Μετά τη συγγνώμη χρειάζεται αποφασιστικότητα. Οσο ο χρόνος μακραίνει από το δυστύχημα της 28ης Φεβρουαρίου, οι εκκρεμότητες, οι αμφιταλαντεύσεις και η διστακτικότητα μόνο ζημιά θα κάνουν. Πρωτίστως στη χώρα.
Υπάρχουν κάποιοι κανόνες στην πολιτική, γραμμένοι και άγραφοι, που όλοι τους γνωρίζουν και οφείλουν να τους εφαρμόζουν την κρίσιμη ώρα. Τα εγχειρίδια διαχείρισης σοβαρών κρίσεων είναι γεμάτα από τέτοιους κανόνες και τα ευσύνοπτα ανθολόγια ιστορικών πολιτικών ευφυολογημάτων, πολύ εύκολα προσβάσιμα.
Ακόμη και σε μια χώρα με τις ιδιαιτερότητες και τις παραδοξότητες της Ελλάδας, κάποιοι από αυτούς τους κανόνες οφείλουν να τηρούνται, και την ευθύνη γι’ αυτό την έχουν όσοι κυβερνούν. Με βασικό γνώμονα την προστασία της πατρίδας και –δευτερευόντως– του εαυτού τους.
Την σημερινή αποφράδα ημέρα των Ειδών του Μαρτίου του έτους 44 π.Χ. δολοφονήθηκε ο Ιούλιος Καίσαρ. Γνωστή παρέμεινε η φράση που είπε στον Βρούτο: Και Συ τέκνον μου, Βρούτε? 
Ο Ρόναλντ Μαϊνάρντους μιλά για το δομικό πρόβλημα που οδήγησε στο σιδηροδρομικό δυστύχημα και εξηγεί ότι επήλθε ως συνέπεια της μακροχρόνιας απαξίωσης των σιδηροδρόμων σε ένα σύστημα που διαχρονικά προωθεί τη χρήση αυτοκίνητου.
Με αφορμή το δυστύχημα στα Τέμπη ο Αργύρης Στριγγάρης μιλά για την “ρύθμιση του συναισθήματος” καιτην “οργή”.
Την Κυριακή περνούσα μέσα από την πορεία διαμαρτυρίας για το δυστύχημα των Τεμπών. Ξαφνικά, από το πουθενά άρχισαν να πέφτουν δακρυγόνα και κρότου-λάμψης, χωρίς να υπάρχει κάποια σοβαρή εστία έντασης. Ο κόσμος –νέοι άνθρωποι και… ασυνήθεις ύποπτοι που δεν συχνάζουν σε πορείες– άρχισε να εκνευρίζεται και να αναπαράγει την επιχειρηματολογία, η οποία συνήθως εκφράζεται από τους «μπάχαλους»: απρόκλητη επίθεση από την αστυνομία, δημιουργία εντυπώσεων, εκφοβισμός της συντηρητικής εκλογικής βάσης στη θέα επεισοδίων.
– Οι θάνατοι είναι μεταμορφωτικά γεγονότα στη ζωή;
Ο Καθηγητής Πυρηνικής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Θανάσης Γεράνιος (αποφ. ’62) παρουσιάζει τις απόψεις του για την επάνοδο του εφιάλτη της πυρηνικής ενέργειας, σε συνέντευξη που έδωσε στον δημοσιογράφο Π. Γιόγιακα στον Οικονομικό Ταχυρόμο (8.2.2023).
Πρίν από 80 έτη, την 27ην Φεβρουαρίου 1943, εσίγησε η φωνή του μεγάλου μας εθνικού ποιητού, του Κωστή Παλαμά (γενν. Πάτραι 1859). Την 28ην Φεβρουαρίου 1943 εκτυλίχθηκε η μεγαλύτερη αντιστασιακή πράξη στην Αθήνα, κατά την εξόδιο ακολουθία και την κηδείαν του. Οι ιταλικές και γερμανικές αρχές Κατοχής δεν επίστευαν στο παλλαϊκό αυτό αντιστασιακό προσκλητήριο. Ήταν ο σκληρός χρόνος της μαρτυρικής Κατοχής το έτος 1943.
Την Πέμπτη9 Φεβρουαρίου πραγματοποιήθηκε στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο η παρουσίαση του βιβλίου “Η Ενηλικίωση Της Ευρώπης” του Λουκά Τσούκαλη. Το αμφιθέατρο της Παλαιά Βουλής ήταν γεμάτο και στο πάνελ των ομιλητών, εκτός του συγγραφέα, ήσαν η Ντόρα Μπακογιάννη, ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο Γιάννης Στουρνάρας και ο Γιώργος Χουλιαράκης, ενώ συντονιστής παρουσιαστής ήταν ο Παύλος Τσίμας.
Με αφορμή το νέο της βιβλίο, «Η μεταμόρφωσή της» (εκδ. Καστανιώτη), η Αμάντα Μιχαλοπούλου μιλάει στην «Κ» για το κοινωνικό φύλο, το παιχνίδι της γοητείας, τη «γυναικεία» λογοτεχνία, τη συγγραφή και την πατριαρχία που καταπιέζει εξίσου άνδρες, γυναίκες και διεμφυλικούς.
Η 12η Φεβρουαρίου 1945, ανήμερα του αγίου Μελετίου, επισκόπου Αντιοχείας (+ 381 μ.Χ.) , θα μπορούσε να είχε καταγραφή ως η πλέον χαρμόσυνος ημέρα της νεωτέρας ελληνικής ιστορίας. Τα Δεκεμβριανά αποτελούν παρελθόν, η χώρα προσπαθεί να επουλώση τα τραύματα, η κυβέρνησις Πλαστήρα ορκίζεται την 3ην Ιανουαρίου 1945 , ο πόλεμος δεν έχει ακόμη λήξει στην Ευρώπη και ο Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός Παπανδρέου εκτελεί κανονικώς τα καθήκοντα του Αντιβασιλέως. Άλλο που δεν ήθελε! Την αυτήν ημέραν εκπρόσωποι όλων των τάσεων του πολιτικού χώρου στην Ελλάδα προσέρχονται στο κτήμα Κανελλοπούλου, στην Βάρκιζα, να υπογράψουν την ομώνυμη συνθήκη. Ουσιαστικώς η Συνθήκη θα ερρύθμιζε περί αναστολής των εχθροπραξιών και θα αποτελούσε ένα είδος “συγχωροχαρτίου” στους εμπλεκομένους φορείς.