιστώνονται στο σημαντικό νομοθέτη, φιλόσοφο, ποιητή και έναν από τους επτά σοφούς της αρχαίας Ελλάδος, το Σόλωνα τον Αθηναίο. Και είναι μια καλή αρχή για τούτη την ιστορία.

Δείτε το άρθρο του Παύλου Αγιαννίδη στο protagon.gr…

Γιατί υποφέρουν οι μπαταρίες των αυτοκινήτων τον χειμώνα και πώς μπορούμε να λειτουργήσουμε προληπτικά, για να μην μας αφήσουν στη μέση του δρόμου με τα πρώτα κρύα.

Οι μετεωρολόγοι αρχίζουν να μας προετοιμάζουν για την έλευση του χειμώνα. Η πιο κρύα εποχή του έτους ταλαιπωρεί τις μπαταρίες των αυτοκινήτων, που αδειάζουν και παραδίδουν -συνήθως την πιο ακατάλληλη στιγμή- το πνεύμα, όμως αυτή η διαδικασία ξεκινά πολλές φορές ήδη κατά τις υγρές ημέρες του φθινοπώρου. Πολλές φορές ευθύνεται ο ίδιος ο κάτοχος του οχήματος, αφού αρκεί να αποφύγουμε ορισμένα συνηθισμένα λάθη, για να γλιτώσουμε από τέτοιου είδους βλάβες.

Δείτε το άρθρο του Πέτρου Πιτσίνη στοieidisies.gr…

Αυτή τη φορά, τα «ναι μεν, αλλά» ήταν ελάχιστα, οικτρές παραφωνίες στον γενικευμένο αποτροπιασμό που προκάλεσαν οι ενέργειες της Χαμάς. Η σχετικοποίηση δεν άγγιξε ούτε καν την πάντα ευεπίφορη στον αντισημιτισμό Αριστερά, με περιθωριακές εξαιρέσεις: το ΚΚΕ («η επιθετικότητα του Ισραήλ…»), τον πρώην υπουργό Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη («οι εγκληματίες εδώ δεν είναι η Χαμάς»), μερικούς φοιτητές στο Χάρβαρντ («το ισραηλινό καθεστώς είναι ο μοναδικός υπεύθυνος») και τον συνήθη ύποπτο πρώην ηγέτη των Βρετανών Εργατικών, Τζέρεμι Κόρμπιν («το τέλος της κατοχής είναι η μόνη λύση»).

Δείτε το άρθρο της Ξένιας Κουναλάκη στην εφημερίδα “Καθημερινή”…

Η νίκη του Ρόμπερτ Φίτσο στις εκλογές του Σαββάτου στη Σλοβακία προκαλεί ανησυχία για τις ισορροπίες στην ΕΕ και το κοινό μέτωπο απέναντι στη Ρωσία στο «Ουκρανικό».

Υποτίθεται ότι είναι αριστερός, αλλά με εθνικιστικές ρητορικές κορώνες. Φιλολαϊκός, αλλά και λαϊκιστής. Επιφυλακτικός απέναντι στην ΕΕ, αν και η χώρα του επωφελείται τα μέγιστα από ευρωπαϊκά κονδύλια. Κάποιοι τον θεωρούν υποστηρικτή του Κρεμλίνου. Δεν είναι εύκολο να προσδιορίσει κανείς την πολιτική σκέψη του πρώην πρωθυπουργού Ρόμπερτ Φίτσο, επικεφαλής του (θεωρητικά) σοσιαλδημοκρατικού κόμματος Smer-SD. Όμως ο Φίτσο κέρδισε τις βουλευτικές εκλογές του Σαββάτου στη Σλοβακία και- εκτός απροόπτου- επιστρέφει στην εξουσία. Ο ίδιος λέει ότι όλα θα εξαρτώνται από τη συνάντηση που θα έχει το μεσημέρι της Δευτέρας με την πρόεδρο της χώρας Σουζάνα Τσαπούτοβα.

Δείτε το άρθρο του Γιάννη Παπαδημητρίου στην DW…

«Η Χαμάς κλιμακώνει τη βία. Καταδικάζω σφοδρά τις τρομοκρατικές επιθέσεις από τη Λωρίδα της Γάζας κατά του Ισραήλ. Η βία και οι ρουκέτες εναντίον αθώων ανθρώπων πρέπει να σταματήσουν αμέσως. Το Ισραήλ έχει την απόλυτη αλληλεγγύη μας και το δικαίωμα που απορρέει από το διεθνές δίκαιο να υπερασπιστεί τον εαυτό του ενάντια στην τρομοκρατία».

Αυτή ήταν η πρώτη αντίδραση της Γερμανίδας υπ. Εξωτερικών Αναλένα Μπέρμποκ από τους Πρασίνους μέσω της πλατφόρμας Χ, μετά τις επιθέσεις της Χαμάς και τις ανακοινώσεις του Ισραηλινού πρωθυπουργού Μπέντζαμιν Νετανιάχου περί «κατάστασης πολέμου» στην χώρα. Μάλιστα οι επιθέσεις της Χαμάς σε ισραηλινά εδάφη έρχονται μια ημέρα μετά τη συμπλήρωση 50 χρόνων από τον Πόλεμο του Γιόμ Κιπούρ.

Δείτε το άρθρο του Στέφανου Γεωργακόπουλου και της Δήμητρας Κυρανούδη στην DW…

Την άποψή του για το ζήτημα του γάμου ομόφυλων ζευγαριών και για την απόκτηση παιδιών κατέθεσε στο Πρώτο Πρόγραμμα ο αντιπρόεδρος της προηγούμενης κυβέρνησης της ΝΔ, Παναγιώτης Πικραμμένος.

«Εγώ όχι ως νομικός, ως ελεύθερος πολίτης και άνθρωπος, θεωρώ ότι φυσικά υπάρχει το δικαίωμα αυτοδιάθεσης του ατόμου, και μέσα σε αυτό το δικαίωμα περιλαμβάνεται και το δικαίωμά τους να παντρεύονται. Αυτή είναι η προσωπική μου άποψη», ανέφερε χαρακτηριστικά ως προς το σκέλος του γάμου.

Ερωτηθείς στη συνέχεια, για το ζήτημα της απόκτησης παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια, με την σημείωση ότι «εδώ τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα».

Δείτε το άρθρο της εφημερίδας “Καθημερινή¨…